" السَّلامُ عَلَی أبى الفَضلِ العَبّاسِ " دانسته بود از حل مشكل درمانده شديم، بى هوا آمد؛ اين بار شمايل متفاوتى داشت، بى اندازه شبيه به پدربزرگِ سيّدش! من را گوشه اى كشيد، انگار از همه آدم هايى كه آنجا بوديم، فقط من آمدنش را ديده باشم... - يه آدرس بهت ميدم، گرفتاريت حل ميشه! با دست اشاره كرد و من به چشم ميديدم كجا را مى گويد؛ - #كربلا، از نيم متر مانده به پرده سبز، وارد كه ميشى، همونجا! انگار خودش از چشمانم خوانده باشد گفت: - پنج تا كارِ كه هرچى م باشى، درستت ميكنه، (نمى خواست بگويد هرچقدر هم گناهكار...) - يكيش اينه، ٥٠٠ بار براى ابوالفضل(ع) #روضه بخونى و #اشك بريزى.. شروع كرد به خواندن روضه، مثل هميشه انگار آماده باشد، چشم هايش كه اشكى شد، محاسنش رفته رفته مشكى مى شد و صورتش جوانتر، زيباتر از هميشه شده بود... ديگر چيزى نگفت، بيدار شده بودم، اذان صبح مى گفتند... #کاشف_الکرب #قمر_المنیر #شهید_محمدحسین_محمدخانی #روضه #اشک @shahidmohammadkhani

از سروده های #شهید_محمدحسین_محمدخانی : شاید رسیده ای که تو آقا کنی مرا یا که فدای اکبر لیلا کنی مرا شاید میان دسته ظهر عزای تو اذنم دهی و تو سقا کنی مرا شاید میان روضه ی شش ماهه اصغرت اشکم ستانده راهی ماءوا کنی مرا شاید شوم خرابه نشین مثل دخترت مهمان روضه ی سر و بابا کنی مرا شاید مرا ببری #کربلا و بعد مهمان خوان حضرت زهرا کنی مرا شاید به پای #روضه بمیرم برای تو صاحب نفس چو حضرت عیسی کنی مرا شاید سرم به پای تو افتد نگار من با گوشه چشم، حضرت یحیی کنی مرا شاید مرا دمی بخری نوکرت شوم شاید رسیده ای که تو آقا کنی مرا #شاعرانه @shahidmohammadkhani

یکسال ماه رمضان هر دو تهران بودیم. شب ها با موتور می‌آمد دنبالم می‌رفتیم مسجد ارگ. چند شبش برایم ماندگار شد. حاج منصور شب بیستم ماه رمضان #روضه حضرت زینب(س) می‌خواند. یادم هست می‌گفت: "شب نوزده و بیست و یک همه می‌آیند، اما شب بیست فقط خواص می آیند." آن شب مجلس خیلی گرفت. در و دیوار ناله سر می‌داد؛ وضعیت محمدحسین برایم قابل باور نبود. منقلب شد، لطمه می‌زد،با تمام وجود ضجه می‌زد. حال خودش را نمی‌فهمید،بماند. بعد از احیای شب بیست و یک حاجی گفت جوان ها بیایند دوتا فرش جابه‌جا کنید. ما رفتیم که به سحری برسیم. بیست،سی قدم رفتیم،جفت‌مان در دل‌مان بود که برگردیم‌. نگاهی به هم انداختیم و برگشتیم. چند دقیقه بیشتر طول نکشید. سر چندتا فرش را گرفتیم بعد هم سریع راه افتادیم. انداختیم توی اتوبان همت؛ یکدفعه لاستیک موتور ترکید.‌..حدود بیست متر روی آسفالت کشیده شدیم. هنوز صدای جیغ زن‌ها و قیژ ترمزها توی ذهنم هست. حتی صحنه‌ای که یک زن و شوهر دستمال کاغذی از ماشینشان برداشته بودند و می‌دویدند سمت ما. لباسم تکه تکه شده بود. محمدحسین ‌کمی زخمی شده بود. گفت:"چیزیت نشده؟!خوبی؟" گفتم:"خوبم، تو خوبی؟ " تا گفتم خوبم، اشک در چشمانش حلقه زد دقیقا این صحنه یادم هست. توی آن وضعیت رفت کنار اتوبان سجده شکر طولانی به‌ جا آورد... #حاج_عمار #شهید_محمدحسین_محمدخانی @shahidmohammadkhani

