. ✅ شرح دعای روز بیست و سوم 👇👇👇 در دعاي اين روز، پاك شدن از گناهان و عيب‌ها را خواستاريم. بايد بدانيم که همه بدبختي هايي كه دچار می شويم اثر گناه و عصيان است و بدبخت آن کسی است كه به فرموده رسول اكرم (ص) اين ماه بر او بگذرد و خداوند گناهانش را نيامرزيده باشد. (عيون الاخبارالرضا، ج ۱، ص ۲۹۵) قرآن كريم مي‌فرمايد: "و هر مصيبتي كه به شما برسد، به خاطر كارهايي است كه مي‌كنيد." بنابراين تمام شوربختي‌هاي انسان، حاصل گناه و عصيان او به درگاه خداست. بجاست كه در اين ماه مبارک، براي بخشش گناهانمان دعاي بيشتري كنيم؛ آری، همان‌طور كه اعمال صالح و خوب باعث مي‌شود تا گناهان ما محو شود، انجام گناه نيز منجر به محو شدن كارهاي خوب ما مي‌شود. پيامبر خدا (ص) در اين باره فرمودند: "از گناهان دوري كنيد، زيرا گناهان خوبي‌ها را محو مي‌كند. همانا بنده، گناه مي‌‌كند و به سبب آن، دانشي را كه آموخته بود فراموش مي‌كند". (بحارالانوار،‌ ج ۷۳، ص ۳۷۷) عمل زشت در روح انسان اثرگذار است وبه سرعت انسان را تحت تأثير قرار مي‌دهد. حضرت امام صادق (ع) در خصوص تأثيرات گناه فرمودند: "همانا انسان، گناه مي‌كند و به سبب آن از نماز شب محروم مي‌شود؛ سرعت تأثير كار بد در آدمي از سرعت تأثير كارد در گوشت بيشتر است". (الكافي، ج ۲، ص ۲۷۲) در آغاز اين سخن، گفتيم كه هرچه بر سر ما مي‌آيد از گناهان ماست. قرآن كريم در باره اين موضوع مي‌فرمايد: "وَ ما اَصابَكُم مِنْ مُصيبَةٍ فَبِها كَسَبَتْ اَيْديكم ؛ و هر مصيبتي كه به شما برسد، به خاطر كارهايي است كه مي‌كنيد". (سوره مباركه شوري ، آيه ۳۰) حضرت علي (ع) در روايتي در ذيل اين آيه مي‌فرمايد: "از گناهان دوري كنيد، زيرا هيچ بليه‌اي رخ ندهد و هيچ رزقي كم نشود؛ مگر به سبب گناهي؛ حتي خراش برداشتن [كه بر اثر گناه بوده است]". (بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۳۵۰) برطبق روايات، كم شدن رزق، آمدن بلا، مرگ و غالب گرفتاري‌ها بر اثر ارتكاب به معاصي است: امام صادق (ع) فرمودند: "همانا مؤمن گناه مي‌كند و به سبب آن از روزي محروم مي‌شود. (ميزان الحكمه ، ح ۶۸۴۷) امام رضا (ع) در بيان نورانی خود فرمودند: "هرگاه بندگان، مرتكب گناهاني شوند كه قبلا انجام نمي‌داده‌اند، خداوند نيز بلاهايي را برايشان پديد آورد كه سابقه نداشته است". (الکافی، ج ۲، ص ۲۷۵) امام صادق (ع) کثرت مرگ و مير بدليل گناهان را اين گونه شرح می دهند: "شمار كساني كه بر اثر گناهان مي‌ميرند، بيشتر از كساني است كه به اجل مي‌ميرند". (ميزان الحكمه، ح ۶۸۴۹) امام محمد باقر(ع) نيز درباره کاهش نعمت های الهی بدليل گناه اين طور هشدار می دهند: "هيچ سالي كم ‌بارش‌تر از سال ديگر نيست، بلكه خداوند باران را هر جا كه ‌خواهد مي‌باراند؛ اما هرگاه مردمي مرتكب گناهان شوند، خداوند عز و جل، باراني را كه براي آنان مقدر كرده بود از ايشان باز مي‌دارد". (بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۳۲۹) در فراز ديگر اين دعا می گوييم: خدايا تقوای دل را روزی ما کن و ما را در امتحان آن موفق بدار. در اين باره لازم است که بدانيم قرآن كريم تقوا را به دل‌ها منسوب مي‌داند؛ آنجا كه مي‌فرمايد: "ذَلِكَ وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَاللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ ؛ و هركس شعائر دين خدا را بزرگ و محترم بدارد، اين از ويژگي‌هاي دل‌هاي باتقواست". (سوره مباركه حج ، آيه ۳۲) علامه طباطبايي (ره) در تفسير شريف الميزان ذيل اين آيه مي‌نويسد: "اضافه شدن تقوا به قلوب اشاره است به اينكه حقيقت تقوا و احتراز از غضب خداي تعالي و تورع از محارم او، امري است معنوي كه قائم است به دل‌ها و منظور از قلب، دل و نفوس است. پس تقوي قائم به اعمال، يعنی حركات و سكنات بدني؛ نيست چون حركات و سكنات در اطاعت و معصيت مشترك است. مثلا عمل دست زدن به بدن جنس مخالف چه در نكاح و در زنا مشترك است يا بي‌جان كردن در قصاص و جنايت مشترك است و يا نماز خواندن براي خدا يا ريا مشترك است. اينها همه از نظر اعمال و از نظر اسكلت ظاهري يكي است؛ پس اگر يكي حلال و يكي حرام، يكي زشت و يكي زيباست، به خاطر همان امر معنوي دروني و تقواي قلبي است". (الميزان، ج ۱۴، ص ۵۲۸) اگر مي‌خواهيم باتقوا باشيم، بايد ابتدا دل‌ را اهل تقوا كنيم تا به دنبال آن، جسم نيز اهل پرهيزكاري شود. خدايا! قلبي با تقوا را روزي ما بگردان. 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام #ماه_رمضان #رمضان #روزبیست_وسوم #شرح_دعای_روز_بیست_و_سوم_ماه_رمضان

. ✅ شرح دعای روز بیست و چهارم 👇👇👇 آنچه در شرح اين فقره دعا مهم جلوه می کند، آن است كه بدانيم خداوند آزار و اذيت نمي‌بيند، زيرا با فرض اينکه اگر خدا آزار و اذيت ببيند، ديگر كامل نيست واين امر با صفات خداوند که کمال مطلق است منافات دارد. پس بايد ببينيم منظور از اذيت خداوند چيست؟ قرآن كريم در آيه‌اي به اين موضوع اشاره كرده است: "إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ‌اللَّهُ فِي‌الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّلَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا ؛ آنان كه خدا و رسول را آزار و اذيت مي‌كنند، خدا آنها را در دنيا و آخرت لعن كرده و بر آنان عذابي با ذلت و خواري مهيا ساخته است". (سوره مباركه احزاب ، آيه ۵۷) علامه طباطبايي (ره) مي‌گويد: "خداي تعالي منزه است از اينكه كسي او را بيازارد و يا هر چيزي كه بويي از نقص و خواري داشته باشد به ساحت او راه يابد، پس اگر در اين آيه مي‌بينيم كه خدا را در اذيت شدن با رسولش شريك كرده، مي‌فهميم كه خواسته‌ است رسولش را احترام كند و نيز اشاره كند كه هركس قصد سوئي نسبت به رسول اكرم (ص) كند در حقيقت به خدا هم قصد كرده است". ‍(الميزان، ج ۶، ص ۵۰۸) لذا اذيت و آزار رسول خدا (ص) موجب آزار و اذيت خداي تعالي مي‌شود. در اين رابطه در روايتي از وجود نوراني پيامبر اكرم (ص) آنچه موجب ناراحتي ايشان مي‌شود، بيان شده است.آنجا که فرمودند: "فاطمه" (س)پاره تن من است، هركه او را بيازارد، مرا آزار داده است و هركه او را شاد كند، مرا مسرور كرده است". (بحارالانوار، ج ۲۷، ص ۶۲) آری هركس حضرت زهرا (س) را اذيت كند، رسول‌خدا‌ (ص) را اذيت كرده است و هركه پيامبر (ص) را اذيت كرده باشد،‌ در حقيقت خدا را اذيت كرده است. البته بايد گفت اذيت حضرت زهرا (س) برجسته‌ترين مصداق اذيت پيامبر اكرم (ص) است و در روايات مصاديق ديگري نيز ذكر شده است. مثلا رسول گرامي اسلام (ص)فرمودند: "هركه مؤمني را بيازارد، مرا آزرده است". (ميزان الحكمه، ج ۱، ص ۱۲۴) و در حقيقت درمي‌يابيم كه اگر مؤمني را خداي ناكرده آزار دهيم، موجبات آزار به خداوند را فراهم کرده ايم و آن نيز لعنت دنيا و آخرت و عذاب خوار كننده را دربردارد. آری، در قسمت اول دعاي اين روز از خدا مي‌خواهيم كه ما را از اين كه او را آزار دهيم، نجات دهد. اما به شرح فراز ديگر از دعا می پردازيم. يکی از دعاهايي كه بايد همواره به آن مشغول باشيم، همين دعا است كه: خدايا! توفيق اطاعت كردن و عصيان نكردن حضرتت را به ما مرحمت بفرما. حضرت امام سجاد (ع) نيز يکی از دعاهاي مجموعه ادعيه خمس عشر كه دعاي مطيعين نام دارد را با همين مضمون آغاز مي فرمايد كه "اِلهي اَلْهِمْنا طاعَتَكَ و جَنِّبْنا مَعْصِيَتَكَ ؛ خداي من! اطاعتت را به ما الهام كن و ما را از نافرمانيت دور بدار". (بحارالانوار، ج ۹۱، ص ۱۴۷) آری، هر چه هست و نيست در اطاعت خدا و عدم نافرماني اوست؛ امام علي (ع) در اين باره می فرمايند: "خداوند سبحان، براي اطاعت از خود پاداش در نظر گرفت و براي نافرماني‌اش كيفر، تا بندگان خود را از خشم و عذاب خويش دور بدارد و به سوي بهشت خود براند. " (ميزان الحكمه، ج ۲، ص ۱۴۵) امام محمد باقر (ع) نيز فرمودند: "در تورات آمده است: اي موسي! من تو را آفريدم و برگزيدم و نيرويت بخشيدم و به فرمانبري از خود فرمانت دادم و از نافرماني خود بازداشتمت؛ پس اگر از من اطاعت كني، تو را در راه طاعت خود ياري مي‌رسانم و اگر نافرماني‌ام كني تو را بر معصيت خويش، ياري نمي‌رسانم. در طاعتي كه مي‌كني بر تو منت دارم و در نافرماني كه مي‌كني، بر تو حجت دارم". (بحارالانوار، ج ۵، ص ۹) امام علي(ع) همچنين فرمودند: "اطاعت از خداوند، محكم‌ترين ريسمان است". (غررالحكم، ح ۱۴۰۱) امير مؤمنان در جاي ديگري فرموده اند: "شادي مؤمن، آن گاه است كه پروردگارش را اطاعت كند و اندوهش آن‌گاه كه معصيت كند". (ميزان الحكمه، ج ۵، ص ۲۷۵) حضرت امام رضا (ع) درخصوص اطاعت و نافرمانی خدا در بيان نورانی خود می فرمايند: "اگر خداوند، مردم را به بهشت و دوزخ هم وعده و وعيد نمي‌داد، باز لازم بود كه از او اطاعت كنند و نافرماني اش نكنند؛ زيرا به آنان تفضل و نيكي فرموده و نعمت‌هايش را در اختيارشان گذاشته است، بي‌ آن كه به سبب انجام عملي استحقاق آن را داشته باشند". (همان، ج ۷۰، ص ۱۹) 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام #ماه_مبارک_رمضان #رمضان #روزبیست_وچهارم #شرح_دعای_روز_بیست_و_چهارم_ماه_رمضان .

