eitaa logo
نویسندگان حوزوی
3.3هزار دنبال‌کننده
6.5هزار عکس
530 ویدیو
186 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🌤نوشتن، هوای تازه است و نویسندگی، نان شب. 🍃#مجله_ی_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه نخبگان و اندیشوران #حوزویانِ_کنشگرِ_رسانه_ای 👇 ارتباط @Jahaderevayat
مشاهده در ایتا
دانلود
‌ ~ ﺯﻥ‌های ﻣﺎ ﻣﻠﮑﻪ هستند در لبنان یك ﻣﺮﺩ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﺍﺯ امام‌موسی‌صدر ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﭼﺮﺍ ﺩﺭ ﺍﺳﻼﻡ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﺯﻥ ﺑﺎ ﻣﺮﺩ ﻧﺎﻣﺤﺮﻡ ﺣﺮﺍﻡ ﺍﺳﺖ؟ امام‌موسی‌صدر ﮔﻔﺖ: ﺁﯾﺎ ﺗﻮ می‌توانی ﺑﺎ ﻣﻠﮑﻪ ﺍﻟﯿﺰﺍﺑﺖ ﺩﺳﺖ ﺑﺪﻫﯽ؟ ﻣﺮﺩ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﮔﻔﺖ: ﺍﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﻧﻪ! ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪﻧﻔﺮ ﻣﺤﺪﻭﺩاند ﮐﻪ می‌توانند ﺑﺎ ﻣﻠﮑﻪ ﺩﺳﺖ ﺩﻫﻨﺪ. امام‌موسی‌صدر گفت: ﺯﻥﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﻣﻠﮑﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﻠﮑﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺩﺳﺖ نمی‌دهند. @insamti @howzavian
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔹خاطرات اسنپی ۱ ✍️ مجتبی عادل پور چند سالی بود روزی دوازده سیزده ساعت با لپ‌تاپ کار می‌کردم؛ از کار پژوهشی و تدریس آنلاین گرفته تا ویراستاری؛ اما راستش از این کار، پول یک آبدوغ خیار هم درنمی‌آمد. بگی‌نگی لپ‌تاپم به صدا درآمده بود که فلانی اگر به فکر من نیستی، لااقل به فکر چشمانت باش! بی‌راه هم نمی‌گفت. گاهی چشمانم چنان می‌سوختند که احساس می‌کردم داخلشان یک مشت شن و نمک ریخته‌اند. حتی این اواخر مجبور شدم دست‌رنج یک ماهم را بدهم و عینک بلوکات بخرم. هرچند عینک هم افاقه نکرد. شده بودند دو کاسهٔ خون. هیپوتالاموس مغزم عین ماشینی که چراغ چکش روشن شده باشد، دائم هشدار صادر می‌کرد: «داداش! به خودت رحم کن؛ الانه که گیم‌اور بشی!» سر شب که می‌شد کرکرهٔ پلک‌هایم مثل شلواری که کشش خراب شده باشد، بی‌اختیار پایین می‌آمد. بقیهٔ اعضای بدنم هم وضعیت بهتری نداشتند. ستون فقراتم شده بود مثل ماشین‌های تصادفی و چپ‌کرده که باید می‌رفتند شاسی‌کشی! مثل شتر داستان‌های لیلی و مجنون راه می‌رفتم. بماند که توی خواب با کسانی که نیم‌فاصلهٔ کلمات را رعایت نمی‌کردند، مدام سرشاخ می‌شدم. قبل اینکه ادامهٔ خاطره را بنویسم، بگذار پرانتزی باز کنم و یک ماجرای خیلی کوچولو نقل کنم. چند مدت پیش به یکی از اساتید اهل قلمم که حق زیادی برگردنم دارد، زنگ زدم و گفتم: «فلانی خودت خبر داری که خرج سواره است و درآمد پیاده. قصد دارم روی نویسندگی سرمایه‌گذاری کنم. این راه نان دارد یا نه؟» این استادم صاحب ‌نام و نشان است. اصلاً روزنامه دارد و سردبیر است. گفت: «اگر دنبال نانی، زنبیلت را اینجا نگذار! به فکر نان باش که خربزه آب است!» بدون سانسور بنویسم؛ حتی دوبار با تأکید گفت: «در این مملکت، بدبخت‌تر و بیچاره‌تر و ممفلوک‌تر از نویسنده وجود ندارد!» آن موقع انگار طلسم شده بودم. به جای اینکه توصیهٔ استاد را آویزهٔ گوش کنم، فرستادمش به بخش بایگانی قشر خاکستری مغزم. لذا شد همانی که اول خاطره نوشتم. نصیحتی کنمت بشنو و بهانه نگیر هر آنچه مشفق ناصحت گویدت بپذیر القصه اینکه از نویسندگی آبی برایم گرم نشد. این شد که وسوسه شدم برم سراغ ناوگان خدوم اسنپ! ادامه دارد ... @howzavian_qom
🔆 تنوع تعبیر در نوشتن ✍️ سعید احمدی از رموز نویسندگی این است که برای نوشتن یک معنا، همیشه از یک واژه استفاده نکنیم. سیب یکی از میوه‌ها است. وقتی داریم درباره‌ِ سیب می‌نویسیم آیا لازم است همیشه نام سیب را تکرار کنیم؟ یک سطر گذشت و سه‌تا سیب در آن بود؛ پس هنگامی که می‌خواهیم از این میوه‌ی هفت‌سینی بگوییم می‌توانیم عبارت‌های گوناگونی را سر جای آن نام بگذاریم؛ مثل نماد سلامت، بی‌کار کننده‌ی پزشکان یا میوه‌ی هبوط (به قولی). گاهی نیز عبارت‌هایی به تناسب جمله و حال‌وهوای متن می‌شود یافت و برای آن به‌کار برد. حال که سخن از نوزادان درخت شد، از گلابی هم بگوییم که به آن شاه‌میوه، تحفه‌ی نطنز و آمرود هم می‌گویند. کسی که درباره‌ی اصفهان می‌نویسد، چقدر هنر دارد که چند واژه و عبارت جورواجور از آستین خود بیرون بریزد روی صفحه؟ نوشتن درباره کاشان، تهران، خوزستان، بغداد، مکه و دیگر شهرها و مکان‌ها چطور؟ آیا مکه همیشه مکه است که بگوییم رسول خدا در مکه به دنیا آمد، در مکه بزرگ شد و در مکه به پیامبری رسید؟ اشخاص، افراد، اخلاق و صفات چطور؟ حیوانات، اندام‌ها، شغل‌ها، اشیاء و حوادث اگرچه نام صریح و رایجی دارند، از ویژگی‌های برخوردارند که بیان آن‌ها لطف دیگری به نوشته‌ها و کلام ما می‌بخشد. آیا ما همیشه غذا می‌خوریم یا جای چنین معنایی می‌شود عبارت‌هایی را کاشت که بوی تری و تازگی بدهند و بر لطافت و حلاوت بیان بیفزایند؟ شیر یک حیوان است و مردم به آن سلطان جنگل نیز می‌گویند. آیا نمی‌شود به او گربه‌سان اعظم هم گفت؟ چند واژه و عبارت متفاوت اما هم‌معنا برای کلاغ هست؟ اکنون که تب جنگ اسرائیل داغ است و متون بسیاری در این‌باره می‌نویسیم و می‌نویسند، چند روزنامه‌نگار وجود دارد که در یک یادداشت، فقط یک بار، این نام را ببرد و در دیگر جملات «رژیم غاصب، فلسطین اشغالی، خانه‌ی عنکبوت، کشور جعلی، غده‌ی سرطانی، سردسته‌ی کودک‌کش‌ها، قاتل بالفطره، خون‌آشام مدیترانه» و همانند آن‌ها را جایگزین کند؟ 🆔 @howzavian_isfahan
. آیت الله میرباقری است امان از حزب‌بازی و وطن‌فروشانی امثال روزنامه هم‌میهن که به هر دری می‌زنند تا حزب‌الله را جنگ‌طلب و عناصر خشونت در افکار عمومی جا بزنند. 🆔 @howzavian
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔴 گرای ترور از داخل 📌اگر خبرنگاری از روزنامه‌های زنجیره‌ای اصلاحات، آدرس منزل آیت الله میرباقری را برای ترورش به اسرائیلی‌ها داد، تعجب نکنید. ▪️فـردی که سال‌هاست فراتر از روش‌هایِ مرسوم روی منبر، به تبیینِ روش‌هایِ نفوذ بنیادهای فکری غرب و نقدِ این تفکر می‌پردازد و بدونِ جنجال و حاشیه «تقابل جبههٔ کفر و جبههٔ حق» رو برای مخاطب صریح، صمیمی، مستند و مستدل تفهیم می‌کند. حالا روزنامهٔ هم‌میهن نسبت به حضور ایشان در برنامهٔ جریان با این تیتر واکنش نشان داده است که «تئوریسینِ جنگ»!! 🔻این روزها، منشأ القای خشونت که بسیار هم خانگی ست، راحت‌تر برملا می‌شود. ▫️در شرایطی که حیاتی‌ترین تقابلِ تاریخ بین جبههٔ حق و باطل در حال اتفاق افتادن می‌باشد و منطقه به واسطهٔ آتش‌افروزی‌هایِ غرب و رژیم صهیونی و کُشتار بیش از ۴۰ هزار انسان ملتهب گردیده و جبههٔ کفر با تمامِ توان برای تقابل با «حق» به میدان آمده تبیینِ اساس و دلایلِ تقابلِ جبههٔ کفر و حق بیشتر از هر‌زمانِ دیگه‌ای لازم است؛ اما روزنامهٔ هم‌میهن بجایِ تحسین مواضع آیت‌الله میرباقری بعنوان «یک تئوریسینِ اندیشهٔ محـورِ مقاومت» به تخریبِ این شخصیت با چنین تیترِ مغرضانه‌ای پرداخته است. 🔻بخش کوتاه از گفتگوی اولِ آیت‌الله میرباقری در برنامهٔ جریان را تماشا کنید. 🎙صوت جلسه اول 🎙صوت جلسه دوم (رحامدیا) 🆔 @howzavian 🆔 @rahamedia
چوب دستی یا رمی جمره 🔸از دیروز رمی جمره ابوابراهیم مهمترین خبر دنیا شده است. چوب دستی که در آخرین لحظات عمر با برکت و مجاهدانه خود در میدان نبرد و مجاهدت به سمت ریز پرنده اسرائیلی توسط این ابر قهرمان پرتاب شد، در حکم رمی جمره ی ابراهیم خلیل بود. 🔹رمی جمره ای که تا این زمان، نماد مبارزه و نفرت مسلمین جهان از شیطان و نمادهای شیطانی شد و همه ساله در موسم حج انجام میگیرد. ♦دیروز ابراهیم با سنگ ریزه به سراغ شیطان رفت و امروز ابوابراهیم با چوب دستی. 🔸شک نداریم که این حرکت آغازی دوباره برای فرزندان ابراهیم در محور مقاومت است تا برای نابودی رژیم حرام زاده صهیون تا پای جان مجاهدت کنند. این چوب دستی عصای موسایی خواهد شد در دستان فرزندان یحیی برای نابودی شیطان. 🔸شهید سنوار ایستاده شهید شد و تا آخرین نفس از مبارزه و جهاد دست برنداشت. باشد که ماهم به وظیفه شرعی خود در ضربه زدن به اسرائیل تا پای جان بایستیم و هرگز تسلیم نشویم. به امید نابودی رژیم منحوس و برافراشته شدن پرچم اسلام در عالم. ✍ مُحَمَّدْ جَواد طَهْمٰاسِبٖی @howzavian_zanjan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ای دیو پلید، با توام ای خونخوار ای کشتی‌ طوفان زده‌ی بی‌مقدار آزادی قدسِ مابه حق، نزدیک است با خون خودش نوشت،یحیی سنوار. (سایه) @shaeranehowzavi
میرباقری؛ تئوریسین جنگ یا مبتکر راهبردی مقاومت؟ ✍️سجاد انجم‌شعاع وقتی به خط تخریبی اصلاحات علیه نگاه می‌کنیم، مسأله فقط یک تقابل فکری یا اختلاف سیاسی نیست؛ بلکه این، نبرد عمیق‌تری است میان گفتمان عزت‌محور مقاومت و گفتمان سرسپردگی به نظم جهانی لیبرال. برخی، با همه شعارهایشان، خود در واقع مأموران تثبیت نظم سلطه هستند که هرگونه ندای استقلال و مقاومت را مزاحم منافع اربابانشان می‌دانند. توهین به میرباقری نه از سر جهل، بلکه تلاشی هوشمندانه برای خلع سلاح معنوی ملت است. و آن‌ها می‌دانند که شکست گفتمان انقلابی مقاومت، تنها در میدان جنگ نیست؛ بلکه در تسخیر ذهن‌هاست. این پروژه، بخشی از یک طراحی کلان در جغرافیای سیاسی جهان اسلام است؛ جریانی که با نئولیبرالیسم داخلی آمیخته شده، تلاش دارد تا جبهه مقاومت را از درون فرسوده کند. روزنامه‌هایی چون ، نماینده تفکری هستند که مفهوم "پیشرفت" را نه در تحقق آرمان‌های بومی و مقاومتی، بلکه در هضم شدن در ساختارهای استعماری جهانی می‌بیند. و این همان خودفریبی‌ای است که به قیمت فروپاشی هویت ملی و دینی تمام خواهد شد. این جریانات، مأموران پروژه اند که می‌خواهند جامعه را به سوی پذیرش منطق سلطه‌گری جهانی سوق دهند. حمله به شخصیت‌های مقاوم، نه برای حذف یک فرد، بلکه برای تخریب بنیان‌های فکری و عقیدتی مقاومتی است که سد راه منافع غربی‌ها شده است. این جماعت، با نقاب مدرنیته و شعارهای توخالی، در واقع حاملان گفتمانی‌اند که عمیقاً در خدمت جهانی‌سازیِ نابرابری و تسلیم فرهنگی است. هدفشان نه فقط تخریب یک چهره، بلکه ایجاد گسست در روح مقاومت ملت است. آنان به‌دنبال آن‌اند که مقاومت را در اذهان عمومی به‌عنوان عنصر خشونت‌طلب و جنگ‌افروز معرفی کنند، در حالی‌که خود بزرگ‌ترین مدافعان جنگ نرم سلطه‌گران غربی‌اند. که گویی سرسپردگان شومِ سازش با دشمنان این خاک‌اند، در توهین به و معماران مقاومت، درصدد تخریب سنگرهای عزت ملی‌اند. اما تاریخ به یاد خواهد داشت که این سست‌عنصران در برابر طوفان اراده ملت، جز خس و خاشاک نیستند. @HOWZAVIAN_kerman
♦️ مکتب و میدان مقاومت 🔹 سلاح شهدایی همچون یحیی سنوار امتداد قلم علمایی همچون آیت الله میرباقری است که در میدان معرکه از اسلام و مسلمین دفاع می‌کند. 🔸 تخریب‌گران علمای مکتب اسلام در داخل چه بدانند و چه ندانند با قاتلان سفاک و صهیونیست شهید سنوار هم داستان و هم عاقبت هستند. ✍️ حسین کاوه @HOWZAVIAN
🔴 فنون مهدی نصیری ✍️علی اسفندیار سال‌های اول طلبگی که از نوشته‌های نصیری در کیهان و مجله نیستان و ... می‌خواندم، او را الگوی «فنون بلاغت» دیدم. قلم می‌چرخاند و از اسلام ناب دفاع می‌کرد، روان و گویا از مهدویت می‌گفت و در برابر انحراف و کژی می‌نوشت. اینجا کاری به کند و تند رفتن وی ندارم که باید از سوی اندیشمندان و تحلیلگران برای نسل آینده انقلاب به ویژه در حوزه تربیت رسانه‌ای جوانان، شفاف‌سازی و گره‌گشایی شود. این روزها از نظر طهارت زبانی از مهدی نصیری دهه هفتاد خبری نیست، خبری از پویایی و استقلال فکرش‌اش... نصیریِ اکنون، برایم مجموعه‎ای است از «فنون بلاهت». @howzavian_tehran