رمان 🌺#سجاده_صبر 🌺#قسمت_یازدهم -راستش، راستش اومدم اینجا فاتحه بخونم ... بعد مستقیم زل زد توی چشمای قهوه ای فاطمه، نگاهش فاطمه رو آزار میداد برای همین فاطمه سرش رو پایین انداخت و کنار قبر خواهرش نشست، دست گلی که آورده بود رو روی قبر گذاشت و شروع کرد به فاتحه خوندن. محسن هم که کمی آروم شده بود نشست و به نوشته های روی سنگ قبر زل زد... بعد از اینکه فاطمه فاتحه شو خوند برگشت به سمت محسن و گفت: + مادر پدر خوبند؟ -بله خوبند. با خوبی و خوشی دارند زندگی می‌کنند. لبخند تلخی روی لبهای فاطمه نشست، دقیقا همون لبخند هم روی لبهای محسن نشست. فاطمه گفت: + خدا رو شکر - خدا رو شکر؟... واقعا دوست نداشتید الان بگم که به انواع و اقسام بلاها و مصیبتهای دنیا مبتلا شدند؟... دوست نداشتید بشنوید عوض اون بلاهایی که سر خواهرتون آوردن دارند تقاص پس میدن؟ +چرا، دوست داشتم. اما هم به عدالت خدا ایمان دارم، هم حکمتش. پس اگه قراره تقاصی پس داده بشه، میشه و لازم نیست من منتظرش باشم... - شما همیشه خیلی متفاوت به زندگی نگاه میکردید... راستی شنیدم ازدواج کردید، درسته؟ +بله. -بچه هم دارید؟ فاطمه نگاه مشکوکی به محسن انداخت، از لحن صحبتش خوشش نیومد، برای همین خیلی سرد و خشن گفت: +بله. بعدم برای اینکه این صحبت به درازا نکشه از جاش بلند شد، خداحافظی کوتاهی گفت و حرکت کرد، اما محسن دست بردار نبود پشت سرش اومد و گفت: -ماشین دارید؟ می خواید برسونمتون؟ +نیازی نیست، ممنون. -فاطمه خانم، میشه چند لحظه صبر کنید؟ فاطمه ایستاد و خیلی عادی گفت: بفرمایید. گرچه توی دلش غوغا بود، یادش نرفته بود که محسن خواستگار سرسخت خودش بود، اما خانوادش که از ازدواج ساجده و مهران دل خوشی نداشتند، بهش جواب رد دادند، فردای اون روزی که مادرش تلفنی جواب منفی شونو اعلام کرده بود ساجده با تنی کبود و خرد و خمیر اومد خونه، مهران تا جایی که می خورد کتکش زده بود فقط به خاطر اینکه خواهرش به محسن جواب رد داده بود! با یاد آوری این صحنه اخماش رفت توی هم، محسن که متوجه اخم فاطمه شد فوری گفت: -هیچ وقت فرصت نشد بهتون بگم، احساس میکنم الان وقتشه، یعنی شاید ما دیگه همدیگه رو هیچ وقت نبینیم، کار خدا بود که امروز هم من و هم شما اینجا همدیگه رو دیدیم، پس بهتره حرفی رو که این همه ساله توی دلم نگه داشتم بهتون بگم... من.... من برای مرگ خواهرتون متاسفم.... اون دختر خوبی بود و برادر من لیاقت زندگی با اون رو نداشت... متاسفم که همه چیز این طوری خراب شد ... فاطمه چیزی نگفت، تنها سری تکون داد و رفت. نگاه حسرت بار محسن به سیاهی چادری دوخته شد که هر لحظه دور تر و دورتر میشد، محسن از همون زمانی که ساجده با برادرش ازدواج کرد از فاطمه خوشش اومده بود، اما با کارایی که برادرش میکرد مطمئن بود که رسیدن به فاطمه براش یک آرزو باقی میمونه، گرچه تلاشش رو کرد و حتی به خواستگاریش هم رفت، اما نشد... محسن به فاطمه نگفت که مهران یک ماه از مرگ ساجده نگذشته با دختر عموش ازدواج کرد، دختر عمویی که دودمان اونو و خوانوادش رو به باد داده بود و بیچارشون کرده بود، اینم نگفت که مادرش هر روز میگه آه ساجده ما رو گرفت که این دختر سلیطه گیرمون اومد... نگفت چون گفتنش چیزی رو عوض نمیکرد، نه آدمی زنده میشد و نه آرزویی برآورده ... #این_داستان_ادامه_دارد ... #بنیاد_حامیان_خانواده_کاشان @hamianekhanevade

رمان 🌺#سجاده_صبر 🌺#قسمت_دوازدهم فاطمه توی تاکسی نشسته بود و با خودش فکر میکرد، به خاطر وجود محسن فرصت نکرده بود سر قبر ساجده بشینه و با خواهرش درد و دل کنه، از حرفهای محسن عصبانی بود، همش با خودش میگفت: -متاسفی؟!!! اون زمانی که از دستت بر میومد کاری کنی متاسف نبودی، حالا متاسفی؟!!! چشماشو بست و خاطرات گذشته رو مرور کرد... *** روز عروسی ساجده قشنگترین روز دنیا بود، هم برای فاطمه که 14سال بیشتر سن نداشت و از اون همه زرق و برق عروسی و مهمونها به وجد اومده بود، هم برای خواهرش که به طرز بسیار زیبایی توی لباس عروسی میدرخشید و بعد از مدتها تلاش به عشقش رسیده بود. ساجده دو سالی بود که با مهران دوست بود اما خانوادش اجازه نمیدادند این دوتا با هم ازدواج کنند، پدرش با شناختی که از خانواده مهران داشت راضی نمیشد دختر دسته گلش رو بسپاره به اون خانواده پول دار اما بی فرهنگ، بالأخره اونقدر ساجده و مادرش اصرار