eitaa logo
عاشقان ثارالله مشهد و قم مقدس
742 دنبال‌کننده
26 عکس
2 ویدیو
63 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
یک ستاره بی‌قرار ماه بود از مدینه تا خراسان راه بود تا که بعد هجر و داغی جان فزا فاطمه بیند گل روی رضا بعد عمری دوری و خون جگر عاقبت آماده شد بهر سفر نامه در دستش میان کاروان فاطمه با هیبت زهرا روان نامه‌اش بوی برادر می‌دهد راحتی بر جان خواهر می‌دهد سوی او با سینه‌ی غمدیده‌اش عکس و تصویر رضا در دیده‌اش دست تقدیر خدا در کار شد تا رسید او شهر قم، بیمار شد تا که خاک چادرش شد در فضا رشک جنت شد غبار کوچه‌ها کوچه‌های قم پر از احساس بود غرق بوی عود و عطر یاس بود آمد آن بانو سراپا احترام پیش او کردند مرد و زن قیام مرد و زن گفتند کوثر آمده دختر موسی بن جعفر آمده گل بیامد بر سرش از بام‌ها در پی‌اش بودند خاص و عام‌ها گرد شمع او همه پروانه‌اش خانه‌ی موسی شد آنجا خانه‌اش عاقبت روی برادر را ندید وقت مرگش در همان‌جا سر رسید روح پاکش شد جدا از پیکرش در جنان شد هم‌نشین مادرش تا که جسمش شد نهان در شهر قم قبر زهرا شد عیان در شهر قم آمد آن بانو ندید آزارها او کجا رفته سر بازارها خاک قم در رتبه‌ی افلاک بود چشم مردم پاک پاک پاک بود او کجا بازار شهر شامیان او کجا زینب کجا نامحرمان او کجا سیلی کجا معجر کجا آتش دامان یک دختر کجا او کجا راس برادر روی نی او کجا چشمان خواهر سوی نی سینه‌ی او گرچه پر درد و بلاست او خودش هم داغدار کربلاست
یا فاطمه اشفعی لی فی الجنه ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ ای مزارت مدینۀ دل ما ای ضریحت چراغ محفل ما عطر رحمت ز تربتت خیزد کرم از دست های تو ریزد زینبی خصلتی و زهرا خو حرم تو حریم حرمت هو هرکه زوّار تربتت گردد بهره مند از کرامتت گردد مثل معصوم دافع النقمی از تبار سجیّـــۀ کَرَمی یُذهِب َ عَنکُم آمده ز خدات پدرت گفته جان من بفدات حـرم اهلبیت بـاشد قم با تو شـد قم، مدینۀ دوُّم تا که قم شد تو را اقامتگاه قدسیـان یافتند اینجا راه عرشیان از برای عرض سلام رو بــه درگاه تو کنند مدام عُمر کوتاه تو حکایت داشت از غم فاطمه روایت داشت چشم بر راه یاورت بودی یاد روی برادرت بودی تو خـزانی تـرینِ گُلهـایی تو جوانمرگ، مثل زهـرایی لب تو داشت گفتگو با مرگ جان تو داشت یک قدم تا مرگ تا تو را مرگ برد در آغوش مردم قم شدند نیلی پوش شهر پر شد زگریه و شیون تا که بر قامت تو گشت کفن وقت تشییع تو گُل آوردند روز، جسمت به خاک بسپردند غسل و تدفین تو شبانه نبود بر تنت جای تازیانه نبود جای سیلی نبود بر رویت مُتــورّم نبـود بازویت سینه ها یاد فاطمه می سوخت که علـی آتش دلش افروخت نیمـۀ شب غریب و تنها بود اشک او آب غسل زهرا بود گریه می کرد و غسل میدادش در گلــو مانده بود فریادش کودکان ایستاده و مولا غسل می داد پیکر زهرا بغض ها در گلو گِره خورده دور یـک مادری جوانمرده گُل خود در کفن گذاشت علی چه کند چاره ای نداشت علی دستهایـی که تاب شانه نداشت طاقت از ضرب تـازیانه نداشت ناگهان شد بـرون ز بند کفن حلقه بر گردن حسین و حسن دستها نیـروی دگر بگرفت دو گُل خویش را ببر بگرفت غنچه های لبش زهم بشکفت با یتیمان خود سخن می گفت ای یتیـمـــان من ،خدا حافظ ای حسین ، ای حسن ، خدا حافظ زینبم خوب خانه داری کن از غریب مدینـه یاری کن از نهاد ملائـک آه رسید ناگهان هاتفی ز راه رسید یا علی ای غـریب بی یاور کودکان را جدا کن از مادر چشم قدوسیان نظاره گر است قلب خیل مَلَک پر از شرر است ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ اثر از: محمّد نعیمی (قم المقدسه)
رباعی ؛؛؛؛؛؛؛؛؛ از تربت توعطـر خـدا می بوئیم بوی حـرم فاطمـه را می جوئیم فردا به تو ما چشـم شفاعت داریم امـروز اگـر اشفعی لنا می گوئیم
