eitaa logo
عاشقان ثارالله مشهد و قم مقدس
731 دنبال‌کننده
26 عکس
2 ویدیو
63 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
زهرا(س) که از داغ پیمبر(ص) شد عزادار اشکش چکید از چشم و حیدر شد عزادار اسلام از این لحظه در سیلِ غم افتاد آیاتِ قران تا به محشر شد عزادار کعبه به تابوتِ نبی(ص) میداد بوسه زمزم شبیه حوض کوثر شد عزادار غار حرا گم کرد یار و مونسَش را سنگِ صبورش رفت و آخر شد عزادار أم أبیها(س) سوخت از داغِ یتیمی یا أيهاالسادات! مادر شد عزادار بعد پدر غم با أمیرالمؤمنین خورد در کوچه با غصب فدک مادر زمین خورد این داغ، عمری قاتلِ جانِ حسن(ع) بود آن کوچه باریک زندانِ حسن(ع) بود دستی که بالا رفت و سیلی زد به مادر تنها دلیلِ دستِ لرزانِ حسن(ع) بود از همسرش جای محبت زهر نوشید این هم جواب لطف و احسانِ حسن(ع) بود با مهربانی بسکه روی خوش نشان داد مرد جزامی باز مهمان حسن(ع) بود با گریه پا به پایِ سائل ها می آمد هر روز حاتم مرثیه خوانِ حسن(ع) بود!
از ابتدا به گمانم که قسمت این بوده حرم برای حسین و کفن برای حسن شده‌است روضه‌ی سر نیزه‌ها برای حسین شده‌است روضه‌ی دست بزن برای حسن نمی‌شود که بگوید چه دیده در کوچه... نشسته است بگرید حسن برای حسن نرفته از نظرش سیلی و شده کابوس صدای خنده‌ی آن بد دهن برای حسن چه غصه‌ای است کنارِ مغیره لب بستن چه کوچه‌ای است پُر از سوختن برای حسن به قتلگاه حسین آمد از مدینه ولی... شبیه گودی گودال شد وطن برای حسن  چقدر روضه و غمهای مشترک دارند ولی نبود غمِ پیرهن برای حسن ببین کدام یک از روضه‌ها جگر سوز است نزن برای حسین و نزن برای حسن صدای زینبش آمد نزن به دندانش نزن که مادرم اینجاست با یتیمانش
. صلی الله علیک یا ای که با تو دو جهان جلوه ی داور شده است آسمان ها و زمین بر تو مسخر شده است اولین نور وجودی و وجودِ هستی خلقت هر دو جهان با تو مقدّر شده است عقل کل هستی و هم معنی عشق مطلق عقل و عشق آمده و نذر تو دلبر شده است اولین واسطه ی فیض خدا بر خلقی دومین واسطه هم ساقی کوثر شده است دین فقط دین تو و راه فقط شارع تو از تو تبلیغ کند هر که پیمبر شده است انبیا جمله به ابلاغ تو مأمور شدند چون وجود تو برای همه محور شده است هر زمان دیده ات از اشک غریبی تر شد آسمان از غم چشم تو مکدّر شده است خاک و خاشاک چرا بر سر و رویت ریزند از چه خاکستری آن چهره ی انور شده است رأس فرزند تو هم غرق به خاکستر شد سنگ ها سهم همین رأس مطهّر شده است تا که شد وقت سفر قلب زمان درد گرفت آسمان غرق عزا بهر تو سرور شده است قدسیان نوحه گر داغ عظیمت هستند گریه کن بهر غمت زهره ی اطهر شده است ساعت آخر و هنگام جدایی و فراق وقت نجوای پدر با دل دختر شده است دخترم بعد فراقم تو شوی غرق بلا بنگری هم نفست شعله ای از در شده است سرخی چهره ی مسمار چنین می گوید یعنی آغاز غم و غربت حیدر شده است شب ۲۸ صفر ۱۴۴۵ چهارشنبه ۲۲ شهریور ✍ .
