شهید رئیسی، طلبه‌ی به حمل شایع! ✍ در اصطلاح طلبگی «طلبه‌ی به حمل شایع» یعنی کسی که صفات یک طلبه‌ی واقعی را دارا شده و لباس انبیاء به قامتش گشاد نیست! در یک سطح، طلبه ای را که اهل تهذیب و تلاش علمی باشد و از وظایفش در قبال نظام اسلامی غافل نباشد طلبه‌ی واقعی می‌نامیم، اما در بین روحانیون سیاسی نمیدانم چند نفر با این صفت می‌شود پیدا کرد؟ طلبه‌ای که جناحی نشده و به هوای سیاست، دین را تحریف نکند، طلبگی‌اش را قایم نکند، رسالت الهی‌اش را از یاد نبرد و... جمع این صفات در یک سیاستمدار سخت است، اما رئیسی توانسته بود؛ او اخلاق و تقوا را با جهاد و سیاست‌ورزی آمیخته بود. ➖همان روز که در برابر جسارت‌ها سکوت کرد و گفت «اگر با اهانت به من مشکلات مردم حل می شود اشکالی ندارد»، فهمیدیم واقعا طلبه‌است و در بحبوحه‌ی مناظرات، اخلاق یادش نرفته! ➖آن وقت که در روستایی در کرمان به شوق خدمت، عمامه و عبایش خاکی شد، معلوم بود که لباس طلبگی را ابزاری برای خدمت می‌داند نه زینتی که غبار نپذیرد؛ ➖آن روز که در سازمان ملل قرآن را به دست گرفت و همچون ابراهیم نبی، بت‌های پوشالی غرب و غربگراها را شکست، که «فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ»، یادش بود که طلبه هر جا برود باید سلاح قرآن همراهش باشد، حتی سازمان ملل! ➖ آنجا که از خستگی خوابش می‌برد و تختخوابش را با هواپیما نمی‌آوردند معلوم بود با قبلی فرق دارد! ➖ آنجا که با کارگران هم‌سفره میشد و مستضعفین را ولی نعمت می‌دانست معلوم بود عاقبتش به شهادت می‌رسد نه استخر فرح! او طلبه‌ی به حمل شایع بود؛ طلبه‌ی واقعی! ✍مجید ابطحی #شهید_رئیسی #طلبه‌ی_واقعی #نویسندگان_حوزوی_آذربایجان_شرقی @howzavian_eastazarbaijan