کردند که پدر راضی شد. اما خوشی و زیبایی و اون همه شور و نشاط عشق فقط دو ماه دووم آورد، با وجود علاقه ای که مهران و ساجده به هم داشتند، اما ساجده درک نکرده بود که با چه کسی ازدواج کرده، ازاونجایی که خودش توی خانواده با فرهنگ و بسیار باادب بزرگ شده بود انتظار داشت شوهرش هم همون طور رفتار کنه، اما مهران در خانواده دیگه ای بزرگ شده بود، برای مهران دستور دادن به زنش یا حتی بدتر از اون کتک زدنش یک عمر عادی بود. اولین باری که ساجده از مهران کتک خورد، گریه کنان با یک چمدون بزرگ اومد خونه پدرش، پدر که با دیدن صورت سرخ دختر و چمدون توی دستش همه چیزو فهمیده بود نشست و دو ساعت تمام باهاش حرف زد، بهش گفت: -دختر عزیز من، تو باید درک کنی تو چه خانواده ای داری زندگی میکنی، مگه تو نگفتی که عاشق مهرانی، تو چطور عاشقش بودی اما نمی دونستی چه تفکری داره، چه فرهنگی داره؟ اگه اون دست روت بلند میکنه به خاطر اینه که همیشه توی خونشون دیده که سر کوچیکترین چیزها مادرش از پدرش کتک خورده، وقتی به تو فحاشی میکنه واسه اینه که فحاشی از نظرش عیب نیست، تو مگه عاشق نیستی؟ عاشق باید معشوقش رو بشناسه، باید همون طور که هست بپذیره و اگر هم میخواد تغییرش بده، میتونه، اما خیلی آروم و آهسته.... اما گوش ساجده به این حرفها بدهکار نبود، هر بار که قهر میکرد مهران با کادوهای گرون قیمتی که میخرید برش میگردوند و دو روز نشده روز از نو روزی از نو دیگه ساجده اون دختر شاد و شنگولی نبود که یک جا بند نمیشد، کج خلق و عصبی بود، بی دلیل داد میزد، بی دلیل فحاشی میکرد. بهونه میگرفت، حتی توی خونه پدرش که برای قهر میومد، فاطمه هم از دستش آرامش نداشت. از 7 روز هفته 5 روزش رو خونه مادرش بود، تا اینکه باردار شد. بعد از باردار شدنش دوباره شادی به خونه ساجده و مهران برگشت، انگار تازه ازدواج کردند، همه چیز داشت خوب پیش میرفت، اما این بار ساجده با اولین کتکی که از شوهرش خورد تهدیدش کرد که بچه رو سقط می کنه، انگار دست آویز قدرتمندی پیدا کرده بود برای دفاع از خودش، اما نقشش نگرفت، مهران که فکر نمیکرد ساجده به این تهدیدش عمل کنه، توجهی بهش نکرد، وقتی بی توجهی مهران رو دید خودش رو از راه پله های خونه پرت کرد پایین. مهران وقتی این صحنه رو میبینه فورا زنش رو به بیمارستان میرسونه، اما کار از کار گذشته بود و بچه سقط شده بود، خبر سقط بچه باعث میشه مهران بیاد توی اتاق و جلوی چشم همه، بی هوا مشت محکمی توی دهن ساجده بکوبه، بعدم مادر و پدرش شروع کردند به فحاشی کردن به ساجده و خونوادش. #این_داستان_ادامه_دارد ... #بنیاد_حامیان_خانواده_کاشان @hamianekhanevade

رمان 🌺#سجاده_صبر 🌺#قسمت_سیزدهم اونها رفتند اما چند هفته بعد برگه دادخواست طلاق از دادگاه اومد، ساجده که سر اون زایمان ناخواسته بیمار شده بود طاقت نیاورد و به سختی مریض شد، هرشب پدر و مادر مهران میومدن جلوی در خونه و به ساجده و خانوادش بد و بیراه میگفتند، اونو قاتل خطاب میکردند و نفرین میکردن، ساجده هم که هم از نظر روحی، هم از نظر جسمی خیلی ضعیف شده بود ... یک شب با لباس خواب رفت توی حیاط و تا صبح اونجا موند، صبح که چشمان فاطمه به پیکر بی رنگ و روی ساجده که کنار حوض آب بود، افتاد، فکر کرد روحه، با ترس مادر و پدرش رو صدا کرد، به بالای سر ساجده که رسیدند رمقی براش نمونده بود، بعد از یک هفته بستری شدن توی بیمارستان، ساجده ای که سینه پهلو کرده بود فوت کرد... مهران نه سر تشییع جنازه ساجده حاضر شد و حتی یک زنگ کوچیک به پدر و مادر ساجده نزد، نه عذرخواهی ای نه تسلیتی، هیچی ... فاطمه با یادآوری این خاطرات اشک میریخت... چقدر مادرش سر این اتفاق اذیت شده بود، اما بدتر از اون پدر ... پدر صبورش بعد از فوت ساجده پدرش خیلی ساکت شده بود، تمام مدت ذکر میگفت و سری به افسوس تکون میداد، تا رسید به یک شب قبل از عروسی خودش. اون شب با وجود اون همه کاری که رو سرشون ریخته بود، پدرش ازش یک ساعت وقت خواست، فاطمه هم بدون هیچ دلیل و عذری پذیرفت، اونها سوار ماشین شده بودند و رفتند سر مزار ساجده. تابستون بود، اما نسیم خنکی میوزید، پدر بعد از خوندن فاتحه برای ساجده، گفت: میدونی چرا خواهرت زیر این خروارها خاک خوابیده؟... میدونی اگر خواهرت فقط و فقط یک خصلت داشت میتونست الان شاد و آروم و خوشبخت زندگی کنه؟ حتی با مهران؟ فاطمه متعجب بود، نمی فهمید پدرش چی میگه پدر ادامه داد: بزرگترین مشکالت دنیا، بهترینشون، بدترینشون، یک راه حل دارند، فقط و فقط یک راه حل ... صبر ... فقط صبر ... بعد پدر یک آیه براش خوند: إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِکَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی کُنتُمْ تُوعَدُونَ بى گمان، کسانى که گفتند: پروردگار ما خداست، سپس ایستادگى کردند، فرشتگان بر آنها نازل مي شوند که بیم مدارید و غمگین مباشید و مژده باد شما را به بهشتى که وعده داده مىشدید در آخر هم گفت: ساجده ناامیدم کرد، فهمیدم تربیتم درست نبوده، اما تو سرافکنده ام نکن، فردا شب عروسیته، یادت نره هر وقت بی طاقت شدی، هر وقت مشکالت داشت میشکستت، فقط یک سجده کن، سجده صبر.. *** فاطمه با خودش فکر کرد چقدر توی زندگیش این راه کار پدر کمکش کرده بود، سخت ترین لحظه ها کافی بود یک سجده به درگاه خدا کنه و از خدای خودش صبر بخواد ... روز ازدواجش، روز زایمان کردنش، روز شنیدن خبرهای بد، همیشه و همه جا این سجده کار خودش رو میکرد، ... با خودش فکر کرد این دفعه هم باید همین کار رو میکردم؟ یا اینکه ... #این_داستان_ادامه_دارد... #بنیاد_حامیان_خانواده_کاشان @hamianekhanevade

#حسینیه_منازل: #منبر_مجازی #قسمت_اول بسم الله الرحمن الرحیم میلاد دلبرترین پدر عالم مولا علی علیه السلام امیرالمومنین بر همه مبارک امشب باید فضایل حضرت علی علیه السلام  رو خواند و شنید : در روایات داریم شنیدن فضایل علی گناهان گوش را می آمرزد و خواندن آن گناهان چشم را. #باب_علم پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم درباره امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمودند: اَنا مدینه العلم و علی بابها واقعا تنها کسی که شایسته بود روی منبر بگوید: سلونی قبل ان تفقدونی اما مردم قدرش را ندانستن😔 کاش امروز علم ایشان به فریاد بشریت میرسید یه داستان جالب بگم براتون: 🔷مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود:  روزی مرحوم شیخ انصاری در اثنای درس دید یکی  از شاگردانش که همواره در درسش حاضر می‌شد و مطالب را درک نمی‌کرد، آن روز درس را می‌فهمد و گاهی هم به ایشان اشکال می‌کند، بعد از درس از کنار او گذشت. و به او فرمود: «همان آقا که در گوش تو بسم الله خوانده، برای من تا آخر حمد (تا والضالین) را تلاوت نموده است!» 🔶ایشان در بیان گوشه ای از عنایات  امیرمومنان –علیه‌السلام- ادامه داد:جوانی می‌گفت؛ حضرت امیر(علیه السلام ) چند کلمه در گوشم فرمود و من نمی‌دانستم که چه می‌فرماید، ولی بعد دیدم که حافظ کل قرآن هستم! 📚کتاب در محضر حضرت ‌آیت ا... العظمی بهجت - ص17 ✅ فضیلت دیگر تولد تماشایی واستثنایی ایشان: برخی تولدشان همانند مرگشان نفرت انگیز  است. همانند حجاج بن یوسف ثقفی که وقتی متولد شد از هیچ پستانی شیر نخورد؛ ولی هنگامی که جامی ازخون را اوردند خورد و همه حدس زدند چه خون اشامی خواهد بود. روزی هم که مُرد درحالی بود که هشتاد هزار نفر انسان بیگناه، از زن و مرد در زندان وی محبوس بودند که سی هزار نفر از زنان و مردان، لخت مادر زاد در کنارهم زندانی بودند. و همچون عبیدالله بن زیاد که روز تولدش مادرش اشک می ریخت که او پدرش چه کسی است و روز مرگش به مراتب کثیف تر از تولدش بوده است و همه خوشحال بودند جلادی به درک واصل شد. برخی دیگر هرچند تولدشان عادی است، ولی مرگشان افتخارآفرین است همه ذهن ها و فکرها را متوجه ماندگاریشان می کنند؛ همچون شهیدان. ولی امام علی علیه السلام  تولد ومرگش هردو استثنایی، تماشایی و موجب فخر عالم هستی است چراکه درتولد امام علیه السلام  ویژگی های خاص واستثنایی وجود دارد که تامل در هر یک ما را نه تنها به جایگاه ملکوتی و قدسی ان حضرت گره می زند؛ بلکه سرمست از عشق می کند که پیرو چنین امام و پیشواییم: 👈 ویژگی اول: هرچند مریم و فاطمه بنت اسد هردو صاحب فضلیت اند ولی بین تولد مسیح بن مریم و امام علی (ع) فرزند فاطمه بنت اسد تفاوت وجود دارد؛ چراکه امام علی علیه السلام در پاسخ (صعصعه) در بیان فضلیت خود فرمودند: وقتی مریم درد زایمان گرفت ندا اسمانی به او شد: (اخرجی عن البیت فان هذه بیت العباده لا بیت الولاده) وعیسی در بیابان خشکیده متولد شد؛ ولی اما مادرم وقتی درد زایمان گرفت کعبه گشوده شد ومن