🔸 #یا_رفیق_من_لا_رفیق_له 🔸 📓رمان امنیتی #رفیق 📓 🖋 به قلم: #فاطمه_شکیبا قسمت63 مجید: نمی‌دونم. یکی هست که حسام بهش می‌گفت عموجان، می‌گفت خیلی کارش درسته و پشتش گرمه. حالا فهمیدم منظورش چی بوده! ماشالله همه جا آشنا داره! کمیل قد راست کرد نفسش را بیرون داد: - نه! فایده نداره! عموجانِ حسام به چه درد من می‌خوره؟ من از کجا باید بشناسمش؟ مجید دوباره به صرافت افتاد: - آخه به خدا چیز دیگه‌ای نگفت دربارش! فقط گاهی باهاش حرف می‌زد با موبایل. می‌گفت اگه گیر افتادیم هم صبر کنیم، میارنمون بیرون و بعدم کمک می‌کنن از مرز خارج بشیم. کمیل: آفرین. حالا شد! نگفت کی قراره از مرز خارجتون کنه؟ مجید: نه. حسام به ما هیچی نمی‌گفت. ولی یکی بود که یکی دو بار همراه حسام دیدمش. اسمش رو نمی‌دونم. کمیل: خب چه شکلی بود؟ مشخصات بده ببینم می‌شناسمش؟ مجید: چهارشونه و بلند بود. پوستش سبزه بود، خیلی هم کم مو داشت. چشماش هم سبز بود...دیگه...آهان، لباش هم تیره بود. یادمه خیلی سیگار می‌کشید. کمیل سر تکان داد و چندثانیه فکر کرد؛ لبخندی بر لبانش نشست و بدون این که حرفی بزند، برگشت به سمت در اتاق و بیرون رفت. مجید که منتظر حرفی از کمیل بود، چندبار صدایش زد و حتی برگشت؛ اما کمیل را ندید. *** در بازداشتگاه با صدای نخراشیده و سنگینش باز شد و سرباز جوان، نام مجید را صدا زد. مجید از جا جهید: - چی شد آقا؟ آزاد شدم؟ سرباز: آره آزادی. بیا بیرون. عباس که با کمی فاصله از مجید به دیوار تکیه داده بود، با شنیدن این خبر مثل برق‌گرفته‌ها از جا پرید: - پس من چی سرکار؟ من آزاد نمی‌شم؟ به خدا من بی‌تقصیرم! سرباز بی‌حوصله و خواب‌آلود به عباس تشر زد: - بشین سر جات. به من ربطی نداره، فقط باید این آقا رو ببرم بیرون! عباس آرام نشد و صدایش را بالاتر برد: - یعنی چی آقا؟ مقصر اصلی اونه! اصلاً همه چیز زیر سر اونه! رو چه حسابی باید آزاد بشه؟ سرباز بی‌توجه به سر و صدای عباس، دست مجید را گرفت و بیرون آورد. مجید به راحتی و فقط با دادن یک تعهد، آزاد شد؛ اما کسی بیرون از اداره آگاهی منتظرش نبود. ناچار، پیاده راه افتاد به سمت خانه حسام. هرچه با حسام و شاهین تماس می‌گرفت، همراهشان خاموش بود. به خانه هم که رسید، کسی نبود. چشمش به وسایل صدف که افتاد، حالت تهوع گرفت و کف دستانش عرق کرد. صدف بیچاره، از آن سوی دنیا آمده بود ایران که انتقامش را از حکومت بگیرد؛ اما خودش قربانی شد. حتماً تا الان، خبر کشته شدن صدف در رسانه‌ها پیچیده بود. یاد حرف‌های حسام افتاد و این که می‌گفت جنبش به خون نیاز دارد؛ این که می‌گفت صدف خیلی مهمان ما نیست. رفتارهای پر از ترحم و تحقیر شیدا و حسام را نسبت به صدف به یاد می‌آورد و گمانی در مغزش پرسه می‌زد که نکند آن‌ها از قبل می‌دانستند صدف قربانی ماجراست؟ با عقل جور در نمی‌آمد. همراهش در جیب شلوار جینش لرزید و آهنگ زنگش، سکوت خانه را شکست: - یار دبستانی من، با من و همراه منی، چوب الف بر سرما... . به این‌جا که رسید، بیشتر از آن به شماره ناشناس خیره نماند و تماس را وصل کرد. صدای حسام را که شنید، سرش داد کشید: - کدوم گوری هستین شما؟ چرا گوشیاتون رو جواب نمی‌دین؟ ⚠️ #ادامه_دارد ⚠️ 🖋 #فاطمه_شکیبا #روایت_عشق 💞 https://eitaa.com/istadegi

