eitaa logo
عاشقان ثارالله مشهد و قم مقدس
751 دنبال‌کننده
26 عکس
2 ویدیو
63 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
چار فرزندم فدای نام پاک مادرت یابن زهرا یا حسین این دم آخر به بالینم بیا با خواهرت یابن زهرا یا حسین ... بسته ام بار سفر از خانه ی حبل المتین می رود ام البنین ای ابالفضلم بیا جان دادن من را ببین می رود ام البنین .... این منم ام البنین دارم به لب این زمزمه فاطمه یا فاطمه گه دلم در قتلگه باشد گهی در علقمه فاطمه یا فاطمه . چشم هایم تا قیامت هست گریان حسین جان به قربان حسین چار فرزندم فدای آه طفلان حسین جان به قربان حسین .... هر چه که ام البنین دارد فدایت یا حسین یا حبیبی یا حسین بچه های من فدای بچه هایت یا حسین یا حبیبی یا حسین
پسر - پشت و پناه مادره پسر - گرمی آه مادره پسر - نور نگاه مادره ۲ وای از آسمون بی ستاره وای از مادری که بی قراره وای از سینه ای که غرق آهه وای از ناله ای که گریه داره: "دیگر مرا ام البنین نخوانید / نخوانید ۲ زیرا که من دیگر پسر ندارم / ندارم ۲" واویلتا واویلتا - واویلا واویلا ‌۳ میگن - یه روضه ای به پا شده میگن - دست عمو جدا شده میگن - بابا دیگه تنها شده ۲ وای از پیکر در خون نشسته وای از مشک پاره؛ چشم بسته وای از ناله‌های اهل خیمه با چشمای گریون؛ دلشکسته: "سقای دشت کربلا اباالفضل / اباالفضل ۲ دستش شده از تن جدا اباالفضل / اباالفضل ۲" واویلتا واویلتا - واویلا واویلا ‌۳ پدر - غرق غم برادره پدر - دیگه بدون لشکره پدر - حالا غریب مادره ۲ وای از خیمه‌ای که چشم به راهه وای از تشنه ای که بی سپاهه وای از مادری که قد کمونه تنها روضه خونِ قتلگاهه: "اگر کشتند چرا آبت ندادند / ندادند ۲ چرا زان درّ نایابت ندادند / ندادند ۲" واویلتا واویلتا - واویلا واویلا ‌۳
اینکه میگن ابالفضل قول داده آب بیاره و ، اما نشد درسته ؟ اینکه میگن ابالفضل تشنه رسید لب فرات ، آبی نخورد درسته ؟ نه باورم نمیشه  که ، پهلوونم خورده  زمین میگن که پاشیده سرش ، با یه عمود آهنین نه باورم نمیشه که ، دستاش بریده باشه و تصورش سخته برام ، چشماش دریده باشه و اینکه میگن تو میدون شش ماهه رو رو دستای ، بابا زدن درسته ؟ اینکه میگن تو میدون اصغرو با سه شعبه ی ، اسبا زدن درسته ؟ نه باورم نمیشه که ، حرمله خنده سر میداد الهی این غم حسین ،  به سر کافرم نیاد نه باورم نمیشه که ، افتاد سر اصغر زمین سرش به نیزه بسته بود ، آخ بمیره ام البنین اینکه میگن تو گودال تن حسین شده لگد ، با اسباشون درسته ؟ اینکه میگن تو گودال از خولی و  سنان و شمر ، یا ساربون درسته ؟ نه باورم نمیشه که ، قرآن بشه ورق ورق سرش تو خورجین و تنور ، یا روی نی یا تو طبق نه باورم نمیشه که ، برهنه مونده پیکرش بالای پیکرش زدن ، سیلی به روی دخترش اینکه میگن  رقیه صورت کبود و موسپید ، شکسته بود درسته ؟ اینکه میگن سکینه تو مجلس حرومیا ، نشسته بود درسته ؟ نه باورم نمیشه که ، زینب اسیری رفته و ... یا اسم خانومو کسی ، تو حال مستی گفته و ... نه باورم نمیشه که ، رباب کجا و بزم می سر همه زخمی شده ، بسکه زدن با کعب نی
