✔️فیش منبر ماه صفر 📜عنوان: جهاد عظیم حضرت رقیه سلام‌الله‌علیها #شب_سوم_محرم #حضرت_رقیه سلام‌الله‌علیها #پنجم_صفر

. #اصحاب 🔸🔶《السَّلامُ‌ عَلَيْكَ‌ يَا حَبِيبَ‌ بنَ‌ مُظاهِرِ الأَسَدِىٖ‌ وَ رَحْمَةُ‌ اللّٰهِ‌ وَ بَرَكاتُهُ‌》🔶🔸 ✅امام حسین(ع) وقتی به کربلا رسید، نامه ای به #حبیب_بن_مظاهر در کوفه نوشت. 📋《بِسمِ اللهِ الرَّحمَنِ الرَّحِیمِ مِنَ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ(ع) إلَی الرَّجُلِ الفَقِیهِ حَبِیبِ بنِ مَظَاهِرِ الأسَدِیّ! أمَّا بَعدُ فِإنَّا قَد نَزَلنَا کَربَلَا وَ أنتَ تَعلَمُ قرَابَتَنَا مِن رَسُولِ اللهِ(ص) فَإِن أرَدتَ نُصرَتَنَا فَاقدِم إلَینَا عَاجِلاً》 ♦️به نام خداوند بخشنده و مهربان! از حسین بن علی(ع) به مرد فقیه حبیب ابن مظاهر اسدی! ما وارد کربلا شدیم تو هم که نزدیکی ما را به پیغمبر می دانی! پس اگر می خواهی ما را یاری کنی، سریع خودت را به کربلا برسان!(۱) حبیب بعد از دریافت نامه، به همراه مسلم بن عوسجه، از کوفه به سوی امام حسین(ع) رهسپار شد و روزها از چشم جاسوسان و مأموران ابن زیاد پنهان می‌شدند و شبها حرکت می‌کردند، سرانجام روز هفتم محرم، در کربلا، به کاروان امام(ع) پیوستند.(۲) حبیب با رسیدن به کربلا همین که مشاهده نمود یاوران امام اندک و دشمنان او بسیارند، به امام حسین(ع) عرض کرد : در این نزدیکی، قبیله‌ای از «بنی اسد» هستند، اگر اجازه دهید پیش آن‌ها رفته، آنان را به یاری شما دعوت کنم، شاید خداوند هدایتشان کند. بعد از اینکه حضرت(ع) اجازه داد، با عجله خود را به آنان رسانید و شروع به نصیحت و موعظه کرد، اما عمرسعد با فرستادن سپاهی، مانع از پیوستن آنان به امام(ع) شد.(۳) در صبح روز عاشورا، امام حسین(ع) حبیب را فرمانده جناح چپ و زهیر بن قین را در جناح راست و حضرت ابوالفضل(ع) را با پرچم در قلب لشکر قرار داد. حبیب با آن سن زیاد همچون یک قهرمان شمشیر می‌زد. حبیب در میدان این چنین رجز خواند : 📋《اقْسِمُ لَوْ کُنَّا لَکُمْ أَعْداداً، أَوْ شَطْرَکُمْ وَلَّیْتُمْ الأَکْتاداً، یا شَرِّ قَوْمٍ حَسَباً وَآداً، وَشَرَّهُمْ قَدْعُلِمُوا أَنْداداً، وَیا أَشَدَّ مَعْشَرٍ عِناداً》 ♦️به خدا سوگند! اگر ما به شمار شما یا نیمی از شما بودیم، گروه گروه فراری می‌شدید ای بدترین مردم از نظر نسب و ریشه و نیرو! دانسته شد که از لحاظ پستی و دنائت، همه مانند هم هستید. و ای گروهی که از تمام مردم عناد و دشمنی‌تان بیشتر و شدیدتر است.(۴) تا اینکه در حین رزم شخصی به نام بُدیل بن صریم به او حمله کرد و با شمشیری بر فرق او زد، دیگری با نیزه به او حمله کرد، تا اینکه حبیب از اسب بر زمین افتاد، محاسن او با خون سرش خضاب شد. امام حسین(ع) خود را به بالین او رساند در حالی که حبیب به امام(ع) عرض کرد : 📋《أَحْتَسِبُ نَفْسِي وَ حُمَاةَ أَصْحَابِي》 ♦️پاداش خود و یاران حامی خود را، از خدای تعالی انتظار می‌برم.(۵) قبیله بنی اسد که در نزدیکی کربلا به سر می بردند، هنگام دفن شهیدان کربلا، #حبیب را، که از بزرگان و مورد احترام آنان بود، در نزدیکی متری قبر امام حسین(ع) به طور مستقل و جداگانه به خاک سپردند. {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : در عشق بازی از طفولیت نجیب است یار غریبی های مولای غریب است   یک بار هم در کودکی جان داده بهرش او زنده با انفاس یار و بوی سیب است   این پیر میدان دار مستان در حقیقت بیمار عشق است و حسین او را طبیب است   او مز ی مردن برایش را چشیده حالا چنین بر کنج میدان بی شکیب است   موی سفیدش تشنۀ خون است آری او دومین تصویر از شیب الخضیب است   پیر است اما شیر، پیرش هم شجاع است این عاشق دلداه عنوانش حبیب است   در کوی رندان پیش افتاده است در عشق در سر هوای یاری خَدّالتریب است   از بین زوار حریم شاه او هم از این شکوه عشق بازی با نصیب است 👤علی پور 📚منابع : ۱)مکاتیب الائمه میانجی، ج۳، ص۱۴۵ ۲)تاریخ طبری، ج۵، ص۴۴۵ ۳)الفتوح ابن‌اعثم کوفی، ج۵، ص۹۰ ۴)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۲۷ ۵)سفینه البحار محدث قمی، ج۲، ص۲۷ .