آقا سـلام ماه مـحــرم شــروع شد بازاین‌چه‌شورش‌است‌وچه‌ماتم شروع شد آقا سلام کاسه اشکی به من دهید ماه گدایی من و چشمم شروع شد ... #روضه #محرم @shahidmohammadkhani

نوکرت شوم... شاید رسیده ای که تو آقا کنی مرا یا که فدای اکبر لیلا کنی مرا شاید میان دسته ی ظهر عزای تو اذنم دهی و تو سقا کنی مرا شاید میان روضه ی شش ماهه اصغرت اشکم ستانده، راهی ماءوا کنی مرا شاید شوم خرابه نشین، مثل دخترت مهمان روضه ی سر و بابا کنی مرا شاید مرا ببری #کربلا؛ و بعد مهمان خوان حضرت زهرا کنی مرا شاید به پای #روضه بمیرم برای تو صاحب نفس، چو حضرت عیسی کنی مرا شاید سرم به پای تو افتد، نگار من! با گوشه چشم، حضرت یحیی کنی مرا شاید مرا دمی بخری نوکرت شوم شاید رسیده ای که تو آقا کنی مرا سروده#شهید_محمدحسین_محمدخانی #دهه_عاشقی #دهه_محرم #حب_الحسین_یجمعنا @shahidmohammadkhani

