eitaa logo
من شیعه هستم
530 دنبال‌کننده
312 عکس
393 ویدیو
20 فایل
✅ شناخت دین اسلام : بدون تعصّب، بدون خرافه، با محوریّت تفسیر المیزان علامه طباطبایی (ره) و سخن بزرگان اهل معرفت ✅ معرفت، اعتقاد، اخلاق ✅ اینجا قم مقدّس است
مشاهده در ایتا
دانلود
🌹🌹🌹 💠 از سوى ديگر در نهاد انسان اين نهفته شده كه : همواره به هر حادثه بر می خورد، از علل آن جستجو كند، و نيز هر پديده اى كه در ذهنش هجوم مى آورد علّتش را بفهمد. و تا نفهمد، آن پديده ذهنى را در خارج تحقّق ندهد. پس هر پديده ذهنى را، وقتى تصميم مى گيرد در خارج ايجاد كند كه علّتش هم در ذهنش وجود داشته باشد. و نيز درباره هيچ مطلبِ علمى و تصديق نظرى، داورى ننموده و آن را نمى پذيرد مگر وقتى كه آن را فهميده باشد، و با تکیه بر آن علّت، مطلب نامبرده را بپذيرد. 💠 اين وضعى است كه دارد، و هرگز از آن تخطّى نمى كند. و اگر هم به مواردى برخوريم كه بر حسب ظاهر بر خلاف اين كليّت باشد، باز با دقّت نظر و باريك بينى شبهه ما از بين مى رود، و پى مى بريم كه در آن مورد هم جستجوى از علّت وجود داشته؛ چون اعتماد و طمأنينه به علّت، امرى است و چيزى كه فطرى شد، ديگر اختلاف و تخلّف نمى پذيرد. 💠 و همين داعى و انگیزه فطرى، انسان را به تلاشهاى فكرى و عملى وادار كرد، كه ما فوق طاقتش بود. چون احتياجات طبيعى او يكى دو تا نبود، و يك انسان نمى توانست همه حوائج خود را بر آورد و در همه آنها عمل فكرى انجام داده و به دنبالش عمل بدنى هم انجام بدهد، و در نتيجه حوائج خود را تأمين كند؛ چرا که نيروى طبيعىِ شخص او وافى و کافی به اين كار نبود. لذا فطرتش راه چاره اى پيش پايش گذاشت و آن اين بود كه متوسّل به زندگى اجتماعى شود، و براى خود بوجود آورد، و حوائج زندگى را در ميان افراد اجتماع تقسيم كند، و براى هر يك از ابواب حاجات، افرادی را موكّل سازد. عيناً مانند يك بدنِ زنده، كه هر عضو از اعضاء آن، يك قسمت از حوائج بدن را بر مى آورد و حاصل كار هر يك، عايد همه می شود. ادامه دارد... 📚 💌 کانال " آی💚شیعه " :👇 http://eitaa.com/joinchat/4236247057Cded3cd6bc7 🌺کپی آزاد بشرط دعا و صلوات بر مهدی فاطمه (عج)🌺
🌹🌹🌹 ❇️ چطور اسلام كشتن را تجويز كرده با اينكه رحم و عاطفه آن را جائز نمى داند؟ 💠 چه بسا كه اين سؤال به ذهن بعضى وارد شود كه حيوان نيز مانند انسان جان و شعور دارد، او نيز از عذاب ذِبح رنج مى برد و نمى خواهد نابود شود و بميرد؛ و حُبّ ذات كه ما را وا مى دارد به اينكه از هر مكروهى حذر نموده و از ألَم (=درد) هر عذابى بگريزيم و از مرگ فرار كنيم، همين غريزه ما را وا مى دارد به اينكه نسبت به افراد همنوع خود همين احساس را داشته باشيم، يعنى آنچه براى ما درد آور است براى افراد همنوع خود نپسنديم، و آنچه براى خودمان دشوار است براى همنوع خود نيز دشوار بدانيم، چون همه يك جورند. و اين مقياس عيناً در ساير انواع جريان دارد. با اين حال چگونه به خود اجازه دهيم كه حيوانات را با شكنجه اى كه خود از آن مُتألّم می شویم (=دردمان می آید) متألّم سازيم، و شيرينى زندگى آنها را مبدّل به تلخى مرگ كنيم و از نعمت بقاء كه شريف ترين نعمت است محروم سازيم؟ و با اينكه خداى سبحان است، او چرا چنين اجازه اى داده؟ و رحمت واسعه اش چگونه با اين تبعيض در مخلوقاتش مى سازد؟ كه همه جانداران را فدايى و قربانى بسازد؟ 💠 جواب از اين سؤال در يك جمله كوتاه اين است كه اساس شرايع دين و زير بناى آن، و است نه عواطف وَهمى؛ خداى تعالى در شرايعش حقائق و مصالح حقيقى را رعايت كرده، نه عواطف را كه منشأش «وَهم» است. توضيح اينكه اگر خواننده محترم وضع زندگى موجوداتى كه در دسترس او است به مقدار توانايی اش مورد دقّت قرار دهد، خواهد ديد كه هر موجودى در تكوّن (= در به وجود آمدن) و در بقايش تابع ناموس است و مى فهمد كه... ادامه دارد... 📚 💌 کانال " آی💚شیعه " :👇 http://eitaa.com/joinchat/4236247057Cded3cd6bc7 🌺کپی آزاد بشرط دعا و صلوات بر مهدی فاطمه (عج) 🌺