. #اصحاب 🔹🔷《اَلسَّلَامُ عَلَی مُسْلِمِ بْنِ عَوْسَجَةَ الْأَسَدِی وَ رَحْمَةُ‌ اللّٰهِ‌ وَ بَرَكاتُهُ‌》🔷🔹 ✅ #مسلم_بن_عوسجه از شیعیان امام علی(ع) بود و حضرت رسول اکرم(ص) را نیز درک کرده بود و در زمان خلافت امام علی(ع) جزء یاران حضرت(ع) محسوب می شد و در هر سه جنگ ایشان شرکت نمود و بعد از شهادت امام علی(ع) نیز در جرگه یاران امام حسن(ع) در آمد و بعد از شهادت ایشان، همچنان در کوفه بود که آخر الامر مانند کوفیان به امام حسین(ع) نامه نوشت و ایشان را به کوفه دعوت نمود. مسلم جنگجویی شجاع، قاری قرآن، عالم و مردی پرهیزکار بود. مسلم بن عوسجه هنگام ورود مسلم بن عقیل به عنوان فرستاده امام حسین(ع) به کوفه، از او حمایت کرد و برایش سلاح تهیه کرد و به نفع امام حسین(ع) بیعت می‌گرفت.(۱) امام حسین(ع) وقتی به کربلا رسید، به حبیب بن مظاهر در کوفه نامه نوشت : 📋《فِإنَّا قَد نَزَلنَا کَربَلَا وَ أنتَ تَعلَمُ قرَابَتَنَا مِن رَسُولِ اللهِ(ص) فَإِن أرَدتَ نُصرَتَنَا فَاقدِم إلَینَا عَاجِلاً》 ♦️ما وارد کربلا شدیم، تو هم که نزدیکی ما را به پیغمبر می دانی! پس اگر می خواهی ما را یاری کنی، سریع خودت را به کربلا برسان!(۲) حبیب بعد از دریافت نامه، به همراه مسلم، از کوفه به سوی امام حسین(ع) رهسپار شد و روزها از چشم جاسوسان و مأموران ابن زیاد پنهان می‌شدند و شبها حرکت می‌کردند، سرانجام روز هفتم محرم، در کربلا، به کاروان امام(ع) پیوستند.(۳) در شب عاشورا زمانی که امام حسین(ع) در سخنرانی خود بیعت را از یاران خود برداشت و به آنان اجازه ی رفتن داد، یاران امام(ع) هر یک با عبارتی علاقه خود را به امام(ع) ابراز کردند و بر عهد خود پای فشردند. بعد از جوانان بنی هاشم، مسلم بن عوسجه اولین کسی بود که بلند شد و گفت : 📋《أَ نُخَلِّي عَنْكَ وَ لَمَّا نُعْذِرْ إِلَى اَللَّهِ سُبْحَانَهُ فِي أَدَاءِ حَقِّكَ؟ أَمَا وَ اَللَّهِ حَتَّى أَطْعَنَ فِي صُدُورِهِمْ بِرُمْحِي وَ أَضْرِبَهُمْ بِسَيْفِي مَا ثَبَتَ قَائِمُهُ فِي يَدِي وَ لَوْ لَمْ يَكُنْ مَعِي سِلاَحٌ أُقَاتِلُهُمْ بِهِ لَقَذَفْتُهُمْ بِالْحِجَارَةِ وَ اَللَّهِ لاَ نُخَلِّيكَ حَتَّى يَعْلَمَ اَللَّهُ أَنْ قَدْ حَفِظْنَا غَيْبَةَ رَسُولِ اَللَّهِ(ص) فِيكَ وَ اَللَّهِ لَوْ عَلِمْتُ أَنِّي أُقْتَلُ ثُمَّ أُحْيَا ثُمَّ أُحْرَقُ ثُمَّ أُحْيَا ثُمَّ أُذْرَى يُفْعَلُ ذَلِكَ بِي سَبْعِينَ مَرَّةً مَا فَارَقْتُكَ حَتَّى أَلْقَى حِمَامِي دُونَكَ وَ كَيْفَ لاَ أَفْعَلُ ذَلِكَ وَ إِنَّمَا هِيَ قَتْلَةٌ وَاحِدَةٌ ثُمَّ هِيَ اَلْكَرَامَةُ اَلَّتِي لاَ اِنْقِضَاءَ لَهَا أَبَداً》 ♦️آیا ما تو را رها کنیم؟ آنگاه در مورد ادای حق تو در پیشگاه الهی چه عذری بیاوریم؟ نه! به خدا! ما هرگز تو را رها نمی‌کنیم، دست از تو بر نمی‌دارم، تا اینکه نیزه‌ام را به سینه‌های دشمن بکوبم و با شمشیر خود آنان را آن قدر بزنم تا شمشیر از دستم بیفتد و بعد از آن اگر هیچ سلاحی نداشته باشم، دشمن را سنگ باران خواهم کرد. سوگند به خدا، هرگز از تو جدا نخواهم شد تا خداوند بداند (و ثابت کنم) که ما حرمت رسول خدا(ص) را درباره تو پاس داشتیم. به خدا قسم، اگر بدانم که من کشته می‌شوم، سپس زنده می‌گردم، سپس سوزانده می‌شوم و خاکسترم بر باد می‌رود و بار دیگر زنده می‌گردم و هفتاد بار با من چنین کنند، هرگز از تو جدا نخواهم شد تا اینکه در رکاب تو به شهادت برسم. چگونه چنین نکنم؛ در حالی که فقط یک بار کشته می‌شوم، سپس کرامت و خوشبختی ابدی خواهد بود؟(۴) در روز عاشورا یاران امام حسین(ع) برای حفاظت از پشت خیمه‌ها خندقی آماده و در داخل آن آتش روشن کرده بودند. وقتی که شمر بن ذی‌الجوشن آن هیزم‌ها و نی‌های شعله‌ور را دید، بین او و امام حسین(ع) سخنانی رد و بدل شد. مسلم بن عوسجه به امام حسین(ع) گفت : 📋《دَعْنِي حَتَّى أَرْمِيَهُ فَإِنَّهُ اَلْفَاسِقُ مِنْ عُظَمَاءِ اَلْجَبَّارِينَ وَ قَدْ أَمْكَنَ اَللَّهُ مِنْهُ》 ♦️اجازه بدهید که او را بزنم، زيرا كه او مردى فاسق و از دشمنان خدا و ستمكاران بزرگ است و اكنون خداوند كشتن او را براى ما آسان ساخته‌ است! امام(ع) اجازه نداد و فرمود : 📋《لاَ تَرْمِهِ فَإِنِّي أَكْرَهُ أَنْ أَبْدَأَهُمْ بِالْقِتَالِ》 ♦️او را نزن! من دوست ندارم آغازگر جنگ باشم.(۵) در روز عاشورا، مسلم بن عوسجه بعد از کسب تکلیف از امام حسین(ع) عازم میدان نبرد شد. مسلم بن عوسجه در روز عاشورا این چنین رجز خواند : 📋《إنْ تَسْألُوا عَنِّی فَإِنِّی ذُو لَبَدِِ وَ اِنَّ بَیتِی فِی ذَرِی بَنِی اَسَدِِ فَمَنْ بَغَانِی حَائِدٌ عَنِ الرَّشَدِ وَ کافرٌ بِدینِ جَبَّارٍ صَمَدِِ》 ♦️اگر درباره من بپرسید، همانا من دارای شجاعت شیرم و نسبم از قبیله بنی اسد است. کسی که بر من ستم روا دارد، از حق، منحرف و به خدای بی‌نیاز، کفر ورزیده است.(۶) 👇

