✾͜͡💚بِســـمِ الـلّـھِ الـࢪَّحــمـنِ الࢪَّحــیـم✾͜͡💚 #رمان_مدافع_عشق #پارت2 روی پله بیرون از محوطه حوزه، میشینم و افرادی که اطرافم پرسه میزنند را رصد میکنم؛ ساعتی اسن که از ظهر میگذرد و هوا بشدت گرم است. جلوی پایم قوطی فلزی افتاده که هرزگاهی با اشاره پا تکانش میدهم تا سرگرم شوم. تقریبا از همه چیز و همه کس عکس گرفته ام فقط مانده... _هنوز طلبه جذابتون رو پیدا نکردید؟ رو میگردانم سمت صدای مردانه آشنایی که با صدای تمسخر جمله ای را پرانده بود... همان چهره جدی و پوشش ساده چفیه، کوله که باعث میشد بقول یکی از دوستانم #نور_بالا_بزنه. چطور مگه؟...مفتشی...؟! اخم میکنی، نگاهت را به همان قوطی فلزی مقابل من میدوزی _نه خیر خانوم!!... نه مفتشم نه عادت به دخالت دارم اونم تو کار یه نامحرم... ولی... -ولی چی؟... دخالت نکنید دیگه... وگرنه خدا یهو میندازتتون تو جهنما _عجب... خواهر من حضور شما اینجا همون جهنم ناخواسته اس عصبی بلند میشوم... -ببینید مثلا برادر! خیلی دارید از حدتون جلو میزنید! تا کِی قصد بی احترامی دارید!!! _بی احترامی نیست!... یک هفتس مدام توی این محوطه می چرخید اینجا محیط مردونس. -نیومدم تو که... جلو درم آها یعنی آقایون جلوی در نمیام؟... یهو به قوه الهی از کلاس طی الارض میکنن به منزلشون؟... یا شایدم رفقا یاد گرفتن پرواز کنن و ما بی خبریم؟ نمیدانم چرا خنده ام میگیرد و سکوت میکنم... نفس عمیقی میکشی و شمرده شمرده ادامه میدهی: _صلاح نیست اینجا باشید...! بهتره تمومش کنید و برید. -نخوام برم؟؟؟؟؟ _الله اکبر!... اگر نرید... صدایی بین حرفش میپرد: بابا #سید رفتی یه تذکر بدیا! چه خبرته داداش! نگاه میکنم، پسری با قد متوسط و پوششی مثل تو ساده... حتما رفیقت است. عین خودت پررو!! بی معطلی زیر لب یاعلی میگویی و باز هم دور میشوی... #تو_سیدی... 🕊 🌸🕊 🕊🌸🕊 🌸🕊🌸🕊 🕊🌸🕊🌸🕊 🌸🕊🌸🕊🌸🕊