(شهادت امام هادی (ع) تسلیت باد.) #امام_هادی گُلی از گلشن باغ ِ نبوی (ص) ، پَرپَر شد شیعیان را ـ ز غمش خاک عزا بر سر شد بلبل غمزده، خاموش شد از غصه چو دید گلی از حاصل بستان ولا ، پرپر شد حضرت هادی امام دهمین گشت شهید "معتمد" ، قاتل ِ آن "هادی" ِ نام آور شد بود هم عابد و هم عالِم و هم عارفِ راز شهره در عِلم و عمل ، آن مَهِ دانشور شد قدرِ گل ، بلبل شوریده بداند امّا... قدر او نیز برای همگان ، باور شد دستگیر فقرا بود در آن عصر فجیع غمگسار دل هر مرد و زنِ مضطر شد مُلک شیعه ز غمش رَخت عزا بر تن کرد در غم سبط رضا ، زاده‌‌ای از حیدر شد "معتمد" سوخت چو با زهر جفا سینه‌ی او زار و شرمنده ازین ظلم و ستم ، ساغر شد قتل، یک لکّه‌ی ننگ است به دامانِ بشر مرگ ، در راه خداوند ، ولی زیور شد این ستم با که توان گفت که از جهل و عناد مرتکب ، دست ستمکار ِ ستم پَرور شد کرد طوفانِ اجل ، شمعِ رخش را خاموش ای دریغا که جدا ، روح وی از پیکر شد گرچه ماه رجب است و همه در عیش و سرور گویی امشب که "محرّم ـ صفری" دیگر شد نه فقط سوخت دل اهل زمین از غم او : عرشیان را ـ ز غمش ، دیده و دامن تر شد نه ازین داغ فقط ارض و سما نوحه گرند که غمین در غم او ، حضرت پیغمبر شد لرزه افتاد نه تنها به جهان از این غم بلکه لرزان ، حرم و بارگه داور شد جام لبّیک ، چو بگرفت ز (ساقی) اجل آخرین جرعه‌ی مستانگی‌اش کوثر شد. سید محمدرضا شمس (ساقی) 1383 http://eitaa.com/shamssaghi

(به استاد مجاهدی گران‌مایه) امروز، اگر دیده در انظار شدیم از پـرتـو روی تو ، پدیدار شدیم بودیم همه به خـواب غفلـت اما در "انجمن محیط" بیدار شدیم سید محمدرضا شمس (ساقی) @shamssaghi

شعر صلوات بر امام جواد (ع) پدرت شاه خراسان و خودت گنج مقامی پدرت حضرت خورشید و خودت گنج تمامی غنچه ای نیست که عطر نفست را نشناسد تو که ذکر صلواتی و درودی و سلامی « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » شد باز به روی خلق باب برکات ای غرق گنه رسید کشتی نجات زن دست به دامان جواد و بفرست بر احمد و آل او دمادم صلوات « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » میلاد تقی نهم امام  است امروز در کشور جود  لطف عام است امروز تبریک فرشتگان به درگاه رضا هردم صلوات است و سلام است امروز « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » به دست پر کرم پور مصطفی صلوات به آن عزیز گرانقدر مقتدا صلوات برای مظهر جود خدا امام جواد بر آن سلاله‌ی پر قدر مرتضی صلوات « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » بـر اخترِ نهّمیـن، هـزاران صلوات بر جلوۀ جودِ حیِّ سـبحان صلوات بر ابنِ رضا ، تقی ، بر آن حجتِ حق رخسـارِ جواد ، ماهِ رخشان صلوات « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » وقتی که جواد ، از علی دل ببرد خورشید ولایت از دو مشرق بدمد عید است و دو میلاد و بهار صلوات بر خلق ، خدا وفور نعمت بدهد « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » بر شادی پیغمبر و زهرا صلوات بر آینه ی علی اعلی صلوات هم مولد اصغر است و هم روز جواد بر کرب و بلا و طوس یکجا صلوات « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » بر ابن رضا ، نور هدایت صلوات بر جود و عطا شمس ولایت صلوات سائل به کرمخانه ی او بسته دلش بر بحر کرم ، لطف و عنایت صلوات « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » http://eitaa.com/gom121 ┄┅═══••↭••═══┅┄ کانال اشعار ۱۴ معصوم (ع) واحادیث