ابن طاووس می نویسد : 📋《ثُمَّ خَرَجَ مُسْلِمٌ بْنُ عَوْسَجَةَ فَبالَغَ في قِتالِ الاَْعْداءِ، وَصَبَرَ عَلي اءَهْوالِ الْبَلاءِ، حَتّي سَقَطَ إِلَي الاَْرْضِ وَبِهِ رَمَقٌ، فَمَشي إِلَيْهِ الْحُسَيْنُ(ع) وَمَعَهُ حَبيبٌ بْنُ مُظاهِرٍ!》 ♦️سپس مُسْلم بن عَوْسجه قدم به ميدان نبرد نهاد و مهیای جنگ با دشمنان شد و بر اهوال و خطرات جنگ صبوری نمود. تا اینکه بر زمین افتاد، در حالی که هنوز رمقی در بدن داشت، امام حسین(ع) به سوی مسلم حرکت کرد، و حبیب بن مظاهر نیز همراه امام(ع) بود. امام حسین(ع) به او فرمود : 📋《رَحِمَكَ اللّهُ يا مُسْلِمُ》 ♦️خدا تو را رحمت كند ای مسلم! آنگاه امام حسين(ع) اين آيه را تلاوت فرمود : 📋《فَمِنْهُمْ مَنْ قَضي نَحْبَهُ وَمِنْهُمُ مَنْ يَنْتَظِرُ وَما بَدَّلُوا تَبْديلاً》 ♦️كساني از مردمان هستند كه مدت زندگاني را به سر بردند و در راه خدا شهادت را اختيار نمودند و بعضي ديگر در انتظارند و نعمتهاي الهي را تبديل نكردند. حبيب بن مظاهر نزديك مسلم بن عوسجه آمد و گفت : 📋《عَزَّ عَلَيَّ مَصْرَعُكَ يا مُسْلِمُ! اءَبْشِرْ بِالْجَنَّةِ》 ♦️ای مُسْلم! بر من دشوار است تو را به اين حال بر روي زمين ببينم. بهشت بر تو بشارت باد. مسلم بن عوسجه در جواب او با صدای ضعيف گفت : 📋《بَشَّرَكَ اللّهُ بِخَيْرٍ!》 ♦️خداوند تو را به خیر بشارت دهد. حبیب گفت : 📋《لَوْلا اءَنَّني اءَعْلَمُ اءَنّي فِي الاَْثَرِ لاََحْبَبْتُ اءَنْ تُوصِيَ إِلَيَّ بِكُلِّ ما اءَهَمَّكَ》 ♦️اگر نه اين بود كه به يقين مي دانم من نيز به زودي به تو ملحق مي شوم، البته دوست داشتم كه وصيت خود را به من نمايي و آنچه كه در نظرت مهم است وصيّت كنی. مسلم گفت : 📋《فَإِنّي اءُوصيكَ بِهذا وَاءَشارَ بِيَدِهِ إِلَي الْحُسَيْنِ(ع) فَقاتِلْ دُونَهُ حَتّي تَمُوتَ》 ♦️وصيّت من به تو، خدمت به اين بزرگوار است - و اشاره به سوي امام حسین(ع) نمود - كه در حضورش جهاد كن تا كشته شوی. حبيب بن مظاهر گفت : 📋《لاََنْعُمَنَّكَ عَيْنَاً ثُمَّ ماتَ رِضْوانُ اللّهِ عَلَيْهِ》 ♦️دل خوش باش كه به واسطه انجام این كار، چشمت را روشن خواهم نمود. در این لحظه روح پاك مسلم بن عوسجه از دنیا رفت.(۷) مسلم اولین شهید عاشورا در میان یاران امام حسین(ع) بود که در حمله اول به شهادت رسید. در زیارت ناحیه غیر معروفه چنین بر او سلام داده شده است: 📋《اَلسَّلَامُ عَلَی مُسْلِمِ بْنِ عَوْسَجَةَ الْأَسَدِی》(۸) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : چقدر نام تو زیباست اباعبدالله  چشم تو خالق دنیاست اباعبدالله  زائر کرببلا حق شفاعت دارد  قطره در کوی تو دریاست اباعبدالله  دستگیری ز گدا گردن هر ارباب است  کار ما دست تو آقاست اباعبدالله  مستجاب است دعا گوشه ی شش گوشه ی تو  حرمت عرش معلی ست اباعبدالله  هر کسی داد سلامی به تو و اشکش ریخت  او نظر کرده ی زهراست اباعبدالله  بارها گفت اگر من ز حسینم، دیدم  جلوه اش اکبر لیلاست اباعبدالله  چشم ما روز قیامت به پر قنداقه ست  پسرت مالک فرداست اباعبدالله  روزی گریه ی ما دست رباب افتاده  روضه خوان در دل صحراست اباعبدالله  باب بین الحرمین از حرم عباس است  همه جا سفره ی سقاست اباعبدالله  ما که باشیم که سنگ تو به سینه بزنیم  سینه زن زینب کبری ست اباعبدالله  مادرت گفت "بنیَّ" دل ما ریخت به هم  بردن نام تو غوغاست اباعبدالله  مادرت گوشه ی گودال تماشا می کرد  بر سر نعش تو دعواست اباعبدالله  👤قاسم نعمتی  📚منابع : ۱)الکامل فی التاریخ ابن اثیر، ج۴، ص۳۰ ۲)مکاتیب الائمه میانجی، ج۳، ص۱۴۵ ۳)تاریخ طبری، ج۵، ص۴۴۵ ۴)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۹۱ ۵)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۹۱ ۶)ابصارالعین سماوی، ص۱۳۹ ۷)اللهوف ابن طاووس، ص۶۴ ۸)بحارالانوار مجلسی، ج۹۸، ص۲۷۱ #اسنادالمصائب .

