دُرُست بنویسیم🗒🗒🗒 نشانه‌ی اضافه(کسره، ء ، ی) ۱ - هنگام اضافه شدن کلمه‌های مختوم به مصوّتهای بلند "آ و او" به کلمه‌ای دیگر، پس از کلمه‌ی مُضاف، ی افزوده می‌شود: خدای بزرگ، آهوی کوهی. ۲ - در صورتی که کلمه‌ به مصوّت مرکّب اَو و اَی و مصوّت بلند ای ختم شود، حرف آخر مضاف، فقط کسره می‌گیرد: جوِ نارس، نیِ قلم، ماهیِ شمال. (ادامه دارد) راهنمای نگارش و ویرایش، دکتر یاحقّی و دکتر ناصح، ص ۲۲ و ۲۳. #درست‌نویسی #نشانه‌ی_اضافه https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

گهواره‌ی دروغ از دکتر شفیعی کدکنی هم روزنامه، غرق دروغ و دریدگی است هم ماهواره‌های درین بیکران رها گهواره‌ی دروغ، زمین بود پیش ازین و اکنون، فضای خالیِ بین ستاره‌ها طفلی به نام شادی، دکتر شفیعی کدکنی، ص ۱۵۹. #شفیعی_کدکنی #دروغ #ماهواره https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

گل از کسایی مروزی (شاعر قرن چهارم) گل، نعمتی است هدیه فرستاده از بهشت مردم، کریمتر شود اندر نعیمِ گل ای گل‌فروش، گل چه فروشی به جای سیم؟ وز گل عزیزتر، چه ستانی به سیمِ گل؟ سیم: پول، پول نقره. ستاندن: گرفتن. زندگی‌نامه‌ی شاعران ایرانی، شکیبا، ص ۴۹. #کسایی_مروزی #گل https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

امام علی - علیه السلام - فرمودند: کمترین چیز در میان مردم، راستی و امانت است. غرر الحکم، ج ۱، ص ۱۹۵. #راستی #امانت https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

آب از سهراب سپهری آب را گِل نکنیم در فرودست انگار، کفتری می خورَد آب یا که در بیشه‌ی دور، سیره‌ای پَر می‌شوید یا که در آبادی، کوزه‌ای پر می‌گردد آب را گل نکنیم شاید این آب روان می‌رود پای سپیداری تا فرو شوید اندوهِ دلی دست درویشی شاید نان خشکیده فرو برده در آب... چه گوارا این آب! چه زلال این رود! مردم بالا‌دست، چه صفایی دارند! چشمه‌هاشان جوشان، گاوهاشان شیر‌افشان باد من ندیدم دِهشان بی‌گمان پای چپرهاشان، جا‌پای خداست ماهتاب آن جا، می‌کُند روشن پهنای کلام بی گمان در ده بالادست، چینه‌ها کوتاه است مردمش می‌دانند که شقایق چه گلی است... بر کران بیکران، ص ۴۵۴ و ۴۵۵. #سهراب_سپهری #آب https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

ما مرد جنگیم و شما تسلیم هستید بر چند قسمت قابل تقسیم هستید سجیل ها سوراخ کرده کاخ ها تان چون شیشه غیر قابل ترمیم هستید علیرضا تیموری

انواع رمان📚📚📚 ۹ - رمان عمل داستانی است که از رویدادها و وقایع پی در پی که به عمد، شگفت‌آور و اِعجاب‌انگیزند، به وجود آمده است. رمان عمل، ساده‌ترین شکل رمان است و به طور عمد، کنجکاوی بی قید و شرط خواننده را بر می‌انگیزد و او را به ادامه‌ی خواندن وادار می‌کند. خواننده، به شخصیتها توجه ندارد و فقط به آن چیزهایی توجه می‌کند که می‌خواهد اتفاق بیفتد. بعضی از انواع این رمان، بر آزادی مطلق و بی پیرنگی متکی است؛ مثل بسیاری از رمانهای حادثه‌ای؛ بعضی دیگر، پایبند پیرنگ است؛ مثل اغلب رمانهای پلیسی و جنایی؛ اما تقریباً بیشتر آنها، حقیقت‌مانندی ندارد و داستانها، از واقعیتهای زندگی روزمره و متعارف، دور هستند. رمان عمل، باید پایانی خوشحال‌کننده داشته باشد. شخصیت اصلی داستان، باید همه‌ی مخاطراتی را که سر راه دارد، پشت سر بگذارد و بی هیچ گونه آزار و گزند، به دامن آرامش و امن برگردد. از این نوع می‌توان جزیره‌ی گنج اثر رابرت لویی استیونسن و روبینسون کروزو نوشته‌ی دانیل دفو را نام برد. ادبیات داستانی، میرصادقی، ص ۴۵۲ و ۴۵۳. #انواع_رمان #رمان_عمل https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303