#بسم_الله_الرحمن_الرحیم #قربة_الی_الله گفت: رفتم به طرف نمازخونه، دیدم یه برگه a4 به دیوار زده به این مضمون نوشته"برادر محمدحسین خانی، درگذشت کودک دلبندتان را به شما تسلیت میگوییم". شنیده بودم تازه بچه دار شده. یه فاتحه ای خوندم و رفتم پیِ کارم... . . گفت: هیئت تموم شد و شام رو خوردیم. بعد دست عمارو گرفتم ورفتیم به طرف اتاقم. برقو روشن نکردیم... صدای گریمون بی بهونه بلند شد... یکی من میگفتم و یکی عمار میخوند....انگار تازه عزاداری ما شروع شده بود... من خوندم: دست را بر طناب می گیرد بچه را از رباب می گیرد بچه را از رباب می گیرد خیمه را اضطراب می گیرد دست و پا می زند علی اصغر تیر دارد شتاب می گیرد مگر این حنجر بهم خورده چند قطره آب می گیرد از سوال نکرده اش حنجر به سه صورت جواب می گیرد آه از غنچه گلی این بار تیر دارد گلاب می گیرد تا که اصغر سوار عرش شود خود مولا رکاب می گیرد. صدای گریه ی بلند عمار بیتاب ترم میکرد.... عمار جواب میداد: تو فقط نیزه نخور صدعلی اصغر به فدات دادمش بلکه بگیری سپرش گردانی گلویش تازه گل انداخته من می ترسم صبرکن تا صدقه دور سرش گردانی و ضجه های عمار همه محیط اتاق رو میگرفت... من میخوندم: این که جلوی خیمه ها زانو زده کیست؟ شاید زبانم لال بیچاره رباب است اصلاً بیا و فرض کن کن که آب خورده اصلاً بیا و فرض کن یک گوشه خواب است اینکه نمیخوابد علی تقصیر تو نیست به جای لالا بر لب تو آب آب است گیسو نکش اینقدر تو تازه عروسی ای کاش میشد زودتر دست تو را بست حال عمار آتیشم میزد... آتیش میگرفتم با گریه هاش... عمار جواب میداد: سپاه را چقدر سیر کرد آب فرات چه زود این همه تغییر کرد آب فرات چه کرد با جگر تشنه ها نمی دانم رُباب را که زمین گیر کرد آب فرات رُباب را چقدر در حرم خجالت داد همان دو لحظه که تاخیر کرد آب فرات سفید شد همه گیسویش یکی یکی عروس فاطمه را پیر کرد آب فرات همان که آبرویت را ز گریه اش داری سه شعبه در گلویش گیر کرد… آب فرات دو قطره آب ندادی و شاه عطشان را چقدر حرمله تحقیر کرد، آب فرات و نتونست شعر رو تموم کنه... هق هق میزد... داد میزد... عمار دوباره ادامه داد و خوند: حالا برای خنده که دیر است گریه کن بابا نخواب… موقع شیر است گریه کن درمانده ام میان دو راهی کجا روم چشمم که رفته است سیاهی کجا روم جان رباب من به همه رو زدم نشد دنبال آب من به همه رو زدم نشد زار میزد و میخوند... به اینجا که رسید، با همون حالت زار، رو بهم کرد و گفت:اینو هیچ جا نگفتم، الان میخوام به تو بگم... عمار با حال زارش و بغض گلو گرفته اش گفت: دیدی میگن اباعبدالله بعد از علی اصغر متحیر شد، درمونده شد، تو دوراهی موند... دو قدم به سمت خیمه میرفت... دو قدم بر میگشت... حیرون شده شده بود... شرمنده رباب شده بود... عمار گفت: اردوگاه بودم که تماس گرفتن حال بچه ات خراب شده... چیزی تو گلوش گیر کرده بود و.... راه نفسش بسته شده بود....خودمو سریع رسوندم ولی... بچه ام... طفلم... گلم... پر پر شده بود... با چشمای پر اشکش نگام کرد و گفت، نگاه مادرش آتیشم میزد، گلش پرپر شده بود جلو چشماش... میگفت: بچه رو از مادرش گرفتم و.... نگذاشتم که بیاد، که باشه... خودم غسلش دادم... خودم گلم رو کفن کردم... خودم بهش نماز خوندم... خودم قبرش رو کندم و تو خاک گذاشتمش.... خودم خاک رو تن نازنینش ریختم... میگفت: وقتی میخواستم برگردم خونه... از شرمندگی مادرش... دو قدم میرفتم... دو قدم برمیگشتم... میگفت متحیر شده بودم چی کار کنم....برم... نرم... میگفت حسین متحیر شده بود... بچه تو آغوشش بود... برده بود سیرابش کنه... حالا سر علی اصغرش رو یه دست و.... تن گلگونش تو یه دست دیگه.... آقا به سمت خیمه برگشت... دید رباب کنار خیمه است.... پاهای آقا.... دو قدم میرفت.... برمیگشت.... میگفت خانم رباب به خیمه برگشت تا امام خجالت نکشه.... ولی رباب... مادر بود.... مادر بود.... میگفت نمیدونستم چی کار کنم... خانومم.... مادر بچه ام.... برم خونه.... نرم.....مسگفت هنوزم یه وقتایی خانومم میگه، طفلم رو تو خاک کردی.... میگفت آتیش میگیرم.... آآآآآخ حسییییییین میگفت بمیرم برا دل ارباب.... . . . مادر طفل شیرخوار... منو ببخش... السلام علیک یا عبدالله الرضیع... #فرمانده #عمار #شب_هفتم #علی_اصغر #روضه #سربازان_آخرالزمانی_امام_زمان_عج #فدایی_حضرت_زینب_سلام_الله_علیها #شهیدمحمدحسین_محمدخانی @shahidmohammadkhani

جلوه ذات ابدی ... #علی_اكبر من بودی و اصغرشده ای شبه پیغمبر من بودی و پرپرشده ای ای مرا جلوۂ ذات ابدی، يا ولدي قاتل من شده ای، بس که تو دلبر شده ای بوی تو رایحه دلخوش زهرا ونبیست به فضای کربلا پخش و معطر شده ای کوچه ای باز نمودند و تو را دور زدند هدف سنگ و نی و دشنه و خنجر شده ای #اربا_اربا شده ای، پخش شدی، پاشیدی وسعت دشت بلا، از چه مکثر شده ای؟ فرق ماهت بشکستند و دونیمش کردند شب قدر منی، ای وای که حیدر شده ای علی و کوچه و پهلو و غریبی، ای وای تو تداعی همه #روضه مادر شده ای  عمه ات آمده تا جان نکنم در برتو غيرت اللهی و اینجا تو مکدر شده ای تو پناه همه اهل حرم بودی و لیک کودکان از چه ببینند که بی سر شده ای؟ سروده #شهید_محمدحسین_محمدخانی #دهه_عاشقی #دهه_محرم #حب_الحسین_یجمعنا @shahidmohammadkhani