📻 بشنوید | #سخنرانی سیره #امام_حسین علیه السلام جلسه #سوم 🎤 #دکتر_سعید_طاوسی 🕌 مجمع یاس کبود 🗓 یکشنبه ۰۲/۰۵/۲۹ ✅ #مجمع_حضرت_یاس_کبود پیامبر فرمود ؛ لعن من به مومن نمیرسد(بنی امیه قاطبه ) حسنین در فتوحات خلیفه اول و دوم شرکت نکردند، چون معتقد بودن ؛ کسی را با شمشیر نباید مسلمان کرد. صلح امام حسن ،بعد از ترور ایشان و خوف از شهادت خواص شیعه و از بین رفتن شیعیان، منجر به صلح شد. در منابع شیعه و سنی هست که امام حسین از امام حسن متابعت میکرد. امام حسن هم از صلح کردن، کراهت داشت، ولی مجبور به صلح شد. قال رسول الله صلى الله علیه و آله: الحَسنُ والحُسینُ اِمامان قاما او قعدا؛ رسول خدا (ص) فرمود:حسن(ع) و حسین(ع) در همه احوال امام و پیشوایند؛ چه بایستند و چه بنشینند. 📚. بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۹۱. بررسی شبهه ی اختلاف بین امام حسن و امام حسین ، که ساخته ی داستان پردازانِ مخالفِ مذهب حقه تشیع است.

