eitaa logo
عاشقان ثارالله مشهد و قم مقدس
937 دنبال‌کننده
31 عکس
6 ویدیو
79 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
ای ضامن غریبان یاثامن الائمه پناه بی پناهان یاثامن الائمه چشم امید سویت گرد وغبار کویت دوای دردمندان یاثامن الائمه گیرم که خوب یا بد هر کس که بر تو رو زد نمیشود پشیمان یاثامن الائمه من قطره ام تو دریا من بنده ام تو مولا من مور و تو سلیمان یاثامن الائمه ماو هدایت تو باشد ولایت تو شرط قبول ایمان یاثامن الائمه ای مشهد الرضایت ایوان باصفایت خوشتر ز باغ رضوان یاثامن الائمه ای قبله گاه ایمان قبر تو در خراسان شد کعبه فقیران یاثامن الائمه من زارک کمن زارالله فوق عرشه کوی تو عرش رحمان یاثامن الائمه یکبار اگر مزارت هر کس کند زیارت سه جاست بر تو مهمان یاثامن الائمه با زائرت رفیقی با سائل همنشینی سلطان ندیدم اینسان یاثامن الائمه خیلی گناه کردم نامه سیاه کردم جرم مرا بپوشان یاثامن الائمه خورده گره به کارم جز تو کسی ندارم امید ناامیدان یاثامن الائمه دیدی که روسیاهم دادی دوباره راهم کردی کرم فراوان یاثامن الائمه الحق اباالجوادی لب وا نکرده دادی حاجات مستمندان یاثامن الائمه از بسکه مهربانی همیشه ازدحام است دور تو از گدایان یاثامن الائمه عالم به خود ندیده شاهی کند ضمانت بر آهوی بیابان یاثامن الائمه من روی رافت تو خیلی حساب کردم ای پادشاه خوبان یاثامن الائمه آقا به جان زهرا این سائل درت را نومید برنگردان یاثامن الائمه فقیر بی نوایم محتاج کربلایم از مرحمت کن احسان یاثامن الائمه به گریه جوادت در موقع وداعت لطفی به این پریشان یاثامن الائمه دردا که زهر مامون زد بر دلت شراره رسید بر لبت جان یاثامن الائمه بر خاک حجره خود لب تشنه سر نهادی می گفتی ای حسین جان یاثامن الائمه به جای خواهر تو کردند نوحه خوانی بر تو زنان نوغان یاثامن الائمه خیلی غریب بودی اماجنازه ات را کردند لاله باران یاثامن الائمه خیلی غریب بودی اما پس از شهادت نشد تن تو عریان یاثامن الائمه خیلی غریب بودی اما نشد تن تو پامال سم اسبان یاثامن الائمه خیلی غریب بودی اما سرت نیفتاد به دست نیزه داران یاثامن الائمه خیلی غریب بودی اما تنت کفن شد با آیه های قرآن یاثامن الائمه خیلی غریب بودی اما ندید خواهر جسم تو در بیابان یاثامن الائمه تویی غریب اما غریب تر حسین است آن سید شهیدان یاثامن الائمه
ما گره گشا داریم ؛ دافع البلا داریم هر کسی کسی دارد ؛ ما امام رضا داریم ما امام رضا داریم سر تا به قدم دردیم ؛ رو به این حرم کردیم پشت پنجره فولاد ؛ ما دارالشفا داریم ما امام رضا داریم با همه تهی دستی ؛ شادیم که از هستی بر دامن لطف تو ؛ دست التجا داریم ما امام رضا داریم تو دست عطا داری ؛ این همه گدا داری ما دست تهی داریم ؛ ما فقط تو را داریم ما امام رضا داریم از درت مران ما را ؛ جان مادرت زهرا غیر کوی تو مولا ؛ ما مگر کجا داریم ما امام رضا داریم روح و جان حج اینجاست ؛ ثامن‌الحجج اینجاست با صفا تر از مروه ؛ مروه و صفا داریم ما امام رضا داریم حجّ فقرایی تو ؛ یار ضعفایی تو اغنیا کجا دارند ؛ ثروتی که ما داریم                ما امام رضا داریم هر چند گرفتاریم ؛ کی گفته که بی یاریم ما حضرت معصومه ؛ ما امام رضا داریم ما امام رضا داریم ما عاصی و شرمنده ؛ تو رئوف و بخشنده هم خوف از آن داریم ؛ هم به این رجا داریم                ما امام رضا داریم گر چه غرق عصیانیم ؛ در پناه سلطانیم چه واهمه ای دیگر ؛ از روز جزا داریم                ما امام رضا داریم رحمی به دل ما کن ؛ راه بسته را وا کن از تو خواستیم هر وقت ؛ میل کربلا داریم ما امام رضا داریم
چه غریبانه غریب الغربا را کشتند با دل زار معین الضعفا را کشتند آه ای اهل خراسان همه خون گریه کنید که ولی نعمت و مهمان شما را کشتند این خبر را به مدینه ببر ای باد صبا هشتمین بضعه پیغمبر ما را کشتند خواهرش زنده اگر بود از این غم میمرد بین یک حجره در بسته رضا را کشتند از عبایی که سرش بود غلامش فهمید آخر آن نور دل آل عبا را کشتند مثل یک مار گزیده به خودش میپیچید با چه زهری مگر آن نور هدا را کشتند صورتش را به روی خاک نهاد و می گفت چه غریبانه شه کرببلا را کشتند جگر سوخته اش روضه برایش میخواند با لب تشنه چرا خون خدا را کشتند ته گودال که با نیزه به پهلوش زدند روی تل عمه مظلومه مارا کشتند پای راس شهدا بسکه کف و سوت زدند سربازارچه ی شام اسرا را کشتند
جگرم پاره شد از زهر کجایی پسرم چشم من مانده به در تا تو بیایی پسرم از عبایی که کشیدم به سرم معلوم است کار ما و تو کشیده به جدایی پسرم حسرت بوسه بابا به دلت می ماند تو به بالینم اگر دیر بیایی پسرم مثل یک مار گزیده به خودم می پیچم جگر سوخته را نیست دوایی پسرم بسکه در کوچه زمین خوردم و برخاسته ام نه توانی به تنم مانده نه نایی پسرم هی زمین خوردم و هی ناله زدم وااماه دارم از کوچه عجب خاطره هایی پسرم مثل آن چادر خاکی شد عبایم خاکی مثل زهرا سرم آمد چه بلایی پسرم مادرم را پسرش برد سوی خانه ولی من سوی خانه روم با چه عصایی پسرم سر نهادم به روی خاک که از جدم حسین برده ام ارث غریب الغربایی پسرم آب هم گر بدهی باز دلم میسوزد شده این حجره عجب کرببلایی پسرم جگرم پاره شد اما بدنم پاره نشد کس نزد بر سر من سنگ جفایی پسرم دست و پا میزنم و سینه من نیست دگر زیر پا و لگد بی سر و پایی پسرم گریه بر بی کفن کرببلا کن در قبر چونکه بند کفنم را بگشایی پسرم میرزایی
از زهر کین بال و پرم آتش گرفته از غصه قلب مادرم آتش گرفته جواد من بیا و ؛ درد مرا دوا کن بیا و روی من را ؛ به سوی کربلا کن آه و واویلا ؛ آه و واویلا ....... در شهر غربت خسته جان دادن چه سخت است در حجره در بسته جان دادن چه سخت است دل از همه بریدم ؛ عبا به سر کشیدم آید به به دیدن من ؛ مادر قد خمیدم آه و واویلا ؛ آه و واویلا ...... شدم شبیه مادرم میان کوچه خاکی شده بال و پرم میان کوچه شده شبیه مادر ؛ رویم کبود و نیلی من از شرار زهر و ؛ مادر زضرب سیلی آه و واویلا ؛ آه و واویلا ....... میسوزم و دیگر رمق در پیکرم نیست شکر خدا معصومه بالای سرم نیست جان دادنِ برادر ؛ خواهر ببینه سخته بر حنجر برادر ؛ خنجر ببینه سخته آه و واویلا ؛ آه و واویلا
