◾️ زمینه شهادت حضرت زهرا(س) "بی ‌تو زهرا روز من سر نمیشه" با اجرای #حاج_مهدی_رسولی شعر از #حمید_رمی @hamidrami94

بی تو زهرا روز من سر نمیشه حیدر بی تو دیگه حیدر نمیشه تو میری و من می‌مونم با این غم غربت از این دیگه بدتر نمیشه خون می‌باره از نگاهم زهرا رحمی کن به آهم بین دنیای نامرد، قلب من شد پر از درد تنها و بی‌پناهم سلامم دیگه بعد تو بی‌جوابه برام زندگی بی تو مثل سرابه دیگه داغ من بی‌حسابه آرامشِ علی، آخه کجا میخوای بری ..................................................... با اشکایی که می‌باره رو گونه‌م امشب تا صبح روضه واسه‌ت می‌خونم افتاد از پا فاتح بدر و خیبر پیرم کرده داغ تو ای جوونم با اشک و غم همنشینی حال و روزم رو می‌بینی ای ماه قدکمونم، ای تنها هم‌زبونم یازهرا کَلِّمیني برا زندگیمون تو روح حیاتی تویی که همه هستی بچه‌هاتی چرا میگی عَجِّل وَفاتي آرامش علی، آخه کجا میخوای بری ..................................................... تُو دل داری غصۀ بچه‌ها رو تو می‌بینی آخر ماجرا رو گفتی فَابکِ لِلیَتامی علی‌جان بعدش خوندی روضۀ کربلا رو قلب تو آروم نداره روضه می‌خونی دوباره واویلا واحسینم، تشنه تنها حسینم سر رو خاکا می‌ذاره دلِ تو برای حسینت هلاکه سرش روی نیزه تنش روی خاکه تنش غرق خون چاک‌چاکه آرامش علی، آخه کجا میخوای بری @hamidrami94

◾️زمینه شام غریبان "زهرام از دستم رفت" 🎤 اجرا، شعر و نغمه #حمید_رمی @hamidrami94

دلخوشی من بودی، تُو همۀ این دنیا همیشه می‌ترسیدم، بی تو بمونم زهرا بلایی که، نمی‌خواستم، سرم اومد، می‌بینی یا نه بازم بارون، تُو چشمای ترم اومد، می‌بینی یا نه ببین بالا سر تو دخترم اومد، می‌بینی یا نه آی دنیا می‌بینی، دنیام از دستم رفت سوی چشمام رفته، زهرام از دستم رفت ......................................................... ویرونه شده قلبم، وقتی تو رو کم داره بی تو توی این شهرم، یه غریب آواره تو رفتی و علی تنها و بی‌یاره، می‌بینی یا نه کسی مرهم روی زخمم نمی‌ذاره، می‌بینی یا نه علی تُو شهر نامردی گرفتاره، می‌بینی یا نه نور صبح و ماهِ، شبهام از دستم رفت تاریکه این دنیا، زهرام از دستم رفت ......................................................... با چشای بارونی، بالای سرت موندم تا تو رو کفن کردم، روضۀ کفن خوندم حسینت بی‌کفن می‌مونه رو خاکا، می‌بینی یا نه تنش بی‌سر رها میشه توی صحرا، می‌بینی یا نه غریب و تشنه عصر روز عاشورا، می‌بینی یا نه اینجا حیدر میگه، زهرام از دستم رفت اونجا زینب میگه، مولام از دستم رفت @hamidrami94

◾️ زمینه حماسی "تو یک‌تنه سپاه عشقی" با اجرای #حاج_مهدی_رسولی شعر و نغمه از #حمید_رمی @hamidrami94

تو یک‌تنه سپاه عشقی، یه لشکری برای حیدر ای فاتح شهر مدینه، تو حیدری برای حیدر یاریِ علی، که فقط از تو برمیاد اگه تو بخوای، ستون به لرزه درمیاد گفتی من برا حیدر، بچه‌مو فدا کردم حالا تُو همین مسجد، دور علی می‌گردم روحی لروحک الفدا، نفسی لنفسک الوقا ........................................................ تو پیش چشم اهل باطل، جلوه‌ی حقّی و حقیقت با خطبه‌هات میون مسجد، شده به‌پا شور قیامت گفتی به همه، علی امام دین ماست همه بدونید، علم به دست مرتضاست گفتی تا نفس دارم، مرتضی که تنها نیست یاورِ علی بودن، کارِ غیر زهرا نیست روحی لروحک الفدا، نفسی لنفسک الوقا ........................................................ برا حمایت از امامِت، چه باصلابت چه غیوری برا دفاع از حق مظلوم، تو یک مجاهد صبوری درِ خونه‌ی تمومِ انصارو زدی ولی نیومد به یاریِ تو احدی گفتی یاعلی واسه‌ت، من شریک غم هستم هیچ‌کسم نباشه باز، غم نخور خودم هستم روحی لروحک الفدا، نفسی لنفسک الوقا @hamidrami94