📋 درنگی در منطق قرآن کریم؛ فصل دوم - قسمت چهارم 📆 جمعه ششم مردادماه ۱۴۰۲ #حامد_کاشانی

🔊 #فایل_صوتی کامل 📋 جلسه اول فصل سوم "کدام حسین علیه السلام؟ کدام کربلا؟" 📆 سه شنبه هفدهم مردادماه ۱۴۰۲ #حامد_کاشانی میخواهیم ببینیم نگاه ما به امام حسین چگونه است؟ لذا با تضارب آرا اهداف امام حسین بررسی شده... برخی گفتن امام فقط دنبال حکومت بود ! اما نفهمیدن کسی که دنبال حکومت باشد ، زن و بچه با خودش نمی بره... اگه از یزید می ترسید، تقیه میکرد و بیعتِ ظاهری میکرد... اگه میخواست فرار کنه، توی مکه می موند... اگه میخواست فرار کنه، دیگه سخنرانی و روشنگری نمیکرد... اما امام دنبال نجات انسان بود، چون در نگاه امام، یک فرد، معادلِ یک عالَم است... ، جا داره بگیم امام حسین اومد کربلا، تا حر رو نجات بده... تا دست زهیر رو بگیره. لذا باید حادثه ی کربلا را بررسی کرد تا به اهداف تبلیغی (مثل اینکه امام حسین به مردم تفهیم میکرد که اگه با فکر خودتون برید، راه رو اشتباه میروید چون پیامبر برای هدایت، قرآن و اهلبیت رو معرفی کرده بود ،یعنی ما اهلبیت چراغ هدایتیم)و ... و در نهایت تشکیل حکومت امام و سرنگونی یزید که حاصل شهادت تمام بود، رسید. لذا ویژگی های کربلا مقفول مانده.. مثلا بعد از شهادت امام حسن، امام حسین با معاویه بیعت نکرد.. اما غالب جهان اسلام با او و بعد با یزید بیعت کردند. درحالیکه سیاست ورزی جامعه مخصوص خواص از اولیا است که دین شناس باشند، نه کسی مثل یزید. ......... آب خواستن با غذا خواستن فرق میکنه غذا خواستن اظهار فقر است ولی آب خواستن، آنهم برای طفل شیرخواره، فتوت است. ایتینی ولدی الصغیر حتی اودع یا زَیْنَبَ نَاوِلِینِی وَلَدِیَ الصَّغِیرَ حَتَّى أُوَدِّعَهُ

🔊 #فایل_صوتی کامل 📋 عظمت امام سجّاد علیه السلام 🎙 حامد کاشانی 📆 شنبه ۲۱ مردادماه ۱۴۰۲ (روز شهادت امام سجّاد علیه السلام) 🔸 بضعة الرسول سلام الله عليها #حامد_کاشانی

📋 درنگی در منطق قرآن کریم؛ فصل دوم - قسمت پنجم 📆 شنبه هفتم مردادماه ۱۴۰۲ #حامد_کاشانی

📋 درنگی در منطق قرآن کریم؛ فصل دوم - قسمت ششم (قسمت آخر) 📆 یکشنبه هشتم مردادماه ۱۴۰۲ #حامد_کاشانی