ای گل گلشنم زهرا ، پاره این تنم زهرا غصه نخور که زود آیی ، برای دیدنم زهرا آتشم ، میزند آه غمت بمیرم ، برای عمر کمت یا زهرا ، مظلومه یازهرا دعا کنم فاطمه جان ، به درد و غم خود نگیری خدا نیاورد روزی ، که از علی رو بگیری الهی ، که دستش بشکند آنکه بر ، روی تو سیلی زند یا زهرا ، مظلومه یا زهرا به روی سینه گذارید ، خوب ببینم حسن را بوسه زنم بار آخر ، گلوی این بی کفن را این شود ، کشته زهر جفا آن شود ، جدا سرش از قفا واویلا ، واویلا واویلا
از سینه آه نکش ، بالای بستر من بر صورت لطمه مزن ، می میرم دختر من کمتر گریه کن از غم جدایی ای کوثرم زود پیش من می آیی یازهرا یازهرا یازهرا یا زهرا خیلی بعد من تو را ، این امت زجر دهند جای تسلیت به تو ، با سیلی آجر دهند بر شانه غیر از بار غم نداری حق گریه در خانه هم نداری یازهرا یازهرا یازهرا یا زهرا بغض و کینه ها فقط ، ختم به مدینه نیست تا روز جزا فقط ، دعوا بر سر علی‌ست بغض علی علت آزارهاست زینب راهی کوچه بازارهاست یازهرا یازهرا یازهرا یازهرا
بر دردو غم شد اجل طبیبم حتی در خانه ی خود غریبم آه و واویلا خواهرم زینب بیا در برم گریه کن بر من جای مادرم آه و واویلا تنها نه از دشمن جفا دیدم از آشنا هم طعنه بشنیدم آه و واویلا قاتل مادر بر روی منبر ناسزا می داد بر من و حیدر آه و واویلا دیدم پیش چشمم ظالمانه مادرم را زد قنفذ تازیانه آه و واویلا
بند اول: چقَدَر با کرمی تو همیشه سایه ی روی سرمی تو انقَدَر غریبی که بی حرمی تو یا حسن مولا به تو مایله دلِ من حل میشه همیشه با تو مشکل من عشق تو شده تموم حاصل من یا حسن مولا از ازل با تو بودم و تا ابد هم امیرمی زندگیم وقف تو شده مقصد این مسیرمی یا کریم یا حسن آقام بند دوم: با تو زندگیمه زیبا من حسینی شدم از لطف تو آقا نوکراتو میخره حضرت زهرا یا حسن مولا در خونه ی تو بازه سائل تو از جهانی بی نیازه یه نگاهت همه دنیامو میسازه یا حسن مولا سفره هات خوان رحتمه حاتمه ریزه خوار تو با همین بخشش و عطا میگذره روزگار تو یا کریم یا حسن آقام بند سوم غرور تو رو شکستن اونایی که راه مادرت رو بستن روبروت تو کوچه یک لشکر پستن امون از غربت چادرش به زیر پا موند ردّ سیلی روی صورتش به جا موند توو دلت یه عمری بغض کوچه ها موند امون از غربت از تب سرد کوچه ها سهم تو چشمای تره هی به مادر میگفتی که راه خونه از این وره یا کریم یا حسن آقام
ماه محرم و صفر تموم شه نوکری ما که تموم نمیشه قشنگی زندگیم اینه ارباب نوکر خونوادتم همیشه نون و نمک سفرتو خوردم   حسین جان میبخشی منو؟  آبرو بردم. حسین جان بعد این همه روضه شنیدن حسین جان شرمندم اقا   اگه نمردم    حسین جان حلالم کن اگه توی روضه کم گذاشتم حلالم کن اگه خیری واسه تو نداشتم حسین ارباب من .. یه عمره که به عشق تو اسیرم به نیت فرج تو روضه میرم شبای اخری میدونم اقا مزدمو از امام رضا میگیرم دل تنگه برا پنجره فولاد.    رضا جان با عشق تو شد خونمون آباد.  رضا جان بودم اربعین به یاد لطفت.  . رضا جان تا به گنبدش چشم من افتاد   رضا جان دوست دارم همه جا از خوبی تو گفتم دوست دارم نزا از چشم شما بیفتم