📹 نماهنگ | رهبر انقلاب: ماه رمضان در هر سال، قطعه‌ای از بهشت است... ☑️ @Khamenei_ir

#ماه_همدلی | میهمان ماه رحمت ◽️ رسول خدا(ص) فرمودند: لو یعلم العبد ما فى رمضان لود ان یكون رمضان السنة؛ ◽️اگر بنده «خدا» می‌دانست در ماه رمضان چیست دوست می‌داشت تمام سال رمضان باشد. |بحار الانوار، ج ۹۳، ص۳۴۶ ◽️حلول ماه ضیافت الهی، ماه بندگی، ماه همدلی و همزبانی، ماه رحمت و بخشایش الهی، ماه مبارک رمضان بر همه مسلمانان مبارک باد. ⬇️ دریافت نسخه‌ی باکیفیت |۳۹مگابایت #بازنشر | #تبلیغات_شهری | #بیلبورد ●خانه‌ی طراحان انقلاب اسلامی @KHATTMEDIA

🔸 #یا_رفیق_من_لا_رفیق_له 🔸 📓رمان امنیتی #رفیق 📓 🖋 به قلم: #فاطمه_شکیبا قسمت64 حسام آرام و محطاطانه حرف می‌زد: - اون خونه دیگه سوخته. تو هم بهتره نمونی اون‌جا، احتمالاً تحت نظری. فردا بیا به آدرسی که برات پیامک می‌کنم. باید زودتر از کشور خارج بشیم. *** نسیم ملایمی نوار زرد را آرام تکان می‌داد. یک ماشین پلیس و یک آمبولانس کنار جاده ایستاده بودند و دو مامور پلیس، اطراف جنازه‌ای که بر زمین افتاده بود را به امید نشانه‌ای می‌کاویدند. یکی از مامورها دوربین به دست، از جنازه عکس می‌گرفت. خونی که از زیر سر جسد بر زمین پخش شده بود، کم‌کم رو به تیرگی می‌رفت و غیرقابل تشخیص می‌شد. پرشک قانونی بالای جنازه نشسته بود و سعی داشت بدون به هم زدن حالت جسد، آن را بررسی کند. ماشین عباس چندمتر جلوتر پارک شده بود و خود عباس، درحالی که دندان‌هایش را بر هم می‌سایید بالای سر پزشک ایستاده بود و به جنازه دقت می‌کرد؛ هربار هم گردن می‌کشید و اطراف را می‌پایید. خودرو‌هایی که از جاده عبور می‌کردند، با دیدن ماشین پلیس و آمبولانس کمی از سرعتشان می‌کاستند تا ببینند چه خبر است؛ اما سربازی کنار جاده ایستاده بود و با تکان دادن دست، راننده‌ها را به حرکت وادار می‌کرد. میان ماشین‌ها، توجه سرباز به سمندی جلب شد. سمند مشکی، با سرعتی بیشتر از حد معمول پیش می‌آمد و چراغ گردان قرمز روی سقفش، به سرباز فهماند نباید جلویشان را بگیرد. سمند راهش را به سمت شانه خاکی جاده کج کرد. بخاطر سرعت بالا، لاستیک‌هایش کمی جیغ کشیدند. قبل از این که بخاطر سرعت کنترل نشدنی‌اش وارد صحنه جرم شود و همه چیز را به هم بریزد، ترمز گرفت و متوقف شد و گرد و خاکش به هوا برخاست. حسین زودتر از کمیل که پشت فرمان نشسته بود از ماشین پیاده شد و درحالی که کارت شناسایی‌اش را از جیب درمی‌آورد، به سمت نوارهای زرد دوید. حتی مهلت نداد مامور پلیس کارت شناسایی را ببیند و با حرکت سر تاییدش کند؛ نوار زرد را بالا زد و وارد صحنه شد. اول از همه، عباس را مورد سوال قرار داد: - چی شد؟ عباس: قربان رفت به همون آدرس، یه ماشین شاسی‌بلند شیشه دودی سوارش کرد و اومدن به این سمت. پشت سرشون بودم که دیدم ایستادن، ولی برای این که مشکوک نشن مجبور شدم رد بشم. ردیابش هم نشون می‌داد همون‌جا متوقف شده. منم تقاطع رو دور زدم و برگشتم این‌جا، دیدم جنازه‌ش افتاده این وسط. حسین: دنبال ماشینه نرفتی؟ عباس: نه؛ ولی پلاکش رو دادم امید استعلام بگیره. حسین: خوب کاری کردی. و نگاهش را به سمت جسد برگرداند که حالا با پارچه سفید پوشانده شده بود. رو به پزشک قانونی کرد: - دکتر چیزی فهمیدید؟ ⚠️ #ادامه_دارد ⚠️ 🖋 #فاطمه_شکیبا #روایت_عشق 💞 https://eitaa.com/istadegi