📋 جلسه دوم فصل سوم "کدام حسین علیه السلام؟ کدام کربلا؟" 📆 چهارشنبه هجدهم مردادماه ۱۴۰۲ #حامد_کاشانی

▪️ جایگاه زن در مکتب اهل بیت علیهم السلام #حامد_کاشانی

📋 جلسه سوم فصل سوم "کدام حسین علیه السلام؟ کدام کربلا؟" 📆 پنجشنبه نوزدهم مردادماه ۱۴۰۲ #حامد_کاشانی

📋 جلسه چهارم فصل سوم "کدام حسین علیه السلام؟ کدام کربلا؟" 📆 جمعه بیستم مردادماه ۱۴۰۲ همه به نوعی با امام حسین ارتباط پیدا میکنند.بعضی با اخلاص از حسین دم میزنند ومتابعت میکنند و برخی برای استفاده از نام امام، خود را حسینی می نامند. نقدی بر تفکرات و برخی خدمات دکتر شریعتی ........... چه شبهایی که نان دادم به سائل ها و بشنیدم که میگفتند یارب از علی بستان دادِ ما

📋 جلسه پنجم فصل سوم "کدام حسین علیه السلام؟ کدام کربلا؟" 📆 شنبه بیست و یکم مردادماه ۱۴۰۲ #حامد_کاشانی اشاره به جنگ جمل و عملکرد طلحه و زبیر. امام به دستور خدا عمل میکنه یعنی غالبا تکلیف مدار است. امام قیام کرد و یکی از نتایج شهادت حضرت؛ ساقط شدنِ بنی امیه بود.

📋 جلسه اول "زینب کبری سلام علیها؛ تربیت‌یافته‌ی مکتب قرآن" 📆 جمعه بیست و هفتم مردادماه ۱۴۰۲ #حامد_کاشانی

. #زمزمه #زمینه #حضرت_رقیه (س) #پنجم_صفر کمک کن از، خاکا بلند شم به خاطرِ، بابا بلند شم عمه بگیر، دو دستامو که نمی تونم، از جا بلند شم بابام اومد، ولی ببین یه غم دارم.. چه وضعیه؟!، نه مویی رو سرم دارم! بابا ببین، چقد آخه وَرَم دارم.. وای حسین بابا حسین، من الذی ایتمنی... تو دَندونات، شکسته من هم.. خاک روی موت، نشسته من هم.. تو پُرِ زخم، من پُرِ زخمم دو چشمای، تو بسته من هم.. بابا بگو، کی بُریده سرِ تو رو.. به خاک و خون، کشیده پیکر تو رو.. ولی نَگو، کی بُرده معجر تو رو!!.. وای حسین بابا حسین، من الذی ایتمنی... من و ببر، از این خرابه که بی تو این، روزا عذابه ببین بابا، که روی دستم جای غلاف، رَدِ طنابه ببین شدم، شبیه مادرت بابا سیلی بِهِم، میزنه زجرِ بی حیا خیر ندیدم، از کوفه تا شامِ بلا وای حسین بابا حسین، من الذی ایتمنی... #مجتبی_دسترنج_ملتمس✍ #شب_سوم_محرم 👇👇

. بعید نیست همانگونه که عمر بن سعد سر امام حسین علیه‏‌السلام را زودتر از اهل بیت و در همان روز عاشورا به کوفه فرستاد، عبیدالله نیز قبل از اعزام اهل بیت به شام، ابتدا سر، مقدس امام حسین علیه‏‌السلام را به نزد یزید فرستاده و بعد از آن اهل بیت را با سایر سرها روانه شام کرده باشد، همانگونه که از نقل شیخ مفید استفاده می‏‌شود و زندانی کردن اهل بیت که طبری و دیگران نقل آن را تأیید کرده‏‌اند، صحت این مطلب را تأیید می‏‌کند. ۳- تاریخ طبری ۵/۲۳۲ ؛ ارشاد شیخ مفید ۲/۱۱۸. همچنین نقل شده است که: عبیدالله بن زیاد پس از آنکه سر مبارک امام را برای یزید فرستاد دستور داد تا بانوان و کودکان آن حضرت برای سفر به شام آماده شوند و فرمان داد تا بر گردن علی بن الحسین علیه‏‌السلام زنجیر نهادند و مجفر بن ثعلبه و شمر بن ذی الجوشن را به دنبال آنان روانه کرد، تا رفتند و به آن گروهی که سر امام را برده بودند رسیدند و علی بن الحسین علیه‏‌السلام با کسی سخن نگفت تا به دمشق رسید. (ارشاد شیخ مفید ۲/۱۱۹). و در ضبط ارشاد مجفر بن ثعلبه (با جیم) آمده و در بعضی نقلها مخفر (با خاء) و در بعضی محفر (با حاء) ذکر شده است. و از این نقل چنین استفاده می‌‏شود که سر مقدس امام را عبیدالله قبل از اهل بیت به شام فرستاده است و این همان چیزی است که قبلا نیز بدان اشاره کردیم. .

