✅ قصیده ای در مدح حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف🍃🌺 ✍ از مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری، شهید رابع اعلی الله مقامه الشریف ✍ زنده یاد استاد علی ابوالحسنی (منذر)، مورخ و پژوهشگر فقید معاصر که چندین جلد کتاب در مورد علامه شیخ فضل الله(ره) به رشته تحریر درآورده است، در کتاب «خانه بر دامنه آتشفشان، شهادتنامه شیخ فضل‌الله نوری»، قصیده ای از ایشان را در مدح حضرت ولی عصر(عج) آورده است. گفتنی است، شیخ شهید در این قصیده ی خواندنی، بیت معروف سعدی (ما از تو به غیر تو نداریم تمنا | حلوا به کسی ده که محبت نچشیده) را نیز تضمین کرده است. با هم می خوانیم🔰 ای آنکه کسی سرو، چو قد تو ندیده/چون لعل لبت غنچه ز گلزار نچیده چون نرگس مستت به همه گلشن عالم/نه دیده چنین دیده و نه گوش شنیده ای مظهر خوبان همه «خوب» اند تو «خوبی»/نوری است جمالت که ز انوار چکیده خضر ار لب لعل تو نمی کرد تمنا/تا حشر به سرچشمه حیوان نرسیده «نشناخته» گفتند گروهی که خدایی! /پس «مرد شناسای» تو را چیست عقیده؟! واقف نشد از سرّ تو ای مخزن اسرار/جز عارف چل ساله که در خرقه خزیده ذات تو معماست به بویش نبرد پی/آنکس که یکی جرعه زجامت نچشیده دانم به یقین گر به رخت پرده نبودی/کس یوسف کنعان به کلافی نخریده! می کرد تجلی اگر این یوسف ثانی/دلباختگان، دل عوض دست، بریده! در مردمک دیده و از دیده نهانی/پیدا و نهان! غیر خداوند که دیده؟! جز دیدن روی تو ندارد غرضی چرخ/زین گردش روز و شب با قد خمیده دانی ز چه در پای گل سرخ بود خار؟/از بس که به گلزار، به شوق تو دویده پرسیده ای از خار چرا نوک تو سرخ است؟/از بس که به پای گل بیچاره خلیده از هجر تو، در ساحت گلزار، عزادار/بلبل به نواخوانی و گل جامه دریده دل فاخته سان بهر تو با نغمۀ کوکو/هر لحظه از این شاخ به آن شاخ پریده از چیست که بلبل شده دلباخته گل؟/زین رو که یکی روز، گلی دست تو دیده زان روز که من باخته ام نرد محبت/دانسته ام آخر به کجا کار کشیده دهری است زند زلف تو اندر دل ما نیش/افسون نکند چارۀ این مار گزیده پنهان ز عدویی، زمحبان ز چه ای دور؟/جانها به لب از هجر تو ای ماه رسیده عید است جهانی همه در وصل گل و مل/جز من که ز «هجر» ت دلم از عیش کپیده آیا شود آن دم که کنی تازه روانم؟/زان باد صباحی که ز کوی تو وزیده آیا شود آن روز که بینیم بیکبار آن یار؟!/گذشتیم ز مرّات عدیده! زین رو شده آهوی ختا شهرۀ آفاق/کاندر حرم قدس تو یک لحظه چریده شد چشم سپید از پی دیدار تو، تا کی؟/از دامن وصل تو بود دست بریده؟ تا چند به هجران تو باشیم گرفتار/رحمی بکن ای آهوی از دشت رمیده صد شکر نمردیم و رسیدیم به شعبان/کاین ماه دگر باره به ما روح دمیده گو تهنیت عید بدان نور مجسم/کامروز خدا بر همه ی خلق گزیده «ممتاز[۱]» به شب روز، دعاگو و ثناجو/هست از نظر لطف تو این طرفه قصیده جز شربت لطف تو نداریم تمنا/ حلوا به کسی ده که محبت نچشیده 🔸قابل ذکر است که مجموعه اشعار باقیمانده از مرجع شهید، در قالب یک پی دی اف تحت عنوان "نورالاشعار علامه نوری" نشر یافته است. 🔸[۱] مرجع شهید، به غیر از "نوری" به "ممتاز" نیز تخلص داشته اند. #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN @ShahidRabe