داخل کعبه متولد شدم (علل الشرایع. ص۵۶) 👈 ویژگی دوم: راز و سرّ برخورداری فاطمه بنت اسد از چنین کرامت بی نظیر در این است درشرایطی که همه مردم جزیرة العرب، از دین حنیف ابراهیمی فاصله گرفته بودند و آلوده به شرک وبت پرستی شده بودند، فاطمه بنت اسد نه تنها فاصله نگرفت؛ بلکه در اوج عرفان و توسل باقی ماند به گونه ای که صاحب چنین کرامتی شد. ازهمین رو هنگام درد زایمان  درکنار کعبه این گونه مناجات و توسل پیداکرد و رکن یمانی به رویش بازشد: (رب انی مومنه بک بما جا من عندک من رسل   وبحق المولود الذی فی بطنی لما یسرت علی و لادتی： کشف الغمه ج۱ص۹۰) وامام از رحم چنین مادر عارفه ای متولد شد. 👈 ویژگی سوم: انگاه که مریم در بیابان خشک و سوزان قرار گرفت و نیاز به غذا پیدا کرد حق تعالی از زیر قدمش جاری کرد و به او گفته شد درخت خرما را تکان دهد و از رطب تازه اش بخورد: (قدجعلک تحتک سریا وهزی الیک بجذع النخله تساقط علیک رطبا فکلی واشربی ：مریم ایه۲۴-۲۵) ولی فاطمه بنت اسد سه روز داخل کعبه ماندند و  از مائده اسمانی که نیاز به دفع ندارد استفاده کردند (علل الشرایع، ص۵۶) 👈 ویژگی چهارم: چون تولدش در (بیت الله) بود نامش را نیز از نام خودش مشتق کرد و او را (علی ) نامید؛ چراکه مادرش می گوید: هنگامی که خواستم از کعبه بیرون بیایم هاتفی صدایم کرد و گفت: (یا فاطمه سمیه علیا والله العلی الاعلی یقول：انی شققت اسمه من اسمی وادبته بادبی ووفقته علی غامض علمی：کشف الغمه، ج ا، ص۹۰) 👈 ویژگی پنجم: راز و سرّ تولد حضرت أمیرالمومنین علیه السلام در کعبه شاید از این جهت باشد تا مسلمین که پنج بار به هنگام نماز توجه به کعبه می نمایند، توجه به امام علی علیه السلام نمایند که مظهر و تجلی اسماء الحسنای الهی است و توجه به ان اسوه قراردادن مسلک و رفتار در زندگی فردی و اجتماعی است.

. الان ماه رجب هست ❤️ میشه با توبه و انابه خیلی کارها کرد تو این همه بیکاری و خونه نشینی خوندن روزی ۵۰۰ بار سوره توحید فقط با یکساعت پیاده روی تو خونه خیلی راحت هست هر شب یک توسل یا هر دعا و نمازی که دوست دارید بویژه به نیت پدران و بزرگانی که به گردن ما حق دارند چه اونهایی که زندن چه اونهایی که دست شون از دنیا کوتاه شده اگر نمیشه حضورا تبریک بگید با انجام کار نیک خوشحال شون کنید مخصوصا امشب رو قدر بدانید و از پدر حقیقی خود عیدی بگیریم ما هنوز امیرالمؤمنین رو نشناختیم و نمی دانیم چقدر کار دستشون هست و ایشان همچنان مظلوم اند این داستان و خوب مرور کنید فاضل بزرگوار سید جعفر مزارعی نقل کرده است : 🔶یکی از طلبه‌های حوزه با عظمت نجف از نظر معیشت در تنگنا و دشواری غیر قابل تحملّی بود. روزی از روی شکایت و فشار روحی کنار ضریح مطهّر حضرت امیرالمؤمنین(ع) عرضه می‌دارد: 🔷 شما این لوسترهای قیمتی و قندیل‌های بی‌بدیل را به چه سبب در حرم خود گذارده‌اید، در حالی که من برای اداره امور معیشتم در تنگنای شدیدی هستم؟! شب امیرالمؤمنین(ع) را در خواب می‌بیند که آن حضرت به او می‌فرماید: ♦️ اگر می‌خواهی در نجف مجاور من باشی اینجا همین نان و ماست و فیجیل (نوعی سبزی) و فرش طلبگی است، و اگر زندگی مادّی قابل توجّهی می‌خواهی باید به هندوستان در شهر حیدرآباد دکن به خانه فلان کس مراجعه کنی، چون حلقه به در زدی و صاحب‌خانه در را باز کرد به او بگو: 👈 به آسمان رود و کار آفتاب کند. 🔻پس از این خواب، دوباره به حرم مطهّر مشرف می‌شود و عرضه می‌دارد: زندگی من اینجا پریشان و نابسامان است شما مرا به هندوستان حواله می‌دهید!! بار دیگر حضرت را خواب می‌بیند که می‌فرماید: سخن همان است که گفتم، اگر در جوار ما با این اوضاع می‌توانی استقامت‌ورزی اقامت کن، اگر نمی‌توانی باید به هندوستان به همان شهر بروی و خانه فلان راجه را سراغ بگیری و به او بگویی: (به آسمان رود و کار آفتاب کند) پس از بیدار شدن و شب را به صبح رساندن، کتاب‌ها و لوازم مختصری که داشته به فروش می‌رساند و اهل خیر هم با او مساعدت می‌کنند تا خود را به هندوستان می‌رساند و در شهر حیدرآباد سراغ خانه آن راجه را می‌گیرد، مردم از این که طلبه‌ای فقیر با چنان مردی ثروتمند و متمکن قصد ملاقات دارد، تعجب می‌کنند. 