. #زمینه #شهادت_امام_علی حالا اومدی رفتی و لحظه ی رفتن من از دنیا اومدی حالا که نمی تونم بلند بشم از جا اومدی حالا اومدی حالا اومدی حالا که مثل خودت من افتادم از پا اومدی من چشام نمی‌ بینه خودت بگو ، زهرا اومدی حالا اومدی سی ساله که هستم چش به رات ، زهرای علی باز اومدی پیش بچه هات ، زهرای علی دوباره رو می‌گیری ازم ، چرا مگه کبوده بازم زیر چشات ، زهرای علی زهرای علی، ای همه دنیای علی... زهرای علی چجوری دق نکنم بذار خودت رو جای علی تو زمین می خوردی اما بسته بود دستای علی زهرای علی زهرای علی دست کی رو صورتت بلند شده ای وای علی بمیرم برات جوونیتو گذاشتی پای علی زهرای علی بگو که پیدا شد آخر اون ، گوشواره گلم محاله فکرش دست از سرم ، برداره گلم درسته سی ساله میگذره ، از اون ماجرا هنوز رد خونِ تو روی ، مسماره گلم زهرای علی، ای همه دنیای علی... حالا اومدی خوابن حالا که تموم دخترای شام اومدی حالا که نمی تونم بگم اومد بابام اومدی حالا اومدی حالا اومدی حالا که دیگه رقیه افتاده از پا اومدی حالا که بار سفر بستم از این دنیا اومدی حالا اومدی خدا الهی مرگم بده ، با سر اومدی یادته بابا موی منو ، شونه می زدی تورو خدا با من حرف بزن ، دق کردم بسه  چطور دلت میاد که جوابمو ندی بابایی، من الذی ایتمنی... #امیرحسین_ثابتی #محمدصادق_باقی_زاده .👇

. #زمینه #امام_علی #بیست_و_یکم_رمضان تمومه کارم ، لحظه شمارم رسیده دیگه ساعتای احتضارم فاطمه با محسنمه چشم انتظارم دیگه با دنیای شما کاری ندارم ای ناله های هرشب الوداع غمخوار من ای زینب الوداع تنهای وطن ، ای جانم حسن ای مظلوم تشنه لب الوداع مظلوم یاعلی مظلوم یاعلی مظلوم یاعلی مظلوم یاعلی طعنه شنیدم ، آه کشیدم سلام کردم و جوابی نشنیدم خیلی وقته که دل از دنیا بریدم وقتی یارم رو تو کوچه تنها دیدم تو کوچه نور ، چشمامو زدن تنها یاور ، تنهامو زدن قنفذ با غلاف ، دستش رو شکست دستم بسته بود ، زهرامو زدم مظلومه زهرا مظلومه زهرا مظلومه زهرا مظلومه زهرا کجایی عباس ، کجایی عباس رسیده دیگه موقع جدایی عباس تو حیدری و صاحب لوایی عباس کربلا رفتی بی حسین نیایی عباس ای کاشف غم‌های حسینم تا پای جون باش پای حسینم بابا مبادا ، سقا باشی و تشنه باشه لبهای حسینم مظلوم یاحسین مظلوم یاحسین مظلوم یاحسین مظلوم یاحسین #علی_سلطانی ✍ #شب_بیست_و_یکم .👇

. انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم 🔶 مَثَل تو، مَثَل سوره توحید است پيامبر خدا(ص) مى‌فرمود: «اى على! مَثَل تو در ميان امّت من مَثَل سوره توحيد است، هركه تو را از دل دوست داشته‌باشد همانند كسى‌است كه يك سوّم قرآن را خوانده و هرکه تو را از دل دوست‌داشته و با زبانش يارى كند گويى دو سوّم قرآن را خوانده و هر كه تو را از دل دوست‌داشته و با زبانش يارى‌كرده و با دست به تو كمک كند گويى همه قرآن را خوانده‌است.» 