. ✅ شرح دعای روز بیست و پنجم 👇👇👇 يكي از موضوعات مهم ديني كه در قرآن كريم و روايات معصومين (ع) به آن سفارش شده موضوع دوستي با دوستان خدا و دشمن با دشمنان خداست. قرآن كريم در آيات زيادي به اين مهم اشاره كرده است كه مؤمنين بايد از دوستي كفار بپرهيزند. قرآن در اين باره مي‌فرمايد: «لا يَتَّخِذِ المؤمِنونَ الْكافِرينَ اَوْلياءَ مِنْ دُونِ المؤمنين ؛ مؤمنان نبايد كافرين را بجاي اهل ايمان به دوستي بگيرند.» (سوره مبارکه آل عمران ، آيه ۲۸) اين مضمون در آيات ديگری نيز به کار رفته است تا جايي که خداوند دوستي با اهل شرك و كفر را ناشی از عدم ايمان به خدا و رسول (ص) مي‌داند. قرآن مي‌فرمايد: «وَلَوْ كانُوا يُؤْمِنونَ بِاللهِ وَ النّبيِّ وَ ما اُنْزِلَ اِلَيْهِ مَا اتَّخَذُوهُم اَوْلِياءَ ولكنَّ كَثيراً مِنْهُم فاسِقونَ ؛ اگر به خدا و پيامبر و آنچه بر او نازل شده ايمان مي‌آوردند، كفار و مشركان را سرپرست و دوست نمي‌گرفتند، ولي بسياري از آنان فاسق‌اند.» (سوره مبارکه مائده ، آيه ۸۱) آری، قرآن اين گونه دوستي را مايه فسق مي‌داند و ما را از دوستي با غيراهل ايمان بر حذر مي‌دارد. از طرفي در آيات ديگر از قرآن نيز اهل ايمان دوست و يار يكديگر معرفي شده‌اند كه مي‌توان از اين جملات خبري، معناي دستوري را استنباط كرد. يعني در خصوص آية: «وَالمُؤمِنونَ وَ المُؤمِناتُ بَعْضُهُم اَوْلياءُ بَعْضٍ ؛ مردان و زنان با ايمان دوست و يار يكديگر هستند.» (سوره مبارکه توبه ، آيه ۷۱) علماي قرآن مي‌گويند اين جملات «خبر در مقام انشا» ست يعني اگرچه جمله خبري است ولي معناي انشائي و دستوري مي‌دهد؛ يعني بايد اهل ايمان با يكديگر دوست و يار باشند. همچنين است دشمنی با دشمنان خدا که در آيات قرآن بدان اشاره شده است. براي مثال مي‌فرمايد: «قاتِلو الَذينَ لا يُؤمِنونَ بِاللهِ و لا بِاليومِ الاخر ؛ با آنان كه به خدا و به روز قيامت ايمان نمي‌آورند جنگ كنيد.» (سوره مبارکه توبه ، آيه ۲۹) البته مي‌دانيم که صِرفِ ايمان نياوردن دليل جنگ نمي‌شود، بلكه منظور قرآن كساني است كه ايمان نياورده و با دين خدا دشمني مي‌كنند كه بايد با آن‌ها دشمني و جنگ كرد. اين مطلب مهم يعني دوستي با دوستان خدا و عداوت با دشمنان خدا در روايات و احاديث مأثوره نيز به چشم مي‌خورد. از امام صادق (ع) نقل است كه پيامبر خدا (ص) به اصحاب خود ‌فرمودند: كدام دستگيره ايمان محكم تر است؟ عرض كردند: خدا و پيامبر او بهتر مي‌دانند. آنگاه يكي گفت: نماز، ديگري گفت: زكات... پيامبر خدا(ص) فرمودند: هريك از اين‌ها كه گفتيد اهميت خود را دارد اما، آنچه من مي‌خواهم نيست؛ بلكه محكم ترين دستگيره‌هاي ايمان، دوست داشتن براي خدا و دشمني كردن بخاطر اوست و پيوند با دوستان خدا و بيزاري از دشمنان خدا. (بحار الانوار، ج ۶۹، س ۲۴۲) حضرت علي (ع) نيز در بياني نوراني، غايت دوستي با هر گروهي را حشر با آنان معرفی و مي‌فرمايد: «مبادا دشمنان خدا را دوست بداري، يا دوستي ات را نثار كسي جز دوستان خدا كني كه هركس مردمي را دوست بدارد با آنان محشور شود.» (غرر الحکم، ح ۲۷۰۳) رسول خدا (ص) اين دوستي و دشمني بخاطر خدا را واجب و مي‌فرمايد: «دوستي كردن بخاطر خدا يك واجب است و دشمني ورزيدن بخاطر خدا نيز واجب.» (ميزان الحکمه، ج ۲، ص ۴۵۱) همچنين ايشان در حديثي ديگر فرمودند: «دوستي مؤمن با مؤمن بخاطر خدا از بزرگترين شاخه‌هاي ايمان است. بدانيد كه هركس براي خدا دوست بدارد و براي خدا دشمني ورزد و براي خدا عطا كند و بخاطر خدا دريغ نمايد، از برگزيدگان خداست.» (الکافی، ج۲، ص ۱۲۵) امام علي(ع) نيز در باره دوستی خدا فرمودند: «دوستي براي خدا استوارتر از پيوند خويشاوندي است.» (ميزان الحکمه ، ح ۳۳۴۷) شايان توجه است که در مبحث «دوستي با دوستان خدا و دشمني با دشمنان خدا» بايد به بزرگترين مصاديق آن دقت كافی داشت. آری، بزرگترين دوستان خدا اهل بيت (ع) هستند يعنی «التّاميّنَ في مَحَبَّةِ الله» (زيارت جامعه کبيره) و دوستي با آنان دوستي با خود خدا محسوب مي‌شود: چرا که مَنْ اَحَبَّكم فَقَدْ اَحَبَّ الله.»(همان) و بزرگترين دشمنان خدا هم، دشمنان اين خاندان هستند كه ما هم وظيفة دشمني با آنان را داريم. 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام #ماه_مبارک_رمضان #رمضان #روزبیست_وپنجم #شرح_دعای_روز_بیست_و_پنجم_ماه_رمضان .