🔸 #یا_رفیق_من_لا_رفیق_له 🔸 📓رمان امنیتی #رفیق 📓 🖋 به قلم: #فاطمه_شکیبا قسمت65 پزشک ماسک را از روی صورتش پایین آورد تا راحت‌تر صحبت کند: - نمی‌شه به این راحتی نظر داد؛ ولی روی بدنش اثر گلوله دیده نمی‌شه. فکر می‌کنم یکی دو ساعتی از مرگش گذشته باشه، یعنی قبل از این که برسه به این‌جا، تموم کرده. انگار درگیر شده، سرش هم بیشتر از بقیه اعضای بدنش آسیب دیده. با این حال، باید منتقل بشه پزشکی قانونی تا بتونم دقیق‌تر نظر بدم. حسین برگشت به سمت مامور پلیس و پرسید: - می‌شه ببینمش؟ - وضع خوبی نداره؛ ولی اشکال نداره. بفرمایید. حسین روی زانو نشست و پارچه سپید را کنار زد. بوی خون در مشامش دوید. آه از نهاد کمیل که کنار حسین ایستاده بود بلند شد. دلش برای مجید می‌سوخت. خودش را به کشتن داد؛ آن هم بخاطر هیچ و پوچ. چهره حسین با دیدن سر و صورتِ به هم ریخته و له شده‌ی مجید در هم رفت؛ اما نگاهش را از جسد نگرفت. معلوم نبود با چه چیزی به سرش ضربه زده‌اند که اینطور درب و داغان شده. مگس‌ها بر خون‌های خشکیده‌اش می‌نشستند و برمی‌خاستند؛ انگار جشن گرفته بودند. دهانش باز مانده بود؛ گویا آخرین ناله‌اش در گلو خفه شده بود. انگار هنگام مرگ، هنوز داشته برای زندگی می‌جنگیده و حتی فرصت برای بستن چشمانش هم نداشته. حسین پارچه سپید را روی چهره مجید برگرداند و با همان چهره در هم رفته، به مامورها گفت: - ببرینش پزشکی قانونی. این‌جا موندن کاری رو حل نمی‌کنه. روی پاهایش ایستاد؛ اما کمی احساس سرگیجه داشت. جنازه مجید حالش را خراب کرده بود؛ نه بخاطر حالت رقت‌بارش؛ که بخاطر سرنوشت شوم و تیره‌اش. حسین بارها با پیکر بی‌جان دوستانش مواجه شده بود؛ چه در جبهه و چه پس از آن. پیکرهایی را دیده بود خیلی بدتر و پاره‌پاره‌تر؛ اما آن‌ها چندش‌آور نبودند؛ شاید چون نوعِ مرگشان زیبا بود. شاید چون مرگ را خودشان انتخاب کردند؛ آن هم در راه حقیقت، در راه عشق. عباس که تازه از تماس تلفنی‌اش فارغ شده بود، برگشت به سمت حسین و گفت: - آقا الان نتیجه استعلام پلاک اومد. پلاکش جعلی بود. حسین به کف دست بر پیشانی کوبید: - اَه! الان هیچ سرنخی برای رسیدن به کانال ارتباطی‌شون به خارج از کشور نداریم. اینطور که میلاد می‌گه هم هیچکس از باغ سارا بیرون نیومده، پس کار سارا و اون پیرمرده نبوده. این یعنی چندتا مهره عملیاتی حرفه‌ای این وسط هستن که ما نداریمشون! این سرنخ رو هم سوزوندن، بعید نیست بقیه سرنخ‌ها رو هم بسوزونن. کمیل که هنوز نگاهِ پر از ترحمش بر جنازه مجید مانده بود، متفکرانه گفت: - چرا، هنوز شانس داریم بهشون برسیم. ⚠️ #ادامه_دارد ⚠️ 🖋 #فاطمه_شکیبا #روایت_عشق 💞 https://eitaa.com/istadegi