السلامُ یا شمس‌الشموس ؛ سیدی یاانیس‌النفوس کاسه گداییِ مرا ؛ از کرم پر کن ای شاه طوس یاعلی‌بن‌موسی‌الرضا ...... من گدایم گدای توام ؛ مستمند عطای توام ضامن آهو دریاب مرا ؛ آهوی بی نوای توام یاعلی‌بن‌موسی‌الرضا ....... سوی تو ای دریای کرم ؛ با گناه زیاد آمدم به امید یک نگاه تو ؛ من ز باب الجواد آمدم یاعلی‌بن‌موسی‌الرضا ....... عشق تو در سرشت من است ؛ بهترین سرنوشت من است ای رئوف آل فاطمه ؛ حرم تو بهشت من است یاعلی‌بن‌موسی‌الرضا ...... از بهشتِ رضا بعد مرگ ؛ تا بهشت رضا میروی چون بهشتم هست موقوفه‌ی ؛ آستان قدس رضوی یاعلی‌بن‌موسی‌الرضا ...... قبله ما مشهدالرّضاست ؛ با صفا تر از اینجا کجاست گفته موسی بن جعفر است ؛ زائر تو زوار خداست یاعلی‌بن‌موسی‌الرضا ...... در طواف قبر پاک تو ؛ هر کسی که راهش میدهند هر قدم اجر صدها هزار ؛ حج بیت الله‌ش میدهند یاعلی‌بن‌موسی‌الرضا ........ اذن دخول کرببلا ؛ یاعلی‌بن‌موسی‌الرضا ست پس برات اربعین ما ؛ باعلی‌بن‌موسی‌الرضاست یااباعبدالله‌الحسین
فدای لطف و کرمت امام رضا جان منم گدای حرمت امام رضا جان این بی سرو پا رو ؛ از در نرون آقا جایی ندارم من ؛ ای مهربون آقا یا ضامن آهو ...... خودت غریب هستی ولی غریب نوازی همیشه با بدی ما بدا می‌سازی من اومدم اینجا  ؛ یارِ منم باشی یا ضامن آهو ؛ تو ضامنم باشی یا ضامن آهو ...... تو حرم تو ناامیدی جا نداره هیچ پادشاهی این همه گدا نداره حج فقیرانی ؛ ای قبله جانم شکر خدا میگم ؛ که از فقییرانم یا ضامن آهو ...... هی دست و پا میزدی وقت احتظارت خدا رو شکر که خواهرت نبود کنارت جد غریب تو ؛ داد از جگر میزد او دست و پا میزد ؛ زینب به سر میزد
فدای لطف و کرمت امام رضا جان منم گدای حرمت امام رضا جان این بی سرو پا رو ؛ از در نرون آقا جایی ندارم من ؛ ای مهربون آقا یا ضامن آهو ...... خودت غریب هستی ولی غریب نوازی همیشه با بدی ما بدا می‌سازی من اومدم اینجا ؛ یارِ منم باشی یا ضامن آهو ؛ تو ضامنم باشی یا ضامن آهو ...... تو حرم تو ناامیدی جا نداره هیچ پادشاهی این همه گدا نداره حج فقیرانی ؛ ای قبله جانم شکر خدا میگم ؛ که از فقییرانم یا ضامن آهو ...... هی دست و پا میزدی وقت احتظارت خدا رو شکر که خواهرت نبود کنارت جد غریب تو ؛ داد از جگر میزد او دست و پا میزد ؛ زینب به سر میزد
گریه‌کُن ها همه از داغ رضا گریه کنید شده مسموم ولی نعمت ما گریه کنید پاره قلب پیمبر جگرش پاره شده به جگر سوخته زهر جفا گریه کنید خواهرش نیست که بر بی کسی‌اش گریه کند جای معصومه مظلومه شما گریه کنید گل بیارید و به همراه زنان نوغان به غریبی غریب الغربا گریه کنید یاد آن لحظه که آن نور دل آل عبا آمد اما به سرش داشت عبا گریه کنید دو قدم رفته نرفته به زمین می افتاد سخت شد کارِ معین الضعفا گریه کنید نا ندارد که سر از روی زمین بردارد دستگیر همه افتاد زپا گریه کنید پسرش آمد و برداشت سرش را از خاک بعد از این بر غم شاه شهدا گریه کنید پسرش آمد و سیراب از این دنیا رفت همه بر تشنه لب کرببلا گریه کنید بهر آن کشته لب تشنه که آبش دادند با سرِ نیزه و شمشیر و عصا گریه کنید باغریب الغربا بهر غریب گودال که بریدند سرش را زقفا گریه کند
