اصطلاحات عرفانی آینه در کلمات اهل عرفان، مراد از آینه، قلب انسان کامل است از جهت مظهریت او؛ زیرا ذات و صفات و اسما را آینه گویند و این معنی، در انسان کامل که مظهریت تامّه دارد، آشکار است. شاه نعمت‌الله ولی گوید: آینه‌ی کاینات، مظهر تمثال توست حُسن تو در آینه، گشته عیان فی‌المَثَل فخرالدین عراقی گوید: روشنان، آینه‌ی دل چو مُصفّا بینند روی دلدار در آن آینه پیدا بینند... حافظ این چنین سروده است: صوفی بیا که آینه صافی است جام را تا بنگری صفای می لعل‌فام را... با تلخیص از فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی، دکتر سید جعفر سجادی، ذیل واژه‌ی آینه، ص ۴۵. #اصطلاحات_عرفانی #آینه https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

بیتهایی از احمد عزیزی ما آینه‌های دوره‌گردیم یک حیرتِ کهکشان‌نَوَردیم ما پچ‌ پچِ سایه‌ی خداییم آیینه‌ی بیکران‌نماییم باید به خلیج او برانی در بندر ما و من، نمانی ملکوت تکلم، عزیزی، ص ۲۹۹. #احمد_عزیزی #آینه https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

چون آینه از جامی لاف یک‌رنگی مزن، تا از صفت، چون آینه از درون سو، تیرگی داری و از بیرون، صفا مشاعره‌ی جدید، ص ۴۲۱. #یک‌رنگی #آینه #جامی https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303