باسلام وقتی به دکترجلیلی رای میدین وقت نوشتن و انداختن رای بگویید: 🌸 اللهم بارک لمولانا صاحب الزمان🌸 #رای_ما_دکتر_جلیلی

سوره قریش هم بخونید🌹

سلام این چند روز تا میتونیم سرگرم پویش بیسکال هستیم بازخوردها جالب و متفاوته برخی رای نمیدن برخی رو مجاب کردیم به رای دادن برخی طرفدار آقای پزشکیان هستن نظر برخی رو تونستیم تغییر بدیم برخی محکم سر نظر خودشون موندن برخی هم تو نظرشون مردد بودن و درحد خودمون تموم تلاشمون رو برای راهنماییشون کردیم حتی برخی هم توهین کردن... اما هدف اصلی ما اول دعوت به شرکت در انتخابات دوم تبیین مبانی فکری هردو نامزد سوم تقاضای رای به نامزد اصلح هست نکته! امروز هیچ منعی برای تماس با بیسکال وجود ندارد فقط ستادها اجازه فعالیت ندارن اجازه فعالیت مردمی داده شده فقط نباید بگید از ستاد تماس میگیرید باید تموم تلاشمون رو کنیم تا صبح شنبه نتیجه هرچی که بود از کم کاری که کردیم سرافکنده نباشیم @hamsare_jahadi

نزدیک ۱۵ دقیقه با ایشون صحبت کرده بودم رایشون آقای پزشکیان بود آخر صحبت ها وقتی قانع شدن که به آقای جلیلی رای بدن ازشون خواهش کردم که اطرافیانشون رو هم قانع کنن امروز تو بعضی از تماس های بیسکال برخورد های سردی باهام‌شد حتی وسط صحبت ها تلفن رو قطع کردن این پیام بهترین خبری بود که امروز بهم رسید ان شاالله خدا به حق صفا و اخلاص این آدما فردا بهترین هارو برای این کشور رقم بزنه #انتخابات #رای_ما_دکتر_جلیلی #نه_به_دولت_سوم_روحانی @hamsare_jahadi

خسته نشید رفقا فردا هم میشه بازم مبارزه کرد... @hamsare_jahadi

همه می آییم... #رای_ما_دکتر_جلیلی @hamsare_jahadi

اگر نگران نتایج انتخاباتید ، از شهید آوینی عزیز بشنوید... @hamsare_jahadi

▪️پدری داشتم که نامش «حسین» بود. نامش که می‌آمد، اهل زمین و آسمان، دلشان پرواز می‌کرد پیش او. ▪️جماعت! ‌ پدرم که پر کشید و رفت کار من شد ترسیم خدایی که پدرم فدایی‌اش شد. از عظمت خدا گفتم و گفتم تا همه بدانید حسینی که در کربلا فدا شد چه خدایی داشت و بدانید شما هم اگر خدا را همچون پدرم می‌شناختید هر آنچه داشتید، فدای خدامی‌کردید و می‌فهمیدید زندگی یعنی قربانی این خدا شدن. ▪️من پس از عاشورا ماندم تا خدایی را که پدرم به شوق دیدارش شکفته می‌شد به شما بشناسانم تا بدانید اگر کسی بند انگشتی به او نزدیک شود وجودش می‌شود شور و شوق و شعف. ▪️هنر پدرم، شهادت نبود. هنر او شناختن خدایش بود. اگر کسی این خدا را شناخت و فدایش نشد باید شگفت‌زده شد. مگر می‌شود خدای حسین علیه السلام را شناخت و لحظه‌ای جان را در تن تاب آورد؟ ریاضت پدر من، نفَس کشیدن بود، نه جان دادن. ▪️کاش می‌دانستید هر یک از مناجات‌های من با خدا روی دیگری از داستان کربلاست! کسی که با خدای حسین علیه السلام آشنا نشود حال و هوای کربلا نمی‌گیرد. حالا معلوم شد چرا این قدر حسین حسین می‌گویید و به کربلا می‌روید امّا حسینی نمی‌شوید و رنگ کربلا به خود نمی‌گیرید؟ #محرم #شهادت_امام_سجاد #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi🏴