💧از تکرار و تکراری‌ها خسته‌ام ✍ علی کردانی مولای من نه به فرداها خوشم، نه به هفته‌ها، نه به ماه‌ها، نه به سال‌ها؛ نبودنت طعم غربت دارد و غربتت طعمی عجیب. روزگاران برایم سم شده مثل زهری که به رضا"علیه‌السلام" چشاند. نبودنت مثل زهری تمام وجودم را گرفته و غم‌ غیبت مرگ من شده در حالی که زنده‌ام. به‌خدا قسم روزها و شب‌ها نه رنگی برایم دارد نه نقشی؛ اینک، تمام دغدغه‌ام تویی؛ چون از تکرار و تکراری‌ها خسته‌ام. نبودن عقلی چون تو، بی‌عقل‌ها را عاقل و نبودن عالمی چون تو، جاهلان را عالم نشان داده. نمی‌دانم چه بگویم؟ تنها حرفم آمدن توست و من مرده‌ای در میان زنده‌هایم تا تو بیایی و مرا زنده نمایی. به‌خدا قسم، غم فاطمه، علی، حسن، حسین، سجاد، باقر، صادق، کاظم، رضا، جواد، هادی، حسن "علیهم‌السلام" چیزی نبود جز حضورت و حضورت غمی ماند بر ظهورت. ✓ عج‌الله‌ تعالی فرجه الشریف #دلنوشته #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

. وقت پیوند آسمان و زمین #ویراستی #نیمه_ی_شعبان #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

از ما‌ نگیر مستیِ چشم‌ خمار را دیدیم در پیاله‌ی خود عکس یار را پوشانده روی آینه را تلّی از غبار کِی می‌تکانی از دل ما این غبار را من دورم از نگاه تو که سبز و روشن است ترسیم‌ کن دوباره برایم بهار را تنها به شوق دیدن روی تو بود اگر جانم خریده سختی این‌ روز گار را مردن برای تو همه‌ی حسرت من است کِی می‌کنی نصیب من این افتخار را یاقوت می‌شود دل هر سنگریزه‌ای این‌جاده‌ها ببیند اگر آن سوار را کوتاهی از دل من و از  دیده‌ی من است خوانده‌ست غایبش اگر آن آشکار را! عجّل علی ظهورک یا صاحب الزمان پایان ببخش سختی این‌انتظار را... #مهتا_صانعی #نیمه_شعبان #عجل‌علی‌ظهورک @shaeranehowzavi

. 💠 تیتر یک رسانه‌های جهان می‌شوی روزی 💐 تو آمدی جانا #رحیل #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

. 💐دری به روی انتظار ✍️ استاد جواد محدثی گرچه خسته ام گرچه دلشکسته ام باز هم گشوده ام دری به روی انتظار تا بگویمت، هنوز هم به آن صدای آشنا امید بسته ام 🔹 ای تو صاحب زمان ای تو صاحب زمین دل ، جدا زِ یاد تو آشیانه ای خراب و بی صفاست یاد سبز و روحبخش تو یاد لطفِ بی نهایتِ خداست کوچه باغ سینه ام ، ای گل محمدی ! به عطر نامت آشناست آنکه در پی تو نیست ، کیست؟ آنکه بی بهانه ی تو زنده است ، در کجاست؟ 🔹 ای کبوتر دلم هوایی محبتت سینه ی من آشنای نعمت غم است گر هزار کوه غم رسد ، هنوز هم کم است از درون سینه ام ناله های مرغ خسته ای به گوش می‌رسد بالهای زخمی ام ، نیازمند مرهم است 🔹 ای عزیزِ دل ، پناه شیعیان ای فروغ جاودان سایه ی بلند نام و یاد تو از سر و سرای عاشقان بی قرار ، کم مباد قامت بلند شوق جز بر آستان پُر شکوه انتظار خَم مباد. (چکیده ای از شعر بلند دری به روی انتظار) ✍🏼 شهریور ۱۳۷۵ #امام_زمان #نیمه_شعبان #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

