eitaa logo
عاشقان ثارالله مشهد و قم مقدس
742 دنبال‌کننده
26 عکس
2 ویدیو
63 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
کربلایت به خدا قبله ی دلهاست حسین شب جمعه حرمت محشر کبراست حسین «مادرت» آمده با ذکرِ «بُنَیَّ قَتَلوکْ» عطر سیب حرمت جلوه ی زهراست حسین «حوریان از غم تو لطمه به صورت بزنند» روضه خوان حرمت اکبر لیلاست حسین هر که آمد به حرم تا که شهادت خواهد او سفارش شده ی زینب کبراست حسین تا که بر نیزه سرت همسفر زینب شد خواهرت بین حرامی تک و تنهاست حسین بی گمان فاطمه بعد حرم زیبایت زائر و گریه کن حضرت سقاست حسین سینه زن های تو دل تنگ محرم هستند روزی گریه ما دست تو آقاست حسین نوکران را بطلب یک شب جمعه به حرم حرمت تا به ابد آرزوی ماست حسین
۱۰ آبان ۱۴۰۳
آمد به برم یکی زیاران قدیم گفتم که چه کرد باتو دادار کریم گفتا به محبّتِ حسین بن علی بخشید گناهِ من خداوندِ کریم
۱۰ آبان ۱۴۰۳
سخت در نفس خود گرفتارم نیست جز‌ معصیت دراین بارم دور افتاده ام ز آغوشت تو به فکر منی و من زارم فیض آماده است و من کورم نور آماده است و من نارم با تو بودم ولی عوض نشدم این همه با گلم ولی خارم مثل خوبان به من محل دادی نه! نگفتی که من گنهکارم تو به رویم نمیزنی اما... چه کنم با گناه بسیارم عمر رفت و اجل رسید و هنوز بنده ی زرق و برق بازارم نیمه شب آمدم که عرض کنم.. عذرخواهم خدای غفارم! تو دوای منی شفای منی نظری کن که سخت بیمارم به سرم فکر کربلا زده است به هوای حسین بیدارم کربلای مرا ضمانت کن برسان تربتی ز دلدارم فاطمه امشب آمده به حرم آرزومند شام دیدارم ناله ی یا بنی خواهد زد به تنت هرکسی که آمد زد.. اهل کوفه چرا نفهمیدند به بزرگان لگد نباید زد.. تو بریده بریده جان دادی خنجرش را کشید و ممتد زد حرمله بر گلوت محکم زد و سنان بر دهان تو بد زد
۱۰ آبان ۱۴۰۳
بهشت جلوه ای از رحمت کثیر حسین زمانه ریزه خور خیر بی نظیر حسین ز بند غم ز هیاهوی غصه آزاد است کسی که مرغ دلش شد فقط اسیر حسین بیا که راه سعادت ز شش جهت باز است                                       اگرچه غرق گناهم ولی دلم طفلی ست که میشود شب جمعه بهانه گیر حسین خدا کند بنویسند بعد جان دادن جوان روضه ما شد غلام پیر حسین
۱۰ آبان ۱۴۰۳
بسم الله الرحمن الرحیم ای در درون جانم و جان از تو بی‌خبر وز تو جهان پر است و جهان از تو بی‌خبر چون پی برد به‌تو دل‌وجانم، که جاودان در جان و در دلی، دل‌وجان از تو بی‌خبر ای عقل پیر و بخت جوان گرد راه تو پیر از تو بی‌نشان و جوان از تو بی‌خبر نقش تو در خیال و خیال از تو بی‌نصیب نام تو بر زبان و زبان از تو بی‌خبر از تو خبر به نام‌ونشان است خلق را وآنگه همه به نام‌ونشان از تو بی‌خبر جویندگان جوهر دریای کُنهِ تو در وادی یقین و گمان از تو بی‌خبر چون بی‌خبر بود مگس از پرّ جبرئیل از تو خبر دهند و چنان از تو بی‌خبر شرح‌وبیان تو چه کنم؟ زانکه تا ابد شرح از تو عاجز است و بیان از تو بی‌خبر عطار اگرچه نعره‌ی عشق تو می‌زند هستند جمله نعره‌زنان از تو بی‌خبر