"در منقبت حضرت جوادالائمه" (علیه‌السلام) #مدح #میلاد #امام_جواد (مظهر جود) نشسته‌ام که به نظم سخن ، زنم قلمی چکامه‌ای که بوَد وصفِ شاه ِ محتشمی محمّدی که تقی هست و هست مظهر جود چنان که گنج دهد ؛ گر طلب کنی دِرمی ز نسل شاه خراسان "رضا" بوَد که عیان بوَد به "مُلکِ عجم" از قداستش "حرمی" طلوع حضرت خورشید ، از سرِ تکریم به کاظمین ، چه زیبا بوَد به صبحدمی ستاره‌ای که منوّرتر است از خورشید که کهکشان ز فروغش فروست در عدمی جواد ازآن شده نامش که قدوه‌ی جود است که هست قطره‌ای از جود او فزون ز یَمی بخواه! حاجت خود را ز بحر مرحمتش که بحرها همه در نزد اوست مثلِ نَمی چنانکه مظهر مِهر است ، آن امام همام کند نظر به دلی که در او غم است همی به دست عاطفه و بذل و جود ، بردارد ـ غمِ نشسته چو کوهی، ز روی پشتِ خمی رسد به مقصدِ عالی کسی‌که در همه‌_عمر زند به راه ِ ولایش ، به معرفت ـ قدمی کسی که جرعه‌ای از جام مِهر او نوشد نه جام غیر طلب می‌کند نه جامِ جمی مُحبّ ِ اهل ولایت کسی بوَد که به عمر نه خود ستم بپذیرد ، نه می‌کند ستمی شفا دهد به نگاهی ، دلی که بیمار است جواد ، آنکه به عالم بوَد مسیح_دمی چو هست بنده ی درگاه حضرت معبود "که نیست در حرم دل ، به غیر او صنمی" ۱ سزد که از سرِ تکریمِ روز میلادش... در اهتزاز شود روی خانه‌ها ـ عَلمی نبود معرفتی بیش ازین که تا بزنم : کنون به خامه‌ی طبعم به مدح او رقمی سرود (ساقی) شوریده‌دل به مِدحت او چکامه‌ای که بَرد نام او ـ ز سینه غمی سید محمدرضا شمس (ساقی) 1400/11/22 http://eitaa.com/shamssaghi ۱ ـ‌ محیط قمی

(انجمن ادبی محیط) شصت سال است "بزم شعر محیط" شـده بــرپــا بـه لطفـت ای "اســتاد" یـــاد دارم ز کــــودکـــی ، پــــــدرم کــه مــرا درس مهـــر و الفـــت داد ـ آشـــنا کـــرد بــا "محـیـط" سخـــن بــاب رحمــت بــه روی مــن بگشـاد او که خود رکن شعــر و عرفـان بود داد بر مــن هـــرآنچـــه بــایــد یـــاد گفـت امـا بـــرو بــه "بــزم محیــط" کــن ز "اســـتاد" نیـــز , اسـتمــــداد گشـت کــــوتــاه سـایــه‌اش , از سـر گـــویـــم او را ، خـــــدا بیــامــــرزاد روح "فــولادی" و "وفـــا" و "بــرات" "واصل" و "اختــر" و "قریشی" شاد یــــاد آن رفـتـگـــــان دیگــ.ــر نیــــز آن نکــــو شــاعـــــران نیـک نهــــــاد "آذر" و "شمــس قمّـی" و "وجـــدی" هــم "حسیـنی_قمـی" گـــرامی بــاد همچنــین بـــوده‌انــــد جمعـــی کــه روح شــان گـشــتـه از بـــــدن ، آزاد از خـــدا مـی‌کنـــم طـلـب ، عمــــری جــاودان ؛ بـر تو ای گــــران اســـتاد شعـــــر شــیوا و طبــع شــیریــن‌ات عاشقـــم کرده است چون فـــرهـــاد بـا سخـــن‌هـــای دلکشـت یک‌ عمـــر می‌تـــوان نغـــمه‌ی خــوشـی سر داد آگـهــــم از مــــرام و لـطـــف شـمــــا کــه خـــدا عــــزتــــی چنـــین‌ات داد هـــم صـبــــوری و مهــــربـــان‌ســتی هـــم وفـــاداری و مهیـــن اجـــــــداد مهـــــرتـــــان از دل شـکســتـه‌ی مــن تــا کــه هـســتـم ، نمـی‌رود از یــــــاد گفــت (ساقی) کـه شصـتـمیــن سـال ِ انجمـــن ، بــر شمــــا مـبــــارک بــــاد . سید محمدرضا شمس (ساقی) 1402/10/29 http://eitaa.com/shamssaghi

(کَس بی‌کسان خداست) شوخی که دائماً دلِ او ، مایلِ جفاست عمرِ عزیزِ ماست، چه حاصل که بی‌وفاست تنها نه من به خالِ لبش ، مبتلا شدم بر هر که بنگری به همین داغ ، مبتلاست دعوی اگر کُنَد به خَطَت ، نافه‌ی خُتَن نَبوَد از او غریب که در اصل او خَطاست نرگس اگر ز شیوه‌ی چشمِ تو ، دَم زند گویند مردمان: عجب این کور بی‌حیاست! عیش و حضور و راحتِ وصلِ تو ، بی‌کران جور و جفا و محنتِ هجران، نصیبِ ماست از ضعفِ دل مَنال ، (فریدون) ، زِ بی‌کسی می‌دار دل، قوی که کَسِ بی‌کَسان، خداست. فریدون حسین میرزا http://eitaa.com/gom121 ┄┅═══••↭••═══┅┄ کانال اشعار ۱۴ معصوم (ع) و احادیث

(ماده‌تاریخ شادروان مؤبدی کاشانی) شاعری نیکوسخن، از شهر کاشان پرکشید "مؤبدی" سوی خدای حیّ سبحان پرکشید دید یارانش برفتند از جهان سوی خدا دل ز دنیا کند و با لب‌های خندان پرکشید سالمرگش را به ابجد گفت (ساقی) این‌چنین: (مؤبدی ـ کاشانی اکنون سوی یاران پرکشید) قم ـ سید محمدرضا شمس (ساقی) 1445 قمری