✔️ ایمان و امید ✍️ حبیب الله بابایی، استاد حوزه و دانشگاه برخی از الهی‌دانان تأکید می‌کنند که بدون ایمان و معرفت ایمانی، امید تبدیل به یک اتوپیای مبهم و نامعلوم می¬شود، و بدون امید هم ایمان پاره پاره شده، و تبدیل به باوری ضعیف و زبون (fainthearted) و ایمانی مرده (dead faith) می‌گردد. تنها از طریق ایمان است که می توان راهی به سوی زندگی حقیقی پیدا کرد و تنها از طریق امید است که فرد می تواند خود را در چنین طریقی حفظ نموده و در آن استوار بماند. از این نظر، اگر ایمان منوط به امید می‌شود، آنگاه گناه بی‌ایمانی در ناامیدی نیز معلوم می-گردد. در واقع خدا با وعده‌ای که به انسان می‌دهد او را گرامی می‌دارد، ولی آنگاه که انسان چنین وعده ممکن در آینده را باور نمی‌کند، دچار گناه شده و باور خود را در معرض بی‌ایمانی قرار می‌دهد. در این بیان، ناامیدی برخاسته است از انتظار عجولانه و بی حساب از آنچه که خدا وعده داده ولی هنوز به نقطه کمال لازم نرسیده است. هر دو شکلِ ناامیدی که گاه به صورت توهم کمال ظاهر می-شود و گاه به صورت سرخوردگی خود را نشان می‌دهد، موجب می‌شود که امید کارکرد موثر خود را از دست بدهد و اساسا ایمان نیز از وجود آدمی رخت بربندد. این مضمون از «امید» و نسبت بین ایمان و امید و ربط بین کفر و ناامیدی در قرآن کریم نیز آمده است آنجا که می‌فرماید: «لا تیأسوا من روح الله انه لا ییأس من روح الله الا القوم الکافرون» (87 / یوسف). هرچند این آیه در مورد برادران حضرت یوسف علیه السلام است، لیکن تعبیر «انه» اشاره به کبرای کلی و اصل دینی دارد که شامل همه در همه زمان‌ها و مکان‌ها می‌شود. شایان ذکر است اساسا «قلمرو احتمالات و امکانات» در این دنیا با «قلمرو امید به تغییرات و تحولات» ملازم و منطبق است. هر میزان امید بیشتر و هرکجا خوش‌بینی به آینده عمیق‌تر باشد، تحولات و تغییرات رو به رشد هم بیشتر و رهایی از مشکلات ممکن‌تر خواهد بود. از سوی دیگر، هرمیزان ناامیدی‌ها (با تصور اینکه امور به پایان رسیده است) بیشتر شود، ممکن‌ها تبدیل به ناممکن می‌شود و بنیان هرتغییر و تحول بزرگی هم ویران می‌گردد. امیدهای بزرگ به تحولات بزرگ و به رهایی از مشکلات بزرگ راهی خواهد بود برای تغییرات بزرگ در عرصۀ جهانی. چنین امیدی مبتنی بر ایمان‌های بزرگی است که می‌تواند در میان مردم بزرگ و یا انسان‌های بزرگ ظاهر شود و حرکت‌ها و جسارت‌های بزرگ و تطورات تاریخی را در مقیاس جهانی موجب شود. در مقابل، ناامیدی‌های بزرگ و یأس‌های کبیره نیز عملا اقدامات کلان را ناممکن نموده و راه‌های دشوار را عملا به راهی محال تبدیل می‌کند. تمدنی بودن مسئلۀ «امید» از همین‌رو حائز اهمیت است که تمدن‌ها همواره در بسترهای بحرانی و در نقطه‌های بزرگی از دشواری‌ها و سختی‌ها بروز و ظهور پیدا می‌کنند و اساسا گذر از این دیواره‌های ضخیمِ انباشته از ترس و یأس، جز با «ایمان و امید» شدنی نیست. بدین‌سان، در فرایند تمدن دینی باید بتوان امید را در مقیاس جهانی و در اندیشۀ معطوف به این جهان و مسئله‌های دنیوی ایجاد کرده و فرد و جامعه را نسبت به کنشگری در عرصه‌های تمدنی جسورتر و توانمندتر ساخت. #مهدویت #امام_زمان #نیمه_شعبان #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

