درست بنویسیم🗒🗒🗒 ادامه‌ی فصل و وصل کلمه در نگارش فارسی ۳ - جزء پیشین "می" همیشه جدا از فعل نوشته می‌شود؛ مانند: می‌رفت، می‌گفت. ۴ - لفظ "بی" چه در موردی که با کلمه‌ی بعد از خود، قید یا صفت بسازد و چه در موردی که خود مستقلاً به صورت قید یا حرف اضافه به کار رود، جدا نوشته می‌شود؛ مانند: بی‌موقع، بی‌وفا، بی‌واسطه. یادآوری: قاعده‌ی فوق، در مورد برخی از کلمه‌هایی که در عرف نگارش فارسی زبانان، حالت مَزجی به خود گرفته، مصداق پیدا نمی‌کند؛ مانند: بیچاره، بینوا، بیزاری، بیمار، بیهوده. راهنمای نگارش و ویرایش، دکتر یاحقی و دکتر ناصح، ص ۳۷ - ۳۹. #درست‌نویسی #فصل‌ووصل‌کلمه https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

درست بنویسیم🗒🗒🗒 ادامه‌ی فصل و وصل کلمه ۵ - "هم" اگر با کلمه‌ی بعد از خود، اسم مرکب، قید یا صفت بسازد، پیوسته نوشته می‌شود: همکار، همسر، همدم، همنشین، همچون، همدل. یادآوری ۱ - هر گاه کلمه‌ی "هم" بر سرِ کلمه‌هایی بیاید که با اُ ، اِ، اَ آغاز می‌گردند، جدا نوشته‌ می‌شود: هم‌اتاق،هم‌احساس، هم‌اندازه. یادآوری ۲ - اگر کلمه‌ی بعد از "هم" با حرف "م" آغاز شود، در این صورت، باید جدا نوشته شود: هم‌مرز، هم‌منزل، هم‌مشرب. ۶ - کلمه‌ی "هیچ" به طور کلی از واژه‌ی پس از خود، جدا نوشته می‌شود: هیچ‌ کس، هیچ‌ وقت، به هیچ وجه. راهنمای نگارش و ویرایش، دکتر یاحقی و دکتر ناصح، ص ۳۸ - ۴۱. #درست‌نویسی #ویراستاری #فصل‌ووصل‌کلمه https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

درست بنویسیم 🗒🗒🗒 ادامه‌ی فصل و وصل کلمه در نگارش فارسی ۱۰ - کلمه‌ی "که" ربط یا موصول، همیشه جدا از کلمه‌ی قبل از خود نوشته می‌شود: در صورتی که، وقتی که، کتابی که، آن که، این که. یادآوری: کلمه‌ی "که" با برخی از ضمایر متصل و منفصل، ممکن است در شعر، به صورت مخفف و پیوسته، نوشته و تلفظ شود. بنویسیم: کز/کاز، کاو، کای، کِت، کاین. ننویسیم: که‌از، که‌او/کو، که‌ای/کی، که‌ت، که‌این/کین. (/ = یا) ۱۱ - کلمه‌ی "چه" مثل"که" جدا از کلمه‌ی قبل و بعد خود نوشته می‌شود؛ مگر آن که دو کلمه، در حُکمِ یک واژه‌ی مرکّبِ مستقل باشند: چنانچه، بدانچه. راهنمای نگارش و ویرایش، دکتر یاحقی و دکتر ناصح، ص ۴۶ و ۴۷. #درست‌نویسی #ویراستاری #فصل‌ووصل‌کلمه https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

درست بنویسیم🗒🗒🗒 ادامه‌ی فصل و وصل کلمه در نگارش فارسی ۱۳ - پسوند "تر" و "ترین" به طور کلی، پیوسته نوشته می‌شود: آسانتر، کوچکتر، بزرگترین، بهترین. مگر در موارد زیر: الف - بعد از کلمه‌های مختوم به "ت" ؛ مانند: سخت‌تر، چُست‌ترین، کم‌آفت‌تر، بی‌تربیت‌ترین. ب - در صورتی که اتصال پسوندِ "تر" یا "ترین" به کلمه، شکلی نامأنوس بدهد. بنویسیم: ادبی‌تر، اشتباه‌تر، ابتدایی‌ترین، فنّی‌ترین. ننویسیم: ادبیتر، اشتباهتر، ابتداییترین، فنّیترین. راهنمای نگارش و ویرایش، دکتر یاحقّی و دکتر ناصح، ص ۴۸ - ۵۰. #درست‌نویسی #ویراستاری #فصل‌ووصل‌کلمه https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303