📚منبع الخصال، شیخ صدوق، ترجمه جعفرى، ج ۲، ص ۳۹۳ 🟠 خوشا به حال کسی‌که دوستت دارد رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله به علی علیه‌السّلام فرمود: «ای علی! خداوند تو را به زیوری آراست که بندگان به زینتی محبوب‌تر از آن در نزد خدا آراسته نشده‌اند. تو را به دل برگرفتن از دنیا آراست و تو را به گونه‌ای قرار داد که از دنیا چیزی برنگیری و دنیا نیز چیزی از تو برنگیرد و به تو دوستی بیچارگان بخشید و تو را به پیروی آنان از تو خشنود ساخت و آنان نیز از این که تو امام‌شان هستی خشنودند.» «پس خوشا به حال کسی که دوستت داشته و درباره [امامت و خلافت] تو راست گوید و وای بر کسی که با تو کینه‌توزی کرده و بر تو دروغ ببندد و امّا کسانی که دوستت دارند و [امامت] و تو را تصدیق می‌کنند، همسایگان تو در خانه [اخروی] و شریکانت در [جایگاه] بهشتی‌ات هستند و کسانی که تو را دشمن می‌دارند و بر تو دروغ می‌بندند پس بر خداوند است که آنان را در جایگاه دروغ‌گویان نگه‌دارد.» 📚منبع امالی، شیخ طوسی، ج۱، ص۳۹۱ #امام_علی #فضائل_امام_علی #مداحی_عالمانه .

. ✅ توبه/۱ 🔴 پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم: «لَو عَمِلْتُمُ الخَطایا حتّی بَلَغَ الیَ السّماءِ ثُمَّ نَدِمتُم لَتابَ اللهُ عَلَیْكُم.» «شما اگر آنقدر گناه کرده‌اید که تا به بلندی آسمان رسیده سپس از كرده خود پشیمان شدید خداوند توبه شما را می‌پذیرد.»(۱) 🔴 الإمام الصادق عليه السلام: «اللّهُمَّ اغفِر وَارحَم وتَجاوَز عَمّا تَعلَمُ، وأَنتَ الأَعَزُّ الأَكرَمُ.» «خدايا! [مرا] بيامرز و رحم كن و از آنچه [درباره من] مى‌دانى، درگذر، اى عزيزترين و كريم‌ترين!»(۲) 🔴 امام جواد(ع): «تَأخیرُ التّوبَهِ إِغترارٌ.» «(سهل‌انگاری در توبه) و به تأخیر انداختن آن، یک خُدعه و عمل فریبکارانه است.»(۳) 🔴 الإمامُ عليٌّ عليه السلام – مِن وصاياهُ لابنِهِ الحسنِ عليه السلام: «لَم يُشَدِّدْ علَيكَ في قَبولِ الإنابَةِ و لَم يُناقِشْكَ بالجَريمَةِ، و لَم يُؤْيِسْكَ مِن الرَّحمَةِ، بل جَعَلَ نُزوعَكَ عنِ الذَّنبِ حَسَنةً، و حَسَبَ سَيِّئَتَكَ واحِـدَةً، و حَسَبَ حسنَتَكَ عَشْراً، و فَتَحَ لكَ بابَ المَتابِ.» امام على عليه‌السلام ـ در سفارش‌هاى خود به فرزندش حسن عليه‌السلام ـ فرمودند: «[خداوند] در پذيرفتن توبه، بر تو سخت نگرفته و به علّت گناه، تو را در تنگنا نينداخته و از رحمت خويش نوميدت نكرده‌است، بلكه خوددارى تو را از گناه، حسنه به شمار آورده و گناهت را يك و حسنه‌ات را ده به شمار آورده و درِ توبه و بازگشت را براى تو گشوده است.»(۴) 🔴 عن النبی صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم: «کُلُّ بَنی آدمَ خَطّاءٌ، وخَیرُ الخَطّائینَ التَّوّابونَ.» «همه آدمیان خطا مى‌کنند و بهترین خطاکاران توبه ‏گرانند.»