#یادداشت خلاصه برنامه خروج از وضع موجود سرمایه‌داری در ایران و حرکت به سمت عدالت و پیشرفت. ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar

✍️ #یادداشت | مولّدسازی با چه نوع جهت‌گیری؟ ❇️حجت الاسلام والمسلمین #استاد_احمدعلی_یوسفی؛ رئیس مرکز راهبری اقتصاد مقاومتی حوزه علمیه 🔹 در روزهای گذشته موضوع #مولدسازی دارایی‌های مازاد دولتی در رسانه‌ها مطرح شد. مقصود از مولدسازی فروش، اجاره، معاوضه، تهاتر، مشارکت، بهره‌برداری، و اقدامات مشابه است. موضوع مولدسازی یکی از مهمترین مسائل اقتصادی کشور است. چون مدیریت جدیدی در بهره‌برداری از بخش عظیمی از انفال و دارایی‌های ملی کشور اتفاق می‌افتد. 🔹در این یادداشت درصدد تحلیل اجمالی آنچه تصویب شد و نیز بررسی آن براساس الگوی اقتصاد مقاومتی و سایر اسناد بالادستی هستیم تا روشن شود اگر این اسناد معیار و شاخص اقدامات اقتصادی کشور قرار گیرند جهت‌گیری‌ها چگونه منتهی به نتایج مطلوب خواهد شد. 👈 مشروح یادداشت 🆔 @emh_ismc_ir •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 🎋جبهه مردمی اقتصاد مقاومتی🔰 عضویت در گروه👇 🌐 https://eitaa.com/joinchat/90636304C6a5afed72d عضویت در کانال👇 🌐 @eghtesad_mardomi

❖ ما برای انسان گرد آمده ایم، نه برای اقتصاد... 📝 #یادداشت • یکی از بلایایی که فلسفه غرب و به خصوص کانت بر سر علوم انسانی آورد، تکه تکه کردن انسان بود. کانت با نفی واقعیت و هستی خارجی، محوریت بودن عالم را بر اندیشه استوار کرد. در سنت ارسطویی مقولات مانند کیفیت، کمیت، مکان و... امری خارجی بودند اما کانت با نفی خارجیت آنان مقولات را حاصل برساخت ذهن دانست یعنی رنگ و هریک از مقولات عالم چنین نیست که در خارج موجود هستند بلکه آنچه که ذهن بر جهان قالب میسازد همان بودن عالم است. اساسا جهان همان برساخت ذهن است و ذهن جهان است. این مرز بندی و مقوله بندی ذهن نوع نگاه به عالم را به گونه ای رقم زد که دیگر واقعیت بیرونی هستی ملاک ساخت جهان نگردید بلکه برساخت ذهن و مرز بندی اوست که همه چیز را آفرید. • چالشی که اینک بین دوگان های علوم اجتماعی رخ میدهد خروجی همین نوع نگاه است، یعنی جدا کردن اقتصاد از فرهنگ، سیاست و هر یک از علوم اجتماعی موجود نتیجه حد و مرز بندی ذهن است. مگرنه این است که در خارج عالم هرگز اقتصاد از فرهنگ جدا نیست؟ چرا که انسان نه اقتصاد است و نه فرهنگ، انسان همه چیز است و جامع همه این مقولات است. شما وقتی برای انسان میخواهید برنامه بچینید نمیشود فقط برای انسان اقتصادی تئوری پردازی کرد، چرا که انسان اقتصادی در خارج موجود نیست انسان اقتصادی ساخته ذهن مدرنیته و تحمیل حد بندی ذهن بر بودن خارجی اوست. اینک پرسش مهم این است که بازی کردن در زمین علوم اجتماعی موجود و تلاش برای اصلاح آن همچنان دست و پا زدن در میدان مدرنیته به حساب نمی آید؟ نمیتوان طرحی نو را یادآوری کرد؟ اگر مسئله ما انسان است و برای انسان گرد آمده ایم،باید گفت که انسان نه فرهنگ است، نه اقتصاد، نه سیاست بلکه انسان همه چیز است، بازار این انسان بریده از مسجد او نیست... ____ ___ پ.ن؛ این متن فاقد دقت علمی است و بیان رسانه ای دارد. __ #کانت #فلسفه_غرب #اقتصاد #علوم_انسانی ❞ زندگی برای علوم انسانی ❝ ༺ https://eitaa.com/joinchat/2795962370C57415e19ef ༻

✅ اقتصاد در سپهر ولایت فقیه 🔻 محمدرضا رضی در مطلبی نوشت؛ 🔹 استاد درخشان در مناظره با دکتر غنی نژاد که معتقد بود مگر امامین انقلاب اقتصاد خوانده اند؟، اقتصاد اسلامی را اینگونه تعریف کردند: “آنچه امام خمینی در اقتصاد گفته اند اقتصاد اسلامی است.” این یک بیان احساسی و یا سیاسی و یا به جهت نفهمیدن اقتصاد و یا اسلام نیست بلکه خود “یک نظریه بدیع و عمیق علمی” است. این نظریه از چند زاویه قابل بیان و اثبات است. 🔹 ولی فقیه مجتهد و اسلام شناس جامع الشرایط است که در هر عصری به تصدیق اهل خبره تشخیص داده میشود. کار بنیادین اسلام شناس جامع الشرایط، اداره جامعه است. یکی از مهمترین عرصه های اداره جامعه، معیشت و اقتصاد است. 🔹 فقیه نه تنها باید نظرات اقتصادی را بشناسد، بلکه باید اقتصاد واقعی حاکم بر جهان را بشناسد و بلکه بالاتر باید راه مواجهه و برخورد با آن را نیز بداند. یعنی علم به اقتصاد در ذات صفات و ویژگیهای یک مجتهد جامع الشرایط است. یعنی فقیه نه تنها باید اقتصاد را بشناسد بلکه باید بصیرت اقتصادی داشته باشد و این بصیرت اقتصادی مرتبه ای بالاتر از دانش و اطلاعات اقتصادی است. 📝 متن کامل: http://ihkn.ir/?p=32860 _ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ #اقتصاد #یادداشت #تهران 🔳 با #مفتاح_اندیشه همراه باشید 🆔 @meftahandishe_com

#یادداشت یکی از دوستان که محبت کرده و برایم فرستاده...به نکات جالبی اشاره کرده. این سخنرانی از چند جهت برایم جالب بود: 1- بحث انتظارات افکار عمومی که توقع متفاوتی داشت، این سخنرانی منو یاد صحبت های پارسال رهبری در وقایع بعد از مهسا امینی انداخت، زمانی که همه منتظر واکنش رهبری بودن، آقا هیچ حرفی درباره این وقایع نزد و ملت میگفتند یک سخنرانی معمولی از رهبری بود، در صورتی که بسیار حساب شده در خلاف ریلی بود که طرف مقابل انتظار داشت 2- اینکه سید حسن بسیار به افکار عمومی برعکس ما حساس است و سعی میکند جوانب تصمیم را توضیح دهد، برعکس ما که ابتدا عمل میکنیم و سپس میگوییم بروید تبیین کنید! در ابتدای مراسم از مقام شهید و شهدا و سپس علت عملیات که چرا اصلا گروه های فلسطینی تصمیم به چنین کاری گرفتند (مسئله ای که هنوز برای خیلی از افکار عمومی ما حل نشده) 3- پرداختن به شبهات: گویا همانطور که در ایران خیلی شایع است که پولتون