نوحه ی حضرت معصومه (س) ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ آید از ، مـــدینــــــه و قُـــــــم زمزمه شد خزان، یک گُل ز باغ فاطمه 2 داغی دگـــر بنشستـــه بر قلب پیمبر رفته ز دنیا دختر موسی بن جعفر 2 واویلا3 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ بـــر دیده، اشـــــک و بـــــه دل آه عزا بنشسته، در ماتم اُختُ الرّضا 2 ای فاطمیّون بانوی مظلومه جان داد دور از برادر حضرت معصمه جان داد2 واویلا3 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ این بانو، سُـــــــــلالـــــۀ فاطمه است چون زینب، فاضله و عالمه است2 حق شفاعت را بر او داده خدایش موسی بن جعفر گفته جان من فدایش2 واویلا3 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ میـــدهد ، بـــوی مدینـــــه تربتش میرسد بر همه لطف و رحمتش2 درود شیعیــــان بر این عمّۀ سادات که شد جوار رحمتش قبلۀ حاجات2 واویلا3 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ بــــــا یـــــادِ، آه غــــریبــــــانۀ او شهر قم، شده عزاخانۀ او 2 چون مادرش فاطمه در فصل جوانی دور از مدینه شد گُل عمرش خزانی 2 واویلا3 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ می ســـــــوزد، ز داغ او قــلب رضا مهدیِ، فاطمه شد صاحب عزا 2 سیّدنا یابن الحسن سرت سلامت که شد عزای بانوی شهر ولایت 2 واویلا3 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ اثر از:محمّد نعیمی (قُمُ المُقَدّسه)
نوحه در عزای حضرت معصومه (س) ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ بفدای تو یا دختر موسی بن جعفر ای که شد در جوانی گُلِ عُمر تو پرپر ای فروغ دل امام هشتم شد عزادار تو مدینه ی قم 2 یا معصومه ،، ای گل زهرا 3 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ ای که بابای تو گفته جان من فدایت چشم اهل ولا گریه کرده در عزایت گل جان تو شد خزان و بی برگ شده ای همچو فاطمه جوانمرگ 2 یا معصومه ،، ای گل زهرا 3 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ بر تو هردیده گریان شد و هر سینه پر آه که تویی دخت باب الحولئج اِلَی الله السّلام علیک عمّۀ سادات که مزارت بُوَد قبلۀ حاجات 2 یا معصومه ،، ای گل زهرا 3 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ عمر کوتاهت ای یادگار آل طاها داده بر ما پیام از جوانمرگیّ زهرا خیزد آه دل شیعه زسینه یاد زهرا و مردم مدینه 2 یا معصومه ،، ای گل زهرا 3 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ قبر تو در قم ای لاله ی خزان زهرا شده یادآور قبــر بی نشان زهرا چشم دلها بُوَد سوی مدینه تربتت می دهد بوی مدینه 2 یا معصومه ،، ای گل زهرا 3 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ اثر از: محمّد نعیمی (قم المقدسه)
نوحه ی حضرت معصومه (س) ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ فاطمه اشک ازبصر جاری کند یـــاد معصومــه عزاداری کند قــــم شده بیت الحَزَن تسـلیت یـابـن الحسن 2 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ می رسد از اهل قم این زمزمه شدخـزان یـک گل زباغ فاطمه قــــم شده بیت الحَزَن تسـلیت یـابـن الحسن 2 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ نالــه خیــــزد از دل هـر مرد و زن مهدی امشب عمه ات گردد کفن قــــم شده بیت الحَزَن تسـلیت یـابـن الحسن 2 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ باغ دلها در خزان بنشسته است قلب آل فاطمـــه بشکسته است قــــم شده بیت الحَزَن تسـلیت یـابـن الحسن 2 