(۵) 🔴 الإمام عليّ عليه ‏السلام: «ما كانَ اللّهُ لِيَفْتَحَ عَلى عَبْد بابَ الشُّكْرِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الزِّيادَةِ، وَلا لِيَفْتَحَ عَلى عَبْد بابَ الدُّعاءِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الاْجابَةِ، وَلا لِيَفْتَحَ عَلى عَبْد بابَ التَّوْبَةِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الْمَغْفِرَةِ.» «چنين نيست كه خداوند باب شكر را بر عبد باز كند و باب افزونى نعمت را ببندد و درب دعا را بر عبد بگشايد و درب اجابت را ببندد و باب توبه را بر عبد باز كند و درب مغفرت را ببندد.»(۶) 🔴 عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: يا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اَللّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً قَالَ: «هُوَ اَلذَّنْبُ اَلَّذِي لاَ يَعُودُ فِيهِ أَبَداً قُلْتُ وَ أَيُّنَا لَمْ يَعُدْ فَقَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ إِنَّ اَللَّهَ يُحِبُّ مِنْ عِبَادِهِ اَلْمُفَتَّنَ اَلتَّوَّابَ.» ابوبصير گويد به حضرت صادق عليه‌السلام آيه‌ی كسانی كه ايمان آورده‌ايد به درگاه خدا توبه‌ای راستين كنيد را عرض كردم فرمود: «گناهی است كه هيچ گاه به آن بازنگردد.» عرض كردم كدام يک از ما است كه بازگشت نمی‌كند؟ فرمود: «ای ابا محمد همانا خداوند بندگان گرفتار در گناه بسيار توبه كننده را دوست دارد.»(۷) 🔴 الإمام عليّ عليه ‏السلام: «توبوا إلَى اللّه‏ عزوجل وَادخُلوا في مَحَبَّتِهِ؛ فَإِنَّ اللّه‏ يُحِبُّ التَّوّابينَ ويُحِبُّ المُتَطَهِّرينَ وَالمُؤمِنُ تَوّابٌ.» «به‌سوى خداوند عزوجل توبه كنيد و به دوستى‌اش درآييد كه خداوند، توبه‌كاران و پاكيزگان را دوست دارد و مؤمن، توبه‏ كار است.»(۸) 🔴 امام محمدباقر(علیه‌السلام): «كُلَّما عادَ المؤمِنُ بِالاِستغفارِ وَالتَّوبَةِ عادَاللهُ عَلَیهِ بِالمَغفِرة.» «هر بار که مؤمن توبه و استغفار خود را تجدید کند خدا نیز مغفرت و آمرزش خود را برای وی تجدید می‌نماید.»(۹) 📚منبع (۱) لیالی‌الاخبار، شيخ محمد نبى تویسركانى، ج ١، ص ٣٦٤ (۲) الكافی، شیخ کلینی، ج ۴، ص ۴۳۵ (۳) تحف العقول، ابن‌شعبه‌حرانی، ص ۴٨٠ (۴) نهج البلاغه، نامه ۳۱ (۵) منتخب میزان الحکمه، محمدی ری شهری، ص ۹۲ (۶) نهج البلاغه، حکمت ۴۳۵ (۷) ترجمه اصول کافی (صادق حسن زاده)، جلد ۴، صفحه ۲۰۱ (۸) الخصال، شیخ صدوق، ج ۱۰، ص ۶۲۳ (۹) سفینةالبحار، شیخ عباس قمی، ج ١، ص ١٢٧ .................. ✅ توبه/۲ 🔴 سلام بن مستنير گويد: من در خدمت حضرت باقر عليه‌السّلام بودم كه حمران بن اعين (يكى از اصحاب آن حضرت) وارد شد و چيزهایی از آن حضرت پرسيد، پس همين كه خواست برخيزد به امام باقر(ع) عرض كرد: من شما را آگاه كنم – خداوند عمر شما را دراز كند و ما را بوجود شما بهره‌مند سازد – كه ما خدمت شما می‌رسيم و از نزد شما بيرون نمی‌رويم تا اينكه (در نتيجه) دل‌هاى ما نرم شود و جان‌هاى ما از (نداشتن) اين دنيا تسلى يابد و آن چه از اين اموال و دارایى كه در دست مردم است بر ما خوار و پست شود، سپس از نزد شما بيرون رويم و همين كه (دوباره) پيش مردم و تجار رويم دنيا را دوست بداريم‌.(اين چگونه است‌؟)