◾️واحد فاطمیه "قدم می‌زنم زیر بارون" با اجرای #سید_رضا_نریمانی شعر و نغمه از #حمید_رمی @hamidrami94

قدم می‌زنم زیر بارون قدم می‌زنم مثل مجنون قدم می‌زنم با یه قلب پریشون قدم‌ می‌زنم تا به رویا برسم یه قطره‌م که میخوام به دریا برسم می‌خوام خونه‌ی حضرت زهرا برسم عمریه غلامشم، عمریه باورمه خونه‌ی امید من فقط خونه‌ی مادرمه اَاَدخُلُ یازهرا ..................................‌......... دلم با نگات زنده میشه حواست به من هست همیشه برام هیچ‌کسی مثل مادر نمیشه نمیشه تو باشی و تنها بمونم مگه میشه تُو ناخوشی‌ها بمونم می‌خوام تا نفس دارم همین‌جا بمونم جز کنار تو کجا، رو به راه میشه دلم حالِ من با تو خوشه تویی ذکرِ یامُحَوِّلم اَاَدخُلُ یازهرا ..................................‌......... کسی رو بجز تو ندارم برای غم تو می‌بارم روی چادر تو میخوام سر بذارم نگو چادر خاکیِ تو همینه نگو این همون چادره که مدینه توی کوچه‌ها همه دیدن رو زمینه زینت عرش خدا! رو زمین جای تو نیست یارسول‌الله! ‌‌ببین ‌کسی ‌یار زهرای ‌تو نیست وای مادرم وای مادر @hamidrami94

#یادداشت خطری به نام "استودیوی هیئت" نوشته‌ی #حمید_رمی درباره مداحی‌های استودیویی امروز @hamidrami94