. ✅ شرح دعای روز بیست و ششم 👇👇👇 در دعای روز بيست و ششم ماه مبارک رمضان به خداوند عرضه می‌داريم: خدايا کوشش مرا در اين ماه مورد قدردانی قرار بده. يكي از القاب و صفات خداوند متعال كه در قرآن هم به آن اشاره شده، "سپاسگزاري" خداوند است. قرآن مي‌فرمايد: "اِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَكور ؛ همانا خداي ما بسيار آمرزنده و سپاسگزار است." (سوره مباركه فاطر ، آيه ۳۴) علماي لغت "شكور" را به "كثيرالشكر" يعني "كسي كه زياد قدرداني مي‌كند" ترجمه كرده‌اند. (لسان‌العرب، ج ۴، ص ۴۲۴) و اين معنا دريافت مي‌شود كه خداوند به واسطه صفت شكور بودنش اعمال عبادي و سعي و كوشش بندگان را مورد قدرداني قرار داده و از آنان تشكر مي‌كند. اين مطلب به طور صريح در دعاي عرفه سيدالشهداء (ع) در صحراي عرفات ذكر شده است. ايشان در بين آن دعاي عظيم‌الشأن به خداوند عرضه مي‌دارد: "... و اِنْ اَطَعْتُكَ شَكَرْتَني ؛ خدايا! من هرگاه تو را اطاعت كردم، تو از من تشكر و قدرداني كردي". (مفاتيح‌الجنان،‌ دعاي عرفه امام حسين(ع)) در دعاي اين روز از خدا مي‌خواهيم كه تلاش‌هاي عبادي ما در اين ماه بزرگ، مورد قدرداني واقع شود. در فراز ديگری از اين دعا می گوييم: خداوندا گناهان مرا در اين ماه بيامرز. همان طور كه در آيه مذکور اشاره شد، خداوند بسيار آمرزنده است و صفت آمرزش و بخشش يكي از بارزترين صفات خداي متعال می باشد. در قرآن كريم از اين صفت خداوند با عناوين "غَفور"، "غفّار" و "غافرِ" ياد شده است. نکته حائز اهميت اين است که صفت آمرزش خداوند بنا بر تصريح قرآن كريم، شامل حال كساني مي‌شود كه قصد توبه و بازگشت به سوي حق داشته باشند. قرآن كريم در اين خصوص مي‌فرمايد: "وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِّمَن تَابَ وَآمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَى ؛ و من بسيار آمرزنده هستم براي كسي كه توبه كند و ايمان آورد و عمل صالح انجام دهد و به راه هدايت برود". (سوره مباركه طه، آيه ۸۲) پس اگر كسي بدون قصد توبه و ترك گناه و جبران گذشته تنها بخواهد به وسيله انجام عمل صالح، از خداوند طلب مغفرت كند،‌ مشمول آمرزش الهي نخواهد شد. همانطور که گفته شد در دعاي اين روز از خدا خواهان آمرزش گناهان هستيم و نبايد فراموش كنيم كه يكي از خصوصيات ماه مبارك رمضان، غفران ويژه الهي است، تا جايي كه اگر كسي نتواند خود را از اين غفران عظيم بهره‌مند سازد، بدبخت خوانده شده است. رسول اكرم (ع) در خطبه‌اي كه در فضيلت ماه رمضان ايراد فرمودند اين گونه تصريح نمودند: "همانا شقي و بدبخت كسي است كه از آمرزش الهي در اين ماه بزرگ محروم بماند". (وسايل‌الشيعه، ج ۱۰، ص ۳۱۴) در ادامه بحث به سراغ شرح عبارت «عملی فيه مقبولاً» در دعای روز بيست و ششم می رويم: يكي از ويژگي‌هاي منحصر به فرد ماه مبارك رمضان، اين است كه اعمال ما در اين ماه مورد قبول درگاه الهي واقع مي‌شود و اين مطلب در كلام رسول گرامي اسلام "صلوات‌الله عليه" تصريح شده است. ايشان فرمودند: "عمل شما در اين ماه، مورد قبول است". (همان) و اين تضمين كه از طرف پيامبر خدا داده شده، بسيار مهم است، زيرا ما هميشه در طول سال، اعمال عبادي گوناگوني انجام مي‌دهيم، ولي هيچ‌گاه از قبولی آنها مطمئن نيستيم، اما در اين ماه مبارك به ما اطمينان خاطر داده‌اند كه اعمال ما مورد قبول است و اين باعث مي‌شود انسان با اخلاص و آرامش و اطمينان بيشتري به انجام اعمال عبادي بپردازد. و اما آخرين درخواست طرح شده در دعای اين روز که در قالب عبارت «عيبی فيه مستوراً» به خداوند ستار العيوب عرضه می داريم، پوشاندن عيب هاست. از مهم‌ترين صفات الهي كه اگر نبود تمام بندگانش مورد اذيت، خجالت و شماتت واقع مي‌شدند، صفت ستار بودن خداوند است و اين كه عيب‌هاي بندگانش را مي‌پوشاند و آنها را رسوا نمي‌كند. پيامبر خدا (ص) در فرمايشي به ابن‌عباس و در توضيح آيه ای پيرامون نعمت‌هاي ظاهري و باطني خداوند فرمودند: "نعمت ظاهري، آفرينش‌ هماهنگ و موزن بودن توست و نعمت باطني، پوشاندن معايب و زشتي‌هاي توست كه اگر خداوند آنها را آشكار مي‌ساخت، خانواده‌ات هم از تو متنفر و گريزان مي‌شدند، چه برسد به ديگران!" (ميزان الحكمه، ح ۲۰۳۹۱) در پايان اين گفتار و در پاسخ به اين سؤال که اگر بخواهيم خداوند زشتي‌هاي ما را بپوشاند، چه كنيم؟ به يک راهکار عملی اشاره می نماييم رسول‌ خدا "صلوات‌الله عليه" به فردي كه به ايشان عرضه داشت: مي‌‌خواهم خداوند عيب‌هايم را بپوشاند، فرمودند: "عيب‌هاي برادرانت را بپوشان تا خداوند عيب‌هاي تو را بپوشاند". (كنزالعمال، ح ۴۴۱۵۴) 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام #ماه_مبارک_رمضان #رمضان #روزبیست_وششم #شرح_دعای_روز_بیست_و_ششم_ماه_رمضان .

. ✅ شرح دعای روز بیست و هفتم 👇👇👇 شرح دعای روز بيست و هفتم ماه مبارک رمضان را به مبحث مهم «شب قدر» اختصاص می دهيم. شب قدر بعنوان شب نزول قرآن و مهم‌ترين شب سال از مهم‌ترين و پيچيده‌ترين مسائل مهم اسلامي است كه درباره آن كتاب‌ها نوشته شده و پيرامون آن مطالب زيادي عنوان شده است؛ اگرچه در قالب ادعيه روزانه ماه مبارك رمضان و در دعاي روز بيست‌ و هفتم به مسأله شب قدر اشاره شده است و علماي اهل سنت نيز شب بيست‌ و هفتم ماه رمضان را به شب قدر نزديك‌تر مي‌دانند، ولي بايد عرض كنيم كه طبق روايات بزرگان شيعه و بر طبق فرمايشات ائمه اطهار (ع) شب قدر يكي از شب‌هاي نوزدهم، بيست و يکم و يا بيست و سوم ماه مبارك رمضان است كه در بين اين سه شب، احتمال شب قدر بودن شب بيست ‌و سوم، بسيارقوی تر است. شب قدر داراي چند ويژگي منحصر به فرد است كه به آنها اشاره مي‌شود: 1️⃣شب نزول قرآن: اگر چه قرآن در طول ۲۳ سال به‌طور تدريجي بر رسول اكرم (ص)نازل شد اما تمام قرآن با فهم آن و نور آن و حقيقت باطني آن به طور دفعي و يك‌جا در شب قدر بر قلب نازنين رسول خدا (ص) نازل شده است كه نزول اول را "نزول تدريجي" و دومي را "نزول دفعي" قرآن مي‌گويند. قرآن كريم مي فرمايد: "إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبارَكَة ؛ ما آن را در شبي مبارك نازل كرديم". (سوره مباركه دخان ، آيه ۳) كه به کارگيری فعل " أَنزَلْنَاهُ" دلالت بر نزول دفعي قرآن دارد. 2️⃣ شب مقدّر شدن تقديرات عالم: يكي از ويژگي‌هاي شب قدر آن است كه در آن شب تمام مقّدرات عالم هستي تقدير مي‌شود و هر امري كه قرار است تا سال بعد اتفاق بيفتد در آن شب امضاء مي‌شود. قرآن در اين باره مي‌فرمايد: " فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ ؛ در آن شب هر امري بر طبق حكمت خداوند تنظيم مي‌شود". (سوره مباركه دخان ، آيه ۴) امام باقر (ع) در تفسير اين آيه فرمودند: "يعني در شب قدر هر سال، همه امور آن سال كه بايد تا سال بعد جريان يابد، تقدير مي‌شود چه خير و چه شر؛ چه اطاعت و چه معصيت، و چه در مولود‌هايي كه بايد به عرصه وجود قدم بگذارند و چه اجل‌ها و رزق‌ها". (الميزان، ج ۱۸، ص ۲۰۳) 3️⃣ شب عبادت، عبادتي بهتر از هزار ماه: اين كه قرآن مي‌فرمايد: " لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ ؛ شب قدر از هزار ماه بهتر است"(سوره مباركه قدر ، آيه ۳) را علامه طباطبايي (ره) به فضيلت و عظمت آن شب مرتبط مي‌داند و مي‌گويد: "منظور از بهتر بودنش از هزار شب به طوري كه مفسرين تفسير كرده‌اند، بهتر بودنش از حيث فضيلت عبادت است". (الميزان، ج ۲۰، ص ۵۶۳) يعنی طبق نظر ايشان شب زنده‌داري آن شب به عبادت بهتر است از عبادت هزار شب. البته آنچه مفسرين و مرحوم علامه طباطبايي(ره) گفته‌اند از روايت حضرت امام صادق (ع) در اين باره استنباط شده است. 4️⃣ شب توبه، استغفار، مناجات و احياء: با نگاهی به دستورات علماي دين، درمي‌يابيم كه شب قدر شب توبه كردن و مناجات و استغفار به درگاه الهي است؛احياء و شب‌زنده‌داري از مهم‌ترين دستورات اين شب است و روايت شده كه حضرت زهرا(س) آنگونه تدبير می فرمود تا در شب ۲۳ ماه رمضان احدي از خانواده‌اش نخوابد و با كمي طعام و امر به خوب خوابيدنِ در روز برای فرزندان ، آنها را دستور به شب‌زنده‌داري مي‌داد و مي‌فرمود: "محروم كسي است كه از خير امشب محروم بماند". (مفاتيح‌الجنان، ص ۳۸۹) 5️⃣ شب نزول فرشتگان به محضر امام زمان (عج) قرآن مي‌فرمايد: " تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ ؛ فرشتگان و روح در آن شب به اذن پروردگارشان براي [تقدير] هر كاري نازل مي‌شوند". (سوره مباركه قدر ، آيه ۴) طبق نظر علماي شيعه، فرشتگان الهي و روح،كه برخي آن را اعظمِ ملائكه و برخي او را جبرئيل و بعضی ديگر او را برتر از جبرئيل و غير از سنخ ملائكه مي‌دانند،در اين شب به محضرِ امام زمان (عج) براي تدبير امور سال وارد مي‌شوند و مقدرات عالم توسط اين فرشتگان و با امضاي امام زمان (عج) تقدير مي‌شود. (مفاتيح‌الجنان، ص ۳۷۱) اين موضوع كه تقدير امور عالم توسط ائمه (ع) انجام مي‌شود در يكي از زيارت‌نامه‌هاي امام حسين‌ (ع)كه حضرت صادق (ع)آن را انشاء فرموده‌اند، آمده است آنجا که می فرمايد: "اراده خداوند در تقديرات امورش بر شما وارد مي‌شود و از خانه‌هاي شما صادر مي شود". (كامل الزيارات، ص ۱۹۹) 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام #ماه_مبارک_رمضان #رمضان #روزبیست_وهفتم #شرح_دعای_روز_بیست_و_هفتم_ماه_رمضان .