رفته منطقه و علت فقر کشور به همین دلیل است، در اونجا هم اینکه ایران شما رو آلت دست کرده و شما به نوعی مزدور ایران هستید خیلی شایعه، سید گفت که اصلا محور مقاومت از ایران دستور نمیگیره، هر گروه بر حسب صلاحدید عمل میکنه و..... و در برخی جاها هم کنایه هایی به اسرائیلی ها میزد. همراهی افکار عمومی برای تصمیمات بعدی حزب الله بسیار مهم است 4- این مسئله جنگ شناختی و تفاوت دستگاه محاسباتی ما با بزرگان بیشتر برام نمایان شد؛ به عنوان نمونه زمانی که آقا میگویند نزدیک قله ایم در ذهن ما این است که الان داریم له میشیم ! کجا نزدیک قله ایم. یا در قضیه اسرائیل 25 سال دیگر را نخواهد دید، خیلی ها شک دارند. این موارد وقتی برایم جالب تر میشود که مطالب سایت های تحلیلی و نه تبلیغاتی خود آنان را که میبینیم کاملا خلاف ما فکر میکنند! اسرائیلی که نخست وزیر اولش داوید بن گوریون 6 سال بر راس کار بود، اکنون در دو سال سه دولت عوض کرده! شرایطش جوری است که ادامه جنگ به ضررش است ، صلح هم به ضررش! کشوری که گروه های خودش ، نمیتوانند یکدیگر را تحمل کنند و از دورن فروپاشیده. به یاد دارم از قدیمی تر ها که میپرسیدم باورشان نمیشد که روزی شوروی ابرقدرت که نصف جهان را گرفته بود به یکباره سقوط کند، آن زمان نیز که امام خمینی (ره) میگفت مارکسیسم را باید در زباله دان تاریخ جست هم برخی به حرف امام میخندیدند. اگر خاطرات شاگردان امام را نیز ببینید، برخی از نزدیکان امام هم احتمال پیروزی بر شاه را نمیدادند. آن هم زمانی که امام تبعید شده همچون یک پیروز دستورات انقلاب را صادر میکرد. یا در برخی مواقع مثل برجام که ملت خوشحال و خندان و در حال فکر باز شدن دروازده های تمدن! هستند، رهبری در سال 94 میگویند اگر راه امام را گم کنیم، ملت سیلی خواهد خورد. حرفی که کاملا بر خلاف تصورات جامعه است و ثمراتش تا سال 1400 نمایان میگردد. اما برای متفکران طرف مقابل که چهل سال پیش در رویای پایان تاریخ و نظم تک قطبی آمریکایی بودند و فکر میکردند یک مزاحم به اسم ایران را بعد از فتح عراق و افغانستان بعد از 11 سپتامبر حذف میکنند (در شرایطی که افکار عمومی جهان پشتش بود) - حال آمریکا از منطقه رفته، دور تا دور سوگولی اش اسرائیل محاصره شده، در آسیای شرقی یک جور گرفتار، در اوکراین جور دیگر و در داخل با وجود رئیس جمهور های خل و پیرش همچون ترامپ و بایدن (همزمان نیز دوران شکوه روزولت و ریگان را به یاد دارد) گرفتار شده است علاوه بر آن باید هم نماز جماعت جلوی کاخ سفید را تحمل کند و هم افکار عمومی در جهان علیه خودش است طبیعی است متفکر طرف مقابل که 100 درصد متفاوت از ذهن استعمار زده استاد دانشگاه، دانشجو و اندیشه ورز ایرانی تحلیل میکند. از شرایط موجود واهمه دارد ا. مهدوی (دانشجوی دکتری اقتصاد) ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar

✍ #تحلیل_و_تبیین | جهش تولید بر پایه‌ی جمهور مردم؛ 🌸 هفت نکته درباره‌ی‌ تحقق شعار سال ۱۴۰۳ 🎤یک. تعیین شعار سال توسط رهبر گرامی انقلاب، سیاستی گفتمانی در فقه حکومتی ماست که باید نظام حکمرانی ملی، جهت‌گیری اصلی خود را بر این سیاست متمرکز کند؛ افزون بر این، توجه به این شعار باید در زنجیره‌ای از گفتمان‌ها و شعار سال‌های پیشین باشد. درک دقیق و درست سیاستگذاران ملی مطابق با آنچه رهبر گرامی انقلاب و توسعه‌ی معنایی این گفتمان در منظومه‌ی فکری امام خمینی(ره) و معظم‌له از نکات ضروری و لازم است. 🎤دو. اقتصاد مقاومتی، نظریه‌ی سیاستی نظام اسلامی در مسیر پیشرفت اقتصادی ماست؛ اقتصاد مقاومتی بیش از همه بر مدار تولید ملی، امکان تحقق خواهد داشت و تقویت و رشد زیرساخت‌های فرهنگی و سیاسی و اقتصادی تولید، از ضروریات این مهم است؛ بنیادهای نظری جهش تولید بر مدار مردم، باید بر پایه ادبیات نظری درباره‌ی‌ اقتصاد مقاومتی طرح شود و جغرافیای گسترده‌ی مباحث طرح‌شده در بیانات رهبر گرامی انقلاب، این مهم را تمهید خواهند کرد. 🎤سه. مردم، محور شکل‌گیری، پیروزی و بقای انقلاب اسلامی هستند و جهش تولید نیز وابسته به همین رکن اساسی است. «مردم در همه‌ی این دورانها قهرمان اصلی ماجرا و سرگذشت انقلاب بوده‌اند.» (رهبر انقلاب ۰۸/ ۰۶/ ۱۴۰۱) «مسئله‌ی اصلی، کلید اصلی، اینجا است: حضور مردم در همه‌ی مسائل، حل‌کننده‌ی مشکلات است. آن چیزی که حضور مردم را تأمین بکند، مردم را تشویق به حضور در عرصه و در میدان بکند -میدانهای مختلف مورد ابتلای کشور- مغتنم است. و حضور مردم هیچ جایگزین دیگری ندارد؛ هنر اصلی انقلاب هم همین بود؛ هنر اصلی انقلاب این بود که جمهور مردم را از یک مجموعه و توده‌ی منفعل و مصرفی و فاقد یک نگاه ملّی و عمومی، تبدیل کرد به یک مجموعه‌ی پُرانگیزه، علاقه‌مند، همّت‌دار، هدف‌دار، آرمان‌خواه، و وارد میدان کرد؛ کار بزرگ انقلاب این بود.» (۱۲/ ۰۵/ ۱۴۰۰) «ما ابزارهای نظامی، ابزار‌های سیاسی، ابزارهای اقتصادی را قدرت‌افزا و قدرت‌زا میدانیم برای کشور، امّا هیچ کدام به اندازه‌ی حضور مردم نیست؛ حضور مردم، نظام جمهوری اسلامی را به معنای واقعی کلمه قدرتمند میکند.» (۲۶/ ۰۳/ ۱۴۰۰) 🎤چهار. الزام بزرگ در جهش تولید، شناخت مسئله‌ها و چالش‌های تولید در یک نظام تحلیلی منسجم و منظومه‌ای است؛ اهمیت مسئله‌ها، منطق اولویت‌ها را می‌سازد‌ و راه برون‌رفت از تزاحم‌ها را فراهم می‌کند. شعار و گفتمان «رفع موانع تولید» باید به‌مثابه یک پیش‌فرض سیاستی در کنار الزامات و ضروریات دیگر، مطرح و برجسته باشد. بر این پایه، نقش موانع و عوامل تضعیف‌کننده‌ی داخلی در تولید و پیشرفت (مثل فساد، کم‌کاری و تنبلی، ضعف بهره‌وری، ضعف نگاه بلندمدت و راهبردی و…) را بیش از گذشته برجسته نگریست و پیوسته این پرسش را برجسته ساخت که چگونه می‌توان نقش و جایگاه مردم در تولید و پیشرفت ملی را برجسته‌تر کرد؟ 