eitaa logo
گلزار ادبیات
7.7هزار دنبال‌کننده
4.8هزار عکس
179 ویدیو
5 فایل
توسط دبیر بازنشسته‌: ع. ک. (بانو خالقی) استفاده از مطالب، با ذکر نام یا لینک. کانال‌سوم:#سخنان‌بزرگان‌ایران‌و‌جهان https://eitaa.com/sokhananebozorgan2 کانال دوم‌ما #گلستان‌ادبیات https://eitaa.com/golestaneadabiyat
مشاهده در ایتا
دانلود
بیتهای گلچین‌شده از صائب تبریزی جمعی که چون قلم پیِ گفتار می‌روند چون طفل نی‌سوار، به جایی نمی‌رسند 🦋🦋🦋 دهن خویش به دشنام میالا هرگز کاین زرِ قلب، به هر کس که دهی، بازدهد قلب: تقلّبی. 🦋🦋🦋 در مطلب بلند، به سختی توان رسید در کوه، پیچ و تاب خورَد راه بیشتر گزیده‌ی اشعار سبک هندی، ذکاوتی قراگزلو، ص ۲۶۴، ۲۶۶ و ۲۷۰. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
امام حسین - علیه السلام - فرمودند: اگر مردم، مرگ را درست درک می‌کردند و به آن می‌اندیشیدند، آن گونه که باید و شایسته است، هرآینه، دنیا خراب می‌شد. (زیرا همه به دنیا، بی‌اعتنا می‌شدند و رغبتی در آبادانی دنیا نداشتند.) فرهنگ سخنان امام حسین(ع)، ص ۳۲۹. (ع) https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
حُرّ حرّ، شخص نیست فضیلتی است از توشه‌بار کاروان مهر جدا مانده آن سوی رود پیوستن و کلام و نگاه تو پلی است که آدمی را به خویش باز می‌گرداند و توشه را به کاروان و اما دامنت جمجمه‌های عاریه را در حسرت پناه یافتن مشتعل می‌کند از غبطه‌ی سر گلگون حرّ که بر دامن توست (موسوی گرمارودی) 🦋🦋🦋 حسن حسینی نیز از حرّ چنین می‌گوید: روزی که ز دریای لبش دُر می‌رفت نهر کلماتش ز عطش پُر می‌رفت یک جوی از آن شطّ عطش‌سوز زلال آهسته به آبیاری حُر می‌رفت 🦋🦋🦋 عاشورا در شعر معاصر و فرهنگ عامه، دکتر مرضیه محمدزاده، ص ۲۹۰ و ۲۹۱. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
اصطلاحات عرفانی باران باران، کنایه از فیض حق تعالی و رحمت شامله‌ی اوست که از عالم غیب، بر ممکنات فایض گردد و ممکنات، برحسب مراتب استعداد، استفاده نمایند. غلبه‌ی عنایات را نیز که در احوال سالک حاصل شود از فَرَح و تَرَح، باران گویند. مولوی گوید: غیب را ابری و آبی دیگر است آسمان و آفتابی دیگر است ناید آن اِلّا که بر خاصان پدید باقیان، فی لَبسِ مِن خَلقِِ جَدید هست باران از پیِ پروردگی نیست باران از پیِ پژمردگی نکات: فرح: شادی. ترح: غم و اندوه. فی لبس...: بخشی از آیه‌ی سوره‌ی ق (۵۰) است: اَفَعَیینا بِالخَلقِ الاَوّل بَل هُم فی ... .ترجمه: آیا ما از آفرینش نخستین عاجز بودیم؟ نه، آنها از آفرینش تازه تردید دارند. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
تعزیه، نمایشی آیینی تعزیه، نوعی نمایش مذهبی و سنتی ایرانی - شیعی است که عمدتاً در باره‌ی شهادت امام حسین و مصائب اهل بیت - علیهم السلام - می‌باشد و معمولاً در دهه‌ی اول محرم اجرا می‌شد. ریشه‌ی تعزیه‌داری در ایران، به روزگار دیلمیان در میانه‌ی قرن چهارم هجری که شیعی مذهب بودند، می‌رسد که در آن زمان، با کاهش نفوذ خلفای عباسی در ایران، شیعیان برای اجرای مراسم سوگواری شهدای کربلا، آزادی یافتند و آیین‌های عزاداری رسمیت پیدا کرد. آنان داستان کربلا را به صورت شبیه، مجسم می‌کردند. این نمایشها یا تعزیه‌خوانی‌ها، همراه با شعر و آواز اجرا می‌شد. بعدها با روی کار آمدن دولت صفویه و رسمی شدن تشیع، برگزاری هر چه باشکوه‌تر مراسم عزاداری، شکل منظم و سازمان‌یافته‌ای پیدا کرد و در اواخر دوره‌ی صفویه، به شکل نمایشی تحول‌یافته در آمد. با تلخیص از عاشورا در شعر معاصر و فرهنگ عامه، ص ۳۴۹ - ۳۵۵. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
حکایتی از گلستان پارسایی را دیدم بر کنار دریا که زخم پلنگ داشت و به هیچ دارو، بِه نمی‌شد. مدتها در آن رنجور بود و شکر خدای - عزّ و جلّ - علی‌الدوام گفتی. پرسیدند که شکر چه می‌گویی؟ گفت: شکر آن که به مصیبتی گرفتارم؛ نه معصیتی. گر مرا زار به کشتن دهد آن یار عزیز تا نگویی که در آن دم، غمِ جانم باشد گویم از بنده‌ی مسکین چه گنه صادر شد کاو دل‌آزرده شد از من؟ غمِ آنم باشد کلیات سعدی، گلستان، باب دوم در اخلاق درویشان، ص ۷۷. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
امید هر که نومید است، نفسی زایل است ناامید از اصل معنی غافل است هان بکوش و با امید اندر جهان جهل و نومیدی ز پایه باطل است 🦋🦋🦋 مکن نومید مردم را به دوران رسد بر جان تو رنج فراوان اگر دانی، امید مردمان باش که یزدان می‌دهد فیض دو چندان 🦋🦋🦋 دوبیتی‌های پیوسته، حسن ابن علیپور الموتی، انتشارات سایه‌گستر، قزوین، ۱۳۹۵، ص ۸۶ و ۸۷. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
نمادها و رمزهای گیاهی در شعر فارسی نرگس در سنت شعری و نثری ادب فارسی، نرگس، نماد چشم است؛ اما صفاتی که به نرگس به عنوان این نماد نسبت داده شده، عبارتند از : فریبندگی، فتنه‌انگیزی، خوشی، خندیدن، خفته بودن، بیماری، دینارداری، شکم خالی و بخشنده بودن، دوراندیشی و ..‌. . در پیکر باغ، شکل نرگس چشمی است که ریخته است مژگان ( خاقانی) گشت بیمار که چون چشم تو گردد نرگس شیوه‌ی تو نشدش حاصل و بیمار بماند (حافظ) درونت حرص نگذارد که زر بر دوستان پاشی شکم‌خالی چو نرگس باش تا دستت دِرَم گردد (سعدی) درم: پول نقره در قدیم. نمادها و رمزهای گیاهی در شعر فارسی، دکتر زمرّدی، با تلخیص ص ۲۹۰ - ۲۹۳. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
امام علی - علیه السلام - فرمودند: شرم از خداوند، بسیاری از گناهان را از بین می‌برد. غرر الحکم، ج ۱، ص ۵۹. (ع) https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303