ای به حرم، هدیۀ پروردگار بحرِ کرم، واسطۀ کردگار ای دلت از غیرِ تولا جدا صاحبِ اِجلال، کنیز خدا ای ز ازل منتصبِ مصطفی تا به ابد منتخبِ مرتضی یارِ علی بوده ای از دیرباز ساخته ای فاطمه را سرفراز مَرتبَتت، مادریِ ماهتاب مَنزلَتت، همسریِ آفتاب کیست شود فاطمه را جانشین همچو تو ای حضرت ام البنين بال و پرِ معنویِ بیت وحی فاطمۀ ثانویِ بیت وحی چار گل فاطمه را مادری مادرِ پُر مهرِ چهار اختری مادر چار عاشقِ سر باخته دل به قضا، جان به قدر باخته . . مادر دلدار، سلامٌ علیک اُمِ علمدار،  سلامٌ علیک بسکه دلت بوی گلِ یاس داد خالقِ گُلها به تو عباس داد هست گر عباسِ تو ذُخرُالحسین از تو ذخیره ست، بر آن نورِ عین مهدِ دلیران، سرِ دامان توست روحِ شجاعت، ز شبستان توست ای بفدای گُلِ بستانِ تو روشنیِ شمعِ شبستانِ تو ماهِ حرم، روی ابالفضل بود تکیه به بازوی ابالفضل بود بود در آن قلقلۀ دشمنان هیبتِ سقای حرم پاسبان هیچ تو دانی که امیدت چه شد؟ قامتِ عباسِ رشیدت چه شد؟ چون پسر فاطمه بی‌تاب شد رفت که آب آورد و آب شد آه ز یادآوریِ نخل‌ها دشمن و پنهانگری نخل‌ها من چه بگویم، ز رشیدی غریب در وسطِ حیله و مکر و فریب دستِ علمدار کمین خورد، وای ساقیِ دلدار زمین خورد، وای با همه بی دستی و بی یاوری باز رجز خواند سوی لشکری تا که به یاریِ حسینت شتافت تیغ، سرِ ماهِ منیرت شکافت تیر به چشمانِ قمر تا نشست پشت و پناهِ حرم از پا نشست گفت: اَخا اَدرک اَخا یاحسین دیدنِ عباس بیا یاحسین ساقی اَت از شوقِ لقا مست شد در طلبِ وصلِ تو، بی دست شد نامِ تو دارم به لبم زمزمه آمده بالینِ سرم فاطمه
وقتی که غم. میگیره دلت باشه اگه. تو سینه ت یقین حتما غمت . میشه برطرف با گفتن .یاام البنین مادر ابالفضل. تاج سر ابالفضل از تموم عالم . مودب تره ابالفضل این ادب رو بی شک. از تو داره ابالفضل یا ام الوفا ذکر روز شنبه ی  .اهل کربلا کی لیاقت داره که بعد فاطمه فاطمه بشه توی بیت مرتضی یا ام البنین... وقتی میشد. راهی قافله گفتی ابالفضل من بیا داری الان میری با حسین پس بی حسین . برنگردیا یار آل حیدر . دلدار آل حیدر مادرانه بودی. غمخوار آل حیدر باتو شد ابالفضل .علمدار آل حیدر یا ام البنین روضه دار خونه ی. زین العابدین تشنه بود و پسرت به آب لب نزد به به به تربیت کردنت ! آفرین یا ام البنین...
السلام علی حضرت ام البنین تا قیامت فقط تویی قمر آفرین فخر شاه عرب کوه عشق و ادب ام عباس ، ام عباس محشری شد به پا ، در آسمان و زمین بی بنین گشته آه ، حضرت ام البنین قامتش شد دو تا از غم کربلا ام عباس ، ام عباس از فراق حسین ، جان به لبش آمده تا ابد از رباب ، شده خجالت زده شده ام البنین خسته و دل غمین ام عباس ، ام عباس
تصور کن تو این عالم زنی شیرآفرین باشه ولی از  بی کسی با اشک و ناله همنشین باشه تصور کن که اسم بانویی ام البنین باشه ولی در وقت جون دادن ، سرش روی زمین باشه عصای دستی نداره این آخری ، امان از خونجگری داره میره از پسراش نیست خبری ، امان از خونجگری نه گریه کن نه سایه بالاسری ، امان از خونجگری ویلی ویلی ام البنین چقدر سخته تو عالم بانویی ام الأدب باشه ولی پیوسته از شرمندگی در تاب و تب باشه جگر گوشه ش به سقایی خیمه منتصب باشه ولی خجلت زده از کودکان تشنه لب باشه آب که میدید غصه ش بی حساب میشد ، از خجالت آب میشد هر موقع که روبرو با رباب میشد ، از خجالت آب میشد می‌گفت حسین و جگرش کباب میشد ، از خجالت آب میشد ویلی ویلی ام البنین چقدر خوبه یه بانویی که اینقدر محترم باشه واسه تشییع ، جنازه ش یک مدینه غرق غم باشه تو روز جسمش رو بردارن مشیع گرچه کم باشه نباشه قبر اون مخفی ، اگر چه بی حرم باشه بگم که فاطمه چگونه دفن شد ، امان از دل علی با پیکری پر از نشونه دفن شد ، امام از دل علی روز کتک خورد و شبونه دفن شد ، امان از دل علی ویلی ویلی یافاطمه