هواتو کردم ... اسیر دردم ... بذار منم بیام حرم دورت بگردم ... #حاج_مهدی_رسولی #روضه #شب_جمعه #پیشنهاد_دانلود @shahidmohammadkhani

هروقت چای می‌ریختم می‌آوردم . بهم می‌گفت: بیا دو سه خط #روضه بخوانیم تا چای روضه خورده باشیم... . . #شب_جمعه #السلام_علیک_یا_اباعبدالله #قصه_دلبری #حاج_عمار #شهید_محمدحسین_محمدخانی @shahidmohammadkhani

🍃دلم تنگ و #اشک با چشمانم غریبه است. تقویم، تولد شهیدی را نشانم می دهد که روزی #رفیق_شهیدم شد و عهد بستم دلش را خون نکنم با کارهایم اما #عهدها شکسته شد و #دلم را زخمی کرد💔 . 🍃می دانی رفیق، من نتوانستم چون تو، روی دنیا را کم کنم . خودم کم آورده ام .دست به زانو گرفته ، با نفس های بریده در جاده #انتظار ایستاده ام و به آرزوهایی که زیر پای سنگین از #گناه ، له شده با حسرت می نگرم .😥 . 🍃سرزمین قلبم، مدتی است اشغال شده و یاد خدا را گم کرده است. #فرمانده_حلب بیا و فرمانده قلبم باش. این نیروی خسته از خود را جان دوباره ببخش .برایم خط و نشان بکش . لکه های گناه و #نفرت و کینه را با یک عملیات، پاکسازی کن . .یاری ام کن پیروز شوم در این جنگ که تا به حال مغلوب این #نفس_سرکش شده ام.😓 . 🍃مدتی است نماز صبح هایم با طلوع خورشید ، قضا می شود و روزگار و تلخی هایش را در این قضا مقصر می دانم .تو را قسم به #نماز_شب_هایت ، دعا کن بیدار شوم از این خواب غفلت که در آن #اسیر شده ام...😔 . 🍃تو را قسم به #بین_الطلوعین که در آن شهد #شهادت نصیبت شد دعا کن برای طلوع ایمان در دلم. مدتی است فقط غروبش را نظاره گر هستم.😞 . 🍃 حاج عمار نتوانسم خودم را خرج #امام_حسین کنم . روز به روز دورتر می شوم از ارباب.فقط اگر گاهی کسی از #تل_زینبیه و #چشم_مضطر_خواهر و #گلوی_بریده_برادر بگوید.دلم می لرزد...😭 . 🍃کاش تو بودی و اتاق اشک #مشهد_الرضا با وسعتی بی پایان.تو #زیارت_عاشورا بخوانی و من برای عاشورای دلم گریه کنم. تو مداحی کنی و من بر سر بزنم و گریه کنم برای خودم که بندگی را گم کرده ام .شاید اشک های #روضه روح خسته ام را #شفا دهد...🕊 . 🍃رفیق شهید، #رفیق_نیمه_راه بودم اما میدانم تو بر سر همان راه منتظری تا بازهم دست گیری کنی و فانوس #امید را نشانم دهی. بندگی کنم برای خدا و #زیارت_آل_یاسین هدیه کنم به تو...🥀 . 🍃راستی #تولدت_مبارک_فرمانده .ببخش که امروز هم سنگ صبور درد های دلم بودی.💔 . 🍃به مناسبت تولد #شهید_محمد_حسین_محمد_خانی . ✍نویسنده: #طاهره_بنائی_منتظر . 📅تاریخ تولد : ۹ تیر ۱۳۶۴ . 📅تاریخ شهادت : ۱۶ آبان ۱۳۹۴. حلب سوریه . 📅تاریخ انتشار: ۹ تیر ۱۳۹۹ . 🥀مزار : بهشت زهرا.قطعه ۵۳ . #گرافیست_الشهدا #استوری_شهدایی

