eitaa logo
عاشقان ثارالله مشهد و قم مقدس
719 دنبال‌کننده
25 عکس
2 ویدیو
63 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
توو کنج حجره میسوزه پیکرم ای وای من۲ داره پشت در می خنده همسرم ای وای من ۲ وای از دست این ام فضل لعین ای وای من۲ کاسه ی آب و می‌ریزه روو زمین ای وای من۲ زهر کین آورد جونمو روو لب داره میسوزه این پیکرم توو تب در و بسته روم دلم و خون کرد جگرم میسوزه میکشم هی درد (آه و واویلا آه و واویلا یا جواد الائمه ای غریب آقا) لخته های خون جاریه از لبام ای وای من ۲ داره میلرزه یک گوشه دست و پام ای وای من۲ روو خاک حجره افتادم بی نفس ای وای من ۲ دارم جون میدم توو کنج این قفس ای وای من ۲ حجره تاریک و گوشه ای تنهام دم آخر یاد مادرم زهرام یاد اون کوچه م که شکست بازو بی حیا طوری زد که شکست پهلو (آه و واویلا آه و واویلا یا جواد الائمه ای غریب آقا) با لب های تشنه یاد کربلام ای وای من۲ یاد غم های گودال و قتلگام ای وای من۲ جد مظلومم رو کشتن بی گناه ای وای من ۲ دست و پا میزد توو شیب قتلگاه ای وای من۲ افتادم یاد روضه ی گودال زیر سم مرکب ، شد تنش پامال وای از اون دم که خیمه غارت شد سهم عمه زینب هم اسارت شد (آه و واویلا آه و واویلا یا جواد الائمه ای غریب آقا)
از اون قدیما رسمه  ،  هرکی گرفتار میشه  ،  میگه یا باب المراد درست میشه کارامون  ،  تا می گیریم یه روضه  ، برا امام جواد هر چی داریم،  هرکی که حاجت رواس خدا می دونه که از  ،  برکت ابن الرضاس خوش به حال،  اون سائلی که چشماش همیشه بارونی از  ،  غربت ابن الرضاس مظلوم آقا  ،  یا جوادالأئمه عالم و آدم اگه،  همه بمیرن برا،  همین یه غصه کمه مظهر جود و سخا،  رو خاک حجره تنها،  صدا میزد تشنمه ای ام الفضل،  ببین به پیچ و تابم،  این جگرم آب شد،  بده یه قطره آبم ای ام الفضل،  حیا کن از مادرم،  جلوی زهرا نده،  با هلهله جوابم مظلوم آقا،  یا جواد الأئمه بعد شهادت میگن،  تنش رو بردن رو بام،  چه محنتی کشیده سرش رو خاک بود ولی،  بازم خدا رو شکر که،  امام رضا ندیده ای وای ای وای،  از دل اون بابایی که از غم جوونش،  گرفته بود نوایی میگفت بابا،  چی به سرت آوردن رو پیکرت نزاشتن،  برای بوسه جایی مظلوم آقا،  یا جواد الأئمه
از ناله افتاده دگر غریب بغداد بیا غریب الغربا برس به فریاد زهر جفا آخر ؛ زد آتشم بابا از تشنگی بر خاک ؛ پا می کِشم بابا بابا رضا جانم ؛ بابا رضا جانم ....... صدای آه و ناله مرا شنیدند به جای یاری همه هلهله کشیدند پشت در حجره ؛ غوغا به پا کردند از تشنگی مُردم ؛ آبی نیاوردند بابا رضا جانم ؛ بابا رضا جانم ....... از بسکه دست و پا زدم رمق ندارم خدا کند که مادرم نیاد کنارم پشت در بسته ؛ تا با سر افتادم من یاد زهرا و ؛ میخ در افتادم بابا رضا جانم ؛ بابا رضا جانم ....... آتش به قلب منِ دل غمین نریزید در پیش تشنه آب را زمین نریزید می سوزم و گویم ؛ با دیده گریان (یاجَدّیَ المظلوم) ؛ (یاجَدّیَ العطشان) مظلوم حسین جانم
بین حجره ، ابن الرضا ای وای با زهر کین ، افتاد از پا ای وای غریب آقام ، جوادالائمه غریب آقام ، جوادالائمه آنکس که بر ، عالم امان میداد مظلومانه ، در حجره جان میداد شراره بر دل غمین ریختن پیش چشماش ، آب و زمین ریختن آروم آروم ، چشماش و میبنده قاتل داره ، به اشکش می‌خنده بالا سرش ، زهرای مرضیه داره براش ، میخونه مرثیه ای وای من ، پسرم و کشتن نور چشمای ترم و کشتن خون از چشم ، زهرا شده جاری شادی کردن ، جای عزاداری مثل جدش ، از جور زمانه جسمش سه روز ، روی بام خانه گر چه تنش ، از روی بام افتاد بر زمین آن ، ماه تمام افتاد افتاد اما ، نیزه نخورد از پشت غارت نشد ، انگشتر و انگشت روی جسمش ، که جای پایی نیست دیگه صحبت از بوریایی نیست اما جد ، او دور از وطن بود تن پاکش ، بی غسل و کفن بود
جواب جسم جواد بن الرضا در حجره بی جان است زهرا پریشان است حیدر ز جنت آمده در آه و افغان است زهرا پریشان است ______ قاتل نشسته پشت در ، حجره درش بسته ابن الرضا خسته بیرون حجره قاتلش مسرور و خندان است زهرا پریشان است ______ با ناله هایش میکنند از هلهله غوغا جان میدهد تنها خونین دلش از کینه و ظلم کنیزان است زهرا پریشان است ______ سنگین شده پایش ز زهر کینه ی قاتل دارد شرر در دل حجره برایَش گوشه ی تاریک زندان است زهرا پریشان است ______ دیده به در دارد ببیند روی بابا را ماه دل آرا را این لحظه ی آخر نصیبش دردِ هجران است زهرا پریشان است ______ لب تشنه میگوید: حسین! ، -در حجره ی غربت- بر قاتلت لعنت یاد شهید سر جدا با کام عطشان است زهرا پریشان است ______ گرچه تنش را میبرند از حجره روی بام -ای وای از آن هنگام- کِیْ پیکرش فردا به زیر سمِّ اسبان است؟ زهرا پریشان است
پیکرش میسوزه ناله میکشه دل مادرش میسوزه جوونه امام رضا جگرش میسوزه چشماشو میبنده دست و پا میزنه و قاتلش میخنده دست و پا میزنه و قاتلش میخنده دل شده زار و غمین واویلا یا امام رضا ببین واویلا پسرت رو خاک حجره از درد میکشه پا به زمین واویلا غریب آقا.. غربتش رو دیدن ناله اشو شنیدنو کف زدن رقصیدن با صدای گریه هاش همگی خندیدن با لب خشکیده هی میخونه العطش جگرش تفتیده مثل جدش روی خاک تشنه لب جون میده تو دلش عزا به پا شد ای وای روضه خون کربلا شد ای وای یاد اون غریبی که تو گودال تشنه لب سرش جدا شد ای وای غریب آقا غریب آقا... کربلا شد تیره قتلگاه شلوغه و آسمون دلگیره بدن شاه پر از زخمای شمشیره چقدر بی حاله زینت دوش نبی میون گوداله زیر سم مرکبا بدنش پا ماله لحظه های آخرش تنها بود همه‌ی دور و برش غوغا بود وقتی پیکرش رو غارت کردند نگران خیمه زنها بود غریب آقا...