eitaa logo
عاشقان ثارالله مشهد و قم مقدس
688 دنبال‌کننده
24 عکس
2 ویدیو
63 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
منم دخت ولی الله در آسمان عفت و حیا چون ماه پیام آور خونم من منم که بر یزیدیان گرفتم راه اگرچه داغ دیدم من ولی ز ناله‌ام نشد کسی آگاه عقیله العرب هستم الا کوفه منم زینب ثارالله کعبه الرزایایم /صدیقه صغرایم/ پهلوان هر رزمم /هم ردیف بابایم با کلام برانم /من فاتح میدانم/ بی باکم و می‌جنگم/ نایب حسن جانم منم زینب دختر علی منم کفیلة السجاد همان که داده کاخ ظلم را بر باد منم که هیجده لاله به پیش چشم من به خاک و خون افتاد منم که فتح خون کردم منم که مادرم مرا دلاور زاد منم که هیبت اللهم همان که بر سر یزید زد فریاد من اشجة الناسم/ من دشمن خناسم / ارث از پدرم دارم / من خواهر عباسم من چشمه توحیدم /سرچشمه خورشیدم /با تیغ بیان خود/ با یزید  جنگیدم منم زینب دختر علی
شبای غمت، سحر نداره بیچارس اونی که از غم تو، خبر نداره دخیله دلم، به پرچم تو کدوم دله که هوای تو رو، به سر نداره عشق تو با من میاد، حتی تووی قبرمم من که دل سپرده ی، بیرق محرمم من اگه سرم بره، از تو دل نمی کنم می کنی دعا برام، وقتی سینه می زنم یا اباعبدالله شور رؤیایی یا اباعبدالله ته زیبایی یا اباعبدالله من دوسِت دارم خیلی آقایی یا اباعبدالله یا حسین مولا دلم به همین، گدایی خوشه یه روزی میاد که فاطمه از، ما راضی بشه تو و کرمت، ببر حرمت سحر زیر قبّه ی تو عجب، نمازی بشه قبله ی دل منه، پرچم روو گنبدت من که سر به را شدم، با نسیم مرقدت این مدال نوکری، عزت و عیارمه وقتی اسم تو میاد، مایه ی قرارمه یا اباعبدالله ذکر تسکینم یا اباعبدالله باطن دینم یا اباعبدالله لحظه ی مرگم تو رو می بینم یا اباعبدالله یا حسین مولا
اگه عشق تو نبود عاشقی معنایی نداشت اگه نور تو نبود دنیا که زیبایی نداشت اگه روضه هات نبود گدای تو جایی نداشت حالم رو به راهه     وقتی اشک میریزم پیش مادر تو         با گریه عزیزم دلم رو دادی جلا اباعبدالله وصل الله علی اباعبدالله خیالش حتی قشنگه که میمیرم شب جمعه کربلا اباعبدالله اباعبدالله حسین اباعبدالله اگه كربلا نبود ، كعبه و احرامى نبود اگه خون تو نبود ، كه دين و اسلامى نبود به روى مأذنه ها ، كه از خدا نامى نبود حق خواسته كه اسمت   تو عالم بمونه با دست ابالفضل        اين پرچم بمونه چه خوب بردى دلها رو اباعبدالله به هم ريختى دنيا رو اباعبدالله أنا مجنون الحسينى كه عابس گفت: ديوونه كرده ما رو اباعبدالله اباعبدالله حسين اباعبدالله گوهر اشک عزای تو که قیمت نداره دنیا بی سینه زنی برا ما لذت نداره هیچی اندازه ی روضه‌ی تو قدمت نداره هم بی ابتدایی ، هم بی انتهایی کشتی نجات و ، مصباح الهدایی تو شاهی من نوکرت اباعبدالله جونم نذر اصغرت اباعبدالله سرت رو دادی سر ما بالا باشه بگردم دور سرت اباعبدالله اباعبدالله حسين اباعبدالله…