۱۱ آبان ۱۴۰۳
هی ببینمت ای بهترین پدیده ،الهی ببینمت خورشید من ،سپیده، الهی ببینمت این وعده ی خداست که روزی تو می رسی موعود برگزیده، الهی ببینمت ای آفتاب صبح تماشایی بهار روشن تر از سپیده، الهی ببینمت یا ایهالعزیز، به سجاده ی نیاز اشکم به ره دویده ، الهی ببینمت این اشک ها امان دلم را بریده اند ازپشت ابر دیده ،الهی ببینمت از بس ندیدمت شب هجران روی تو خواب از سرم پریده، الهی ببینمت موی سفید، زمزمه در گوش می کند عمرم به سر رسیده، الهی ببینمت ای یادگار و منتقم فاطمه بیا بر تربت شهیده، الهی ببینمت چشم انتظار توست «وفایی» و از همه یک زمزمه شنیده ، الهی ببینمت
۱۱ آبان ۱۴۰۳
عصر هر جمعه‌ی دلگیر، تو را می‌خواند دم به دم کوچه‌ی تقدیر تو را می‌خواند مادری چشم به راه است بیایی از راه کنج خانه پدری پیر تو را می‌خواند ندبه‌ها اشک شد و از تو نیامد خبری قطره‌ی اشکِ سرازیر تو را می‌خواند عالمی منتظر جلوه‌ی مولایی توست هر نفس قبضه‌ی شمشیر تو را می‌خواند ننگ بر ما چو ببندیم به غیر از تو امید صبح و شب عرصه‌ی تدبیر تو را می‌خواند یازده قرن گذشت از غم تنهایی تو دل وامانده‌ی ما دیر تو را می‌خواند مادری پشتِ در خانه صدایت می‌کرد مادری خسته، زمین‌گیر، تو را می‌خواند دارد از حنجره‌ای خشک صدا می‌آید دختری در غل و زنجیر تو را می‌خواند از همان ساعت سه، ساعت سر، ساعت حزن عصر هر جمعه‌ی دلگیر تو را می‌خواند https://eitaa.com/madhanshora
۱۱ آبان ۱۴۰۳
  تو از سوز دل و از غربت حیدر خبر داری تو از تنهایی اولاد پیغمبر خبر داری تو همچون نور در صُلب حسین ابن علی بودی تو از سوزِ دل صدیقه‌ی اطهـر خبر داری عموی کوچک تو قاتل خـود را ندیـد اما تو خود از آن‌چه پیش آمد به پشت در، خبر داری تو می‌دانی علی با چاه کوفه شب چه‌ها می‌گفت تو از ناگفته‌غم‌های دلِ حيدر خبر داری تو اشک خجلت عباس را در علقمـه دیدی تو از آن کشته‌ی بی چشم و دست و سر، خبر داری تو با جد غریبِ خود به دشت کربلا بودی تو از قلب وی و داغ علی‌اکبر خبر داری تو روی شانه‌ی خورشید دیدی ماه کوچک را تو از پیکان و ذبحِ حنجر اصغر خبر داری تو دیدی عمه‌ات زینب کنـار قتلگاه آمد تو از بوسیدن آن نازنین‌حنجر خبر داری تو می‌دانی که «میثم» از فراقت سوزد و سازد تو از این بنده‌ی بی دست و پا، بهتر خبر داری https://eitaa.com/madhanshora
۱۱ آبان ۱۴۰۳