. 🔲 قابل توجه مداحان عزیز 🙏 خواهش می‌کنم حتما بخوانید عمان سامانی از جمله شاعران بلندآوازه‌ی ایرانی‌ست . او شعرهای عاشورایی زیبایی دارد . یکی از دوستان او می‌گوید: عاشورای سال آخر عمر عمان او را بسیار آشفته و گریان نظاره کردم . علت پریشانی او را که پرسیدم ، گفت: عاشوراست دیگر ، عاشورا باید اینگونه بود . اما من که مُحَرم‌های بسیاری عمان سامانی را دیده بودم پاپیچش شدم و گفتم: امسال از سال‌های گذشته بسیار آشفته‌حال‌تری و باید دلیل پریشانی خویش را بگویی . ناگهان عمان ناله‌ای سرداد و در حالی‌که شانه‌هایش از گریه می‌لرزید ابیاتی از یک شعر را که از سروده‌های سال‌های پیش او بود دوباره خواند: خواهرش بر سینه و بر سرزنان رفت تا گیرد برادر را عنان سیل اشکش بست بر شَه، راه را دود آهش کرد حیران ، شاه را در قفای شاه رفتی هر زمان بانگ مَهلاََ مَهلَنش بر آسمان کِای سوار سرگران کم کن شتاب جان من لختی سبک‌تر زن رکاب تا ببوسم آن رخ دلجوی تو تا ببویم آن شکنج موی تو شه سراپا گرم شوق و مست ناز گوشۀ چشمی به آن‌سو کرد باز دید مِشکین‌مویی از جنس زنان بر فلک دستی و دستی بر عنان زن مگو مرد آفرین روزگار زن مگو بنت‌الجلال اخت‌الوقار زن مگو خاک درش نقش جبین زن مگو ، دست خدا در آستین.... آنگاه با اشاره به مصراعِ دید مِشکین‌مویی از جنسِ زنان ناله‌ای زد و از من پرسید: اگر روز رستاخیز امیرالمومنین علیه السلام مواخذه‌ام فرماید و بپرسد: تو چه‌کاره بودی که به رنگِ موی زینب اشاره کردی ، چه پاسخی بدهم؟ مداحان عزیز آل‌الله علیهم السلام ! این داستان واقعی را گفتم که بگویم: مراقب باشید ! به نوامیس خاندان رسول‌الله صلوات الله علیهم اجمعین که می‌رسید احتیاط کنید ! بترسید از این‌که به خاطر بعضی مراثی و روضه‌ها در روز رستاخیز عذاب بشوید . بعضی مصائب آل‌الله علیهم السلام باید در کتاب‌ها و سندها بمانند . بعضی روضه‌ها اندازه‌ی دهان هر مداحی نیستند . درست است در مقاتل نوشته‌اند: یک‌نفر از یزید بن معاویه خواست تا دختر حسین بن علی سلام الله علیهما را برای کنیزی به او ببخشد . اما سربسته می‌گویم اگر احکام کنیز را بدانید این روضه را هیچ‌گاه نمی‌خوانید . مثال دیگر اگر ناموس مرد باغیرتی سرطان سینه بگیرد در پاسخ هر رفیقی که بیماری ناموسش را بپرسد ، می‌گوید: بیماری زنانه دارد و رغبت نمی‌کند اسم سینه‌ی ناموس خویش را در حضور نامحرم بیاورد اما جماعت مداح به راحتی روضه‌ی شامِ غریبان حضرت رباب علیها سلام الله را می‌خوانند که فرمود: امروز عصر آب نوشیده‌ام و سینه‌هایم شیر آمده ...... باور کنید احتیاط لازم است ، الاحتیاط طریق النجاة . عقوبت دارد ، ترس دارد . در مولودی‌هایتان از زیبایی اجزاء چهره یا قامت ناموس‌های آل‌الله علیهم صلوات الله حرفی نزنید . نستجیر بالله این‌که فلان مداح مشهور تهرانی زیبایی چهره‌ی ولی عصر روحی فداه را به زیبایی رخسار حضرت زهرا سلام الله علیها تشبیه می‌نماید خوشایند خدا و ذوات مقدسه نیست . باور بفرمائید اینقدر از آنچه که منعتان نمودم می‌ترسم که دستم وقت ارسال این نوشته می‌لرزد اما می‌فرستم بلکه خدمتی به جامعه‌ی مداحان نموده باشم و خدایی که از ضمیر بندگان آگاه است می‌داند که نیتی جز روشنگری ندارم و لذا امیدوارم مورد عفو خدای تعالی قرار بگیرم . من بار خود را سنگین نمودم بلکه شما حساسیت موضوع را درک کنید . والسلام علیکم و رحمةالله ✍حاج ابراهیم سنایی اهوازی .