🍃بسم رب الزهرا . 🍃 و این است رسم جهان:  روز به شب می‌رسد و شب به روز.  آه از سرخی شفقی که روز را به شب می‌رساند! اما مارا به تو نه ! نه این که راهی نباشد نه انتخاب ما غافلان هزار تو بود آن هم  تاختن در هزارتوی #نفس  و نتیجه یکه تازی هایمان شد چاله . چاله هایی از جنس نفس در وجودمان . . 🍃حاج عمار!  این روز ها یکی مانند تو را نیاز داریم در زندگی فانی مان .حاج عماری که چاله های وجودمان را پر کند و انتهای راه را ختم کند به #امام_حسین همان راهی که نزدیک ترین راه به #الله است و #محرم نزدیک ترین راه به امام حسین بود و ما تمام امیدمان به محرم. اما آن هم دیگر امیدی بهش نیست و یادآوری اش خاری است به قلبمان چرا که #دل_عاشق_مریض ،  #دار_الشفایش همین #روضه ها بود! . 🍃اما ملالی نیست چرا که " بانی روضه #حسین همین جاست شک نکن"و تلاش می کند برای شناختن امام حسین  به عالم،  همانطور که در زمان بودنش در این جهان همه ی دنیا را  می نشاند پای سفره #سید_الشهدا. . 🍃هنوز هم که هنوز است  ما آدمیان منتظر یک معجزه ایم برای زنده شدن محافلی بهر #آرامش مان  #آقا جان خودتان پای درمیانی کنید شاید شد! پ.ن : گذری بر کتاب  #فتح_خون( شهید اوینی) پ.ن : گذری بر کتاب #قصه‌ی_دلبری "شعر های #شهید_محمد_خانی"  . #اللهم_عجل_لولیک_الفرج . ✍نویسنده: #مونا_زارع . 💔به مناسبت #دل_تنگی هایمان برای #شهید_محمد_حسین_محمدخانی . 📅تاریخ تولد : ۹ تیر ۱۳۶۴ . 📅تاریخ شهادت : ۱۶ آبان ۱۳۹۴. حلب سوریه . 📅تاریخ انتشار: ۲۱ مرداد ۱۳۹۹ . 🥀مزار : بهشت زهرا.قطعه ۵۳ . #گرافیست_الشهدا #استوری_شهدایی #حاج_عمار #عمار_عبدی #طراحی #فتوشاپ #محرم #کرونا #غدیر #مشهد #اربعین #مدافع_حرم