ساعت ۱۲ شب بود بچه ها طبق معمول خواب بودن و من منتظر بودم تا همسرم بیاد و مطالبی که از سایت آقا در جهت تایید حرفش پیدا کرده بودم رو بهش نشون بدم بعداز شام گوشیم رو آوردم و گفتم بیا اینم مهر تایید حرفات😁 گفتم خوب فکر کن الان حسین رفته مدرسه دولتی من باید چکار کنم؟ وظیفه من چیه؟؟ چجوری کمکش کنم تا مغلوب چالش هاش نشه گفت اول از همه بگرد دنبال یه مدرسه دولتی خوب!!! گفتم چی شد؟؟؟؟ تو که گفتی بچه باید با چالش دست و پنجه نرم کنه پس چرا حالا میگه مدرسه دولتی خوب؟؟ گفت من گفتم باید به وظیفمون عمل کنیم 🔻تو قدم اول وظیفه ما قبول ورود بچمون به مدرسه دولتیه 🔻تو قدم دوم پیدا کردن مدرسه دولتی خوب ما باید سعی کنیم بچمون رو وارد محیط های دولتی سالم تر کنیم اینجوری هم باعث تقویت مدارس دولتی میشیم هم در تربیتش در محیط سالم خارج از خونه تموم تلاشمون رو کردیم مطمئن باش همون محیط نسبتا سالم هم پراز چالشه بگرد دنبال مدرسه ای که مسئولینش از لحاظ عقیده ای با ما همسو هستن و از لحاظ آموزش خوبه 🔻قدم سوم ایجاد هویت های گروهی اسلامیه یعنی باید حسین با هیئت خاص یا مسجدمحل یا کانون خاصی انس مداوم داشته باشه دوستای هیئتی یا مسجدی یا کانونی خوب داشته باشه و تحت نظر مربی باشه تا بخش زیادی از شخصیتش تو این مکان ها شکل بگیره ادامه دارد... #مدرسه_پسرم #دغدغه_های_من #دلنوشته_های_همسر_یک_جهادی @hamsare_jahadi

حرف دل این روزهای ما جامونده ها...