. ✅ شرح دعای روز بیست و هشتم 👇👇👇 از آنجا که دعای اين روز با درخواست بهره مندی از مستحبات و نوافل آغاز می شود در شرح آن به بحث اعمال مستحبي و نمازهاي نافله مي‌پردازيم: علماي دين، حالات ما را در مقابل انجام اعمال به پنج حالت تقسيم كرده‌اند كه از آنها به "احكام خمسه " تعبير مي‌شود؛يعني ما در مقابل انجام هر عمل يكي از اين پنج حالت را داريم: ۱. واجب: انجام دادن آن اجر دارد و انجام ندادن آن مجازات دارد. ۲. حرام: انجام دادن آن مجازات دارد ولي انجام ندادن آن اجر دارد. ۳. مستحب: انجام دادن آن اجر دارد ولي انجام ندادن آن مجازات ندارد. ۴. مكروه: انجام ندادن آن اجر دارد ولي انجام دادن آن مجازات ندارد. ۵. مباح (جايز): انجام دادن يا ندادن آن برابر است و نه اجردارد و نه مجازات. اعمال مستحبي كه انجام دادن آنها اجر الهي دارد داراي شاخه‌هاي گوناگون و فراواني هستند كه شمارش آنها دور از ذهن مي‌نمايد؛ اعمال مستحبي به نمازهاي مستحبي،‌ روزه‌هاي مستحبي، دعاهاي مستحبي و... تقسيم مي‌شوند كه هر كدام مصاديق فراواني دارند؛ برای مثال در بسياري از روزهاي سال، روزه گرفتن مستحب است و يا در بسياري از شب‌هاي سال، نمازهاي مستحبي وارد شده كه به تفصيل در كتاب‌هاي گوناگون شرح داده شده اند. "نافله " به طور عام به كارهاي مستحبي و به طور خاص به نمازهاي مستحبي گفته مي‌شود؛ لذا نمازهايي در طول شبانه‌روز توصيه شده اند كه مكمل نمازهاي واجب هستند و به آنها "نوافل " مي‌گويند، مثلا نماز ظهر، نافله ظهر دارد و نماز مغرب، نافله مغرب و ... . شرح نوافل را مي‌توان از رساله‌هاي عمليه مراجع عظام تقليد آموخت و آنها را در كنار نمازهاي واجب بپاداشت؛ در همين خصوص نماز شب را نيز "نافله شب " مي‌نامند كه مهم‌ترين نماز نافله و داراي آثار و بركات بسيار زيادي است. حال در اين بخش به بررسي جايگاه نمازهاي نافله در روايات و احاديث مي‌پردازيم: امام كاظم (ع)فرمودند: "نمازهاي نافله، وسيله تقرب مؤمنان به خداست". (بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۳۰۸) و امام باقر (ع)درباره آيه " الَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ ؛ آنان كه بر نمازهايشان مداومت مي‌ورزند" (سوره مباركه معارج ، آيه ۲۳) فرمودند: منظور نماز نافله است. (الكافي، ج ۳، ص ۲۷۰) و در جای ديگر خداوند به حضرت عيسي فرمود: "... با نافله‌ها به من نزديك شو و به من توكل كن تا ترا كفايت كنم..." (ميزان الحكمه، ح ۲۱۷۱۳) روايتی که می خواهيم در اينجا نقل کنيم به حديث "قرب نوافل " معروف است و از مهم‌ترين روايات در باب اهميت نوافل است: پيامبر خدا(ص) [در شبي كه به آسمان برده شد] گفت: پروردگارا! حال مومن نزد تو چون است؟ فرمود: اي محمد!... هيچ بنده‌اي از بندگانم با چيزي كه نزد من محبوب‌تر باشد از آنچه بر او واجب كرده‌ام، به من نزديك نشد؛همانا او با "نمازنافله " به من نزديك مي‌شود تا جايي كه دوستدار او مي‌شوم؛پس چون دوستش بدارم، آن گاه گوش او شَوَم كه بدان بشنود و چشم او شَوَم كه بدان ببيند و زبان او شَوَم كه با آن سخن بگويد و دست او شَوَم كه با آن ضربه زند؛اگر مرا بخواند پاسخش دهم و اگر از من خواهشی كند، خواهشش را برآورم. (الكافي، ج ۲، ص ۳۵۲) آری، اين روايت اوج اهميت نوافل را مي‌رساند كه با مداومت بر انجام آنها مي‌توان تا مقامات بلند عرفاني پرواز كرد. 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام #ماه_مبارک_رمضان #رمضان #روزبیست_وهشتم #شرح_دعای_روز_بیست_و_هشتم_ماه_رمضان

. ✅ شرح دعای روز بیست و نهم 👇👇👇 در ابتداي دعاي اين روز از خداوند مي‌خواهيم كه ما را غرق رحمت و مهر خويش كند. يكي از بارزترين صفات الهي، صفت رحمت اوست؛ رحمتي كه در قرآن كريم با عناوين گوناگوني توصيف شده و خدا خود را با آن صفت معرفي كرده است. در قرآن كريم آمده "كَتَبَ رَبُّكُم علي نَفسِهِ الرَّحمة ؛ يعني پروردگارتان رحمت را بر خود لازم و مقرر كرده است." (سوره مبارکه انعام ، آيه ۱۲) در بسياري از آيات قرآن نيز خداوند خود را با صفت ذوالرحمه يعني صاحب رحمت معرفي مي‌فرمايد. پروردگار عالم، رحمت خود را بر خويش لازم و واجب كرده و آن را حتي بر خشم و غضبش پيشي داده است. در دعاي جوشن كبير مي‌خوانيم: "يا مَن سَبَقَت رَحمَتُه غَضَبَه ؛ اي كسي كه رحمت او از خشم او پيشي گرفته است." (دعای جوشن کبير) آری، از خداوند مسألت مي‌كنيم ما را با اين رحمت بپوشاند، يعني همه جوانب ما را رحمت فرا گيرد. البته بايد به اين مسأله توجه كنيم كه رحمت خداوند به دو شعبه رحمانيت و رحيميت تقسيم مي‌شود؛ يعني رحمت خدا يا با صفت «الرحمن» و يا با صفت «الرحيم» جلوه پيدا مي‌كند؛ مفسرين قرآن در ذيل آيه شريفه بسم‌ الله ‌الرحمن ‌الرحيم تفاوت اين دو را شرح داده‌اند. علامه طباطبايي (ره) در اين باره مي‌گويد: صفت رحيم دائم‌الرحمه بودن خدا را و صفت رحمان كثير‌الرحمه بودن او را مي‌‌رساند و برخي نيز بر اين قائلند كه صفت رحمان، عام است و بر مومن و كافر مي‌رسد ولي صفت رحيم، خاص است و تنها شامل حال مومنين مي‌شود. (الميزان، ج ۱، ص ۳۰) در بخش ديگر دعای روز بيست و نهم ماه مبارک رمضان از خداوند طلب توفيق مي‌كنيم. قرآن كريم صريحا از زبان حضرت شعيب (ع) كه از پيامبران بزرگ الهي است، توفيق را فقط و فقط از جانب خداوند مي‌داند و مي‌فرمايد "و ما تَوفيقي الّا بِالله" يعني توفيق من فقط به [ياري] خداوند است. (سوره مبارکه هود ، آيه ۸۸) توفيق در معناي لغوي به معناي موفق شدن است. فلذا قرآن كريم، رمز موفقيت انسان را در ياري خداوند مي‌داند. بايد باور داشته باشيم كه بدون ياري و نظر خداي بزرگ، موفق شدن در امور ممكن نيست. امام باقر (ع) در اين باره فرمودند: هيچ نعمتي چون عافيت نيست و هيچ عافيتي چون توفيق داشتن نيست. (تحف‌العقول، ح ۲۸۶) در حديثي چنين آمده است كه خداوند به رسول خويش حضرت محمد (ص) فرمود: هرگاه ديدي بنده‌ام بسيار به ياد من است، بدان كه من اين توفيق را به او داده‌ام. (ميزان الحکمه، ح ۳۲۹۵) طبق روايات و عقايد اسلامي، توفيق انجام تمام اعمال صالح و كارهاي خوب از طرف خداست و ما بايد همواره از خداوند اين توفيقات الهي را مسألت كنيم. در عبارت پايانی دعا از خدا مي‌خواهيم كه ما را از تيرگي‌هاي تهمت نجات دهد. تهمت زدن، يكي از بدترين گناه‌هاست كه در اسلام، بسيار مذموم و ناپسند شمرده شده است. قرآن كريم در اين باره مي‌فرمايد: "والذينَ يُوذونَ المومنينَ والمومناتِ بِغَير مااكتَسَبوا فقد احتَمَلوا بُهتاناً وَ إثماً مُبيناً ؛ و كساني كه مردان و زنان با ايمان را با متهم كردن به اعمالي كه انجام نداده‌اند، بيازارند بي‌ترديد بهتان و گناه بزرگي برعهده گرفته‌اند. " (سوره مبارکه احزاب ، آيه ۵۸) تهمت زدن گناه كبيره و داراي عذاب الهي است، اما قرآن، تهمت زدن در باره زنان پاكدامن را به طور ويژه داراي عذاب بزرگ مي‌داند و تهمت زننده را مورد لعن در دنيا و آخرت معرفي مي‌كند. (سوره مبارکه نور ، آيه ۲۳) البته اين نکته نيز قابل ذکر است که اسلام سفارش‌هايي در اين باره دارد؛ مبني بر اينكه انسان از نزديك شدن به كارهايي كه باعث مي‌شود به او تهمت بزنند، دوري كند. امام علي (ع) مي‌فرمايد: هركس به جاهاي بد رفت و آمد كند، مورد بدگماني و تهمت واقع مي‌شود. (ميزان‌الحكمه، ح ۲۲۶۵) و همچنين آن حضرت فرمودند: كسي كه خود را در معرض تهمت قرار دهد، نبايد كسي را كه به او گمان بد مي‌برد سرزنش كند. (همان ، ح ۲۲۶۴) و در آخر، اين مبحث را با روايتي در مذمت گناه بزرگ تهمت به پايان مي‌بريم: حضرت امام صادق (ع) فرمودند: هرگاه مومن به برادر خود تهمت زند، ايمان در قلب او آب مي‌شود، چنانكه نمك در آب حل مي‌شود. (الکافی، ج ۲، ص ۳۶۱) 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام #ماه_رمضان #رمضان #روزبیست_ونهم #شرح_دعای_روز_بیست_و_نهم_ماه_رمضان .