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ شهـر قـم شهر مصیبتها شده تــــازه داغ حضـرت زهرا شده قــــم شده بیت الحَزَن تسـلیت یـابـن الحسن 2 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ هـــم رضــا با یـــاد خواهر گریه کرد هم بر او موسی بن جعفر گریه کرد قــــم شده بیت الحَزَن تسـلیت یـابـن الحسن 2 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ اهل قم بانگ عزا را بشنوید بـــر تن و تابوت او گُل آورید قــــم شده بیت الحَزَن تسـلیت یـابـن الحسن 2 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ میرسد بر شیعه فیض رحمتش می دهد بوی مدینه تربتش قــــم شده بیت الحَزَن تسـلیت یـابـن الحسن 2 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ گر ندارد تربت زهرا نشان این حرم باشد نشان بر شیعیان قــــم شده بیت الحَزَن تسـلیت یـابـن الحسن 2 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ این حرم باشد حریم حرمتش بوسه گیرند اهل قم از تربتش قــــم شده بیت الحَزَن تسـلیت یـابـن الحسن 2 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ این گل گلخانه ی پیغمبر است زینب دیگر برای حیدر است قــــم شده بیت الحَزَن تسـلیت یـابـن الحسن 2 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ از کنار تربتش آید ندا: رحمت حق بر شهیدان خدا قــــم شده بیت الحَزَن تسـلیت یـابـن الحسن 2 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ اثر از: حاج محمّد نعیمی (قم المقدسه)
نوحه رحلت شهادت گونه حضرت معصومه س رحلت جانسوز اخت الرضا شد محزون اندر جنان خیرالنسا شد گلی از گلشن طاها پژمان شد تربت پاک او قبله جان شد واویلا واویلا آه و واویلا ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ شهر خون و قیام ماتم گرفته دلهای شیعیان از غم گرفته شیعه از ماتمش در شور و شین است با یاد فاطمه یاد حسین است واویلا واویلا آه و واویلا ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ تسلیت باد و بر موسی ابن جعفر کز داغ معصومه گردیده مضطر گشتند اندر جنان زارو پریشان زهرا و حیدر و ختم رسولان واویلا واویلا آه و واویلا ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ قلب محبان از غمش شکسته گرد عزای او بر دل نشسته نظر بر دل ما خسته دلان کن حاجات ما روا معصومه جان کن واویلا واویلا آه و واویلا ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ گریان از ماتمت صاحب زمان شد رهبر از داغ تو دیده گریان شد اندر عزای تو سوزد دل ما با یادت میشود حل مشکل ما واویلا واویلا آه و واویلا ▪️▪️▪️▪️▪️▪️ غلامرضامحمودنژاد (ناطق)قم
ای بانویی که مظهر ایمان و عزتی معصومه‌ای و اُسوه‌ی فضل و شرافتی هم دختر کریمی و هم خود کریمه‌ای هم ابر رحمتی و سپهر کرامتی هم خواهر رئوفی و هم خود رئوفه‌ای محبوبه‌ی امامی و محبوب خلقتی باب المراد کل مریدان اهل بیت باب النجات خلق به وقت شفاعتی آئینه‌دار زهره‌ی زهرای اطهری گنجینه‌ی عفاف و مظهر تقوا و عفتی تو دختر حکیمه‌ی موسی بن جعفری تو گوهر شریفه‌ی بیت امامتی محو نماز نیمه‌شبِ تو فرشتگان رشک ملائکه تو به محراب طاعتی سرتاسر مسیر تو عطر بهشت یافت کردی تو از مدینه به ایران چه هجرتی امواج نور از حرمت می‌رود به عرش میعادگاه قدسی اهل عبادتی هرکس که زائر تو شود در حریم قم بیند که کعبه‌ی دلِ اهلِ ولایتی وقتی دَرِ بهشت از این خانه وا شود پیداست بر بهشت برین باب رحمتی خوشبخت آن کسی‌ست که از هم جَواری‌ات دارد ز رنگ و بو و مرام تو آیتی ما تشنه‌گان، جرعه‌ای از کوثر توأیم ای آن که چشمه‌سارِ زلالِ عنایتی با صد امید چشم «وفایی» به لطف توست معصومه‌ای، شفیعه‌ی روز قیامتی