❁ـ﷽ـ❁ #برای_دلسوخته‌ها هر گروهی را باز میکنی هر کانالی را که میخوانی حرفِ رفتن است حرف گذر و بلیت و کتانی و چفیه و تاول و... و در این میان، از من بپرسی، می‌گویم آن گروهی که بیش از همه تحت فشار است #مادران هستند... یک مرد اگر بتواند که میرود. اگر نتواند، راحت میگوید: امسال پولش نیست نمیروم، مرخصی ندارم نمیروم،... اما یک مادر هزار هزار بار با خودش درگیر است! همه ذرات قلبش کشیده شده سمت عراق، روحش پر کشیده سمت کربلا، پای دلش گام گذاشته در مشایه اما خودش… درگیر درگیر درگیر از یک طرف نگران گرما، گرمازدگی، نبود جا، بیماری، سختی و بی تابی بچه‌ها، خبر شیوع سرخک در عراق، خبر تب دنگی، غذاهای غیرباب میل بچه‌ها و... مگر مسئولیت مادری کم چیزی است؟ از یک طرف مدام خودخوری و خوددرگیری که: اینهمه آدم می‌روند! چرا نمی‌ترسند؟ تو چرا نگرانی؟ لابد من ایمانم مشکل دارد، لابد من آنقدری خریدنی نیستم، من به چشم مولا نیامدم، من بی لیاقتم، من عافیت طلبم و.... حالا اگر باردار باشد که بدتر: فلانی هم باردار بود اما رفت! زمینی هم رفت! تو مگر این بچه را برای همین راه نمیخواهی؟ تو ترسویی، تو وسواس داری، تو روز روزش جا خواهی زد... ━━━━━━━ ⟡ ━━━━━━━ اینهمه فشار از کجا می آید؟ چه شده که اگر کسی این امر مستحب (ولو رزمایش تمدنی) را انجام ندهد، تا این حد خودش را تحت فشار میگذارد؟ یا حتی توسط دیگران قضاوت میشود؟ برچسب میخورد؟ چرا اگر یک مادر بخاطر خوف ضرر منطقی، بخاطر حفظ امانتش، برای جنینش، برای فرزند شیرخواره‌اش، راهی این مسیر نشود، کارش قابل دفاع نباشد؟ عذاب وجدان بگیرد؟ خودش را جامانده بخواند؟! خب! باشد اصلاً بگویید بحث عشق است و عشق منطق ندارد! (؟؟) بفرمایید که آیا این ما جمعیت دلداده عاشق، برای امور دیگر دینی و شعائر اسلامی هم همنقدر مشتاق و بی تابیم؟ همینجور هرطور شده جور میکنیم که بشود؟ روزی پنجاه و یک رکعت نمازمان هم به راه است؟ آیا برای واجبات هم همین طور دست و پا میزنیم؟ آیا برای کارهایی که حتماً و یقیناً درست و لازم هستند اما گاهی حتی دیده هم نمی‌شوند هم اینطور بی قراریم و دل به فکر؟ آیا در پی ترک واجبات و ارتکاب محرمات هم همنقدر خوددرگیری و عذاب وجدان به سراغ ما می‌آید؟ ━━━━━━━ ⟡ ━━━━━━━ حس حسرت درونی، حس درد از فراق، حس دیدن سیل مشتاقانی که جای تو بین‌شان خالیست، بسیار بزرگ است، زیباست، رشد دهنده است اما چقدر از سهمِ این شورِ رفتن ها و جانماندن(؟) ها، مال جوزدگی و «وای خب همه دارند میروند» است و چقدر مال خودم؟ چقدر مال رابطه من و امامم؟ معرفتم؟ و البته همین حرفها هم میشود یک فشار دیگر برای مادری که عازم است! نکند من برای دل خودم میروم؟ نکند من برای هوس خودم بچه‌ها را به سختی می اندازم؟ نکند.... ━━━━━━━ ⟡ ━━━━━━━ همه جا حرف رفتن است. اما سخت ترین انتخاب، مال مادرهاست… همان‌ها که از اولین روزی که آن چند سلول کوچک مهمان وجودشان شدند، طنابی از مهر، از عشق، از مسئوليت، از رشد، از نور به پایشان بسته شد! فراغ و فراغت واژه‌ای بیگانه شد و برای همیشه، وجود این امانت‌ها، شد یکی از مؤثرترین عوامل و مؤلفه‌ها در تصمیم‌های کوچک و بزرگ زندگی… ✍ هـجرٺــــ | د. موحد بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 پی‌نوشت: من هم مادرم، هم معتقد به شعائر، هم پياده روی اربعین رفتم و میروم؛ با بچه و با بارداری و... اما اگر در اطرافم یک مادر پای‌بند فرزند شیرخوارش شده، اگر کسی باردار است، به او تذکر میدهم خود را جامانده و کم لیاقت نداند! او و جاماندگی؟ بی لیاقتی؟! او دارد «شیعه پروری» می‌کند! کاری که هزاران نفر از کربلارونده‌ها نمی‌کنند و از آن -به هزارتوجیه- سرباز میزنند! کاری که از عهده هیچ شیرمردی برنمی‌آید! کاری که خودِ خودِ خدمت به عشاق الحسین و انصارالحسین و #طریق_الحسین است… #مادری_را_با_همه_محدودیتهایش_دوست_دارم #مادری_نیمی_از_عرفان_است #مادری_سختی_شیرین #با_مادری_یاری_گر_امامم #طوبی_للغربا (=گمنام ها) #طوبی_للمادران ! @hamsare_jahadi