🔶وقتی به در خانه آن راجه می‌رسد در می‌زند، چون در را باز می‌کنند می‌بیند شخصی از پله‌های عمارت به زیر آمد، طلبه وقتی با او روبرو می‌شود می‌گوید: (به آسمان رود و کار آفتاب کند) 💠فوراً راجه پیش خدمت‌هایش را صدا می‌زند و می‌گوید : این طلبه را به داخل عمارت راهنمایی کنید و پس از پذیرایی از او تا رفع خستگی‌اش وی را به حمام ببرید و او را با لباس‌های فاخر و گران قیمت بپوشانید. مراسم به صورتی نیکو انجام می‌گیرد و طلبه در آن عمارت عالی تا فردا عصر پذیرایی می‌شود. 🔻فردا دید محترمین شهر از طبقات مختلف چون اعیان و تجار و علما وارد شدند و هر کدام در آن سالن پرزینت در جای مخصوص به خود قرار گرفتند، از شخصی که کنار دستش بود، پرسید: چه خبر است؟ گفت: مجلس جشن عقد دختر صاحب خانه است. پیش خود گفت: وقتی به این خانواده وارد شدم که وسایل عیش برای آنان آماده است. هنگامی که مجلس آراسته شد، راجه به سالن درآمد، همه به احترامش از جای برخاستند و او نیز پس از احترام به مهمانان در جای ویژه خود نشست. نگاه رو به اهل مجلس کرد و گفت: آقایان من نصف ثروت خود را که بالغ بر فلان مبلغ می‌شود از نقد و مِلک و منزل و باغات و اغنام و اثاثیه به این طلبه که تازه از نجف اشرف بر من وارد شده مصالحه کردم، و همه می‌دانید که اولاد من منحصر به دو دختر است، یکی از آنها را هم که از دیگری زیباتر است برای او عقد می‌بندم، و شما ای عالمان دین، هم‌اکنون صیغه عقد را جاری کنید. ♦️چون صیغه جاری شد طلبه که در دریایی از شگفتی و حیرت فرو رفته بود، پرسید: شرح این داستان چیست؟ راجه گفت: من چند سال قبل قصد کردم در مدح امیرالمؤمنین(ع) شعری بگویم، یک مصراع گفتم و نتوانستم مصراع دیگر را بگویم؛ به شعرای فارسی زبان هندوستان مراجعه کردم، مصراع گفته شده آنها هم چندان مطلوب نبود، به شعرای ایران مراجعه کردم، مصراع آنان هم چندان چنگی به دل نمی‌زد، پیش خود گفتم حتماً شعر من منظور نظر کیمیا اثر امیرالمؤمنین(ع) قرار نگرفته است، لذا با خود نذر کردم اگر کسی پیدا شود و مصراع دوم این شعر را به صورتی مطلوب بگوید، نصف دارایی‌ام را به او ببخشم و دختر زیباتر خود را به عقد او درآورم. 👈شما آمدید و مصراع دوم را گفتید، دیدم از هر جهت این مصراع شما درست و کامل و تمام و با مصراع من هماهنگ است. طلبه گفت: مصراع اول چه بود؟ راجه گفت: من گفته بودم: به ذرّه گر نظر لطف بوتراب کند طلبه گفت: مصراع دوم از من نیست، بلکه لطف خود امیرالمؤمنین(ع) است. راجه سجده شکر کرد و خواند:

. 🔸 به ذرّه گر نظرِ لطف، بوتراب کند 🔸 🔸 به آسمان رود و کار آفتاب کند 🔸 وقتی نظر کیمیا اثر حضرت مولا، فقیر نیازمندی را اینگونه به ثروت و جاه و جلال برساند، نتیجه نظر حق، در حقّ عبد، چه خواهد کرد؟ ‏#بنیاد_حامیان_خانواده_کاشان @hamianekhanevade

🌟 #شگفتانه 🔰#با_خانواده_فیلم_ببینیم 💎 این روزها به چالش شیوع #کرونا مبتلاییم، اما در عین حال از برخی فرصت‌ها بیشتر از قبل برخوردار شده‌ایم؛ مثل فرصت «#کنار_خانواده_بودن». 📣 #عماریار با همکاری #بنیاد_حامیان_خانواده_کاشان نیز به منظور همراهی با خانواده‌های عزیز ایرانی، تماشای تمام محصولات داستانی و مستند خود را #رایگان می‌کند. امیدواریم لحظات بهتری را همراه خانواده خود سپری کنید. ❤️ #عماریار_همراه_شما 🎁کد اشتراک Ammaryar98 ⏱ از روز پدر تا 29 اسفند http://ammaryar.ir #سینما_مردم_کاشان 🎞 @cinema_mkashsn

بسم الله الرحمن الرحیم این روزها دغدغه ی اصلی اکثریت ما شده اخبار مربوط به یک کلمه ی پنج حرفی، همان ویروس منحوس#کرونا_ ، اما هنوز هم هستند کسانی که دلشان پُر است ازحرف های دیگر و درد دیگر ،حتی در این شرایط بحرانی مقطعی هم دغدغه ی اصلیشان کرونا نیست،بلکه #خالی_نماندن_سفره_ی_شب_خانواده_شان_ همان دغدغه ی اصلی و همیشگیشان است... امیدواریم که به لطف خدای بزرگ و مهربان، و با همدلی و همراهی هرچه زودتر این ویروس منحوس ریشه کن شود، نیّت کنیم و برای اینکه ان شاء الله سلامتی و آرامش رزق همیشگیمان باشد، در برطرف کردن دغدغه ی خانواده های مضطر در حدتوان و وُسعمان سهیم شویم. به لطف پروردگار برای خانواده های نیازمندشناسایی شده، سبد غذایی اقلام ضروری ، هر بسته به ارزش ۱۵۰ هزار تومان، در نظر گرفته ایم. بیایید جمله ی نا مبارک " خودمان هم در این شرایط هشتمان گرویِ نُهمان" هست را رها کنیم و با نیت های عالی در حد وُسعمان در تهیه ی هرچه بیشتر این بسته های اقلام ضروری غذایی برای خانواده های به شدّت مضطر سهیم شویم. یاعلی 🍃☘ 🍃☘🍃☘🍃☘🍃 موسسه خیریه فضل (صندوق نیکوکاری کوثر ) شماره ثبت 128 با مسئولیت خانم نصیری ☘☘شماره کارت: ۵۰۴۱۷۲۷۰۱۰۰۷۸۲۷۵ ☘☘شماره حساب شبا جهت واریز وجه ۵۰۰۷۰۰۰۳۸۸۰۰۲۲۳۴۹۷۴۵۶۰۰۱ کانال رسمی دست های مهربانی 🍃☘🍃☘🍃☘🍃☘🍃 @dastemehrbani