یکی از کرامات حضرت رقیه سلام الله علیها با بیان شاعر اهلبیت عصمت و طهارت حاج آقا سازگار

. #هفتم_صفر #شهادت_امام_حسن 🟢 امام حسن مجتبی (ع) به پیرمرد تبسم و سلام کرد؛ علامه مجلسی می نویسد: مردی از شام به تحریک معاویه به امام مجتبی علیه السلام ناسزا گفت. امام مجتبی علیه السلام صبر کرد تا سخن او به پایان رسید، آن گاه به سوی او رفت، تبسمی کرد و به او سلام کرد و سپس فرمود: «پیر مرد! فکر می کنم غریب هستی و شاید در اشتباه افتاده ای. اگر به چیزی نیازی داری، برآورده کنیم، اگر راهنمایی می خواهی، راهنمائیت کنیم و اگر گرسنه ای سیرت کنیم، اگر برهنه ای لباست دهیم، و اگر نیازمندی، بی نیازت کنیم، اگر جا و مکان نداری، مسکنت دهیم، و می توانی تا برگشتنت میهمان ما باشی و…» مرد شامی در برابر این خلق عظیم شرمنده شد، گریه کرد و گفت: اشهد انک خلیفة الله فی ارضه، الله اعلم حیث یجعل رسالته؛ گواهی می دهم که تو جانشین خدا در زمین هستی، خدا بهتر می داند که رسالت خویش را کجا قرار دهد. سپس فرمود: تو و پدرت نزد من مبغوض ترین افراد بودید، ولی اکنون محبوب ترین افراد در نزدم هستید. 📚 منبع بحار الانوار، علامه مجلسی، ج ۴۳، ص ۳۴۴ #امام_حسن #فضائل_امام_مجتبی_ع .

📗 امام حسن (ع) مرهمی بر دل آزرده؛ هیچ آزرده دلی نزد آن حضرت شرح پریشانی نمی کرد، جز آنکه مرهمی بر دل آزرده او می نهاد و گاهی پیش از آن که مستمندی اظهار احتیاج کند و عرق شرم بریزد، احتیاج او را بر طرف می ساخت و اجازه نمی داد رنج و مذلت سؤال را بر خود هموار سازد! آن حضرت دوبار تمامی دارایی خویش را در راه خدا داد، و سه بار تمام اموال خود را با خدا تقسیم کرد و نصف اموال را به مستمندان بخشید. 📚منبع بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۲، ص ۳۳۹ #شهادت_امام_حسن

🟢 انفاق امام حسن مجتبی (ع)؛ روزی عثمان در کنار مسجد نشسته بود، مرد فقیری از او کمک مالی خواست، عثمان پنج درهم به وی داد. مرد فقیر گفت: مرا نزد کسی راهنمایی کن که کمک بیشتری نماید. عثمان به امام حسن و امام حسین علیهما السلام اشاره کرد، وی پیش آن ها رفت و درخواست کمک نمود. امام مجتبی علیه السلام فرمود: «ان المسالة لا تحل الا فی احدی ثلاث دم مفجع، او دین مقرح، او فقر مدقع (۱) درخواست کردن از دیگران جایز نیست. مگر در سه مورد: دیه ای به گردن انسان باشد که از پرداخت آن عاجز است، یا بدهی و دینی کمرشکن داشته باشد که توان ادای آن را ندارد و یا فقیر و درمانده گردد و دستش به جایی نرسد.» کدامیک از این موارد برای تو پیش آمده است؟ عرض کرد: اتفاقا گرفتاری من یکی از همین سه چیز است. آنگاه حضرت پنجاه دینار به وی داد و به پیروی از آن حضرت، حسین بن علی علیهما السلام چهل و نه دینار به او عطا کرد . فقیر هنگام برگشت از کنار عثمان گذشت، عثمان گفت: چه کردی؟ جواب داد: تو کمک کردی ولی هیچ نپرسیدی پول را برای چه منظوری می خواهم؟ اما حسن بن علی در مورد مصرف پول از من سؤال کرد، آنگاه پنجاه دینار عطا فرمود . عثمان گفت: این خاندان کانون علم و حکمت و سرچشمه نیکی و فضیلتند. نظیر آن ها را کی می توان یافت؟ (۲) 📚منبع (۱) وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج ۹، ص ۴۴۷ (۲)بحار الانوار، علامه مجلسی، ج ۴۳، ص ۳۳۲ #امام_حسن