#خطری_به_نام_استودیوی_هیئت بسمه تعالی سلام و ادب و احترام خدمت همه دوستان و محبان امیرالمومنین(ع) مدتی‌ست که در فضای رسانه‌ایِ مذهبی، مداحی‌های دیجیتالی رواج پیدا کرده و حضور مداحان در استودیوها یا تنظیم و صدابرداری استودیوییِ مداحی‌هایی که در هیئت اجرا شده را شاهد هستیم. پیش از این‌که بخواهم نظری درباره این اتفاق بدهم و موضعی داشته باشم، از طریق فضای مجازی، از دوستان دیگر خواستم تا نظرات خود را بفرمایند. بیش از ۳۰۰-۴۰۰ پیام دریافت کردم که مهم‌ترین و قابل‌توجه‌ترین پیام‌ها را به اشتراک گذاشتم. مثل سایر موضوعات و اتفاق‌ها، این مورد هم موافقان و مخالفانی داشت. به دلایل مخالفت‌ها خواهم پرداخت اما نکته‌ای که برای بنده جالب به‌نظر آمد این بود که تقریباً ۹۰ درصد کسانی‌که با این حرکت، موافق بودند در نظراتشان از قیدهای «اگر کنترل شود، اگر به انحراف کشیده نشود، اگر فضای هیئت تحت تاثیر قرار نگیرد، اگر هویّت مداحی تغییر نکند» و بسیاری از این «اگرها» استفاده کرده بودند. به‌نظرم رسید که درباره این مسأله که یکی از مهم‌ترین چالش‌های امروز هیئات مذهبی به شمار می‌رود، در حد خودم و بنا بر وظیفه‌ای که دارم نکاتی را عرض کنم: حاج‌آقا میرزاپور را دزفولی‌های اهلِ مسجد و هیئت می‌شناسند. منبرهای فوق‌العاده پرباری دارد. ۱۵ ساله‌م بود؛ می‌نشستم و سخنرانی‌های ایشان را گوش می‌دادم و صوت آن را به منزل می‌بردم و بخش‌های مهم آن را جدا و مثلاً سه تراکِ یک دقیقه‌ای از منبرِ آن روزِ ایشان، آماده می‌کردم. یک روز خدمت این خطیب بزرگوار رسیدم و موضوع را مطرح کردم و گفتم بنده ۷۰ تراک کوتاه از سخنرانی‌های شما آماده کردم و می‌خواهم شما ملاحظه بفرمایید و اگر تایید شد منتشر شود. ایشان بردند و ملاحظه و تایید و تمام. دو روز بعد از تایید، بعد از نماز ظهر، خدمت ایشان رسیدم و گفتم یکی از تراک‌ها را برای انتشار آماده کرده‌ام. با موبایلم برای ایشان پخش کردم. با لبخند به من نگاهی انداختند و گفتند: «حمیدآقا چیکار کردی؟ پس این آهنگ چیه؟» گفتم حاج‌آقا زیرصدا گذاشتم که تاثیرگذاری مطالب شما بیشتر شود. حاج‌آقا چپ‌چپ نگاه کرد و گفت: «اصلِ محتوا اگر تاثیرگذار باشد، کارِ خودش را می‌کند، اگر نباشد هم که با هزار حاشیه و آهنگ و زیرصدا هم تاثیرگذار نیست؛ اگر هم تاثیری بگذارد، کاذب است و زودگذر». حسابی توی ذوقم خورد؛ چه بسا کمی هم دلگیر شدم. تا دوسه‌روز – از نگاهِ خودم – حاج‌آقا را تحویل نمی‌گرفتم. بعد از چند روز ایشان بزرگواری کرد و سراغ ما را گرفت و من شروع کردم به گله و شکایت و اصرار که این کار انجام بشود. بعد از تقریباً نیم‌ساعت صحبت و گفتگو و اصرار و انکار، حاج‌آقا میرزاپور گفت: «می‌دانم شما دغدغه تاثیرگذاری دارید و این خیلی خوب و مقدس است اما من اگر مجوّز شروعِ این کار را بدهم، معلوم نیست در ادامه چقدر بتوانم آن را کنترل کنم و اصلاً این حرکت به کجا ختم می‌شود؛ شروع با من است اما پایان، خیر». آن روز خیلی این استدلال‌ها را نمی‌فهمیدم اما امروز خیلی خوب درک می‌کنم. صحبت‌هایی را هم که امروز می‌خواهم مطرح کنم، از سرِ همان دغدغه است. اگر این صحبت‌ها تاثیرگذار بود که الحمدلله. اگر هم نبود که بنده وظیفه خود دانسته‌ام که بگویم و گفتم. نوآوری در هر عرصه‌ای تا زمانی‌که در قالب و فضای متناسب با همان عرصه باشد، خوب و قابل تحسین است. اما به محض اینکه از آن قالب خارج شود و رنگ و بوی دیگری به خود بگیرد، آسیب‌زاست. مثلاً می‌بینیم که هر سال، فیفا برای عرصه فوتبال، قوانین جدید که ناشی از تفکر نوآوری است تنظیم می‌کند. آیا اگر روزی قانونی در فوتبال تنظیم شود که یک بازیکن می‌تواند زیرِ یک خم بازیکن حریف را بگیرد و تبدیل به دو خم کند، این قانون و نوآوری در قالب فوتبال است یا وارد قالب و عرصه ورزشی دیگر به اسم کشتی می‌شود؟ هیئت مذهبی هم یک عرصه با یک قالب و فضای مشخص است. نوآوری در آن همچون عرصه‌های دیگر، حدّ و حدودی دارد که باید به این حدّ و حدود توجه داشت. از نمونه‌های بارز نوآوری در هیئت می‌توان به تنوع در قالب‌های سینه‌زنی اشاره کرد که بسیار بجا و موثر بود. اما اگر این نوآوری‌ها به جایی برسد که بخواهد از قالب هیئت فاصله بگیرد، برای این عرصه مقدس و حساس، خطرناک خواهد بود. نکته‌ دیگری که به مراتب از نکته قبل، مهم‌تر و قابل‌توجه‌تر است اینکه گاهی شروعِ یک نوآوری، مغایرتی با قالب ندارد اما معلوم نیست ادامه آن به کدام مسیر خواهد رفت. باید به پیامدهای برخی نوآوری‌ها دقت کرد. شاید اگر آن فرد یا جریانی که «حسین‌حسین‌گفتن» را در هیئت باب کرد، اگر می‌اندیشید که یک روز این ذکر مقدس به «اُسِن اُسِن» می‌انجامد و جوانان و نوجوانان یک هیئت، برای گفتنِ این ذکر پشت میکروفن و زیرصدای مداح، با هم دعوا می‌کنند و تمام دغدغه‌شان همین می‌شود و در نهایت هم مداحِ هیئت به آن‌ها می‌گوید از شما تست می‌گیرم و هر کدام‌تان بهتر