🔸 #یا_رفیق_من_لا_رفیق_له 🔸 📓رمان امنیتی #رفیق 📓 🖋 به قلم: #فاطمه_شکیبا قسمت66 حسین: چطوری؟ کمیل: وقتی یکی توی سطح مجید سوخته، یعنی صدف هم سوخته. حتی شیدا و حسام هم ممکنه سوخت رفته باشن. درنتیجه، یا تخلیه می‌شن یا حذف. باید حواسمون به اونا باشه، چون حتما نیرو جایگزینشون می‌کنن و ماموریت‌هاشون رو می‌سپرن به افراد جدید. درضمن، همین که به عوامل حذف یا تخلیه اونا برسیم، یعنی رسیدیم به مهره‌های مهم عملیاتی. حسین سرش را تکان داد و راهش را به سمت ماشین کج کرد: - آره. حواستون بیشتر به شیدا و صدف باشه. چهارچشمی مواظبشون باشید. اینا الان هشیارتر شدن، درنتیجه چینش مهره‌هاشون رو تغییر می‌دن. اگه الان حواسمون باشه، می‌تونیم دقیقاً بفهمیم چینششون چطوریه. عباس: چشم. جسد مجید را داخل کاور گذاشتند و روی برانکارد قرار دادند. حسین در ماشین را باز کرد؛ ولی داخل ماشین ننشست؛ خیره مانده بود به جنازه مجید که داشتند آن را داخل آمبولانس می‌گذاشتند. آرام آنچه در ذهنش بود را با کمیل درمیان گذاشت: - اینا بخاطر یه بازداشت ساده، همچین کثافت‌کاری‌ای راه نمی‌اندازن که دوباره پای پلیس بیاد وسط. اگرم قرار بود مجید مثل صدف حذف بشه، توی تظاهرات کلکش رو می‌کندن. اینا مطمئن بودن مجید سوخت رفته و تحت نظره که اینطوری حذفش کردن. کمیل با چشمان حیرت‌زده به حسین نگاه کرد: - یعنی می‌گید فهمیدن مجید اومده اداره ما بازجویی شده؟ حسین سرش را تکان داد و روی صندلی ماشین رها شد. سرش را به پشتی صندلی تکیه داد و پلک بر هم گذاشت: - اگه توی این پرونده حفره داشته باشیم، خیلی کار خراب می‌شه. فکر می‌کنی از کجا نشت کرده؟ کمیل چندثانیه مکث کرد. پشت فرمان نشست و کمربند ایمنی‌اش را بست: - نمی‌دونم آقا. باورم نمی‌شه نفوذ داشته باشیم؛ ولی اگه اینطوری باشه، یعنی فهمیدن توی تور تعقیبن. حسین که هنوز چشمانش را بسته بود، به کمیل فرمان حرکت داد و گفت: - فعلاً در این رابطه با کسی حرف نزن. حالام منو برسون اداره و جات رو با میلاد عوض کن. کمیل: چشم. ⚠️ #ادامه_دارد ⚠️ 🖋 #فاطمه_شکیبا #روایت_عشق 💞 https://eitaa.com/istadegi

⚠️ #ادمین_نوشت سلام. طاعات قبول...🤲 مخاطبان عزیز، شما حدس میزنید نفوذی کیه؟؟! ⁉️ 💬برای ما هم بفرستید!👇 https://payamenashenas.ir/RevayatEshgh

⚠️دوستان عزیز‼️ لطفاً دلیلتون رو هم درباره این که چه کسی نفوذی هست بفرمایید🙂 دوست دارم تحلیلتون رو بدونم😎 🔰البته این چالش تا زمان پیدا شدن نفوذی ادامه داره و اگه شب‌های بعد هم حدس جدیدی زدین، حتما به لینک ناشناسمون بفرستید(به همراه دلیل و تحلیل تون)😉 التماس دعا🤲 #روایت_عشق

#بسم_لله_قاصم_الجبارین ⚠️ #ادمین_نوشت سلام خدمت همراهان همیشگی کانال از دیشب تاحالا پیام های خیلی جالبی به دستمون رسیده☺️ ولی دوستان عزیز فکر کنم امید رو با میلاد اشتباه گرفتیدااا‼️ 👈امید، همونه که دائم پشت سیستم نشسته👨‍💻 👈و میلاد اونه که دخترش مریضه و خانم و دخترش رفتن خارج برای درمان✈️ ⚠️لطفاً با دقت بخونید چون از اینجا به بعد پیچیده تر میشه‼️ 🔰خیلی دقت کنید شخصیت‌ها رو با هم قاطی نکنید🚫 ⛔️یکی دوبار هم عباس و کمیل رو باهم اشتباه گرفتن بعضی دوستان😐 👈البته حتما این مسئله بخاطر ضعف شخصیت‌پردازی منم هست.😥 ‼️ولی خب شما به بزرگی خودتون ببخشید😓 ⚠️و لطفاً با دقت بخونید که داریم وارد قسمتای پیچیده‌ش میشیم...‼️ 🔰اگه ببینم خوب تحلیل می‌کنید، تعداد قسمت هایی که هرشب میذارم رو بیشتر میکنم😉😉 خیلی مخلصیم😎 التماس دعا🤲 #روایت_عشق

