شعری از مهدیه الهی قمشه‌ای هست کافی برای خوش‌بختی دوستی نکته‌دان ز من پرسید که ز دید تو نیک‌بختی چیست؟ گفتم از دید من اگر پرسی خانه‌ای دور و خالی از اَغیار در اتاقی کنار سبزه و گل میز تحریر و چند جلد کتاب همزبانی، مصاحبی، همفکر هست کافی برای خوش‌بختی معبد عشق (مجموعه‌ی اشعار)، مهدیه الهی قمشه‌ای، انتشارات روزنه، ۱۳۷۸، ص ۹۶. #مهدیه_الهی_قمشه‌ای https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

غزلی از مهدیه الهی قمشه‌ای عالم خاکی برخیز تا ز عالم خاکی سفر کنیم با پای شوق، بر سر کویش گذر کنیم برخیز تا که خیمه بر اقلیم جان زنیم وز فیض دوست، دامن جان پرگهر کنیم برخیز تا که همره آزادگان رویم باشد که زادِ راهی از این رهگذر کنیم دور افکنیم رشته‌ی اوهام چون و چند خوش با شرار عشق، جهان پرشرر کنیم ترسم فریب عشوه‌ی دنیای دون خوریم سودی نبرده ای دل دانا، ضرر کنیم هر جا شراب و شاهد و شمع است و بانگ نای ما عارفانه، زمزمه‌ی عشق سر کنیم حالی که نیست اهلِ‌دلی هم‌طریق عشق آتش، بیا که قصّه‌ی دل، مختصر کنیم آتش، تخلص(نام شعری) شاعر است. معبد عشق، مهدیه الهی قمشه‌ای، ص ۳۹. #غزل_عارفانه #مهدیه_الهی_قمشه‌ای https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

غزلی عرفانی از مهدیه الهی قمشه‌ای ای دل غافل، به کجا می‌روی؟ راه ندانسته، خطا می‌روی گمشده بسیار در این وادی است از چه تو بی راهنما می‌روی؟ راه تو گر جانب دنیاستی سخت به گرداب بلا می‌روی روی به میخانه کنی خوشتر است گر تو به مسجد ز ریا می‌روی دیده ببند از همه جز نقش دوست گر ره مردان خدا می‌روی آینه‌ی دل چو شود صیقلی از تنِ خاکی، به سما می‌روی "آتش" اگر دولت دیدار نیست از چه به محراب دعا می‌روی؟ توجه: آتش، تخلّص( نام شعری) شاعر است. معبد عشق، مجموعه اشعار مهدیه الهی قمشه‌ای، ص ۳۲. #مهدیه_الهی_قمشه‌ای https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

دو رباعی از مهدیه الهی قمشه‌ای ای دل، شده وقت آن که بیدار شویم وز مستی خورد و خواب، هشیار شویم خودبینی و حرص و آز، از دل شوییم با مردم روزگار، غمخوار شویم 🦋🦋🦋 اندیشه بر این جهان فانی تا چند؟ غافل ز سرای جاودانی تا چند؟ ای دوست، بر این متاع بی‌ارزش دهر سرمایه‌ی عمر، رایگانی تا چند؟ 🦋🦋🦋 معبد عشق، مهدیه الهی قمشه‌ای، ص ۵۷ و ۶۳. #رباعی #مهدیه_الهی_قمشه‌ای https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303