#بسم_الله_الرحمن_الرحیم #قربة_الی_الله گفت: رفتم به طرف نمازخونه، دیدم یه برگه a4 به دیوار زده به این مضمون نوشته"برادر محمدحسین خانی، درگذشت کودک دلبندتان را به شما تسلیت میگوییم". شنیده بودم تازه بچه دار شده. یه فاتحه ای خوندم و رفتم پیِ کارم... . . گفت: هیئت تموم شد و شام رو خوردیم. بعد دست عمارو گرفتم ورفتیم به طرف اتاقم. برقو روشن نکردیم... صدای گریمون بی بهونه بلند شد... یکی من میگفتم و یکی عمار میخوند....انگار تازه عزاداری ما شروع شده بود... من خوندم: دست را بر طناب می گیرد بچه را از رباب می گیرد بچه را از رباب می گیرد خیمه را اضطراب می گیرد دست و پا می زند علی اصغر تیر دارد شتاب می گیرد مگر این حنجر بهم خورده چند قطره آب می گیرد از سوال نکرده اش حنجر به سه صورت جواب می گیرد آه از غنچه گلی این بار تیر دارد گلاب می گیرد تا که اصغر سوار عرش شود خود مولا رکاب می گیرد. صدای گریه ی بلند عمار بیتاب ترم میکرد.... عمار جواب میداد: تو فقط نیزه نخور صدعلی اصغر به فدات دادمش بلکه بگیری سپرش گردانی گلویش تازه گل انداخته من می ترسم صبرکن تا صدقه دور سرش گردانی و ضجه های عمار همه محیط اتاق رو میگرفت... من میخوندم: این که جلوی خیمه ها زانو زده کیست؟ شاید زبانم لال بیچاره رباب است اصلاً بیا و فرض کن کن که آب خورده اصلاً بیا و فرض کن یک گوشه خواب است اینکه نمیخوابد علی تقصیر تو نیست به جای لالا بر لب تو آب آب است گیسو نکش اینقدر تو تازه عروسی ای کاش میشد زودتر دست تو را بست حال عمار آتیشم میزد... آتیش میگرفتم با گریه هاش... عمار جواب میداد: سپاه را چقدر سیر کرد آب فرات چه زود این همه تغییر کرد آب فرات چه کرد با جگر تشنه ها نمی دانم رُباب را که زمین گیر کرد آب فرات رُباب را چقدر در حرم خجالت داد همان دو لحظه که تاخیر کرد آب فرات سفید شد همه گیسویش یکی یکی عروس فاطمه را پیر کرد آب فرات همان که آبرویت را ز گریه اش داری سه شعبه در گلویش گیر کرد… آب فرات دو قطره آب ندادی و شاه عطشان را چقدر حرمله تحقیر کرد، آب فرات و نتونست شعر رو تموم کنه... هق هق میزد... داد میزد... عمار دوباره ادامه داد و خوند: حالا برای خنده که دیر است گریه کن بابا نخواب… موقع شیر است گریه کن درمانده ام میان دو راهی کجا روم چشمم که رفته است سیاهی کجا روم جان رباب من به همه رو زدم نشد دنبال آب من به همه رو زدم نشد زار میزد و میخوند... به اینجا که رسید، با همون حالت زار، رو بهم کرد و گفت:اینو هیچ جا نگفتم، الان میخوام به تو بگم... عمار با حال زارش و بغض گلو گرفته اش گفت: دیدی میگن اباعبدالله بعد از علی اصغر متحیر شد، درمونده شد، تو دوراهی موند... دو قدم به سمت خیمه میرفت... دو قدم بر میگشت... حیرون شده شده بود... شرمنده رباب شده بود... عمار گفت: اردوگاه بودم که تماس گرفتن حال بچه ات خراب شده... چیزی تو گلوش گیر کرده بود و.... راه نفسش بسته شده بود....خودمو سریع رسوندم ولی... بچه ام... طفلم... گلم... پر پر شده بود... با چشمای پر اشکش نگام کرد و گفت، نگاه مادرش آتیشم میزد، گلش پرپر شده بود جلو چشماش... میگفت: بچه رو از مادرش گرفتم و.... نگذاشتم که بیاد، که باشه... خودم غسلش دادم... خودم گلم رو کفن کردم... خودم بهش نماز خوندم... خودم قبرش رو کندم و تو خاک گذاشتمش.... خودم خاک رو تن نازنینش ریختم... میگفت: وقتی میخواستم برگردم خونه... از شرمندگی مادرش... دو قدم میرفتم... دو قدم برمیگشتم... میگفت متحیر شده بودم چی کار کنم....برم... نرم... میگفت حسین متحیر شده بود... بچه تو آغوشش بود... برده بود سیرابش کنه... حالا سر علی اصغرش رو یه دست و.... تن گلگونش تو یه دست دیگه.... آقا به سمت خیمه برگشت... دید رباب کنار خیمه است.... پاهای آقا.... دو قدم میرفت.... برمیگشت.... میگفت خانم رباب به خیمه برگشت تا امام خجالت نکشه.... ولی رباب... مادر بود.... مادر بود.... میگفت نمیدونستم چی کار کنم... خانومم.... مادر بچه ام.... برم خونه.... نرم.....مسگفت هنوزم یه وقتایی خانومم میگه، طفلم رو تو خاک کردی.... میگفت آتیش میگیرم.... آآآآآخ حسییییییین میگفت بمیرم برا دل ارباب.... . . . مادر طفل شیرخوار... منو ببخش... السلام علیک یا عبدالله الرضیع... #فرمانده #عمار #شب_هفتم #علی_اصغر #روضه #سربازان_آخرالزمانی_امام_زمان_عج #فدایی_حضرت_زینب_سلام_الله_علیها #شهیدمحمدحسین_محمدخانی @shahidmohammadkhani