گفتید، دهه اول محرم برای من ذکر می‌گیرید، هیچ‌وقت این اقدام را انجام نمی‌داد. توجه داشته باشیم که اگر چند سال پیش، مقام معظم رهبری شخصاً وارد شد و بابت ورود سِنج و دمام به هیئت، تذکر داد به همین نکته توجه داشت که ادامه این روند، ممکن است به جایی ختم شود که یک روز هم سر و کلّه آلات موسیقی در هیئت پیدا شود و زیرصدای مداح باشد. خواهشی که بنده سراپاتقصیر از دوستان مداح و دوستان فعال رسانه‌ای دارم این است که مراقب باشیم و حد و حدود این جریان را بشناسیم تا اگر بناست این روال ادامه پیدا کند، به ناکجاآباد ختم نشود. شاید تا اینجای این حرکت، همه چیز خوب پیش رفته و مخاطبان فراوانی پیدا کرده و اشکالی بر آن وارد نباشد، اما ادامه این روند و آسیب‌واردنشدن به آن، تضمین‌شده نیست. راستی؛ آیا سابق بر این، نوحه‌هایی که در دهان مردم کوچه و بازار می‌چرخید و هنوز هم از آن‌ها یاد می‌شود و به‌واسطۀ آن‌ها اشکی سرازیر است، تنظیم دیجیتالی داشت؟ یا همان فضای پر از سوز و گریه و سرشار از معنویت هیئت بود و همان نوای گرم مداح که نه زیرصدا و اِفِکت داشت و نه استودیویی بود؟ جای دوری نمی‌رویم. همین سال‌های اخیر، «دامن‌کشان رفتی»ها و «کجا می‌خوای بری»ها و «جان آقام»ها و ده‌ها نمونۀ دیگر، مگر با استودیو و دیجیتال و... به دل مردم نشست و آنها را جذب کرد؟ بله شاید بعدها از این آثار، نواهنگ‌ها و نماهنگ‌هایی هم درست شد اما آنچه اولاً و بالذّات، مخاطب را جذب کرد، خودِ اثر و حال و هوای هیئت بود. اما امروز شاهد آنیم که در ذهن مداح این می‌گذرد که چه اثری بخوانم که بشود روی آن کار کرد و یک نوای دیجیتال بیرون آورد. یا شاهد آنیم که وقتی یک نوحه را برای مداح می‌خوانی، به‌به و چه‌چه می‌کند که این نوحه، خوراک کارهای استودیویی و نماهنگ و... است. اگر این تفکری که اکنون ایجاد شده است، آسیب نیست، پس چیست؟ با این تفکر که هیئت می‌شود یک بستر بسیار مناسب برای ضبط آثار استودیویی. آیا قرار بود کارکرد هیئت این باشد؟ راستی؛ چرا همیشه ما به دنبال یک جریان دیگر راه می‌افتیم؟ چرا فقط نشسته‌ایم ببینیم دیگران ذائقه مردم را کجا می‌برند و ما هم به‌ بهانه یا هدف جذب مخاطب، دنبال همان می‌رویم؟ چرا یک بار ننشستیم و هم‌اندیشی نکردیم که دست به یک ابداع بزنیم که صفر تا صدِ آن زاییدۀ ذهن و اندیشۀ خودمان باشد و با آن، دیگران را جذب کنیم؟ خاندان عصمت(ع) که تکیه‌گاه ما و صاحبانِ اصلی این عرصه هستند، می‌توانند بیشترین جذّابیت‌ها را برای نه تنها مردم مملکت خودمان، بلکه تمام جهانیان داشته باشند؛ اما افسوس که ما کوتاهی کرده‌ایم و فقط نشسته‌ایم تا ببینیم مردم را به کجا می‌کشانند و ما هم به همان سمت و سو می‌رویم و فقط رنگ و لعاب دینی و آیینی به آن می‌دهیم. در آخر باز هم این نکته را عرض می‌کنم که هدف بنده از این یادداشت، مخالفت با این جریان نیست. اما مثل خیلی‌های دیگر نگرانم؛ نگرانم که ادامۀ این روند به کجا خواهد انجامید؟ برادرانه و خاضعانه از دوستان عزیزم خواهانم که مراقبت کنند و نگذارند فضای هیئات، آسیب دیگری را تجربه کند و پیشنهاد می‌کنم که اهل فن و اهل علم – که در این زمینه، تصمیم‌گیرنده یا تاثیرگذار و جریان‌ساز هستند - دور هم جمع شوند و میزگرد تشکیل دهند و دربارۀ حدود و ثغور این نوع فعالیت‌ها به جمع‌بندی برسند. سرباز کوچک جنگ نرم حمید رمی @hamidrami94

◾️زمینه وفات حضرت ام‌البنین(س) "سلام مادر، سلام عباس" 🎤 اجرا، شعر و نغمه #حمید_رمی @hamidrami94