خود محوری و پیگیری خواسته های نفسانی بستر اضطراب و درگیری و طلاق است و در مقابل خدا محوری پاسخگوی نیاز و زمینه ساز آرامش در زندگی اجتماعی است. #اخلاق #همسرداری #تربیت #اضطراب #روانشناسی نکات ناب و کاربردی برای همسرداری👇 @hamsardaree

اثر مستقیم بازخورد های ما در تقویت محبت #همسرداری #انتقاد #تربیت #تغافل ضیایی فر @vasvasee

برای ایجاد ارتباط صمیمی با نوجوانتان، این اصول و روشها رعایت کنید: ۱. گوش دادن بدون قضاوت -چطور؟ وقتی درباره موضوعی صحبت میکند (مثلاً درگیری با دوستانش)، به جای نصیحت فوری، ابتدا احساسش را تأیید کنید. مثال: دختر: «امروز با سارا دعوام شد! ازش متنفرم!» شما: «به نظر خیلی ناراحتتی. میخوای بیشتر دربارش بگی؟» ۲. علاقه نشان دادن به دنیای او چطور؟ سرگرمیها، موسیقی، یا سریالهای موردعلاقهاش را بشناسید و در موردشان بپرسید. مثال: «اون آهنگی که دوست داری رو گوش کردم، ریتمش جالبه! میشه بیشتر دربارش بهم بگی؟» ۳.احترام به حریم خصوصی - چطور؟ بدون اجازه وارد اتاقش نشوید یا گوشیاش را چک نکنید. مثال: «اگر دوست داری در اتاقت تنها باشی، مشکلی نیست. وقتی خواستی صحبت کنیم بهم بگو.» ۴. فعالیتهای مشترک انجام دهید چطور؟کاری را با هم انتخاب کنید که هر دو لذت میبرید. -مثال: «بیا امشب با هم پیتزا درست کنیم! تو مواد موردعلاقت رو انتخاب کن.» ۵. استفاده از طنز و شوخی -چطور؟با شوخیهای ساده فضای گفتگو را شاد کنید. مثال «یادت هست اون بار تو پارک زمین خوردی؟ هنوز هم میخندم بهش!» ۶. تشویق و تحسین چطور؟نقاط قوتش را مشخص کنید و قدردانی کنید. مثال: «نمرهات رو دیدم! میدونم چقدر براش تلاش کردی، بهت افتخار میکنم!» ۷. پذیرش تفاوتهای نسلی - چطور؟به جای انتقاد از سلیقه یا عقایدش، سعی کنید بفهمید چرا اینطور فکر میکند. - مثال: دختر: «این خواننده جدید رو خیلی دوست دارم!» شما: «سبکش متفاوته! به نظرت چی داره که اینقدر محبوبه؟» ۸.صبور باشید و فشار نیاورید - چطور؟ اگر تمایلی به صحبت ندارد، اصرار نکنید و بعداً فرصت دهید. مثال:«حالا حوصله صحبت نداری، اشکالی نداره. هر وقت خواستی من اینجام.» ۹.خودتان هم از احساساتتان بگویید -چطور؟ با بهاشتراکگذاری تجربههای خودتان، فضای گفتگو را باز کنید. مثال: «منم تو نوجوانی با بهترین دوستم دعوام شد. اون موقع خیلی سخت گذشت…» ۱۰. حامی بدون قید و شرط باشید چطور؟ حتی اگر رفتارش را تایید نمیکنید، حمایتتان را نشان دهید. مثال:«ممکنه با انتخاب تو موافق نباشم، ولی همیشه کنارت هستم تا کمک کنم.» ✍ارتباط با نوجوانان مانند ساختن پل است؛ نیاز به زمان، تعهد و انعطاف دارد. هرگز نقش یک قاضی را بازی نکنید، بلکه مانند یک همسفرهمراهیشان کنید. #نوجوان #تربیت #ضیایی فر #مشاوره @vasvasee