🎤پنج. تحلیل نقش موانع خارجی و به‌ویژه تحریم‌های استکبار جهانی، یکی دیگر از جنبه‌های ضروری در این موضوع است؛ نکته‌ی کلیدی در تحلیل این وضعیت، توجه به نقش و جایگاه مردم است. «اگر ما کاهش حضور مردم را داشته باشیم، از آن طرف افزایش فشارهای دشمن را خواهیم داشت؛ یعنی اینها با همدیگر به معنای واقعی کلمه یک نسبت معکوسی دارند. اگر چنانچه ما در کشور افزایش حضور مردم را کم داشته باشیم، از آن طرف افزایش فراوان فشار دشمنان را خواهیم داشت. اگر ما بخواهیم فشارهای دشمنان از قبیل فشارهای اقتصادی مثل تحریم و امثال اینها از بین برود یا کاهش پیدا کند، راهش این است که حضور مردم در کشور افزایش پیدا کند و پشتوانه‌ی مردمی به رخ دشمنان کشیده بشود.» (۲۶/ ۰۳/ ۱۴۰۰) 🎤شش. بازخوانی الگوها و تجربه‌های موفق اقتصادی در چهل و پنج سال گذشته، الهام‌بخشی انقلاب اسلامی در ساحت اقتصاد را برجسته خواهد کرد. معانی و آرمان‌های بزرگ، همواره به اسوه‌هایی‌ نیازمندند که تحقق آنها را امکان‌پذیرتر و میسّرتر خواهد کرد. 🎤هفت. در پرتو مطالبه‌ی مؤکد «جهاد تبیین» از سوی رهبر انقلاب، نیازمند نهضت فرهنگی بزرگ و فراگیری هستیم که بتواند در گفتگو و ارتباط با جمهور مردم، بر «اقناع‌سازی» متمرکز شود؛ فهرست وسیعی از عناوین و موضوعاتی را می‌توان برشمرد که نیازمند تقویت وضعیت گفتمانی آنها در سطح عمومی هستیم، از جمله: تقویت روحیه‌ی‌ کار و تولیدگرایی، پرهیز از مصرف‌گرایی و توجه به ساده‌زیستی، تقویت توجه به کالاهای داخلی، بهبود اتقان کاری، افشای اهداف دشمن در اعمال تحریم‌ها، قوت‌ها و دستاوردهای نظام اسلامی به‌ویژه در حوزه‌ی اقتصاد. به‌ سخنی دیگر، جهش تولید بر مدار جمهور مردم، در یک سپهر فراگیر فرهنگی و مبتنی بر فرهنگ جهادی و انقلابی امکان‌پذیر خواهد بود؛ این مهم، نیازمند طرح و برجسته شدن در فضای جهاد تبیین است. 👆‌#یادداشت از سعید اشیری 💻 Farsi.Khamenei.ir

#یادداشت ✅ وعده‌ها و ایده‌ها 🖋محسن قنبریان 📌در فضای مردم‌سالاری دینی ایده‌های اجتماعی با سویه‌های اقتصاد و فرهنگ جان‌مایه صحبت‌های یک نامزد انتخاباتی باید باشد. آنچه مردم می‌خواهند بدانند نه کارنامه و نه وعده و شعار بلکه ایده مرکزی است. آنچه که یک فرد را در قاموس ریاست جمهوری می‌برد این ایده‌ای مرکزی است که باید ارائه کند. 📌از طرفی این ایده مبتنی بر آرمان‌ها و ناظر بر صحنه و میدان اجتماعی است و در ادامه بحث طرح برنامه‌ها نیز به میان می‌آید و از اینجا به لوازم سیاست خارجه، برنامه اقتصادی و غیره نگاه می‌شود. سوال می‌شود اگر نامزدی اینها را ندارد دقیقاً پس برای چه آمده است؟! اگر ایده بین حرف‌ها و وعده‌ها و شعارها گم شد چه می‌شود؟ ما در بعضی دوره‌ها فاقد ایده بودیم و احتمالاً در این دوره هم همین طور است. 📌در اصول قانون اساسی سه‌گانه فرهنگ و سیاست و اقتصاد به چشم می‌خورد. شهید بهشتی زمانی که ایده قدرت سیاسی را مطرح کرد به سهم اقتصادی در این حوزه اشاره جدی داشت. حتی در فرهنگ که می‌توانیم به عدالت رسانه و عرصه‌های دیگر تعبیر کنیم باید صدای متوازنی تدوین شود. 📌یکی از کاندیداها در برنامه تبلیغاتی خود گفت بهداشت و آموزش کالا نیست، باقی حرف‌ها اما نسبتی با شعار ندارد. یا بقیه کاندیداها شعارهای وعده حمایت کارگری می‌دهند ولی در عمل می‌بینیم که اینها در مسوولیت‌های قبلی خود این کارها را نمی‌کردند. 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 📲وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

چرا فلسطین طغیان کرد؟ ما هفت اکتبر، یک روز تاریخی را درک کردیم. مثل کسانی که در ۱۹۶۷ خبر جنگ اعراب با اسراییل را شنیدند و ۶ روز بعد هم خبر شکست همه شان را! بعد از آن روز دیگر هیچ چیز مثل قبل نشد. اسراییل زمینش را دو برابر کرد، قدرتش را به همه ثابت کرد و درواقع شخصیت پیدا کرد. همان مصر رسمیتش را پذیرفت. ۵۰ سال بعد یک روز پاییزی وقتی ما بیدار شدیم خبر حمله زمینی فلسطینی ها را خواندیم و فیلمهای فرار صهیونیست ها در بیابان را پخش کردیم. اسراییل بعد از هفت اکتبر هم دیگر اسراییل قبل نخواهد بود. نه، قصد رجز خوانی ندارم. این یک تحلیل است. ۵۰ سال چیزی نیست. خیلی ها یادشان مانده که روزهای اول حمله ۶۷ دقیقا همین طور فرار میکردند. اخبار پیروزی پخش میشد و دروغ هم نبود. اما چند روز بعد چنان شکست خفت باری خوردند که ماندگار شد. تازه آنها کشورهای خارجی بودند نه یک تکه زمین در محاصره. فکر میکنید بزرگان حماس و جهاد و … یادشان نیست؟! فکر میکنید تبعات اقدام شان را نمی فهمند؟! می دانند و بگذارید برایتان بگویم: شاید پیروز شوند ولی تمام غزه بمباران خواهد شد. متر به متر برخی مناطق شخم زده میشود. ترور تک تک فرماندهان کلید میخورد. اکثر مجاهدان اسیر یا قتل عام، انبوهی از زنان و کودکان آواره و بسیاری سلاخی خواهند شد. احتمال دارد واقعا چیزی به نام غزه باقی نماند. این یک واقعیت است. چون آنجا برابری وجود ندارد. برابری توهمی است که صلح پوشان به شما میفروشند. کسانی که دو طرف را به خویشتنداری دعوت میکنند.«جنگ بد است»«گفتگو همیشه بهتر است» «ما با هر خشونتی مخالفیم»… مخصوصا وقتی فلسطین حمله میکند. پیش فرض اینها برابری است. انگار دو طرف مثل همند. انگار بازی فوتبال است. کدام برابری؟ یک طرف اخرین فناوری کشتار را دارد و طرف دیگر با لوله آب موشک قراضه میسازد. یک طرف تمام حمایت و رسانه جهان را دارد و طرف دیگر محکوم ابد. یک طرف از هوا و زمین و دریا مسلط است و طرف دیگر سالها در محاصره. یک طرف زندانبان است و طرف دیگر بزرگترین زندان تاریخ. کدام برابری؟ این مذاکره گرگ و گوسفند است. اتفاق دیروز جنگ نبود، شورش زندانیان بود. و سوال این است: آیا شورشیان عواقبش را میدانند؟ پس چرا؟ شجاعانه بپرسم: چرا قمار مرگ کردند؟! برای پاسخ حتما بیانیه محمد ضیف این مغز نابغه را بخوانید. اما قبلش شما را میبرم پشت چشم یک فلسطینی. ۷۵ سال زجر، تحقیر، آوارگی، شکست، بی هویتی، سرکوب، … از این مردم چه چیزی ساخته: سنگ. به همان سردی، به همان کم امیدی، به همان مقاومت. اما سنگ هم دلخوش است به بودنش؛ گرچه له میشوم ولی حداقل هستم. پدران و پسرانم را کشتید، خانه و زیتونم را گرفتید، اسم و تاریخم را دزدیدید ولی هنوز هستم. این را که نمی توانید بگیرید. اما صبر کن، مثل اینکه این را هم دارند میگیرند! بیانیه را بخوانید. میگوید این همه سال کشتند و دریدند و زدند و بردند و «هیچ». صدا از سنگ هم درامد ولی از جهان نه! همیشه اسراییل برد و همیشه فلسطین باخت. همه راه ها برای تل آویو بزرگراه است و هر راهی برای قدس بن بست. صهیونیست از هر در بسته ای رد میشود اما فلسطینی از دروازه هم نه. هیچ هیچ هیچ چیزی جلودار اسراییل نیست، قدس را هم بلعید. انگار نه انگار. زنانش را بی حیثیت کرد، کودکانش را کشت، به هیچ کس برنخورد. نه فقط برنخورد امثال ترکیه و سعودی و امارات افتادند دنبال «عادیسازی». و اگر دقت کنی طرفداران عادیسازی، همان صلح فروشان اند. منظورشان از ثبات دست و پا نزدن مظلوم زیر چاقوی قاتل است. اینها خراش صورت قاتل را متر میکنند ولی سر بریدن مقتول را نمی بینند. حالا فلسطینی می بیند انگار وجودش هم انکار میشود. تو گویی سنگ هم نیست. هیچ نیست. همه چیز عادی میشود و تمام. در بیانیه فقط اسم ۵ کشور امده: ایران، لبنان، یمن، عراق، سوریه. تنها یاران باقی مانده. این بیانیه یعنی غزه به اخر خط رسیده است. یعنی اگر قرار است من در نمایش شما نقش قربانی داشته باشم پس نمایش را به هم میزنم، طوری که نتوانی انکارم کنی. من هستم. و اگر بناست در سکوت هر روز بمیرم، ترجیح میدهم یک روز با فریاد بمیرم. و دکمه غیر قابل بازگشت را زد. حالا دیگر دنیا عوض شده. وسطی وجود ندارد. یا اسراییل یا فلسطین. یا حیات نباتی یا قوی تر شدن. عادیسازی دود شد. و روسیاهیش به ترک و عرب ماند. ‏‌دو سال پیش در عملیات مهم سیف القدس نوشتیم چطور ۲ فلسطین وجود دارد. بیانیه رسما پایان فلسطین دوم (دولت خودگردان) را اعلام میکند. ایده دو دولتی تمام شد. فقط یک فلسطین مانده و یک سرنوشت. این ادامه آن عملیات است. این همان «قیام یکپارچه» است که آیت الله خامنه ای دو سال پیش گفت. و شنیده شده حماس حدود دو سال آماده سازی کرده. ما یک روز تاریخی را درک کردیم. دیگر هیچ چیز مثل قبل نخواهد بود. نه اسراییل و نه فلسطین و نه ما. حماسه یعنی همین، یعنی قدم در راه بی برگشت بگذاریم … #یادداشت @salmaneshoon