. ✅ شرح دعای روز سی ام👇👇👇 ميهمان ضيافت الهی در آخرين نجواهای خود با خداوند سبحان در دعای اين روز زمزمه می کند بار خدايا روزه ماه رمضان مرا مورد شكر و قبول و مطابق با رضايت خود و رسول خود(ص) قرا بده آری، در دعاي آخرين روز ماه مبارك رمضان از خداوند متعال مي‌خواهيم كه روزه ما را قبول فرمايد و آن را مورد قدرداني خويش قرار دهد ولي مهم اين است كه بايد اين روزه مورد رضايت خدا و رضايت رسول خدا (ص) باشد تا قبول شود و مورد تشكر قرار گيرد. در شرح ادعيه روزهاي قبل اشاره شد كه رضايت خداوند از چه ميزان اهميتي برخوردار است بطوری که رضايت خداوند شرط قبولي طاعات و عبادات است. قرآن كريم وقتي به توصيف حال اهل ايمان و عمل مي‌پردازد مي‌فرمايد: «رَضِيَ اللهُ عَنْهُم وَ رَضُوا عَنه ؛ خداوند از آنان راضي و خشنود مي‌باشد و آنان نيز از خدا راضي و خشنود هستند.» (سوره مبارکه بينه ، آيه8) نگاه قرآن كريم به بحث رضايت و خشنودي خداوند نگاهي دو جانبه است. يعني هرگاه خداوند از بنده‌اي راضي باشد آن بنده هم قطعاً از خداوند و پاداش‌هاي او راضي و خشنود است. در آيات آخر سوره مبارك فجر به اين مهم اشاره شده است كه: «ارْجِعي الي رَبِكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً : به سوي پروردگارت باز گرد در حالي كه از او خشنودي و او نيز از تو خشنود است.» (سوره مبارکه فجر ، آيه 28) قرآن در ميان تمام پاداش‌هايي كه انسان در قبال ايمان و انجام اعمال صالح در آخرت دريافت مي‌كند، خشنودي خداوند را بالاترين پاداش‌مي‌داند و با عبارت «وَ رِضْوانٌ مِنَ اللهِ اَكْبَر ؛ و خشنودي خداوند از همه بالاتر است» (سوره مبارکه توبه ، آيه 72) نشان مي‌دهد كه بالاترين پاداش مؤمن در سراي آخرت مشاهده رضايت و خشنودي خداوند يكتاست. يعنی همين موضوعی كه در دعاي روز سی ام از خداوند مسألت مي‌كنيم كه روزه‌هاي ماه مبارك رمضان ما را مورد رضايت و خشنودي خودش قرار دهد. آری، اين بالاترين پاداش روزه است. در اين دعا همچنين از خدا مي‌خواهيم كه روزه ما طبق خشنودي و پسند رسول خدا (ص) نيز باشد. مسأله ای که نبايد مورد غفلت قرار دهيم يعنی رضايت آل الله(ع) و در رأس آنان وجود مكرم رسول گرامي اسلام (ص) همان رضايت خداوند است و چيزي جداي از آن نيست. در روايي چنين آمده است كه: «رِضَي اللهِ رِضانا اَهْلَ البَيْتِ ؛ خشنودي خداوند در خشنودي خانواده پيامبر (ص) است.» (بحارالانوار، ج44، ص366) لذا اگر اعمال عبادي، مورد رضايت پيامبر بزرگوار اسلام (ص) قرار بگيرد در حقيقت رضايت خداوند شامل حال ما گرديده است. در اينجا ذکر اين نکته ضروری است که بايد تلاش كنيم نه تنها روزه، بلكه تمامی اعمال عبادي و حتي غيرعبادي ما در مسير كسب رضايت و خشنودي حضرت حق جلَ و علا باشد تا در دنيا و آخرت صاحبِ زندگي گوارا باشيم. در حديث معراج آمده است: «اي محمد! آيا مي‌داني كدام زندگي گواراتر و كدام حيات ماندني‌تر است؟ عرض كرد: بار خدايا! نَه. فرمود: اما زندگيِ گوارا آن زندگي اي است كه صاحبِ آن از ياد من خسته نشود و نعمت مرا از ياد نبَرد و به حقِ من نادان نباشد و شب و روزش در پي بدست آوردن خشنودي من مي‌باشد.» (ارشادالقلوب، ص204) پيامبر اکرم(ص) در يک بيان نورانی فرمودند: دنيا و هر آن چه در آن است ملعون است مگر آنچه به واسطه آن خشنودی خدا طلب شود. و كلام آخر اينکه از حضرت حق مسألت مي‌نمائيم كه اعمال ما را در ماه مبارك رمضان مورد پسند و رضايت خود و رسولش قرار دهد و از ما به واسطه روزه داري اين ماه راضي و خشنود شود كه اين خود بالاترين پاداش ماست. 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام #ماه_مبارک_رمضان #رمضان #روز_سی_ام #شرح_دعای_روز_بیست_و_سی_ام_ماه_رمضان

. 🔴 روایات مناجاتی 🟡حدیث ۲: پیرامون توبه محمد بن مسلم(ره): امام باقر(ع) [به من فرمود]: «ای محمّد بن مسلم! گناهان مؤمن، هرگاه از آنها توبه کند، برای او آمرزیده می شود. پس مؤمن باید برای آنچه پس از توبه و آمرزش، از سر می گیرد، کار کند. هان! به خدا سوگند، این تنها برای اهل ایمان است. گفتم: اگر چه پس از توبه و آمرزش خواهی از گناهان، [به گناه] باز گردد و باز توبه کند؟! فرمود: «ای محمّد بن مسلم! آیا می پنداری که بنده مؤمن، از گناهش پشیمان می شود و از آن، آمرزش می خواهد و توبه می کند؛ امّا خدا، توبه او را نمی پذیرد؟! گفتم: زیرا او این کار را بارها انجام داده است. هربار، گناه می کند و سپس توبه می کند و از خدا، آمرزش می خواهد. فرمود: هر بار که مؤمن به آمرزش خواهی و توبه باز گردد، خدا با آمرزش خود به او باز می گردد و خدا، آمرزگارِ مهربان است. توبه را می پذیرد و از گناهان در می گذرد. پس مبادا مؤمنان را از رحمت خدا ناامید کنی. 📚منبع: الکافی، ج ۲، ص ۴۳۴ #گریز_مناجاتی #ماه_مبارک_رمضان #رمضان #توبه . 🔴 روایات مناجاتی 🟡 حدیث ۳: پیرامون توبه عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ «يا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اَللّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً» قَالَ هُوَ اَلذَّنْبُ اَلَّذِي لاَ يَعُودُ فِيهِ أَبَداً قُلْتُ وَ أَيُّنَا لَمْ يَعُدْ فَقَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ إِنَّ اَللَّهَ يُحِبُّ مِنْ عِبَادِهِ اَلْمُفَتَّنَ اَلتَّوَّابَ . ابوبصير گويد به حضرت صادق عليه السلام آيه "ای كسانی كه ايمان آورده ايد به درگاه خدا توبه ای راستين كنيد" را عرض كردم فرمود گناهی است كه هيچ گاه به آن بازنگردد. عرض كردم كدام يک از ما است كه بازگشت نمی كند؟ فرمود: ای ابا محمد همانا خداوند بندگان گرفتار در گناه بسيار توبه كننده را دوست دارد. 📚منبع: ترجمه اصول کافی (صادق حسن زاده)، جلد ۴، صفحه ۲۰۱ #ماه_مبارک_رمضان #رمضان #توبه ♦️♦️تجدید توبه و استغفار «امام محمدباقر(علیه‌السلام)»: كُلَّما عادَ المؤمِنُ بِالاِستغفارِ وَالتَّوبَةِ عادَاللهُ عَلَیهِ بِالمَغفِرة. هر بار که مؤمن توبه و استغفار خود را تجدید کند خدا نیز مغفرت و آمرزش خود را برای وی تجدید می‌نماید. 📚منبع: سفینه، ج ١، ص ١٢٧ ........ 🔴 روایات مناجاتی 🟡 حدیث ۴: پیرامون توبه الإمام عليّ عليه ‏السلام: ما كانَ اللّهُ لِيَفْتَحَ عَلى عَبْد بابَ الشُّكْرِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الزِّيادَةِ، وَلا لِيَفْتَحَ عَلى عَبْد بابَ الدُّعاءِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الاْجابَةِ، وَلا لِيَفْتَحَ عَلى عَبْد بابَ التَّوْبَةِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الْمَغْفِرَةِ. چنين نيست كه خداوند باب شكر را بر عبد باز كند و باب افزونى نعمت را ببندد و درب دعا را بر عبد بگشايد و درب اجابت را ببندد و باب توبه را بر عبد باز كند و درب مغفرت را ببندد. 📚منبع: نهج البلاغه، حکمت ۴۳۵ #توبه .

