✾͜͡💚بِســـمِ الـلّـھِ الـࢪَّحــمـنِ الࢪَّحــیـم✾͜͡💚 #رمان_مدافع_عشق #پارت2 روی پله بیرون از محوطه حوزه، میشینم و افرادی که اطرافم پرسه میزنند را رصد میکنم؛ ساعتی اسن که از ظهر میگذرد و هوا بشدت گرم است. جلوی پایم قوطی فلزی افتاده که هرزگاهی با اشاره پا تکانش میدهم تا سرگرم شوم. تقریبا از همه چیز و همه کس عکس گرفته ام فقط مانده... _هنوز طلبه جذابتون رو پیدا نکردید؟ رو میگردانم سمت صدای مردانه آشنایی که با صدای تمسخر جمله ای را پرانده بود... همان چهره جدی و پوشش ساده چفیه، کوله که باعث میشد بقول یکی از دوستانم #نور_بالا_بزنه. چطور مگه؟...مفتشی...؟! اخم میکنی، نگاهت را به همان قوطی فلزی مقابل من میدوزی _نه خیر خانوم!!... نه مفتشم نه عادت به دخالت دارم اونم تو کار یه نامحرم... ولی... -ولی چی؟... دخالت نکنید دیگه... وگرنه خدا یهو میندازتتون تو جهنما _عجب... خواهر من حضور شما اینجا همون جهنم ناخواسته اس عصبی بلند میشوم... -ببینید مثلا برادر! خیلی دارید از حدتون جلو میزنید! تا کِی قصد بی احترامی دارید!!! _بی احترامی نیست!... یک هفتس مدام توی این محوطه می چرخید اینجا محیط مردونس. -نیومدم تو که... جلو درم آها یعنی آقایون جلوی در نمیام؟... یهو به قوه الهی از کلاس طی الارض میکنن به منزلشون؟... یا شایدم رفقا یاد گرفتن پرواز کنن و ما بی خبریم؟ نمیدانم چرا خنده ام میگیرد و سکوت میکنم... نفس عمیقی میکشی و شمرده شمرده ادامه میدهی: _صلاح نیست اینجا باشید...! بهتره تمومش کنید و برید. -نخوام برم؟؟؟؟؟ _الله اکبر!... اگر نرید... صدایی بین حرفش میپرد: بابا #سید رفتی یه تذکر بدیا! چه خبرته داداش! نگاه میکنم، پسری با قد متوسط و پوششی مثل تو ساده... حتما رفیقت است. عین خودت پررو!! بی معطلی زیر لب یاعلی میگویی و باز هم دور میشوی... #تو_سیدی... 🕊 🌸🕊 🕊🌸🕊 🌸🕊🌸🕊 🕊🌸🕊🌸🕊 🌸🕊🌸🕊🌸🕊

#رمان_مدافع_عشق #پارت8 نزدیڪ غروب،وقت برای خودمان بود… چشمانم دنبالت میگشت.. میخواستم اخرای این سفرچندعڪس از#توبگیرم… گرچه فاطمه سادات خودش گفته بود ڪه لحظاتـےراثبت ڪنم.. زمین پرفرازونشیب فڪه باپرچم های سرخ و سبزی ڪه باد تڪانشان میداد حالـےغریب راالقا میڪرد. تپه های خاڪـے… و تو درست اینجایـے!…لبه ی یڪـےازهمین تپه ها ونگاهت به سرخـےآسمان است. پشت بمن هستـےوزیرلب زمزمه میڪنـے: #ازهرچه_ڪه_دم_زدیم….آنهادیدند آهسته نزدیڪت میشوم.دلم نمی آید خلوتت رابهم بزنم… اما… _ آقای هاشمـے..! توقع مرانداشتی…انهم درآن خلوت.. ازجامیپری!مےایستـےوزمانـےڪه رومیگردانـےسمت من،پشت پایت درست لبه ی تپه،خالـےمیشود و… ازسراشیبـےاش پایین مےافتـے. سرجا خشڪم میزند#افتاد!!… پاهایم تڪان نمیخورد…بزور صدارازحنجره ام بیرون میڪشم… _ آ…آقا…ها..ها…هاشمـے!… یڪ لحظه بخودم می آیم و میدوم… میبینم پایین سراشیبـےدوزانو نشسته ای و گریه میڪنـے… تمام لباست خاڪـےاست… وبایڪ دست مچ دست دیگرت راگرفته ای… فڪرخنده داری میڪنم#یعنی_ازدردگریه_میکنه!! اما…تو… حتمن اشڪهایت ازسربهانه نیست…علت دارد…علتـےڪه بعدها آن رامیفهمم… سعـےمیڪنم آهسته ازتپه پایین بیایم ڪه متوجه وبسرعت بلند میشوی… قصدرفتن ڪه میڪنےبه پایت نگاه میڪنم..#هنوزکمی_میلنگد… تمام جرئتم راجمع میڪنم وبلند صدایت میڪنم… _ اقای هاشمی….اقا #سید… یکلحظه نرید… تروخدا… باور ڪنید من!….نمیخواستم ڪه دوباره…. دستتون طوریش شد؟؟… اقای هاشمی باشمام… اماتو بدون توجه سعـےڪردی جای راه رفتن،بدوی!…تازودتراز شر#صدای من راحت شوی… محڪم به پیشانـےمیڪوبم… #یعنیا_خرابکارترازتوهست_عاخه؟؟؟ #چقدعاخه_بےعرضههههه انقدرنگاهت میڪنم ڪه در چهارچوب نگاه من گم میشوی… #چقدرعجیبـے… یانه… #تودرستی.. ما انقدر به غلطهاعادت کردیم که… دراصل چقدر من #عجیبم….