هر که از بیراهه راهی می‌شود گمراه نیست هیچ‌کس مثل حبیب از این مسیر آگاه نیست مانده‌ها باید لَچَک بر سر کنند از این به بعد جای مردان در میان کوفۀ اشباه نیست از سلیمان‌ها می‌آید نامه، اما هر کسی اهل بسم اللّه باشد مردِ بسم اللّه نیست دست و پا گیر است گاهی اسب و شمشیر و زره دوست وقتی جان بخواهد جای هیچ اکراه نیست گفت: «هَل مِن ناصِر» آنک خون به رگ‌ها بازگشت جان به عالم می‌دهد این روضه‌ها، جانکاه نیست شاعر از گودال خون حرفی مزن، چیزی مگو! آخر آنجا روضه‌ای جانسوزتر از آه نیست در طریق اربعین با چشم حیرت دیده‌ام «عالمی سرگشته‌اند و هیچ‌کس گمراه نیست» دست در دست ضریحش، زیر لب گفتم به خود هست خرما بر نخیل و دست ما کوتاه نیست
سینه ام پر شد از هوای حسین جان ندارد جهان ورای حسین نشنیده ست گوش جان خوشتر تا نوا بوده از نوای حسین زنده ام با بهانه ی حرمش زندگی می کنم برای حسین روزگاری ست حال خوش دارم برکت اشک روضه های حسین مؤمنم با همین دو قطره ی اشک که چکید عاشقانه پای حسین اشک در چشم عاشقم یعنی منم و چشم اعتنای حسین نام ما را به‌ عشق زمزمه کرد در ازل قلب بی ریای حسین چیزی از عشق او فراتر نیست و حیاتی تر از رضای حسین آسمانی ترین زمین خداست گوشه ی دنجی از عزای حسین شب جمعه نزول خواهد کرد آفرینش به کربلای حسین
مثل خورشید که بر نور تو ایمان دارد عالم از مهر حسین است اگر جان دارد نام بسیار شنیدیم در عالم اما این فقط نام حسین است که باران دارد هر چه درد است در این شهر به غم آلوده فقط از ناحیه ی عشق تو درمان دارد شب جمعه حرمت عرش خداوند شود پدرت در حرمت آن همه مهمان دارد زیر این بیرق سرخ است که هر بازنده با کمی اشک غمت فرصت جبران دارد آبرو دار ترین خلق خداوند شده هر که در روضه ی تو حال پریشان دارد صد سفر گرد جهان کرده ام اما ای عشق دل چه خوش خاطره هایی که ز مهران دارد چه کسی مثل تو ای ذبح خداوند عظیم بین گودال غمش رحمت و احسان دارد
من زنده ام به عشق محرم حسین جان شکر خدا به روضه رسیدم حسین جان جز اینکه پای روضه ی تو زندگی کنم شوقی نداشتم به دو عالم حسین جان از زندگی فقط به همین دلخوشم که من در پای منبرت شدم آدم حسین جان در آخر الزمانِ پر از دردِ بی کسی جز تکیه ی تو نیست پناهم حسین جان گردیده بی قراری شب های روضه ات بر هرچه هست و نیست مقدم حسین جان من از خدا به غیر غمت را نخواستم ای ارزشی ترین نفس غم حسین جان گویند هر که در غم زینب گریسته با روح و جان تو شده محرم حسین جان
زمزمه با امام حسین علیه السلام از بچگی با گریه بر تو آشنا شدم توو خواب و رؤیا راهیه کرببلا شدم چه غم اگه توو زندگی جز غم ندیده ام خوبه که از بچگی نوکر شما شدم هرچند که بد هستم حسین گریه بلد هستم حسین به عشق دیدنت میام من نوکر بد شمام عزیز قلبم یا حسین ۲ برا منی که بی کسم تو آخرین کسی برا نجاتم از گناه تو بهترین کسی منی که عادت به زمین خوردن دارم حسین توو دستگیری از نوکرت تو اولین کسی هوامو داشتی روز و شب بگذر تو از این بی ادب زینت نبودم تو عزات زحمت درست کردم برات عزیز قلبم یا حسین ۳ تا آخرین نفس حواست پیش خواهره حتی همون لحظه که خنجر زیر حنجره برای زخمِ تازه جا نمونده توو تنت ببین صدای کی میاد صدای مادره غریب گیرت آوردنُ خونِ گلوتو خوردنُ جدا جدا تن تو رو با نیزه نیزه بردنُ عزیز قلبم یا حسین