گويد: آن حضرت عليه‌السّلام فرمود: «همانا اينها دل‌هاست كه گاهى سخت شود و گاهى هموار و آسان.» سپس فرمود: هر آينه ياران محمد(صلّى الله عليه و آله) عرض كردند: اى رسول خدا ما بر نفاق از خودمان ترسناكيم‌. فرمود: «چرا از آن مى‌ترسيد؟» عرض كردند: هنگامى‌كه نزد شما هستيم و شما ما را متذكر كنيد و به آخرت تشويق كنيد، از خدا مى‌ترسيم و دنيا را (يكسره) فراموش كنيم و در آن بى‌رغبت شويم تا آنجا كه گويا آن حضرت را به چشم خود ببينيم و بهشت و دوزخ را (بنگريم) و چون از خدمت شما برويم و داخل اين خانه‌ها گرديم و بوى فرزندان را بشنويم و زنان و خاندان را بنگريم از آن حالى كه نزد شما داشتيم برگرديم به حدى كه گويا ما هيچ نداشته‌ايم (و شما را نديده و خدمت شما نبوده‌ايم و آن حال قبلى را نداشته‌ايم) آيا شما از اين كه اين تغيير حالت نفاق باشد بر ما می‌ترسيد؟ رسول خدا(صلّى الله عليه و آله) به آن‌ها فرمود: «هرگز (اين نفاق نيست)، اينها وسوسه‌هاى شيطانی است كه شما را به دنيا تشويق كند، به خدا سوگند اگر شما به همان حالى كه به آن خودتان را توصيف كرديد می‌مانديد هر آينه فرشتگان دست در دست شما می‌گذاردند (و بدون وسيله) روى آب راه می‌رفتيد، و اگر نبود كه شما گناه می‌كنيد سپس از خدا آمرزش (آن گناه را) خواهيد هر آينه خداوند خلقى مى‌آفريد تا گناه كنند و سپس از خدا آمرزش خواهند و خداوند آنها را بيامرزد و براستى مؤمن در گناه افتد (يا به امتحان در گناه گرفتار شود) و بسيار توبه كند.» آيا نشنيده‌اى گفتار خداى عزوجل را (كه فرمايد:) «همانا خداوند دوست دارد توبه‌كنندگان را و دوست دارد پاكيزه‌جويان را»(سوره بقره آيۀ ۲۲۲) و (نيز) فرمايد: «و آمرزش خواهيد از پروردگار خويش سپس بازگشت كنيد بسوى او» (سورۀ هود آيه ۹۰)(۱) 🔴 محمد بن مسلم(ره): امام باقر(ع) [به من فرمود]: «ای محمّد بن مسلم! گناهان مؤمن، هرگاه از آنها توبه کند، برای او آمرزیده می‌شود. پس مؤمن باید برای آنچه پس از توبه و آمرزش، از سر می‌گیرد، کار کند. هان! به خدا سوگند، این تنها برای اهل ایمان است.» گفتم: اگر چه پس از توبه و آمرزش‌خواهی از گناهان، [به گناه] باز گردد و باز توبه کند؟! فرمود: «ای محمّد بن مسلم! آیا می‌پنداری که بنده مؤمن، از گناهش پشیمان می‌شود و از آن، آمرزش می‌خواهد و توبه می‌کند؛ امّا خدا، توبه او را نمی‌پذیرد؟!» گفتم: زیرا او این کار را بارها انجام داده‌است. هربار، گناه می‌کند و سپس توبه می‌کند و از خدا، آمرزش می‌خواهد. فرمود: «هر بار که مؤمن به آمرزش خواهی و توبه باز گردد، خدا با آمرزش خود به او باز می‌گردد و خدا، آمرزگارِ مهربان است. توبه را می‌پذیرد و از گناهان در می‌گذرد. پس مبادا مؤمنان را از رحمت خدا ناامید کنی.»