. 🟢 حکایات مناجاتی 2⃣ توبه گنهکار عهد موسی(ع) در زمان حضرت موسی - علی نبینا و آله و علیه السّلام - در بنی اسرائیل از نیامدن باران قحطی شد. مردم خدمت حضرت موسی (ع) جمع شدند که یا موسی باران نیامده و قحطی زیاد شده بیا و برای ما دعا کن تا مردم از این مشکلات درآیند. حضرت موسی (ع) به همه مردم دستور داد که در صحرایی جمع شوند و نماز استسقاء خوانند و دعا کنند که خداوند متعال باران را بر آنها نازل کند. جمعیت زیادی که زیادتر از هفتاد هزار نفر بودند در صحرا جمع شدند و هر چه دعا کردند خبری از باران نشد. حضرت موسی (ع) سر به آسمان کرد و فرمود خدایا من با هفتاد هزار نفر هر چه دعا می کنیم چرا باران نمی آید؟! مگر قدرت و منزلت من پیش تو کهنه شده؟! خطاب رسید ای موسی! نه، در میان شما یک نفر است که چهل سال مرا معصیت می کرد به او بگو از میان این جمعیت بیرون رود تا باران را بر شما نازل کنم. فرمود: خدایا صدای من ضعیف است چگونه به هفتاد هزار نفر جمعیت می رسد. خطاب شد ای موسی تو بگو من صدای تو را به مردم می رسانم حضرت موسی(ع) به صدای بلند صدا زد ای کسی که چهل سال است معصیت خدا را می کنی برخیز از میان ما بیرون رو، زیرا خدا بخاطر شومی تو باران رحمتش را از ما قطع کرده. آن مرد عاصی برخواست نگاهی به اطراف کرد دید کسی بیرون نرفت، فهمید خودش است که باید بیرون رود. با خود گفت چه کنم اگر برخیزم از میان مردم بروم، مردم مرا می بینند و می شناسند و رسوا می شوم اگر نروم خدا باران را نازل نمی کند. همانجا نشست و از روی حقیقت و صمیم قلب از کارهای زشت خود پشیمان شد و توبه کرد. یک دفعه ابرها آمدند بهم متصل شدند و چنان بارانی آمد که تمام سیراب شدند. حضرت موسی (ع) فرمود الهی کسیکه از میان ما بیرون نرفت چطور شد که باران آمد خطاب شد «سقیتکم بالّذی منعتکم به»، به شما باران دادم به سبب آن کسی که شما را منع کردم و گفتم از میان شما بیرون برود. حضرت موسی (ع) فرمود: خدایا می شود این بنده معصیتکار را به من نشان دهی؟! خطاب شد: ای موسی آن وقتیکه مرا معصیت می کرد رسوایش نکردم حالا که توبه کرده او را رسوا کنم؟ حاشا من نمامین را دشمن می دارم خودم نمامی کنم من ستار العیوب هستم بر کارهای زشت مردم روپوشی می کنم خود بیایم آبرویش را بریزم. یارب توئی پناه دل بی پناه ما خم گشته پشت و سینه زبار گناه ما یارب بحق روح بزرگ روزگار بنما ترحمی تو بحال تباه ما 📚منبع: کتاب قصص التوابین، علی میرخلف زاده #ماه_مبارک_رمضان #رمضان #حکایات #گریز_مناجاتی #توبه_گنهکار .

. #گریز_مناجاتی ♦️♦️انا جلیسُ مَن ذَکَرَنی حديث كرد ما را ابو عبد اللَّه حسين بن محمد اشنانى رازى عدل در بلخ گفت كه حديث كرد ما را على بن مهروية قزوينى از داود بن سليمان مغرا از حضرت على بن موسى الرضا (ع) از پدرش از پدرانش از على عليهم السلام كه فرمود رسول خدا (ص) فرمود که موسى بن عمران چون با پروردگارش مناجات كرد گفت كه اى پروردگار من آيا تو از من دورى تا من تو را نداء كنم يا در نزديكى كه با تو راز گويم خداى جل جلاله وحى فرمود كه من همنشين كسى هستم كه مرا ياد كند موسى عرض كرد كه اى پروردگار من، من در حالى باشم كه تو را از اين بزرگتر ميشمارم كه در آن حال تو را ياد كنم فرمود كه اى موسى مرا بر هر حالى ياد كن. 📚منبع أسرار التوحيد، اردکانی، ص۱۸۷ #ماه_مبارک_رمضان #رمضان .

. #گریز_مناجاتی 🟢 حکایات مناجاتی 3⃣ توبه بُشر حافی بشر حافی یکی از اشراف زادگان بود که شبانه روز به عیاشی و فسق و فجور مشغول بود. خانه اش نیز مرکز عیش و نوش و رقص و غنا بود و صدای آن از بیرون شنیده می شد. روزی کنیزی برای ریختن خاکروبه از منزل خارج شد که در این هنگام حضرت موسی بن جعفر(ع) پس از شنیدن صدای ساز و آواز می پرسد: "آیا صاحب این خانه بنده است یا آزاد؟" - البته که آزاد و آقاست. کنیز وارد منزل شد در حالی که "بشر" بر سر سفره شراب نشسته بود علت تاخیرش را جویا شد. کنیز داستان پرسش مرد ناشناس و جواب خودش را نقل کرد. پرسید آن مرد در نهایت چه گفت؟ جواب داد: آخرین سخن او این بود: "راست گفتی، اگر صاحب خانه آزاد نبود (و خودش را بنده پروردگار می دانست) از مولای خود می ترسید و در معصیت این چنین گستاخ نبود!" سخن کوتاه امام هفتم(ع) چنان در قلبش تاثیر کرد که سر از پا نشناخت با پای برهنه از منزل خارج شده خود را به حضرت(ع) را رساند و عرض کرد "آقای من! از خداوند و از شما معذرت می خواهم. آری! من بنده خدای سبحان بوده و هستم ولیکن بندگیم را فراموش کرده بودم. بدین جهت چنین گستاخانه مشغول گناه بودم ولی اکنون به بندگی خود پی بردم و از عمل های گذشته توبه می کنم. آیا توبه ام قبول است؟" حضرت(ع) فرمود: "آری! خداوند توبه ات را می پذیرد" او نیز از آن روز دست از کردار زشت خود برداشته و در ردیف زاهدان زمان خود به شمار می آید و به شکرانه این نعمت تا آخر عمر با پای برهنه راه می رفت. همچنین نقل شده: چون با پای برهنه دنبال امام هفتم(ع) دوید و با این حال توبه کرد از این رو او را حافی(پای برهنه) لقب دادند! 📚منبع: شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، ج ۲، ص ۲۲۶ #ماه_رمضان #رمضان۱۴۴٣ #حکایات #توبه #گریز_مناجاتی #بشرحافی .

. #گریز_مناجاتی ♦️♦️شب زنده داری در حالات مرحوم شيخ جعفر کبير کاشف الغطاء که از بزرگان علماي قرن سيزدهم ساکن نجف اشرف بود آمده است که در يکي از شب ها که براي تهجد و شب زنده‏ داري برخاست فرزند خويش را از خواب بيدار کرد و فرمود برخيز به حرم مطهر مشرف شويم و در آن جا نماز بخوانيم، چون برخاستن در آن وقت شب براي فرزند دشوار بود در مقام اعتذار بر آمد و گفت: من فعلا آمادگي ندارم شما منتظر من نشويد بعدا مشرف مي‏شوم، فرمودند: نه من منتظر شما هستم برخيز آماده شو که با هم برويم، آقازاده ناچار از جا برخاست وضو گرفت با هم راه افتادند، جلو در صحن رسيدند، مرد فقيري را ديدند که نشسته دست نياز به سوي مردم دراز کرده، آن عالم بزرگوار ايستاد و به فرزندش فرمود: اين شخص در اين وقت شب براي چه اين جا نشسته است؟ گفت: براي تکدي از مردم، فرمود: چقدر از رهگذران عايد او مي‏شود؟ گفت: احتمالا يک تومان، مرحوم کاشف الغطاء گفت: فرزندم درست فکر کن ببين اين مرد براي مبلغ کمي از دنيا در اين وقت شب از خواب و آسايش خود دست برداشته و دست تذلل به سوي مردم دراز کرده، آيا تو به اندازه‏ اين شخص درباره‏ ی وعده‏ هاي خدا درباره‏ ي شب زنده‏ داران اعتماد نداري که فرموده است: (فَلا تَعلَمُ نَفسٌ مَا اُخْفِيَ لَهُم مِن قُرَّةِ أعيُنٍ جزاءً بِما كانوا يَعْمَلُونَ )((پس هیچ کس نمی داند که به پاداش نیکوکاریشان چه نعمت و لذت های بی نهایت که روشنی بخش دیده است در عالم غیب برایشان ذخیره شده))[۱] هيچ کس نمي‏داند چه پاداش هاي مهمي که مايه‏ ي روشني چشم است براي آنها نهفته است، گفته‏ اند: که آن فرزند پاکدل جوان از شنيدن اين گفتار پدر زنده دل خود چنان تکان خورد که تا آخر عمر از شرف و سعادت شب زنده‏ داري برخوردار بود و نماز شبش ترک نشد.[۲] . 📚منابع: [۱] سوره‏ مبارکه سجده آيه ۱۷ [۲]علامه حسن زاده آملی ،هزار و يک نکته ص ۱۷۴ #ماه_مبارک_رمضان #رمضان .

. #گریز_مناجاتی 🟢 حکایات مناجاتی 4⃣دست گیری امام صادق (ع) ابوبصیر می گفت: همسایه ای داشتم که از معاونین و همکاران سلطان جور و ستم بود و ثروت زیادی از کنار این سلطان بدست آورده بود و کنیزان و غلامانی داشت و هر شب مجلسی از هواپرستان و عیّاشان تشکیل می داد و به لهو و لعب و عیش و طرب می گذرانید و چند کنیز آوازه خوان و مطرب داشت که می خواندند و شراب می دادند و می خوردند و چون همسایه و مجاور من بود همیشه صدای آن منکرات از خانه او به گوش ما می رسید و ما را ناراحت می کرد. چندین بار به او گوشزد کردم که صدای ساز و آوازت مرا و خانواده ام را اذیت می کند... ولی متأسفانه نمی پذیرفت هر دفعه به او اصرار و مبالغه می نمودم تا یک روز گفت: من مردی مبتلا و معتادم و اسیر شیطان شده ام اما تو گرفتار شیطان و هوای نفس نیستی. اگر وضع مرا به صاحب خود آقا حضرت صادق (ع) بگویی شاید حضرت دعایی کرده و خداوند مرا از پیروی نفس نجات دهد. ابوبصیر گفت: سخن آن مرد بر دلم نشست. صبر کردم تا وقتی که خدمت حضرت صادق (ع) رسیدم و داستان همسایه ام را به آن حضرت عرض کردم. حضرت فرمود: وقتی که به کوفه برگشتی او به دیدن تو خواهد آمد، به او بگو جعفر بن محمد می گوید آنچه از کارهای زشت می کنی ترک کن من برایت بهشت را ضمانت می کنم. برگشتم به کوفه مردم به دیدنم آمدند او نیز با آنها بود، همین که خواست حرکت کند نگاهش داشتتم وقتی اطاق خلوت شد. گفتم وضع تو را برای آقا امام صادق (ع) شرح دادم حضرت فرمود: سلام مرا به او برسان و بگو آن حالت زشتت را ترک کن تا من برایت بهشت را ضمانت کنم. تا این سخن مرا شنید گریه اش گرفت. گفت تو را به خدا آقا امام صادق (ع) این حرف را به تو زد؟ گفتم بخدا قسم حضرت فرمودند. گفت پس همین مرا بس است از منزلم خارج شد پس از چند روز که گذشت یکی را دنبال من فرستاد، وقتی پیش او رفتم دیدم پشت در ایستاده و برهنه است گفت: هرچه در خانه مال داشتم در محلش صرف کردم و چیزی باقی نگذاشتم اینکه می بینی از برهنگی پشت درب ایستاده ام. من سریع به دوستان مراجعه نمودم و مقداری لباس که او را تأمین کند تهیه کرده برایش آوردم، بعد از چند روز باز پیغام داد مریض شده ام بیا تو را ببینم در مدت مریضیش مرتب از او خبر می گرفتم و با داروهایی به معالجه اش مشغول بودم، بالاخره یک روز به حال احتضار رسید، در کنار بسترش نشسته بودم و او در حال مرگ بود، در این موقع بیهوش شد. وقتی بهوش آمد در حالیکه لبخند می زد گفت: ای ابابصیر صاحبت آقا حضرت صادق (ع) به وعده خود وفا کرد، این را گفت و دیده از جهان بست. در همان سال وقتی به حج رفتم در مدینه خدمت حضرت صادق (ع) رسیدم، در منزل اجازه ورود خواستم، همینکه وارد منزل شدم هنوز یک پایم در خارج منزل بود که حضرت فرمود: ای ابابصیر دیدی ما به وعده خود نسبت به همسایه ات وفا کردیم. 📚منبع: علامه مجلسی، بحارالانوار، ج ۱۱ #ماه_مبارک_رمضان #رمضان #حکایات #امام_صادق .