#حسینیه_منازل: #منبر_مجازی #قسمت_دوم بسم  الله الرحمن الرحیم هرچه از فضایل حضرت علی علیه السلام امیرالمومنین بگوئیم و بشنویم تمامی ندارد. فضیلت دیگری که امشب میخوام برای شما بگم اینه: 🔻نهایت از خود گذشتگی🔻   در جلد نهم بحارالانوار ص 514 از تفاسير عامه نقل مى كند كه: 🔸مردى پيش ‍ رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) آمد و از گرسنگى شكايت كرد. آن جناب فرستاد به نزد زنهاى خود كه اگر خوراكى پيش شما يافت مى شود براى اين مرد بدهيد. گفتند غير آب چيزى اينجا پيدا نمى شود. 🔻 پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود من لهذا الرجل الليلة ؛ كيست امشب اين مرد را خوراك دهد. على (عليه السلام ) عرض كرد من امشب او را مهمان مى كنم . 🔷آنگاه اميرالمؤمنين (عليه السلام) به خانه پيش فاطمه زهرا (عليها السلام) آمد. پرسيد خوراكى يافت مى شود كه اين مرد را پذيرائى كنيم ؟ فاطمه (عليها السلام ) عرض كرد مختصرى كه بچه ها را كفايت كند هست ولى مهمان را بر فرزندان خود مقدم مى دارم . ♦️حضرت فرمود نَوِّمِي اَلصِّبْيَةَ، وَ [أَنَا] أُطْفِئُ اَلسِّرَاجَ لِلضَّيْفِ ؛ بچه ها را بخوابان و چراغ را خاموش كن . چراغ را خاموش كرد، ظرف غذا را كه بر زمين گذاشت على (عليه السلام ) دهان خود را حركت مى داد و چنان مى نمود كه مشغول خوردن است تا ميهمان با خاطرى آسوده غذا بخورد.  ▪️همين كه آن مرد به اندازه كافى غذا خورد دست كشيد. كاسه را به فضل خداوند پر از غذا يافتند. صبحگاه امير المؤ منين (عليه السلام) براى نماز به مسجد رفته بود بعد از انجام فريضه ، پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) به على (عليه السلام) نگاهى كرد و قطرات اشك از ديده فرو ريخت . 🔷 فرمود يا ابالحسن ديشب خداوند از عمل شما در شگفت شد و اين آيه را فرستاد  وَ يُؤْثِرُونَ‌ عَلىٰ‌ أَنْفُسِهِمْ‌ وَ لَوْ كٰانَ‌ بِهِمْ‌ خَصٰاصَةٌ‌   ديگران را بر خويش مقدم مى دارند اگر چه خود تنگدست و گرسنه باشد. منظور على و فاطمه و حسن و حسين (عليهم السلام ) مى باشند.(1) 📚1- نهم بحار، ص 514./شواهد التنزيل لقواعد التفضيل , جلد 2 , صفحه 331 منبع:کتاب آگاه شویم، حسن امیدوار،جلد هفتم الحمدلله ملت همیشه در صحنه ما مرید بسیار خوب مولا علی علیه السلام هستند این روزها شاهد ایثارگریهای فراوانی هستیم از  جامعه پزشکی و پرستاری طلاب و بسیجیان و سپاه عزیز و تمام خانواده های عزیزی که در اوج گمنامی کمر همت بسته اند به امداد رسانی من مطمئنم این بلا در اوج دردهایش زیبایی های منحصر به فردی دارد که البته شاید خیلی بعدتر برای برخی روشن شود همانطور که روزی حضرت امام رضوان خدا بر روح مطهرش باد فرمود: جنگ برای ما نعمت است یه عده ای اون روز متوجه نشدند به زودی پی به این سخن شریف خدای متعال خواهیم برد: اِن مع العسر يسرا فان مع العسر یسرا خداوندا به برکت مولدین این ماه بلا را از همه برطرف بفرما🙏 ‏#بنیاد_حامیان_خانواده_کاشان @hamianekhanevade

رمان 🌺 #سجاده_صبر 🌺 #قسمت_چهاردهم صدای بوق ممتد ماشین از فکر آوردتش بیرون، پیرمرد و پیرزنی رو دید که آهسته و لنگان لنگان دارند از روی عابر پیاده دست در دست هم رد میشن، راننده هم از اینکه مجبوره برای رد شدن اونها توقف کنه شاکی بود، فاطمه نگاهی به اون دو تا انداخت، یکهو دلش به شدت گرفت، هر آدمی تشنه عشقه، تشنه عشقی شبیه به عشق این پیرزن و پیرمرد، موندگار در هر شرایطی ... با خودش گفت: اصلا سهیل اونجوری که ادعا میکنه عاشق من هست؟ نمیدونم، اما میدونم، عشق نه گفتنیه و نه نوشتنی، عشق ثابت کردنیه... اگر سهیل عاشق منه، باید بهم ثابت کنه... *** اون یک هفته به سختی گذشت، سهیل و فاطمه هر کدومشون هرچقدر بیشتر فکر میکردند کمتر به نتیجه میرسیدند، سهیل در فکر این که چطور فاطمه رو راضی به موندن کنه و فاطمه در فکر این که چطور این مشکل بزرگ رو حل کنه، صورت مسئله رو پاک کنه یا ... دوشنبه بود که موبایل فاطمه زنگ زد، به گوشی که نگاه کرد نوشته بود، پاندای کونگ فو کار. سهیل بود یک هفته ای بود که بهش زنگ نزده بود، بدون احساس دکمه پاسخ گوشی رو زد و خیلی جدی گفت: +سلام -سلام خانم +بفرمایید -بچه ها چطورن؟ دلم براشون یه ذره شد +خوبن، تو چطوری؟ یک لحظه سکوت برقرار شد، فاطمه ادامه داد: +کاری داشتی؟ -عرضی داشتم قربان +بفرمایید -یک هفته تموم شد، میشه بیای خونه؟ نمیگی من از گشنگی میمیرم، نمیگی من یک روز صدای تو رو نشنوم داغون میشم؟ نمیگی دلم واسه اون دو تا وروجک تنگ بشه؟ + اما من هنوز به نتیجه ای نرسیدم -چه بهتر، چون منم نرسیدم، پس بیا مثل همیشه با هم مشکلاتمونو حل کنیم، باور کن این فرار تو هیچ چی رو حل نمیکنه +من فرار نکردم -خوب این گریز تو، جان سهیل اذیت نکن خانم، پاشو بیا با هم حرف میزنیم، باور کن اگه همین امروز نیای خودم با یک دست گل بزرگ گلایل میام دنبالت، میدونم گلایل خیلی دوست داری بعدم با صدای بلند خندید، میدونست فاطمه از دسته گل گلایل بدش میاد، همیشه یاد دسته گل سر قبر میفتاد، فاطمه به فکر فرو رفت، سکوتش سهیل رو هم ساکت کرد، چند لحظه ای سکوت سنگینی برقرارشد. تا اینکه سهیل خیلی آروم گفت: شنیده ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت / فراق یار نه آن میکند که بتوان گفت حدیث قول قیامت که گفت واعظ شهر / کنایتی ست که از روزگار هجران گفت فاطمه من، زندگی من، بیا، برگرد، بهت قول میدم تمام تلاشمو برای تلافی گذشته بکنم. فاطمه نمی تونست جلوی هق هقش رو بگیره، صدای گریش که از تلفن رد شد، سهیل رو کلافه کرد، نمی دونست الان چی باید بگه، توی دلش به خودش بد و بیراه میگفت، که این قدر بده که نمی تونه حتی قول بده که دست از کاراش برداره، از ضعف خودش منزجر شد، فقط گفت: فاطمه من به کمکت نیاز دارم. امشب شام منتظرتونم. خدافظ #این_داستان_ادامه_دارد ... #بنیاد_حامیان_خانواده_کاشان @hamianekhanevade

رمان 🌺 #سجاده_صبر 🌺 #قسمت_پانزدهم صدای بوق قطعی تلفن که اومد فاطمه فهمید باید امشب بره پیش سهیل، باید امتحان میکرد، باید تلاش میکرد برای زندگیش، برای عشقش، برای علی و ریحانش، برای سهیلش، سهیلی که روزی دوست داشتنی ترین فرد زندگیش بود، درسته که عشقش رنگ باخته بود، اما هنوز محو نشده بود، همون جا روی زمین افتاد و سر بر سجده گذاشت: -سبحان الله، سبحان الله ، سبحان الله ، سبحان ربی العلی و بحمده.... زنگ در خونه، سهیل رو از جاش بلند کرد، توی آیینه نگاهی به سر و وضعش انداخت و تیشرت سرمه ای رنگی که فاطمه براش خریده بود رو پوشیده بود، احساس میکرد خیلی بهش میاد، لبخندی زد و با خوشحالی در رو باز کرد: -جانم؟.... اما حرفش تو دهنش خشک شد +سالم آقای نادی، حال شما خوبه؟ فاطمه خانم نیست؟ صدای زن فضول همساده روی اعصاب سهیل بود، دلش میخواست در رو بکوبه توی دهنش: -سالم، نه خیر نیستند. +منتظر کسی بودید؟ -امرتونو بفرمایید +آخه یک هفته ای هست که فاطمه خانم نیست، نگران شدم که نکنه خدای نکرده اتفاقی افتاده باشه. -نخیر، اتفاقی نیفتاده. امر دیگه ای نیست؟ + راستش آقای نادی می خواستم بگم،... یعنی میدونید مام توی این ساختمون زندگی میکنیم.... به هر حال دختر، پسر مجرد داریم... میدونید که پدر مادر چقدر نگران بچه هاشونن... -خب؟ +فاطمه خانم کی برمیگردند؟ - خانم محترم زندگی خصوصی دیگران به شما چه ربطی داره؟ به شما چه که زن من کی میره و کی میاد؟... -وا! یعنی چی؟ زندگی خصوصی شما وقتی برای ما خطرناک میشه به همه ربط پیدا میکنه. شما اگه می خواید مجردی توی این خونه زندگی کنید، ما با مشکل روبه رو میشیم، من همین الانش به صاحب خونه گفتم که ما باید توی این خونه امنیت داشته باشیم، نه این که هر لحظه تنمون بلرزه که اینجا خونه ی.... خونه ی .... خونه فساد راه بیفته... سهیل وسط حرفش فریاد زد: -حرف دهنتونو بفهمید، هرچی بهتون نمیگم پررو تر میشید... +سهیل صدای فاطمه بود، با ساک توی دستش روی راه پله ایستاده بود، علی و ریحانه هم متعجب کنارش بودند و چادر مادرشون رو توی دستشون گرفته بودند. فاطمه ادامه داد: +آروم باش. بعدم رو کرد به سمانه خانم و با حالتی شاکی و عصبی گفت: +ببین سمانه خانم، اگر یک بار دیگه زنگ در این خونه رو بزنید، به هر بهونه ای، به بهونه احوال پرسی، آش آوردن و به طور خالص فضولی کردن، انتظار نداشته باشید باهاتون عین یک همسایه متشخص برخورد بشه، هر چی دیدی از چشم خودت دیدی ... حالام راهتو بکش برو جمله آخرش رو با چنان دادی بیان کرد که تن سمانه خانم لرزید، تصورش رو نمیکرد که فاطمه حرفهاشو شنیده باشه و اینجوری باهاش برخورد کنه، برای همین بدون هیچ حرفی بلوزش رو مرتب کرد و از پله ها رفت پایین. #این_داستان_ادامه_دارد ... #بنیاد_حامیان_خانواده_کاشان @hamianekhanevade