(۲) 🔴 پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم: «ثلاثةٌ لاتُرَدُّ لَهُم دَعوَةٌ: اَلسَّخِیُّ وَ المَریضُ والتّائِبُ.» «سه نفرند که دعایشان رد نمی‌شود (و مستجاب است): آدم سخاوتمند و شخص مریض و کسی که از گناهش توبه می‌کند.»(۳) 🔴 در این باره پیامبر اکرم صلی علیه السلام می‌فرماید: «اگر کسی یک سال قبل از مرگش توبه کند، خداوند می‌پذیرد.» سپس فرمود: «یک سال زیاد است، اگر یک ماه قبل از مرگش توبه کند پذیرفته می‌شود.» بعد فرمود: «این مقدار هم زیاد است. اگر یک هفته در این دنیا فرصت ماندن داشته باشد و توبه کند پذیرفته می‌شود.» باز هم فرمود: «آن هم زیاد است، کسی که یک روز قبل از مرگش توبه کند خداوند می‌پذیرد.» سپس فراتر رفته و فرمود: «کسی که یک ساعت قبل از مرگش پشیمان شود خداوند توبه اش را می‌پذیرد.» و در پایان فرمود: «یک ساعت هم زیاد است! قبل از آن که جانش به گلو رسد (آخرین لحظه حیات و در حال اختیار) توبه کند، خداوند می‌پذیرد.»(۴) 📚منبع (۱) اصول کافی، شیخ کلینی، (ترجمه مصطفوی)، ج ۴، ص ۱۵۳ (۲) الکافی، شیخ کلینی، ج ۲، ص ۴۳۴ (۳) مواعظ العددیّه، علی مشکینی، ص ١٠ (۴) مستدرک وسائل، حاجی نوری، ج ۱۲، ص۱۴۵، ح۵ #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه .

🟢 بشارت به گناه‌کاران از امام صادق- عليه‌السّلام- از پيامبر اكرم- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- نقل شده‌است كه فرمودند: خداوند متعال بر حضرت داود وحى فرستاد كه: «اى داوود! به گنهكاران بشارت بده و صديقين را انذار نما.» گفت: چگونه گنهكاران را بشارت و صديقين را بيم دهم؟ فرمود: «به گنهكاران بشارت بده كه من توبه را مى‏‌پذيرم و از گناه در مى‌‏گذرم و صديقين را بيم بده كه مبادا به خاطر اعمالشان مغرور شوند كه هرگز بنده‌اى به حسناتش مغرور نشد مگر آنكه هلاك و نابود گرديد.» از امام باقر(عليه‌السّلام) نقل‌است كه از پيامبر اكرم(صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم) نقل فرموده‌است که خداوند متعال مى‌فرمايد: «من مصالح بندگانم را بهتر مى‏‌دانم، چون يك وقت بنده‏‌اى از بندگان مؤمن من، نهايت تلاش و كوشش را در انجام عبادت مى‏‌نمايد، از خواب طويل و رخت‌خواب لذيذش برمى‌خيزد و خود را در عبادتم به زحمت مى‏‌اندازد، اما من يكى دو شب خواب را بر او مسلط مى‏‌كنم، اين به خاطر نظر و توجه من به اوست تا او را (در دين و اخلاص) باقى نگه دارم در نتيجه مى‏‌خوابد (و موفق به نماز شب نمى‌گردد) و آنگاه كه بيدار مى‌‏شود، بر نفس خود غضبناك است و از او خرده مى‏‌گيرد و اگر من او را در انجام عبادتم آزاد مى‌گذاشتم، او را عُجب فرا مى‏‌گرفت و در نتيجه كارى مى‏‌كرد كه هلاكتش در آن بود، چون به خود مغرور و از خود راضى گشته تا جايى كه گمان مى‏‌برد بر تمام بندگان من فائق آمده و در عبادتم كوتاهى نكرده‌است و خلاصه از من دور مى‌‏شد و حال آنكه به گمان خويش به من نزديك شده است.» 📚منبع عدةالداعی، ابن فهد حلی #گریز_مناجاتی #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه .

. یا مبدل السیئات بالحسنات ✳️ خدا ارحم الراحمین است محمد بن على بن حسين بن بابويه در كتاب ثواب‌الاعمال از محمد بن موسى بن متوكل از محمد بن جعفر از محمد بن موسى بن عمران نخعى از حسين بن يزيد از على بن أبوحمزه از ابوبصير از ابو عبداللَّه عليه‌السلام روايت‌كرده كه حضرت فرمود: «خداوند به داود عليه‌السلام وحى كرد: «اى داود! اگر بنده‏‌اى گناهى را مرتكب شد و بعد هم توبه كرد و خجالت كشيد از اين كه آن گناه را ذكر كند من او را مى‌بخشم و به حافظان عمل دستور مى‌دهم كه از ياد آن شخص ببرند و آن را مبدل به حسنه مى‌‏كنم. چون من ارحم الراحمين هستم.» 📚منبع الجواهر السنية فی الأحاديث القدسيه(كليات حديث قدسى)، شیخ حر عاملی، ص ۱۸۶ #گریز_مناجاتی #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه .

❇️ معنى شب‌قدر أصبغ بن نباته از حضرت على بن ابى طالب عليه‌السّلام روايت نموده كه پيغمبر خدا(ص)، به من فرمود: «يا على آيا مى‌دانى معنى شب قدر چيست؟» عرض كردم: نه يا رسول اللَّه! پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «خداوند تبارک و تعالى در آن شب به تقدير و سرنوشتى كه در روز قيامت خواهد بود، قضا و حكم و اندازه‌گيرى نموده و در آنچه خداى عزوجل فرمان داد ولايت تو بود و نيز ولايت امامان از نژاد تو، تا روز قيامت.» 📚منبع معانی الاخبار، شیخ صدوق، ج۲، ص۲۵۱ #دعا_و_مناجات #ماه_رمضان #شب_قدر #مداحی_عالمانه ............... 📗 چه اتفاقاتی در شب قدر افتاده‌است؟ محمد بن مسلم می‌گوید: از امام باقر علیه‌السّلام از شب قدر پرسیده شد. امام فرمود: «فرشتگان و نویسندگان اعمال در آن شب به آسمان دنیا فرود می‌آیند و آنچه از امر یک سال و آنچه به بندگان در آن می‌رسد می‌نویسند.» و فرمود: «امری است که موقوف به خدا است و در آن مشیّت الهی جاری‌است و هر آنچه از آن بخواهد مقدم می‌سازد و به تأخیر می‌اندازد و آن سخن اوست که می‌فرماید: «خداوند آنچه را بخواهد محو یا اثبات می‌کند و کتاب اصلی (امّ الکتاب) نزد اوست.» (سوره رعد، آیه ۳۹) 📚منبع امالی، شیخ طوسی، ج۱، ص۱۳۷ .