. ♦️♦️عاجزترین افراد رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود : عاجز و ناتوان ترین افراد كسى است كه از دعا و مناجات با خداوند ناتوان و محروم باشد، و بخیل ترین اشخاص كسى خواهد بود كه از سلام كردن خوددارى نماید. 📚منابع: أمالى طوسى،ج ۱، ص ۸۷ بحارالأنوار، ج ۹۰، ص ۲۹۱، ح ۱۱ #ماه_مبارک_رمضان #رمضان #دعا .

. #شهدا سیره شهدا ♦️♦️ساعت اختصاصی خدا در سیره شهید مصطفی ردانی پور گفتم «با فرمانده تان کار دارم » گفت « الان ساعت یازده است، ملاقاتی قبول نمی کند» رفتم پشت در اتاقش. در زدم ؛ گفت « کیست ؟» گفتم« مصطفی منم» گفت « بیا داخل ». سرش را از سجده بلند کرد، چشم های سرخ، خیس اشک. رنگش پریده بود. نگران شدم. گفتم« چه شدمصطفی؟ خبری شده ؟ کسی طوریش شده ؟» دو زانو نشست. سرش را انداخت پایین. زل زد به مهرش. دانه های تسبیح را یکی یکی از لای انگشت هایش رد می کرد. گفت « یازده تا دوازده هر روز را فقط برای خدا گذاشته ام. برمی گردم کارهایم را نگاه می کنم. از خودم می پرسم کارهایی که کردم برای خدا بود یا برای دل خودم.» 📚منبع: نفیسه ثبات،یادگاران، جلد۸، ص۲۲ #ماه_رمضان . ♦️♦️دعای ابوحمزه شهید مصطفی ردانی ماه رمضان سال ۶۲ بود، بعد از عملیات والفجر یک،ماه رمضان آمدیم مرخصی،با مصطفی تمام سی شب ماه رمضان را می رفتیم مراسم دعای ابوحمزه. در سراسر دعا، مشغول استغفار و گریه و «الهی العفو» بود. از مراسم که بر می گشتیم، تازه می رفت گوشه حیاط برای نماز شب، با آن دست مجروح گچ گرفته اش. دیگر از آن شوخ طبعی ها خبری نبود. یک بار غریبانه می گفت: ماه رمضان که تمام شود، من هم تمام خواهم شد. در طول ماه مبارک، یک دعا را خیلی تکرار می کرد. «خدایا از تو احدی الحُسنَیَین می خواهم یا زیارت یا شهادت». هنوز یک ماه از ماه رمضان نگذشته بود که تمام شد. 📚منابع: کتاب مصطفی، نویسنده و ناشر: گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی، ص۱۵۱ کتاب یادگاران، جلد۸،نویسنده: نفیسه ثبات، ص۷۵ .

. 🔴 روایات مناجاتی 🟡 حدیث ۵: پیرامون توبه سلام بن مستنير گويد: من در خدمت حضرت باقر عليه السّلام بودم كه حمران بن اعين (يكى از اصحاب آن حضرت) وارد شد و از چيزهایی از آن حضرت پرسيد، پس همين كه خواست برخيزد به امام باقر(ع) عرض كرد: من شما را آگاه كنم - خداوند عمر شما را دراز كند و ما را بوجود شما بهره‌مند سازد - كه ما خدمت شما مي،رسيم و از نزد شما بيرون نمي رويم تا اينكه (در نتيجه) دلهاى ما نرم شود و جانهاى ما از (نداشتن) اين دنيا تسلى يابد و آن چه از اين اموال و دارایى كه در دست مردم است بر ما خوار و پست شود، سپس از نزد شما بيرون رويم و همين كه (دوباره) پيش مردم و تجار رويم دنيا را دوست بداريم‌؟(اين چگونه است‌؟) گويد: آن حضرت عليه السّلام فرمود: همانا اينها دلهاست كه گاهى سخت شود و گاهى هموار و آسان. سپس فرمود: هر آينه ياران محمد (صلّى الله عليه و آله) عرض كردند: اى رسول خدا ما بر نفاق از خودمان ترسناكيم‌؟ فرمود: چرا از آن مى‌ترسيد؟ عرض كردند: هنگامى كه نزد شما هستيم و شما ما را متذكر كنيد؟ و به آخرت تشويق كنيد، از خدا مى‌ترسيم و در دنيا را (يكسره) فراموش كنيم و در آن بى‌رغبت شويم تا آنجا كه گويا آن حضرت را به چشم خود ببينيم و بهشت و دوزخ را (بنگريم) و چون از خدمت شما برويم و داخل اين خانه‌ها گرديم و بوى فرزندان را بشنويم و زنان و خاندان را بنگريم از آن حالى كه نزد شما داشتيم برگرديم به حدى كه گويا ما هيچ نداشته‌ايم (و شما را نديده و خدمت شما نبوده‌ايم و آن حال قبلى را نداشته‌ايم) آيا شما از اين كه اين تغيير حالت نفاق باشد بر ما مي ترسيد؟ رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) به آن‌ها فرمود: هرگز (اين نفاق نيست)، اينها وسوسه‌هاى شيطانيست كه شما را به دنيا تشويق كند، به خدا سوگند اگر شما به همان حالى كه به آن خودتان را توصيف كرديد مي مانديد هر آينه فرشتگان دست در دست شما مي گذاردند (و بدون وسيله) روى آب راه مي رفتيد، و اگر نبود كه شما گناه می كنيد سپس از خدا آمرزش (آن گناه را) خواهيد هر آينه خداوند خلقى مى‌آفريد تا گناه كنند و سپس از خدا آمرزش خواهند و خداوند آنها را بيامرزد و براستى مؤمن در گناه افتد (يا به امتحان در گناه گرفتار شود) و بسيار توبه كند، آيا نشنيده‌اى گفتار خداى عز و جل را (كه فرمايد:) «همانا خداوند دوست دارد توبه‌كنندگان را و دوست دارد پاكيزه‌جويان را»(سوره بقره آيۀ ۲۲۲) و (نيز) فرمايد: «و آمرزش خواهيد از پروردگار خويش سپس بازگشت كنيد بسوى او» (سورۀ هود آيه ۹۰) 📚منبع: اصول کافی (ترجمه مصطفوی)، ج ۴، ص ۱۵۳ #ماه_مبارک_رمضان #رمضان #توبه .

. #گریز_مناجاتی 🟢 حکایات مناجاتی 5⃣ بیست سال معصیت جوانی در بنی اسرائیل زندگی می کرد و به عبادت حق تعالی مشغول بود. روزها را به روزه و شبها را به نماز و طاعت، تا بیست سال کارش همین بود، تا که یک روز فریب خورده و کم کم از خدا کناره گرفت و عبادتها را تبدیل به معصیت و گناه کرد و از جمله گنه کاران قرار گرفت و در این کار بیست سال باقی ماند. یک روز آمد جلو آینه خود را ببیند، نگاه کرد دید موهایش سفید شده از معصیتهای خود بدش آمد واز کرده های خود سخت پشیمان گردید. گفت خدایا بیست سال عبادت و بیست سال معصیت کردم اگر برگردم بسوی تو آیا قبولم می کنی؟! صدایی شنید که می فرماید: «اَجَبتَنا فاحبَبناک ترکتَنا فتَرَکناک و عصَیتَنا فاَمهَلناک و اِن رَجَعتَ الینا قَبِلنا.» یعنی: تا آن وقتی که ما را دوست داشتی پس ما هم تو را دوست داشتیم. ترک ما کردی پس ما هم تو را ترک کردیم، معصیت ما را کردی تو را مهلت دادیم. پس اگر برگردی به جانب ما، تو را قبول می کنیم. پس توبه نمود و یکی از عبّاد قرار گرفت. از این مرحمتها از خدا نسبت به همه گنهکاران بوده و هست. 📚منابع: ثمراه الحیوه، جلد سوم، ص ۳۷۷ قصص التوابین، علی میر خلف زاده #ماه_مبارک_رمضان #رمضان #حکایات #معصیت #توبه .

. ♦️♦️محبت خداوند امام صادق عليه السّلام فرمود: هر گاه محبت خداوند در دل يك بنده ‏اى روشن گردد او را از هر مشغول‏ كننده‏ اى باز مى‏ دارد و فقط متوجه خداوند مى‏ گرداند، دوست خدا دلش از همه چيز پاك مى ‏باشد و فقط به خداوند توجه دارد. محب خداوند از همگان راست‏گوتر مى ‏باشد، و بهتر از همه به عهد خود وفا مى‏ كند، و اعمال او از همه پاكتر است و باطنش از همه روشنتر و عبادتش از همه بيشتر مى ‏باشد، هنگام مناجات فرشتگان به او افتخار مى‏ كنند و با ديدن او بر خود مى ‏بالند. خداوند متعال توسط او شهرها را آباد مى‏ كند و بخاطر كرامت او بندگانش را گرامى مى ‏دارد، هر گاه از پروردگار بخواهند بخاطر او خواسته ‏هاى آنها را اجابت مى‏ كند و به رحمت خود بلاها را از آنان دور مى‏ گرداند، اگر مردم مى ‏دانستند كه محب خدا چه مقامى دارد به خاك قدم او به خداوند متوسل مى‏ شدند. 📚منبع: ايمان و كفر، علامه مجلسى،ترجمه عزيز الله عطاردى،‏ ج‏۱، ص۵۶۵ #ماه_مبارک_رمضان #رمضان .