کسی که بی تو سَرِ صحبتِ جهانش نیست تحمّل غم هجر تو در توانش نیست کسی که سوخته از انتظار می‌داند دل از فراق تو جسمی بُوَد که جانش نیست کسی که روی تو را دید یک نظر چون خضر چگونه آرزوی عمر جاودانش نیست؟! کسی که درک کند دولت حضور تو را نیاز گوشه‌ی چشمی به دیگرانش نیست نه التفات به طوبی کند، نه میل بهشت که بی حضور تو حاجت به این و آنش نیست به خاک پای تو سوگند، ای همیشه بهار! گلی که بوی تو دارد، غمِ خزانش نیست بهارِ زندگی‌ام در خزان نشست؛ بیا! «بهار نیست به باغی که باغبانش نیست» کنارِ تربتِ زهرا تو گریه کن! که کسی، به جز تو با خبر از قبر بی‌نشانش نیست بیا و پرده ز راز شهادتش بردار پسر که بی‌خبر از مادرِ جوانش نیست... https://eitaa.com/madhanshora
۱۱ آبان ۱۴۰۳
سحر که ناله پر درد در گلوی من است زجا بلند شوم وقت گفتگوی من است مرور می کنم ایام عمر می بینم هزار راه نرفته است رو به روی من است همین یکی دو سه قطره ز اشک هم دارم قسم به چشم تو ته مانده سبوی من است تو ناز می کنی ومن پی تو سرگردان چه بی اثر همه اوقات جستجوی من است چه گویم از غم هجران همین بس ای اقا برای نافله با خون دل وضوی من است به خاک چادر زهرا قسم که اشک حسین تمام ثروت عمر است و آبروی من است میان روضه خدا شاهد است می فهمم نگاه مرحمت مادرت به سوی من است به این دو دیده گریان خویش می نازم نمی ز چشمه کوثر میان جوی من است به هر چه عشق قسم می خورم شب جمعه زیارت حرم جدّت آرزوی من است غروب سرخ حریم حسین دیدنی است صدای روضه ز لبهای تو شنیدنی است https://eitaa.com/madhanshora
۱۱ آبان ۱۴۰۳
یقین دارم ای ماه آخر میایی شبی از دل ابرها در میایی تو جمع تمامی ایّام خوبی پس از یازده ماه دیگر میایی چنان حال ما بی‌تو بد شد که تنها تو از عهده‌ی کار ما برمیایی در این روزگار پر از ناامیدی امیدم شده زنده با هر "میایی" تو هر صبح و شام از حوالی گودال بمیرم که با دیده‌ی تر میایی به زینب قسم می‌دهم چون تو گفتی که در روضه‌ی شام با سر میایی و شاید ظهور تو با این دلیل است؛ به تسکین پهلوی مادر میایی خوشم با خیال رسیدن به روزی که با یازده ماه دیگر میایی... https://eitaa.com/madhanshora
۱۱ آبان ۱۴۰۳
الا قرار دل و جانِ بی‌قرار ظهورت! کدام جمعه بُوَد روز و روزگار ظهورت؟ کدام روز به شب می‌رسد که آمده باشی؟ کدام جمعه شود شنبه بر مدارِ ظهورت؟ خوش آن سپیده! که نور از خیام سبز تو گیرد خوش آن سحر! که برآید به افتخار ظهورت دعای عهد بخوانم در آرزوی قیامت سرشک شوق فشانم به ره‌‌گذار ظهورت بهار مبعث پیغمبری گرفت جهان را شکوه دیگر بعثت بُوَد بهار ظهورت گره‌گشای دو عالم، دعای من همه این است که دست حق بگشاید گره ز کار ظهورت ز قطره‌قطرۀ آن چشمه‌چشمه نور بجوشد ز کوثری که برآید ز آبشار ظهورت ز بس شکوفۀ رحمت بریزد از همه جانب شکوفه‌زار شود خاک ره‌گذار ظهورت خوش آن سحر! که نصارا گشوده چشم ببینند بُوَد مسیح مقدّس، طلایه‌دار ظهورت شرایطی‌ست در این انتظار و من که ندارم دلم خوش است که هستم در انتظار ظهورت مرحوم https://eitaa.com/madhanshora
۱۱ آبان ۱۴۰۳