#پارت2 #رمان_چند_دقیقه_دلت_را_آرام_کن نویسنده:سیدمهدی بنی هاشمی لا الہ الا الله? یهو دیدم سرشو پایین انداخت و رفت با قفسہ ڪتابها مشغول شد.. رومو سمتش ڪردم و با یہ پوزخندے گفتم: -خلاصہ آقاے فرماندہ من شمارمو نوشتم و گذاشتم روے میز هر وقت قرعہ ڪشیتونو ڪردید خبرم ڪنید.? -چشم خواهرم…ان شا اللہ اقا شمارو بطلبہ -خوبہ بهانہ اے براے ڪاراتون دارین…رفیق رفقاے خودتونو قبول میڪنین و بہ ما میگین نطلبید…باشہ…ما منتظریم?? -خواهرم بہ خدا اینجور نیست ڪہ شما میگید… . . یڪ هفتہ بعد ڪہ اصلا موضوع مشهد تقریبا یادم رفتہ بود دیدم گوشیم زنگ میخورہ و شمارہ نا آشناست.. -الو…بفرمایین? دیدم یہ دختر جوان با لحن شمردہ شمردہ پشت خطه: سلام خانم تهرانے شما هستین ؟! بلہ خودم هستم. میخواستم بهتون خبر بدم اقا شما رو طلبیدہ و اسمتون تو قرعہ ڪشے مشهد در اومدہ.. فردا جلسہ هست اگہ میشہ تشریف بیارین.. ساعت و محل جلسہ رو گفت و قطع ڪرد… اصلا باورم نمیشد…هیچ ذوقے و حسے نسبت بہ طلبیدن نداشتم ولے از بچگے دوست داشتم تو همہ ے مسابقات برندہ بشم و الانم حس یہ برندہ رو داشتم… . تا فردا دل تو دلم نبود…? . . فردا شد و رفتم سمت محل جلسہ و دیدم دخترا همہ چادرے و نشستن یہ سمت و پسرا هم یہ سمت و دارن ڪلیپے از مشهد پخش میڪنن.. مجرے برنامہ رفت بالا و یڪم صحبت ڪرد و در آخر گفت آقا سید بفرمایین… دیدم همون پسر ریشوے اونروزے با قد متوسط رفت پشت میڪروفون اینجا فهمیدم ڪہ جناب فرماندہ #سید هم  هستند.? . خلاصہ روز اعزام شد… بدو بدو رفتم سمت اتوبوس و وارد شدم ڪہ دیدم عهههہ…یہ عدہ ریشو توے ماشین نشستن ?? تازہ فهمیدم اشتباهے اومدم… داشتم پایین میرفتم ڪہ دیدم آقا سید دارہ لوازم سفرو تو صندوق ماشین جا میزنہ و یهو منو دید…و اومد جلو: -لا الہ الا اللہ… -خواهر شما اینجا چے میڪنید؟؟ . -هیچے اشتباهے اومدم…? -اخہ بنر بہ اون بزرگے زدیم جلوے اتوبوس…? -خیلے خوب… حالا چیزے نشدہ ڪہ…? -بفرمایین…بفرمایین تا دیر نشدہ…? ساڪم رو گذاشتم رو صندلیم ڪہ گوشیم زنگ خورد: دوستم مینا بود میگفت بیا آخرہ ڪلاسہ و استاد لج ڪردہ و میخواد غائبا رو حذف ڪنه? اخہ من تو اتوبوسم مینا?? بدو بیا ریحانہ…حذف شدے با خودتہ ها…از ما گفتن? الان میام الان میام..? .سریع رفتم و از شانس گندم اسمم اواخر لیست بود…