گشته مدینه غرق عزا وامحمدا ماتم گرفته ارض و سما وامحمدا گویید روی ماذنه (حیّ علی العزا) رفت از جهان رسول خدا وامحمدا روز یتیمی همه امت است ، پس ناله زنید یاابتا وامحمدا مولا زند به سینه و زهرا زند به سر جبریل گشته نوحه سرا وامحمدا مانده سه روز پیکر پاکش روی زمین دفنش نکرده اند چرا وامحمدا ماه صفر تمام شد اما شروع شد اندوه اهلبیت شما وامحمدا دردا که جای گل همه با هیزم آمدند بر آستان شیر خدا وامحمدا دردا که جای تعزیت و عرضِ تسلیت سیلی زدند فاطمه را وامحمدا دستی که بوسگاه نبی بود بد شکست این طور اجر او شد ادا وامحمدا آن زن که زهر داد نبی را پس از نبی خون کرد قلب آل عبا وامحمدا ملعونه پیش قبر نبی بر تن حسن هفتاد تیر زد زجفا وامحمدا هفتاد زخم جسم غریب مدینه خورد اما غریب کرببلا ؟ وامحمدا بیش از هزار و نهصد و پنجاه زخم داشت از تیر و تیغ و سنگ و عصا وامحمدا زینب به گریه گفت که یاایهاالرسول یک دم به قتلگاه بیا وامحمدا ( این کشته فتاده به هامون حسین توست این صید دست و پا زده در خون حسین توست)
گریه‌کُن ها همه از داغ رضا گریه کنید شده مسموم ولی نعمت ما گریه کنید پاره قلب پیمبر جگرش پاره شده به جگر سوخته زهر جفا گریه کنید خواهرش نیست که بر بی کسی‌اش گریه کند جای معصومه مظلومه شما گریه کنید گل بیارید و به همراه زنان نوغان به غریبی غریب الغربا گریه کنید یاد آن لحظه که آن نور دل آل عبا آمد اما به سرش داشت عبا گریه کنید دو قدم رفته نرفته به زمین می افتاد سخت شد کارِ معین الضعفا گریه کنید نا ندارد که سر از روی زمین بردارد دستگیر همه افتاد زپا گریه کنید پسرش آمد و برداشت سرش را از خاک بعد از این بر غم شاه شهدا گریه کنید پسرش آمد و سیراب از این دنیا رفت همه بر تشنه لب کرببلا گریه کنید بهر آن کشته لب تشنه که آبش دادند با سرِ نیزه و شمشیر و عصا گریه کنید باغریب الغربا بهر غریب گودال که بریدند سرش را زقفا گریه کند
فدای لطف و کرمت امام رضا جان منم گدای حرمت امام رضا جان این بی سرو پا رو ؛ از در نرون آقا جایی ندارم من ؛ ای مهربون آقا یا ضامن آهو ...... خودت غریب هستی ولی غریب نوازی همیشه با بدی ما بدا می‌سازی من اومدم اینجا ؛ یارِ منم باشی یا ضامن آهو ؛ تو ضامنم باشی یا ضامن آهو ...... تو حرم تو ناامیدی جا نداره هیچ پادشاهی این همه گدا نداره حج فقیرانی ؛ ای قبله جانم شکر خدا میگم ؛ که از فقییرانم یا ضامن آهو ...... هی دست و پا میزدی وقت احتظارت خدا رو شکر که خواهرت نبود کنارت جد غریب تو ؛ داد از جگر میزد او دست و پا میزد ؛ زینب به سر میزد