🔴 بيعت‌نامه‌ی امام عصر(عج) با ۳۱۳ ياور اصلی ✍️ احمدحسین شریفی، رییس دانشگاه قم، استاد حوزه و دانشگاه 🔶مرحوم حائری یزدی در کتاب إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب(عج)، متن بیعت‌نامه امام زمان روحی له الفداء را با ۳۱۳ یاور اصلی خود نقل کرده است که ترجمه آن را عیناً تقدیم می‌کنم. به امید آنکه ما نیز خود را متعهد به اخلاقیات مهدی‌پسند بدانیم. 🔹این بیعت‌نامه گويای آن است که يک مدل عملی از سبک زندگی مهدوي به جهانيان عرضه می‌شود. مدلی که جذابيت فراوان دارد آن هم در جوامعي که پر از فساد و ظلم و بی‌عدالتی شده باشند و از ستم و ظلم به ستوه آمده باشند؛ وقتی چنان مدلی از رفتار را می‌بينند همگی جذب می‌شوند: «با او بيعت می‌کنند که هرگز از اين اصول عقب‌نشينی نکنند: (۱) هرگز دزدی نکنند؛ (۲) زنا نکنند؛ (۳) هيچ کار حرامی را مرتکب نشوند؛ (۴) هرگز دنبال فساد و فحشا نروند؛ (۵) به ناحق هيچ کس را نزنند؛ (۶) طلا و نقره، گندم و جو ذخيره نکنند مسلمانی را دشنام ندهند؛ (۷) خون به ناحق نريزند؛ (۸) به آبروی کسی لطمه نزنند؛ (۹) به خانه‌ی کسی هجوم نبرند؛ (۱۰)‌ کسی را به ناحق نزنند؛ (۱۱) مسجدی را خراب نکنند؛ (۱۲) هرگز شهادت باطل ندهند؛ (۱۳) هرگز بدگويی مؤمنان را نکنند؛ (۱۴) هرگز ربا نخورند؛ (۱۵) در سختی‌ها صبور باشند و جزع نکنند؛ (۱۶) خداپرستی را لعن نکنند؛ (۱۷) شراب نخورند؛ (۱۸) لباس مطلا و حرير و ابريشمين نپوشند؛ (۲۰) دشمن شکست خورده‌ی در حال فرار را تعقيب نکنند؛ (۲۱)‌ خونی را به ناحق نريزند؛ (۲۲) مسلمانی را فريب ندهند؛ (۲۳) حتی نسبت به کافران و منافقان نيز ستم روا ندارند؛ (۲۴) ساده‌زيست باشند؛ خاک را فرش خود قرار دهند؛ (۲۵)‌ از فساد و فحشا بيزاری جويند؛ (۲۶) امر به معروف و نهی از منکر کنند. 🔹سپس او نيز می‌فرماید: اگر شما به اين عهد و پيمان متعهد بمانيد من نيز با شما عهد می‌بندم که: (۱) ياران خاص ديگری را برنگزينم و کسی را بر شما ترجيح ندهم؛ (۲) در خوراک و پوشاک و مرکب همچون شما رفتار کنم؛ و برای خودم برتری قائل نباشم؛ (۳) همواره با شما باشم و با شما حرکت کنم؛ (۴) به کم راضی باشم؛ (۵)‌جهان پوشيده از ظلم و جور را پر از عدل و قسط کنم؛ (۶)‌ و خدا را آنگونه که سزاوارش است عبادت کنيم. 🔹سپس می‌فرمايند: من به عهدم با شما پايبندم؛ شما هم پايبند باشيد. #مهدویت #امام_زمان #نیمه_شعبان #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

🍃 سیره و سلوک مهدی‌باوران ✍️ جواد رستمی، روزنامه نگار حوزوی در روزنامه خراسان نوشت: انتظار فرج، انتظار گشایش در امور و ظهور امام زمان(عج) در زبان روایات عنوان بهترین اعمال را دارد چرا که انسان می سازد و در کنار تربیت دینی، هدایتگری می کند. انتظار خود گشایشگر است و جامعه اسلامی را از بن بست رها می کند اگر نیک بنگریم جوامعی به بن بست و پوچی رسیدند که منتظر نیستند و حال آنکه انتظار در جامعه اسلامی موجب پویایی و تحرک شده و زندگی را معنا می بخشد. یک منتظر واقعی، انتظار را در اعمال و رفتار و گفتار خویش نشان می دهد آنجاُ که در زندگی شخصی خود و روابط با همسر و فرزندان و پدر و مادر و خویشان و وابستگان با روی گشاده و اخلاق نیک و نرم خویی سخن می‌گوید و نسبت به آنها احساس مسؤلیت و حق و حقوق آنها را محترم می‌شمارد. یک منتظر واقعی نسبت به همسایه، همکار و هموطن نیز روابطی محترمانه و آکنده از مهر و محبت دارد به حقوق آنها احترام می گذارد. ضمن حفظ عزت خویش تواضع و فروتنی در رفتار دارد. منتظر واقعی سبک زندگی خویش را بر مدار خواسته و میل و رغبت امام زمانش بنا می کند. به نیکی روی آورده از بدی ها دوری می کند تا دل او را به دست آورد. از آنچه موجب رنجش حضرت می شود پرهیز کرده و آنچه باعث خرسندی و رضایتش می شود را انجام می دهد. یک منتظر واقعی نسبت به جامعه و کشور خود و هر کُنشی از آنها حساس بوده و واکنشی مبتنی بر عقل و غیرت و همت دینی نشان می‌دهد اگر خلاف ببیند سکوت نمی‌کند یا نسبت به کج‌روی و تندروی‌ها خاموش نخواهد بود و این توجه و نگرانی اش که به نوعی مطالبه‌گری درستی و حق و حقیقت است ضامن بقای جامعه اسلامی، نصرت دین و رشد فرهنگ وطن خواهد شد. منتظر واقعی کسی است که سبک زندگی او اسلامی بوده و اهل بیت(ع) را الگوی خود قرار می دهد واین انتظار را در رفتار و گفتار خویش به نمایش می‌گذارد. #مهدویت #امام_زمان #نیمه_شعبان #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN