eitaa logo
شبکه یکپارچه فرآوری و ترابری
789 دنبال‌کننده
650 عکس
224 ویدیو
38 فایل
ابتکار "شیفت": کلان‌راهبرد شکوفایی اقتصادی عدالت‌محور و پایدار ایران ارتباط با مدیر کانال: محمد تمنایی، دانشیار دانشکده مهندسی حمل‌ونقل دانشگاه صنعتی اصفهان @tamannaei
مشاهده در ایتا
دانلود
13.03M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
ضرورت دقت ژئوپلتیک در واریانت‌های آسیب‌پذیر کریدور شمال-جنوب امری که بارها از جانب متخصصین ژئوپلیتیک هشدار داده شده‌است. خط ریلی ایران-ارمنستان-گرجستان و خط ریلی اینچه‌برون- ترکمنستان-قزاقستان؛ کلیدهای مهم موفقیت کریدور شمال-جنوب که مورد غفلت قرار گرفته‌اند... پ.ن.: مطالب مطرح‌شده در کلیپ، بصورت صددرصد تائید یا رد نمی‌شود. کانال شیفت در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404
24.99M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
گزارش شبکه یک روسیه از خط ریلی رشت-آستارا از دریای بالتیک تا خلیج فارس؛ این بخشی از جزئیات کریدور شمال-جنوب است. کانال شبکه یکپارچه فرآوری و ترابری (شیفت) در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404
نظرات یکی از منتقدین احداث انشعاب غربی کریدور شمال-جنوب مهندس محمدرضا حدادی، کارشناس حوزه اقتصاد، امنیت و محیط زیست راه آهن رشت آستارا: درآمد ۲۰ میلیون دلاری کارشناسان؟ یا ۲۰ میلیارددلاری مسئولین؟ بازگشت سرمایه ۸۰ ساله در راه آهن رشت آستارا بر اساس نظر کارشناسان صحت دارد؟ مطابق اطلاعات موجود، زیرساخت کشور آذربایجان، برای عبور اضافه بار ترانزیت از روسیه به سمت ایران، حدود ۱ میلیون تن در سال می باشد. همچنین با اتصال راه آهن قزوین رشت به بندر انزلی و بندر کاسپین، که ان شاء الله تا پایان سال انجام پذیرید، ظرفیت آزاد مسیر رشت قزوین برای عبور بار ترانزیت روسیه از خط آهن رشت آستارا، حدود ۱ میلیون تن در سال برآورد می شود (فرض خوشبینانه می کنیم کل مسیر از آستارا تا بندر عباس ظرفیت خالی ۱ میلیون تن در سال برای ترانزیت، وجود داشته باشد که البته فرض اشتباهی است چون در برخی از نقاط مسیر ظرفیت خالی وجود ندارد). فاصله آستارا تا بندر عباس نیز حدود ۱۷۰۰ کیلومتر می باشد . میانگین تعرفه هر تن کیلومتر بار ترانزیتی در سال ۱۴۰۲ حدود ۲.۵ سنت دلار می باشد. در نتیجه در شرایط خوشبینانه هر تن ترانزیت از آستارا تا بندرعباس، ۴۳ دلار درآمد ارزی خواهد داشت. با فرض ۴۰ درصد سود و ۶۰ درصد هزینه تعمیر نگهداری خط، هزینه ناوگان و نیروی انسانی و سوخت و ... در نتیجه هر تن ترانزیت حدود ۱۸ دلار سود برای کشور ایران دارد و برای ساده سازی فرض میکنیم هر تن ترانزیت ۲۰ دلار سود داشته باشد. در نتیجه برای عبور یک میلیون تن در سال بار ترانزیتی روسیه از مسیر کشور آذربایجان در ایران، ۲۰ میلیون دلار در سال درآمد خالص ارزی وجود خواهد داشت. لذا در این شرایط برای تسویه قرض ۱.۶ میلیارد دلاری ایران از روسیه، برای ساخت راه آهن رشت آستارا، حداقل ۸۰ سال زمان نیاز دارد. البته فرض شده است که قرض ایران از روسیه بدون سود باشد(همچنین عدم النفع تغییرکاربری حدود ۶۰۰ هکتار از زمین های کشاورزی و عدم کشت برنج و عدم تولید محصولات کشاورزی و باغی در مسیر پروژه در نظر گرفته نشده است). شایان ذکر است مشاور پروژه نیز درآمد سالیانه ۵۰ میلیون دلار در سال را برای راه آهن رشت آستارا، برآورد کرده و با فرض ۴۰ درصد سود، درآمد خالص ۲۰ میلیون دلار در سال بدست می آید که منطقی است و با محاسبه فوق الذکر کاملا همخوانی دارد. لذا سایر اعداد اعلامی مسئولین که ۱۰۰۰ برابر برآورد مهندسین و متخصصین کشور است، هیچگونه پشتوانه علمی و مهندسی ندارد و نباید بر اساس درآمدهای فرضی برخی مسئولین، پروژه رشت آستارا کلنگ زنی شود چرا که در این شرایط منافع ملی کشور به خطر خواهد افتاد و ضروری است مسئولین کشور بر اساس نظر متخصصین و کارشناسان حوزه حمل و نقل حرکت نمایند. کانال شبکه یکپارچه فرآوری و ترابری (شیفت) در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404
شبکه یکپارچه فرآوری و ترابری
نقد و نظر: تصمیم‌گیری در احداث یا عدم احداث راه آهن رشت آستارا، پیچیده‌تر از مقایسه محاسباتِ ارائه‌شده است. ✍ مهندس سید مرتضی ناصریان، کارشناس ارشد زیرساخت ریلی و مشاور عالی مطالعات جامع حمل‌ونقل ریلی کشور با سلام و احترام نقدی که بر احداث راه آهن رشت آستارا در کانال شیفت منتشر شده دارای اشکالاتی است. اینکه طرح راه آهن رشت آستارا باید ساخته شود یا خیر بحثی پیچیده‌تر از مقایسه ای است که ارایه شده: ۱. اینکه درآمد پروژه در برخی رسانه ها ۲۰ میلیارد دلار عنوان شده است، بحثی جدید و عددی کاملا نامربوط و دست بالاست ولی این رقم مبنای تصمیم‌گیری برای احداث طرح نبوده است. ۲. اصولاً ترانزیت و حمل و نقل بین المللی علاوه بر اهداف و منافع اقتصادی دارای منافع راهبردی ملی از ابعاد روابط بین المللی و تسهیل مبادلات و مراودات و همبستگی بین کشورها و ارتقای امنیت ملی و ارتقای منافع کشورهای منطقه و محرومیت زدایی مناطق مرزی و ارتقای علم و فن آوری و بهره وری و کاهش تحریم پذیری می‌باشد و نگرش صرفا اقتصادی اشتباه است. ۳. اگر از جنبه اقتصادی بررسی کنیم منافع ترانزیت علاوه بر درآمد حمل ونقل شامل تسهیل صادرات و واردات و امکان ارتقاء و هم افزایی زنجیره‌های ارزش داخلی و توسعه مناطق مرزی و افزایش اشتغال می‌باشد که در نوشته مزبور نادیده انگاشته شده و اصولاً ابتکار شیفت برای تمرکز روی همین جوانب مهم و اقتصادی حمل ونقل و افزایش هم افزایی منطقه‌ای و بین رشته ای است و لذا انتشار مطلبی بر خلاف آرمانهای ابتکار شیفت در کانال شیفت محل تعجب است. ۳. اگر نگاه خود را به درآمد مستقیم حمل ونقل ترانزیتی محدود کنیم این درآمد محدود به تعرفه حمل بار ریلی نیست و شامل درآمدهای تخلیه و بارگیری در پایانه ها و اسکان و رفاهی عوامل ترانزیت و درآمدهای گمرکی و درآمدهای انبارها و درآمدهای بندری و رونق یافتن ترابری باری بین المللی در بنادر کشور نیز می‌باشد که اینها در نوشته فوق منظور نشده است. ۴. محدودیت ترابری ریلی در خطوط ج.آذربایجان واقعیت دارد ولی این محدودیت در مطالعات اقتصادی تاثیر گذار نبوده و نیست زیرا فرض بر این است که ج. آذربایجان نیز به موازات احداث این طرح ظرفیت ترابری خطوط خود را افزایش میدهد و این فرض مبتنی بر توافقات با آن کشور است که در بیانیه باکو در شهریور ۱۴۰۱ صورت پذیرفته و تحکیم آن و عملیاتی شدن آن نیز در دستور کار است و پیگیری می‌گردد. ۴. مقدار ظرفیت بار ترانزیتی قابل عبور از رشت به بندرعباس در شرایط حاضر طبق استعلام رسمی از شرکت راه‌آهن بین ۴تا۵ میلیون تن است. ۵. مطالعات مشاور کارفرما در مطالعات توجیهی در زمینه برآورد بار ترانزیتی بر اساس استمرار روند ترابری سالهای قبل بوده ولی با توجه به تحولات جنگ اوکراین و محدودیت‌های ترابری بین المللی افزایش فوق‌العاده در ترابری بین المللی در این کریدور پیش‌بینی می‌شود. ۶. اینکه در مطالعات مشاور درآمد مستقیم طرح و حمل ترانزیتی حدود ۵۰ میلیون دلار برآورد شده بوده (بر اساس برآورد حمل بار طبق روند قبل) شامل درآمد خالص بوده و اعمال ضریب ۴۰ درصدی به نتایج کار مشاور اشتباه است. ۶. هزینه طرح رقم ۱.۶ میلیارد دلار نیست و برآورد به روز کارفرما با همه ضرایب به ۷۰۰ میلیون دلار نمی‌رسد و آنچه در رسانه ها به عنوان رقم ۱.۶ میلیارد دلار عنوان شده، مبلغ سقف وام قابل استفاده است که علاوه بر هزینه پروژه شامل خرید ناوگان ریلی و ماشین آلات ریلی و امثالهم می‌باشد. با عنایت به موارد فوق مطلب منتشره قبلی به عنوان یک نگرش کاملا تنگ‌نظرانه و بدبینانه و دارای اشتباهات متعدد برای انتشار در کانال شیفت مناسب نبوده است. با این حال اینکه طرح فوق احداث شود یا خیر بحث گسترده و مهم ملی است که باید با جمیع جوانب و با اطلاعات درست سنجیده و تصمیم‌گیری شود. کانال شبکه یکپارچه فرآوری و ترابری (شیفت) در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404
7.6M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
روسیه به ایران محتاج است... - با توجه به‌ تغییرات ژئوپلیتیک، ادامه‌ی الگوی سابق تجارت روسیه از طریق جغرافیای اروپا امکان‌پذیر نیست. - روسیه برای ارتباط با شرق آفریقا، شبه قاره هند، بنادر جنوبی چین، و آسیای جنوب شرقی، به کریدور حمل‌ونقل عبوری از ایران نیاز مبرم دارد. - رابطه روسیه و ایران، هیچ‌گاه رابطه‌ی ارباب و رعیتی نبوده‌است. اهمیت موقعیت جغرافیایی ایران هم برای روسیه و آسیای مرکزی و هم برای چین، رو به افزایش است. - برای تقویت رابطه با اروپا، باید با دست پر با آن‌ها روبرو شویم که لازمه‌ی آن، تقویت رابطه با روسیه و آسیای مرکزی و کشورهای خلیج فارس است. دکتر سید محمد مرندی کانال شبکه یکپارچه فرآوری و ترابری (شیفت) در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404
کریدور شمال-جنوب: فرصت‌های بلااستفاده دکتر مسعود پُل‌مِه، دبیرکل انجمن کشتیرانی و خدمات وابسته ایران، همایش بین‌المللی آستاراخان، ۱۴۰۲۰۸۰۴ - کریدور شمال جنوب فقط برای ارتباط روسیه، ایران و هند نیست. بنادر جنوبی ایران ۲۲۰ میلیون تن ظرفیت دارد که ۴۰ درصد این ظرفیت آماده اجرا در کریدور شمال-جنوب است. - در بنادر شمالی، ۳۰ میلیون تن ظرفیت داریم که ۸۰ درصد آن هنوز خالی مانده است؛ در سال ۲۰۲۲ روسیه بالغ بر ۸۴۰ میلیون تن کالا از طریق دریا حمل کرده است! - چرا تنها یک درصد از ۸۴۰ میلیون تن از طریق خزر حمل شده است. ما برای فعالیت در کریدور شمال جنوب هیچگونه استراتژی نداریم. - نیاز به معامله برد برد داریم. اگر بنا باشد شرایط به همین شکل باشد و همه فقط منفعت خود را ببیند توسعه کریدور شمال جنوب اتفاق نمیافتد. - یک کشتی ۳۰ روز رفت و برگشتش بین ایران و روسیه طول می‌کشد. با مدیریت مناسب می‌توانیم آن را به ۲.۵ سرویس در ماه افزایش دهیم. - اعلام آمادگی می‌کنیم برای تاسیس یک شرکت مشترک بین ایران، روسیه و هندوستان علی‌رغم اینکه اعتقاد داریم همه زیرساخت‌ها در ایران وجود دارد اما آمادگی سرمایه گذاری دیگری را هم داریم. - برخی از کاهش هزینه حمل از طریق کانال سوئز صحبت می‌کنند. چرا باید گردش یک کانتینر به سمت روسیه تا کانتینر خالی برگردد ۶۵ روز طول بکشد؟ طبیعی است که مالک کانتینر برایش صرف نکند که در مسیر سوئز فعالیت کند و ضرورت دارد هرچه زودتر کانتینر با بار برگردد. کانال "شبکه یکپارچه فرآوری و ترابری" در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404
فرصت‌های کریدوری ایران پس از عملیات وعده صادق​ - براساس این تحولات، به نظر می‌رسد هند در وضعیت عدم قطعیت نسبت به دو گزینه آیمک و کریدور شمال- جنوب برای ایجاد اتصال چندشیوه ای به اروپا قرار گرفته و تصمیم به بازی همزمان در دو زمین ایران و رژیم صهیونیستی گرفته است. - هند به دنبال مشارکت مجموعه شرکای خارجی خود در زنجیره های ارزش صنایع تولیدی ذیل سه بستر است: ۱. کریدور غذایی هند که معماری تجاری عرب مد را ارتقا می دهد. ۲. کریدور نوآوری (زنجیره های ارزش صنایع تولیدی انرژی سبز و فناوری نوآورانه) ۳. یکپارچه‌سازی صنایع تولیدی پتروشیمی و زنجیره ارزش هیدروکربن هند. - بعنوان مثال، امارات قصد دارد میوه‌ها و سبزیجات را مستقیما از کشاورزان هندی خریداری کرده و به ۸ کارخانه فرآوری که در هند می‌سازد، تحویل دهد. همچنین مرکز مبادلات چند کالایی دبی پلتفرم تجارت کشاورزی «آگر یوتا» ایجاد کرده تا کشاورزان هندی را با شرکت‌های مواد غذایی امارات مرتبط کند. - رژیم صهیونیستی با تأسیس ۳۰ مرکز عالی کشاورزی در سراسر هند بستری برای انتقال سریع فناوری به کشاورزان هندی ایجاد کرده است. - لازم است سند کریدور حمل‌و‌نقل شمال-جنوب، به «کمربند اقتصادی شمال-جنوب» شامل ابتکار عمل‌های متنوع برای ایجاد یکپارچگی اقتصادی بین کشورهای منطقه از جمله هند عراق، امارات، عربستان و حتی کشورهای آفریقایی اصلاح و ارتقا یابد. منبع: خبرگزاری تسنیم www.tasnimnews.com/fa/news/1403/04/27/3123481 کانال شیفت در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404
حمل‌ونقل در دریای خزر؛ موهبتی مغفول مهندس اسمعیل علی‌خانی، نماینده سابق ایران در اتحادیه اسکاپ حمل‌ونقل چندوجهی (ترکیبی)، نجات‌بخش و رکن اصلی حمل‌ونقل در جهان است. در غیبت حمل‌ونقل دریایی، کره زمین به جنگل راه‌ها و راه‌آهن‌ها تبدیل می‌شد! تصور بفرمایید ۱.۴ میلیارد تن بار عبوری از گلوگاه کانال سوئز ناچار باید زمینی جابجا می‌شد. - روشن نیست چرا وقتی حمل‌ونقل کریدور شمال-جنوب (INSTC) مطرح می‌شود، بکلی امکان دریای خزر را ندیده می‌گیریم! بدیهیست هرچه مسیر دریایی طولانی‌تر؛ توجیه پذیرتر. ترکمنستان، قزاقستان و آذربایجان از طریق دریای خزر مسیرهای طولانی زمینی را دور می‌زنند (با متوسط حمل دریایی دو مورد ۲۵۰ کیلومتر و یک مورد ۴۵۰ کیلومتر که طولانی هم نیست). - در مورد ایران و روسیه، این طول حدود ۱۲۰۰ کیلومتر است. محاسن: حذف یک تقاطع مرزی، برقراری رابطه مستقیم دو کشور، حذف سرمایه‌گذاری سنگين و نگه‌داری آن و آلودگی بیشتر، امکان فرستادن بار به بنادر مختلف ایران، حذف ریسک‌های غیرقابل پیش‌بینی کشور ثالث. - تنها مزیت حمل‌ونقل به ترتیب جاده‌ای به ریلی و ریلی به دریایی، مدت حمل است. کالاهای ارسالی از روسیه به هند هیچ‌کدام حساس به زمان نیستند. پ.ن.: تأکید بر مسیر دریایی-ریلی کریدور شمال-جنوب، نافی اهمیت مسیر کاملا ریلی و پروژه ریلی رشت-آستارا نیست. این پروژه، مشروط بر سرمایه‌گذاری جدی روسیه (و نه تأمین بودجه صرفاً توسط ایران) گزینه مناسبی برای فعال‌سازی مضاعف INSTC است. کانال «شیفت» در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404
فرصت‌های ناب شیفت- ۲۶: فرآوری و بسته‌بندی ادویه هند و ارسال به کشورهای CIS و روسیه - هند در صنعت ادویه به طور چشمگیری در حال رشد است و به کشورهای مختلفی از جمله کشورهای ذینفع در کریدور شمال-جنوب از قبیل کشورهای CIS و اروپا صادرات دارد. هند بزرگترین تولیدکننده ادویه در جهان و بزرگترین مصرف‌کننده و صادرکننده ادویه است. - کریدور شمال-جنوب این امکان را فراهم می‌کند تا علاوه‌ بر تأمین پایدار نیاز ادویه ایران از کشور هند، فرصت فرآوری و بسته‌بندی مجدد این محصول فراهم گردد. این طرح به دنبال ایجاد واحد دارای مقیاس فرآوری و بسته‌بندی ادویه‌جات هند می‌باشد تا بتواند علاوه بر تکمیل سبد صادرات ادویه خود، با استفاده از ظرفیت کریدوری، محصولات خود را به کشورهای شمالی ذی نفع در کریدور شمال جنوب صادر نماید. - هند تقریبا ۷۵ نوع از ۱۰۹ نوع ادویه‌ای را که سازمان بین‌المللی استانداردسازی (ISO) فهرست کرده، تولید می‌کند. ادویه‌های اصلی شامل فلفل، هل، فلفل قرمز، زنجبیل، زردچوبه، گشنیز، زیره، کرفس، رازیانه، شنبلیله، سیر، جوز هندی و میس، پودر کاری، روغن‌های ادویه و اولئورزین‌ها هستند. از این ادویه‌ها، فلفل قرمز، زیره، زردچوبه، زنجبیل و گشنیز حدود ۷۶٪ از کل تولید را تشکیل می‌دهند. کانال «شیفت» در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404
6.68M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
خطای راهبردی ایران در کریدور شمال-جنوب: چرا از ظرفیت ۴ مسیر موجود فعلی استفاده نمی‌کنیم؟ دکتر احمد صالحی، کارشناس اقتصادی - اتفاقا روس‌ها موافق مسیر ریلی رشت-آستارا هستند تا بتواند بخشی از ترانزیت ۱۰ میلیون تنی از هند را از این مسیر انجام دهند. اگر این پروژه با فاینانس روس‌ها انجام شود، به نفع ایران است. -اما این پروژه ۵ سال طول خواهد کشید که تا آن زمان ژئوپلیتیک دنیا عوض شده. در حال حاضر، ۴ مسیر ریلی و ترکیبی (ریلی-دریایی) دیگر در کریدور شمال-جنوب با زیرساخت آماده وجود دارد که باید [ضمن رفع گلوگاه‌های ظرفیتی زیرساخت] تجهیزات لجستیکی و تخلیه بارگیری و گمرک و نرم‌افزارهای مربوطه را فعال نماییم: سرخس، اینچه‌برون، بندر امیرآباد، بندر انزلی، و آستارا. - این ۴ مسیر می‌توانند تا سقف ۲۰ میلیون در سال کالا را از هند به روسیه ترانزیت کنند، اینگونه برخلاف مسیر آستارا دیگر وابسته به باکو هم نخواهیم بود. @khate_energy کانال «شیفت» در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404