. یسبح لله .... ♦️♦️همه‏ ي موجودات ذکر خدا مي‏ گويند يکي از طلاب مي‏ گويد: شبي براي عبادت از خواب برخاستم ناگاه شنيدم در و ديوار مدرسه، سنگريزه‏ ها و درختان ذکر مي‏ گويند، سرگرم تحقيق شدم، هنگامي که نزديک حجره‏ ي آخوند کاشي رسيدم ديدم محاسن شريفش را روي خاک گذاشته و از ديدگانش اشک مي‏ريزد و مي‏ گويد: سبوح قدوس ربک الملائکة و الروح، در و ديوار مدرسه با او اين ذکر را مي‏گويند، فرداي آن شب خدمت استاد رسيدم و داستان شب گذشته را به عرض وي رساندم، گفتم: ماجراي ديشب سخت مرا به شگفت آورد، او در کمال سادگي گفت: تعجب از کار توست که به چه علت گوش تو باز شده و اين صداها را شنيدي تو چه کرده‏ اي که اين توفيق را پيدا کردي؟ 📚منبع: علامه حسن زاده آملی،هزارويک نکته ص ۱۷۹ #ماه_مبارک_رمضان .

. 🔴 روایات مناجاتی 🟡 حدیث ۶: پیرامون استغفار فضل بن عثمان مرادى گويد: شنيدم امام صادق عليه السّلام مى‌فرمود كه: رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله فرموده است: چهار خصلت است كه در هركس باشد موجب هلاكت اوست پس آنها هلاک نسازند جز كسى كه مستحق هلاكت باشد. هرگاه بنده‌اى قصد كار خير كند و آن را انجام دهد، اگر آن را هم نكند، خدا برايش بر اثر حسن نيت حسنه‌اى نويسد و اگر آن را به جا آورد، خدا برايش ده حسنه مى‌نويسد و هرگاه قصد كار بد كند اگر آن را نكند چيزى براى او نوشته نشود و اگر آن كار بد انجام دهد هفت ساعت به او مهلت مى‌دهند و فرشته كاتب حسنات، به فرشتۀ سيئات كه بر دست چپ است مى‌گويد: شتاب مكن، بسا باشد كه دنبال آن، كار خيرى كند كه آن را محو سازد زيرا خداى عز و جل فرمايد: «إِنَّ الحَسَناتِ يُذهِبنَ السَّيِّئَاتِ: به‌راستى حسنات سيئات را از بين ببرند (سوره هود، آیه ۱۱۴)» يا آنكه استغفار كند و آمرزش بخواهد و اگر او در دنبال آن گناه بگويد: «اَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ اَلَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَالِمَ اَلْغَيْبِ وَ اَلشَّهَادَةِ اَلْعَزِيزَ اَلْحَكِيمَ اَلْغَفُورَ اَلرَّحِيمَ ذَا اَلْجَلاَلِ وَ اَلْإِكْرَامِ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ: از آن خدا آمرزش خواهم كه نيست معبود شايسته‌اى جز او كه داناى پنهان و آشكار است، عزيز و حكيم و آمرزنده و مهربان و صاحب جلال و اكرام است و به سوى او بازخواهيم گشت» بر او چيزى ننوشته و اگر هفت ساعت بگذرد و حسنه‌اى دنبالش نياورد و استغفار هم نكند، كاتب حسنات به كاتب سيئات گويد: گناه را بر اين بدبخت محروم بنويس. 📚منبع: اصول کافی (ترجمه آیت اللهی)، ج ۴، ص ۲۶۳ #ماه_رمضان #رمضان #استغفار . 🔴 روایات مناجاتی 🟡 حدیث ۸: پیرامون استغفار عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ قَالَ: شَكَا اَلْأَبْرَشُ اَلْكَلْبِيُّ إِلَى أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ أَنَّهُ لاَ يُولَدُ لَهُ فَقَالَ لَهُ عَلِّمْنِي شَيْئاً قَالَ اِسْتَغْفِرِ اَللَّهَ فِي كُلِّ يَوْمٍ أَوْ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِائَةَ مَرَّةٍ فَإِنَّ اَللَّهَ يَقُولُ «اِسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفّاراً» إِلَى قَوْلِهِ: "وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِين"َ راوى گويد: ابرش كلبى نزد امام باقر عليه السّلام گلايه نمود كه صاحب فرزند نمى‌شود و گفت: چيزى به من بياموز. فرمود: در هر روز و هر شب صد مرتبه استغفار كن؛ زيرا خداوند مى‌فرمايد: از پروردگار خود آمرزش خواهيد كرد او بسيار آمرزنده است... و شما را با اموال و فرزندان يارى نمايد. 📚منبع: ترجمه فروع کافی، ج،۷، ص۳۷ .

. #گریز_مناجاتی 🟢 حکایات مناجاتی 6⃣ ای خدای گنهکاران یک روز حضرت موسی (ع) در کوه طور در مناجات خود عرض کرد: یااله العالمین (ای خدای جهانیان) جواب آمد: لبیک! سپس عرض کرد: یا اله المُطیعین (ای خدای اطاعت کنندگان) جواب آمد: لبیک! سپس عرض کرد: یا اله العاصین (ای خدای گنهکاران) این دفعه سه بار شنید لبیک، لبیک، لبیک! حضرت موسی (علی نبینا و آله و علیه السلام) عرض کرد خدایا حکمتش چیست که تو را به بهترین اسامی صدا زدم یک بار جواب دادی، اما تا گفتم ای خدای گنه کارها سه بار جواب مرا دادی؟ خطاب شد: ای موسی! عارفان به معرفت خود و نیکوکاران به کار نیک خود و مطیعان به اطاعت خود اعتماد دارند، ولی گنهکاران جز به فضل من پناهی ندارند اگر من آنها را هم از درگاه خود ناامید گردانم به درگاه چه کسی پناهنده شوند؟! 📚منبع: زبده القصص ،جلد ۲ #ماه_مبارک_رمضان #رمضان #حکایت #یااله_العاصین #توبه .

. #صلواتی ♦️♦️استجابت دعا با صلوات رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود : صلوات فرستادن شما بر من، دعای شما را مستجاب می گرداند و زکات اعمال شماست. 📚منبع: البحار، ج۲۲، ص ۵۴ #ماه_مبارک_رمضان . ♦️♦️وقت مناسب دعا امام علی (علیه السلام) فرمود : پنج موقع را براى دعا و حاجت خواستن غنیمت شمارید: موقع تلاوت قرآن، موقع اذان، موقع بارش باران، موقع جنگ و جهاد ـ فى سبیل اللّه ـ موقع ناراحتى و آه كشیدن مظلوم. در چنین موقعیت ها مانعى براى استجابت دعا نیست. 📚منابع: أمالى صدوق ،ص ۹۷ بحارالأنوار، ج ۹۰، ص ۳۴۳، ح ۱ .

. 🔴 روایات مناجاتی 🟡 حدیث ۷: پیرامون استغفار عَلِيٌّ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنِ اَلْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : أَنَّهُ سُئِلَ عَنِ اَلْقُنُوتِ فِي اَلْوَتْرِ هَلْ فِيهِ شَيْءٌ مُوَقَّتٌ يُتَّبَعُ وَ يُقَالُ فَقَالَ لاَ أَثْنِ عَلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ صَلِّ عَلَى اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ اِسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ اَلْعَظِيمِ ثُمَّ قَالَ كُلُّ ذَنْبٍ عَظِيمٌ . حلبى گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدند: آيا در قنوت نماز وتر دعايى معيّن هست كه خوانده شود؟ فرمود: نه، خداى عزّ و جلّ‌ را ستايش كن، بر پيامبر صلّى اللّه عليه و اله درود فرست و از گناه بزرگ خود طلب آمرزش نما. سپس فرمود: و هرگناهى بزرگ است. 📚منبع: ترجمه فروع کافی، ج ۲، ص ۴۱۳ #ماه_مبارک_رمضان #رمضان #استغفار .

. 🟢 حکایات مناجاتی 7⃣ توبه از شراب وقتی که آیه تحریم شراب فرود آمد منادی حضرت رسول اللَّه (ص) ندا داد کسی نباید شراب بخورد. روزی رسول اکرم (ص) از کوچه ای می گذشتند؛ اتفاقاً یکی از مسلمانها شیشه شرابی در دست داشت وارد همان کوچه ای شد که حضرت داشتند می گذشتند. تا حضرت رسول خدا (ص) را دید می آید خیلی ترسید، گفت الآن است که آبرویم بریزد (زیرا به حضرت خیلی علاقه داشت) گفت خدایا غلط کردم توبه کردم و دیگر لب به خمر و شراب نمی زنم فقط مرا جلوی حضرت رسول اکرم (ص) رسوا نکن. وقتی که نزدیک حضرت شد. حضرت رسول اللَّه (ص) فرمود: در این شیشه چیست؟ از ترس گفت آقا سرکه است. آن حضرت فرمود: اگر سرکه است قدری در دست من بریز حضرت دست مبارک را پیش برد. آن مرد هم شیشه را برگردانید یک وقت متوجه شد که مقداری سرکه در دست حضرت ریخته شده. مرد به گریه در آمد و گفت یا رسول اللّه قسم بخدا که در این شیشه شراب بود ولی چون توبه کردم و از خدا خواستم که مرا رسوا نکند خدا هم توبه مرا قبول کرده و دعایم را مستجاب فرموده. حضرت رسول اکرم (ص) فرمود: چنین است حال کسی که توبه کند از گناهان خود و خداوند متعال تمام سیئات و بدیها و زشتی های او را تبدیل به حسنه و خوبی فرماید: «اولئک یبدّل اللّه سیّئاتهم حسنات.» 📚منبع: گناهان کبیره مرحوم شهید دستغیب، ج ۲ #ماه_مبارک_رمضان #رمضان #حکایات #توبه .