. ✔️ خدا گناهان بنده مؤمن را پس از توبه می‌آمرزد محمّد بن مسلم از حضرت باقر(ع) روايت‌كرده كه حضرت فرمود: «اى محمّد بن مسلم گناهان بنده مؤمن كه از آن توبه كرده آمرزيده شده‌است و بايد براى آينده، پس از توبه و آمرزش كار نيک و خوب و پسنديده‌اى انجام دهد به خدا اين فضيلت نيست مگر براى آنها كه ايمان دارند.» من گفتم اگر پس از توبه و استغفار از گناهان، باز گناه كرد و باز توبه نمود آن‌وقت چه بايد كرد آيا قبول است يا نه؟ حضرت فرمود: «اى محمد بن مسلم تو گمان می‌كنى كه بنده مؤمن از گناه خود پشیمان گردد و از آن آمرزش خواهد و توبه كند خدا توبه اش را نمى‌پذيرد؟!» گفتم كسى كه چند بار اين‌كار را كرده‌است، يعنى گناه مى‌كند و بعد از خدا طلب آمرزش مى‌خواهد آيا بخشيده مى‌شود؟! حضرت فرمود: «اگر مؤمن با آمرزش خواهى و توبه بازگردد خدا هم به آمرزش او بر مى‌گردد و به راستى كه خداوند زياد آمرزنده و مهربانست، توبه را می‌پذيرد و از بد كردارى‌ها می‌گذرد. مبادا تو مؤمنين را از رحمت خدا نوميد سازى.» 📚منبع اصول كافى، شیخ کلینی، باب توبه، حديث ۶ #گریز_مناجاتی #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه ................ ◾️ وصیت‌های جوان به مادر پیرش نجيب الدين(۱) نقل فرموده‌است: يك شب در قبرستان بودم، ديدم چهار نفر مى‌آيند و يك جنازه روى دوش دارند. من جلو رفتم و به آوردن جنازه در آن وقت شب اعتراض كردم و گفتم به نظر مى‌رسد كه شما انسانى را كشته‌ايد و نيمه شب قصد دفن آن جنازه را داريد تا كسى از اسرارتان سر در نياورد. گفتند: آى، گمان بد نكن زيرا مادرش با ماست. ديدم پيرزنى جلو آمد، گفتم اى مادر، چرا نيمه شب جوانت را به قبرستان آورده‌اى؟ گفت: چون جوان من معصيت كار بود و خودش چند وصيت كرده‌است. اول: چون من از دنيا رفتم طنابى به گردنم بیانداز و مرا در خانه بكش و بگو: «خدايا اين همان بنده گريز پا و گناهكارى است كه به دست سلطان اجل گرفتار شده، او را بسته نزد تو آورده‌ام به او رحم كن.» دوم: جنازه‌ام را شبانه دفن كن تا كسى بدن مرا نبيند و از جنايات من ياد نكند تا عذاب شوم. سوم: اين كه بدنم را خودت دفن كن و در لحد بگذار كه خداوند موهاى سفيد تو را ببيند و به من عنايتى فرمايد و مرا بيامرزد، درست‌است كه من توبه كرده‌ام و از كرده‌هايم پشيمانم ولى تو اين وصيت‌هاى مرا انجام بده. وقتى كه جوانم از دنيا رفت، ريسمانى به گردنش بستم و او را كشيدم. ناگهان صدايى بلند شد و گفت: «الا ان اولياء الله هم الفائزون، با بنده گنه‌كار ما اين طور رفتار نكن ما خود مى‌دانيم با او چه كنيم.» خوش‌حال شدم كه توبه‌اش پذيرفته شده و او را به طرف قبرستان آوردم. من از پيرزن خواهش كردم كه دفن پسرش را به من واگذار كند. او هم اجازه داد بدن را در قبر گذاشتيم همين كه خواستم لحد را بچينم، آيه‌اى را شنيدم كه: «الا ان اولياء الله هم الفائزون.» از اين جريان نتيجه گرفتم كه توبه جوان گناه‌كار مورد قبول واقع شده‌است و خداوند دوست ندارد بنده گناه‌كارش كه توبه كرده، مورد اهانت قرار گيرد. 📚منبع قصص التوابين، علی میرخلف زاده، ص ۱۱۰ در آغوش خدا (توبه)، استاد ابراهيم خرمى مشگانى .