سلام🌿 طاعاتتون قبول درگاه حق☺️ بخاطر تحلیل‌های زیباتون، امشب دو قسمت تقدیم شما👇👇

🔸 #یا_رفیق_من_لا_رفیق_له 🔸 📓رمان امنیتی #رفیق 📓 🖋 به قلم: #فاطمه_شکیبا قسمت67 و راه افتاد. حسین به صابری بی‌سیم زد تا گزارش بگیرد. صابری این بار هم میان تظاهرات بود و صدایش سخت به حسین می‌رسید: - قربان خیابون‌های مرکز شهر داره شلوغ می‌شه کم‌کم...صدف و شیدا هم خودشون رو رسوندن اون‌جا. حسین توصیه‌ای که قبلا کرده بود را دوباره تکرار کرد: - خانم صابری، حواست باشه! نباید بذاری بکشنشون. الان عباس رو هم می‌‎فرستم به موقعیتت. صابری: چشم قربان. حسین بعد از آن که به عباس سپرد خودش را به موقعیت صابری برساند، خطاب به کمیل گفت: - ما الان چی داریم؟ یه منافقِ کهنه چریک که هنوز از لونه‌ش بیرون نیومده، یه بهائیِ مرتبط با سرویس‌های اسرائیلی به اسم سارا، جنازه یه دانشجوی فریب خورده، چندتا دانشجوی بدبختِ فریب خورده دیگه که ممکنه اونام جنازه بشن، و چندتا نیروی حرفه‌ای آموزش‌دیده که هنوز معلوم نیست برای منافقین کار می‌کنن یا موساد؟ کمیل آه کشید و کمی فکر کرد، بعد از چندثانیه گفت: - انقدرا هم دستمون خالی نیست. اونی که توی فرودگاه سارا رو پوشش داد رو یادتونه؟ مشخصاتی که از ظاهرش دادن خیلی شبیه همون بود که مجید به من گفت. انقدر شبیه که می‌تونم بگم یه نفرن. با توجه به چیزایی که مجید از اون آدم می‌گفت، حتماً یکی از مهره‌های حرفه‌ای و عملیاتی‌شون هست. حسین: مشخصاتش رو بده برای چهره‌نگاری، ببینیم با این مشخصات آدمی رو پیدا می‌کنیم یا نه؟ کمیل: چشم. حسین گرمش بود. شیشه ماشین را پایین داد و آرنجش را لب پنجره گذاشت. چیزی در ذهنش بود که برای گفتنش شک داشت؛ اما بالاخره دل به دریا زد: - اون پیرمرده که توی باغه خیلی روی اعصابمه کمیل. دلم می‌خواد بیاد بیرون، ببینیم کیه؟ کاش می‌شد یه کاری کرد که از لونه‌ش بکشونیمش بیرون. کمیل: شاید با این شرایط جدید بیاد بیرون. البته، بعید هم نیست بیشتر برن توی لاک امنیتی. *** منتظر آسانسور نماند، پله‌ها را دوتا یکی کرد تا زودتر به آپارتمانش برسد. دوساعت بیشتر مرخصی نداشت؛ باید زود گلدان‌ها را آب می‌داد و برمی‌گشت سر کارش. کلید را از جیبش درآورد و قبل از این که آن را در قفل قرار دهد، متوجه یک پاکت در شیار در شد. لحظه‌ای مکث کرد؛ طبقه پایین صندوق پستی داشت؛ پس چرا نامه‌ها را این‌جا گذاشته بودند؟ اصلاً مگر قرار بود برایشان نامه بیاید؟ چشمانش را تنگ کرد و به پاکت خیره شد. برگشت و نگاهی به اطراف انداخت. کسی مثل او نمی‌توانست از کنار چنین اتفاقی ساده بگذرد. دستش را زیر کتش برد و آرام اسلحه‌اش را لمس کرد. خواست پاکت را بردارد اما منصرف شد. دستمال کاغذی‌ای از جیبش درآورد تا میان دستش و پاکت حائل شود. نتوانست پاکت را دربیاورد، میان شیار در گیر کرده بود. زیر لب بسم‌الله گفت و کلید را در قفل چرخاند. نفسش در سینه حبس شد، هرچیزی می‌توانست منتظرش باشد. در باز شد و پاکت روی زمین افتاد. ⚠️ #ادامه_دارد ⚠️ 🖋 #فاطمه_شکیبا #روایت_عشق 💞 https://eitaa.com/istadegi