تا جایگه عرش برین روح خدا رفت
آن عارف فرزانه ازاین کهنه سرا رفت
از نسل علی باشد و زهرای پیمبر
آن سیّد و آن رهبر آزاده ی ما رفت
بودست گرفتار خط و خال لب یار
افسوس که آن عاشق وآن دلبرمارفت
مشتاقی ما بود و معمّای وصالش
کو دیرچرا آمدو ؟ کو زود چرا رفت؟
پروانه صفت گشت جدا از برِ مردم
با شعله شمع سحر و نور خدا رفت
یک عمربسی مهرو وفابود دراین جمع
بوی دگری داشت گل صدق وصفارفت
با یک دل آرام و طماَءنینه خاطر
بار سفری بسته و با برگ و نوا رفت
آن زنده ی جاوید در این دایره ی دهر
از خاکی فانی به گلستان بقا رفت
عشقی زشهادت به دل انداخت که مهدی
آن شاهد جمع شهدا با شهدا رفت
#مهدی_میرابی_جاجرم
#هفت_هنر_خراسانی
#عضو_کانال
#امام_خمینی_رحمه_الله
@golchine_sher
قطعاً او را هنوز نشناخته اند
اصلاً به وصیّتش نپرداخته اند
در قبر ... تنِ امام می لرزد از
کاخی که به نامِ حَرَمَش ساخته اند
#مجیدبوری
#عضوکانال
@golchine_sher
به یادت آنچنان غرق خودم بودم که دریا گفت:
تورا می‌بینم و شک میکنم دریا منم یا تو!
#حسین_زحمتکش
@golchine_sher
عصای دست من عشق است ، عقل سنگدل بگذار
کـــه این دیوانه تنهـــا تکیه گاهش ﺭﺍ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﺩ
#سجاد_سامانی
@golchine_sher
هر شب به جای خواب نشینم به خلوتی
در دل کتـاب یاد تـو را مشق میکنم.....
#مجتبی_خوش_زبان
@golchine_sher
هدایت شده از احمد ایرانی نسب
پُر شده در سفره‌های پاک، نان شبهه دار
از عبادت، از خدا خالی ست جان شبهه دار
بی گمان دست دعا هم از اجابت خالی است
با نگاه شبهه دار و با زبان شبهه دار
جانمازی از پر جبریل هم بی فایده ست
تا نمازت را بخوانی در مکان شبهه دار
دانه‌ی تسبیح حتی، دور باطل می زند
ذکر، می‌گرید به حال ذاکران شبهه دار
نَفْس چون گرگی‌ست، گرگی در لباس میش ها
زخم‌ها خوردیم از آن مهربان شبهه دار
"يَا رَجَاءَ الْمُذْنِبِين" گفتیم و او مارا گرفت
بین آغوش خودش دور از جهان شبهه دار
مِی فروش شهر هرشب نان مستی می‌خورد
رزق او را می‌دهد بین دکان شبهه دار
تلخ بود و تلخ بود و تلخ، ای ساقی نریز
چای شیرین را درون استکان شبهه دار
#احمد_ایرانی_نسب
#مناجات
💠 کانالِ اَشعارِ اَحْمَدِ ایراٰنی نَسَبْ در ایتا 💠
https://eitaa.com/ahmadiraninasab
💠 کانالِ اَشعارِ اَحْمَدِ ایراٰنی نَسَبْ در تلگرام 💠
https://t.me/ahmadiraninasab
نه پنجره ای را به خطا آزُردی
نه بی پرده،حقِ کسی راخوردی
ای حضرتِ آفتاب، پابستِ توایم
با بنده نوازی دلِ ما را بُردی!
#صفیه_قومنجانی
#عضوکانال
@golchine_sher
چنان در خانهٔ آیینه محو دیدن خویشی
که گر عالم شود زیر و زبر بیرون نمی‌آیی
#صائب_تبریزی
@golchine_sher
من از تبار خمینی، تبار خردادم
شکوه پرچم عشقم، غرور فریادم
طنین نیمه‌ی خرداد در سرم دارم
پر از شکوه حضورم به نور دل دادم
زنم که دامن من مرد را برَد معراج
به آبِ دیده قسم آبدیده فولادم
به انتظار نشستم بیاید آن موعود
منم که بنده‌ی عشقم زِ بند آزادم
به آفتاب جماران به پیر راه قسم
نرفته غیرت خورشید عشق از یادم
مباد دل بکنم از قرار با دل تو
مباد اینکه دهد خصم، زلف بر بادم
دلم اگر چه شکسته‌ست از زمانه ولی
به غیر شوکت تو نیست قلب خردادم
#مهتا_صانعی
#عضوکانال
@golchine_sher
آیینه‌ایم، هرچه بگویی به ما تویی
نامهربان سنگدل بی‌وفا تویی
آن‌کس که نیست جز تو کسی در دلش، منم
آن‌کس که برده است ز خاطر مرا تویی
ای عشق! در صحیفە‌ی تقدیر من چرا
هر قصه‌ای‌ست، راوی آن ماجرا تویی
سنگم زدند خلق و تو انداختی گلی
بیگانه‌ای میان هزار آشنا تویی
خون گریه کن به حال من ای شیشە‌ی شراب!
تنها حریف درد من این روزها تویی
#فاضل_نظری
@golchine_sher
غزلی عرفانی از امام خمینی (ره)
این غزل، اولین بار ۱۸ روز پس از رحلت ایشان در روزنامه‌ی کیهان و بعدها در دیوان امام منتشر گشت.
دیوان شعر امام، در ۶ فصل غزلیات، رباعیات، قصاید، مسمّط، ترجیع‌بند و اشعار پراکنده تنظیم شد و اولین بار، توسط موسسه‌ی تنظیم و نشر آثار امام خمینی، در سال ۱۳۷۲ و در ۴۳۸ صفحه انتشار یافت.
من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم
چشم بیمار تو را دیدم و بیمار شدم
فارغ از خود شدم و کوس اَنَا الحَق بزدم
همچو منصور، خریدارِ سرِ دار شدم
غم دلدار فکنده است به جانم شَرَری
که به جان آمدم و شهره‌ی بازار شدم
درِ میخانه گشایید به رویم، شب و روز
که من از مسجد و از مدرسه، بیزار شدم
جامه‌ی زهد و ریا کَندم و بر تن کردم
خرقه‌ی پیر خراباتی و هشیار شدم
واعظ شهر که از پند خود آزارم داد
از دَم رند می‌آلوده، مددکار شدم
بگذارید که از بتکده یادی بکنم
من که با دست بتِ میکده بیدار شدم
#امام_خمینی
#غزل
@golchine_sher