رمان 🌺#سجاده_صبر 🌺#قسمت_شانزدهم بعد از رفتن سمانه خانم، فاطمه نگاهی به سهیل کرد، درموندگی و خشم رو توی چشماش میشد به وضوح دید، اما بدتر از اون سایه ای بود که از راه پله های طبقه بالا به آرامی رد شد، ذهنش درگیر شد: - نکنه واقعا سمانه خانم چیزی دیده که این طور با سهیل حرف زده، نکنه اون سایه طبقه بالا واقعا توی خونه اون بوده، نکنه این دختره، همسایه طبقه بالا تا چند لحظه قبل توی خونه من بود؟ همسایه طبقه بالا دختری 41 ساله بود که تازه چند ماه بود به این ساختمون کوچ کرده بود، دختری ساکت و مرموز، با نگاهی ترسناک، خانم فدایی زاده یکی از کسانی بود که فاطمه آرزو میکرد حتی یک لحظه هم باهاش چشم تو چشم نشه، اما حالا با دیدن اون سایه و اون حرفها شک و دو دلی بدی توی دلش افتاده بود. نگاه خسته ای به سهیلی که درموندگی از سر و روش میبارید کرد، آهی از ته دل کشید و وارد خونه شد. علی و ریحانه هم که تا به اون لحظه ساکت بودند با دیدن پدرشون فریادی از شادی کشیدند و به آغوشش پناه بردند. خونه حسابی تمیز بود، فاطمه نگاهی به دور و برش انداخت، انگار دنبال نشونه ای میگشت که شاید بهش ثابت کنه واقعا اون دختر توی خونش بوده، یا شایدم نه، خوشحال بود که همچین چیزی بهش ثابت نمیشد، چیزی پیدا نکرد، همه چیز سرجاش بود و تمیز و مرتب. سهیل که در حال بازی با علی و ریحانه بود و زیر چشمی فاطمه رو زیر نظر داشت، منظور فاطمه رو فهمید، دلش سنگین شد، به اندازه هزاران کیلو بار روی دلش نشست... لعنت به این همسایه فضول... لعنت به من، لعنت به این ه و س... لعنت به این عادت.... لعنت به این اعتیاد... لعنت به این ... سعی کرد دست از لعنت کردن برداره و هرچه زودتر فضا رو عوض کنه برای همین گفت: -خوب خانم، خوش گذشت خونه مامان؟ فاطمه که تازه متوجه نگاه سهیل شد، دست از سرکشی برداشت، چادر و روسریش رو درآورد و روی مبل نشست و گفت: +جای شما خالی... سهیل بلند شد و چادر و روسری رو از دست همسرش گرفت و در حالی که توی کمد آویزونشون میکرد گفت: -جام خالی بود که هر روز زنگ میزدی حالمو میپرسیدی شیطون؟ +حداقل خوشحال بودم که جای من پیش تو خالی نیست... کنایه فاطمه صاف نشست توی دل سهیل... واقعا جای خالی فاطمه کجا و سرگرمی چند ساعته با یک سری دختر سبک هر کجا.... انجام یک عادت خیلی خیلی زشت کجا و دلتنگی برای آرامش خونه فاطمه کجا... به روی خودش نیاورد، نمی تونست به روی خودش بیاره، نمیتونست حرف دلش رو به کسی بزنه که نمی تونه این چیزها رو درک کنه، نمیتونه بفهمه فاصله عشق و ه و س زمین تا آسمونه، میدونست برای فاطمه عشق و ه و س یکیه، اما برای خودش ... اومد روی دسته مبلی که فاطمه نشسته بود نشست و رو به علی گفت: -بابا جان، خوش گذشت؟ ریحانه پیش دستی کرد و گفت: + آله بابا جون، خیـــــــــــــــلی، مامانی حال نداشت اما ما یک عالمه بازی کردیم علی که از پا برهنه پریدن ریحانه توی حرفش عصبانی بود گفت: - بابا از من پرسید، تو چرا جواب میدی؟ +نه خیر، بابا از من پرسید -بهت میگم از من پرسید -نه، نه، نه .... دعوا داشت بالا میگرفت و سهیل هم میخندید، فاطمه گفت: +ریحانه جون، دختر گلم، بابا از علی پرسید، اما بعدش می خواست از تو هم بپرسه، نباید میپریدی وسط حرف داداشی. بیا بغلم ... آغوشش رو باز کرد تا دختر حساس و لطیفش رو بغل کنه، اما سهیل پیش دستی کرد و ریحانه رو با دو دستش محکم گرفت و پرت کرد توی هوا، صدای خنده و جیغ دخترک فضای خونه رو پر کرده بود، بعد هم نوبت به علی رسید، اونقدر توی هوا پرتابش کرد که جفتشون حسابی عرق کردند، فاطمه غرق در تفکر به بازی شوهر و بچه هاش نگاه میکرد... اون شب چیزی به سهیل نگفت، سهیل هم چیزی نگفت، اما جفتشون خودشون رو آماده کردند برای یک تصمیم درست و حسابی، قرار شد اول صبح سهیل، علی و ریحانه رو ببره خونه خواهرش تا این دو تا بتونند راحت با هم حرف بزنند... اون شب به جز این تصمیم گیری، هیچ حرف دیگری نزدند و هر دو خوابیدند. #این_داستان_ادامه_دارد ... #بنیاد_حامیان_خانواده_کاشان @hamianekhanevade