سلام وقت بخیر عزاداریاتون قبول حق من پیام دادم گروه ولی متاسفانه پاسخی نگرفتم و چون این مساله برام حیاتیه پی وی مزاحم شدم من چند وقتی هست فرزند دومم ب دنیا اومده و با تحقیقاتی ک کردم گفته بودن فاصله سنی ۳ تا ۵ برای اوردن فرزند دوم مناسبه و فرزند ادلم الان سه سالو نیمشه و قبلشم در دوران بارداری ب فرزند اولم گفتم داداش دار داری میشی و... ولی الان ۱۸ روز که پسر دومم بدنیا اومده اما پسرم اولم همش تو خودشه تو فکره پرخاشگر شده به هرکی پسردوممو بغل کنه تف میکنه واکنش نشون میده من که هستم نمیزنش بوسش میکنه همینکه غافل میشم میزنتش فقط میخواد من نفهمم زده و بشدت کنجکاوه که این چشمشه چرا اینطوری و میخواد انگشت کنه سعی میکنم نسبت ب رفتاراش واکنش نشون ندم اما بقیه اینطور نیستن هرچقدر که بهشون میگم افاقه نمیکنه برای همین تنها موندم خونم البته همسرم حتی بچه رو نگاه نمیکنه کلا با پسر اولمه و مشغلوش میکنه از طرفی بشدت بچه اولم تو داره و کز میکنه تو فکر میره منو نگا میکنه اه میکشه و من هنوز بخیهام خوب نشده که بتونم ببرمش بیرون با کسیم بیرون نمیره اگر بره نهایت ده تا ۲۰ دقیقس میشه کمکم کنین میترسم افسردگی بگیره نمیدونم باید چیکار کنم 😭😭😭 واقعا ب مرور زمان خوب میشه منو بچه اولم هر دو بهم وابسته ایم وانقدر خودم گریه کردم میترسم افسردگی بگیرم😢 سلام ✍ اول بذار بگم چقدر شرایط سختی داری و درکت میکنم. نگرانی‌هات کاملاً طبیعیه. اما جای امیدواریه چون همه این مشکلات راه حل داره و با گذشت زمان بهتر میشه. نکات مهم رو برات ساده می‌نویسم. ۱. رفتار پسر بزرگتر: کاملاً طبیعیه: حسادت بعد از تولد فرزند دوم خیلی شایعه، مخصوصاً تو سن ۳-۴ سالگی. واکنش تو درست بوده: بیتفاوتی نسبت به رفتارهای منفی (مثل تف کردن یا زدن) کار درستیه. اما رفتار مثبت رو فوری تشویق کن (مثلاً وقتی مهربونیه یا کمک میکنه). به بقیه خانواده تاکید کن که - به رفتارهای منفی پسرت اعتنایی نکنن. - هرگز نگن: ببین بچتو زد! یا "بد کردی!". - اگر امنیت نوزاد در خطره، آرام دخالت کنن. ۲. رابطه پسر بزرگتر با نوزاد: - حس مشارکت بده: ازش بخواه کارای ساده کمک کنه (مثلاً پوشک رو بیاره، لگن رو بده، با توپ پلاستیکی نوزاد رو سرگرم کنه). بعد شدید تشویقش کن. -زمان اختصاصی بذار: روزی ۲۰ دقیقه فقط براش باش (بازی موردعلاقه، کتاب خوندن). همسرت هم باید این کار رو بکنه. -جملات مثبت:مدام بگو: تو قوی‌ترین برادر دنیایی!، دوستت داره، به کمک تو نیاز داره ۳. وضعیت خودت: - فریاد بزن کمک بخواه: از همسرت، مادر، خواهر یا دوست مطمئن کمک عملی بگیر (خرید، آشپزی، نگهداری نوزاد حتی ۱ ساعت). - با همسرت جدی صحبت کن - بهش بگو: "حالم بده، بخیاهام درد داره، به تو نیاز دار - ازش بخواه هر شب ۳۰ دقیقه با پسر بزرگتر بازی کنه تا تو استراحت کنی. - اگر به نوزاد رسیدگی نمی‌کنه، حداقل کارای خانه رو انجام بده. نگران افسردگی نباش، ولی هوشیار باش: اگر گریه‌هات ادامه دار شد یا خواب/اشتهایت بهم ریخت، فوری به پزشک زنان یا روانشناس مراجعه کن. ۴. برای بیرون‌بردن: - اگر نمی‌تونی راه بری، همین حیاط یا بالکن کافیه! پسر بزرگتر رو ببر اونجا، توپ بازی کنین، حباب بسازین. هوای تازه معجزه می‌کنه. مهم: - این وضعیت موقتیه تا ۲-۳ ماه دیگه پسر بزرگتر عادت می‌کنه و نوزاد هم خواب منظم‌تری پیدا می‌کنه. - تو قوی‌تر از این حرفایی، فقط الان خسته‌ای. کمک گرفتن عیب نیست، وظیفه‌ست. - همسرت رو با آرامش اما محکم توی جریان بذار. گاهی مردها نمی‌فهمن چقدر کار سخت شده. یادت باشه: تو مادر فوق‌العاده‌ای هستی که نگران همه‌چیزه! این روزهای سخت می‌گذره و به زودی لبخند رضایت تو و فرزندات رو می‌بینم #تربیت https://eitaa.com/hamsardaree