بیش از یازده هزار دانش‌آموز از دست رفتند براساس گزارش وزارت آموزش و پرورش فلسطین از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تا ۲۹ اکتبر ۲۰۲۴ بیش از یازده هزار دانش‌آموز در نوار غزه و کرانه باختری به دست رژیم کودک‌کش به شهادت رسیدند. #روز_دانش_آموز #جنگ_با_آرزوها #فلسطین @jangbaarezouha

🔸 در سایه آوارگی؛ یادگارهایی از یک معلم که در آتش جنگ سوخت 🔻شهید اشرف رفیق الغفری معروف به ابو رفیق ۴۸ ساله و استاد فقه در دانشگاه اسلامی غـ.ـزه بود. عشق به یادگیری انگیزه‌اش را بیدار می‌کرد و از هر طریقی به دنبال افزایش علم خود بود، طوری که پس از تحصیل در دانشگاه اسلامی غـ.ـزه دست به مهاجرتی موقت زد و به دانشگاه "امام اوزاعی" بیروت رفت تا از آنجا مدرک دکتری خود را اخذ کند. 🔻نبوغ او در رشته‌اش زمانی بیشتر مشخص می‌شد که ابو رفیق تصمیم به سخنرانی می‌گرفت. ضمیمه شدن خوش بیانی او با سوادش قدرت انتخاب را از حواس مخاطب می‌گرفت. وی همچنن به عنوان یک شخصیت رسانه‌ای برای یک شرکت حج و عمره فعالیت می‌کرد. 🔻ابو رفیق به دانشجویان خود از تاثیر ایمان در مسیر پیشرفت می‌گفت؛ توصیه‌اش به خواندن نماز در کنار سخت کار کردن و درستکاری در کنار همدلی و همچنین یادگیری روش‌مند قرآن و جاری کردن آن در زندگی چیزی بود که که تصویر او را در ذهن شاگردانش تثبیت می‌کرد. او در قامت یک استاد، تمایزی با دیگران داشت؛ تلاش می‌کرد تا همه آموزه‌هایش را در زندگی پیاده کند تا شاگردانش با دیدن او امکان رسیدن به یک زندگی که در عاقبت موفقیت و رضایت خدا را در کنار هم داشته باشد، فراهم ببینند. 🔻سرانجام روز دهم آگوست ۲۰۲۴ ابو رفیق به وقت نماز صبح و در حال که آوارگان ساکن مدرسه التابعین به او اقتدا کرده بودند، با حمله هوایی جنگنده‌های رژیم اسرائیل به همراه تعدادی از اعضای خانواده و چندین تن دیگر زیر آوار خاطراتش مدفون شد و به شـ.ـهادت رسید. #داستان_یک_آرزو #فلسطین #معلم @jangbaarezouha

🔸جنگ آروزها را دست‌چین نمی‌کند 🔻برایش فرقی نمی‌کند کودک باشی یا بزرگسال، استاد دانشگاه باشی یا ورزشکار؛ تا جایی که دستش برسد با آرزوها می‌جنگد و زیر آوار دفنش می‌کند. ابراهیم قصیعه ورزشکار بود و والیبالیست؛ پر تلاش بود و پله های ترقی را تا رسیدن به لباس تیم ملی والیبال ساحلی فلسطیـ.ـن طی کرده بود. 🔻دو سال پیش با هم تیمی‌هایش موفق شد روی سکوی مسابقات غرب آسیا برود و برای کشورش مدال بگیرد؛ در واقع هر کس به نحوی دنبال حقیقت بخشیدن به آرزوهای خود و کشورش است، که امثال ابراهیم هم به این شیوه جست و جویش می‌کنند. قصیعه یک ماه قبل از شـ.ـهادتش با پستی در فضای مجازی، خلاصه آنچه در معنای زندگی می‌دید را در جمله‌ای بیان کرد "یا با عزت زندگی میکنیم، یا به مرگ شـ.ـهیدان میمیریم..." 🔻روز ۱۴ نوامبر ۲۰۲۳، ابراهیم قصیعه نیز مانند چند ده نفر دیگر، با بمباران جبالیا توسط ارتش اسـ.ـرائیل به شـ.ـهادت رسید و به قول خوش زندگی عزتمندانه این دنیا را، با مرگی به سبک شهدا به پایان رساند‌. #داستان_یک_آرزو #فلسطین #ورزشکار @jangbaarezouha

🔸شهادت در آغوش خاک؛ زندگی و ایثار یک افسر جوان 🔻بند پوتینش را محکم می‌کرد. کوله سربازی‌اش مهیای یک سفر طولانی شده بود. سال ها بود که راه را آنچنانکه وظیفه‌اش حکم می‌کرد، می‌پیمود. 🔻انگار تلاش میکرد تا خود را در مقابل چیزی یا کسی ثابت کند؛ کتابی که از مدت.ها پیش مونس و رفیق خلوت و جَلوتش شده بود، یادش داده بود که برای رسیدن به خدا گاهی لازم است هجرت و جهاد را با هم انتخاب کرد. 🔻هجرت معمولا تلخ است. دور شدن از وابستگی‌ها و دل کندن از چیزهایی که هویتت به آن بند شده است؛ اما همین تلخی با شیرینی تلاش و جهاد برای هدفی که میدانی درست است، فرصت عرض اندام پیدا نمی‌کند. 🔻احمد نصرالله افسر جوان و حافظ قرآن بود. مهارتش در امور نظامی موجب شده بود تا در دانشگاه افسری قطر پذیرفته شود. پس از گذراندن دوره‌های آموزشی توانست رتبه‌ی اول و بالاترین امتیاز تاریخ دانشکده‌های نظامی در کشور قطر را کسب کند. با وجود اینکه قطر با پیشنهاد دستمزد بالا دنبال به خدمت گرفتن احمد بود، اما هنوز انگیزه‌ای که پای احمد را تا قطر کشیده بود مانع از ماندنش می‌شد. سرانجام احمد به غزه برگشت و دوباره لباس سربازی وطن را پوشید. 🔻تسلیم شدن برای او معنایی نداشت؛ در تاریخ 5 نوامبر احمد نصرالله در یک محاصره که خروج از آن برای مردی مانند او فقط با شهادت ممکن بود، در منطقه جبالیا در شمال غزه به شهادت رسید و خاک سرزمینش را در آغوش کشید. #داستان_یک_آرزو #فلسطین #کماندو @jangbaarezouha

"هیچ جا نخواهیم رفت، خروج ما از غـ.ـزه به سوی آسمان است، فقط به سوی آسمان" 🔻با دوربینش عهد بسته بود تا پیچیدن صدای الله اکبر در کوچه پس کوچه های قـ.ـدس، لنزش را خرج تصویر حماسه‌ها و مظلومیت مردم کشورش کند. خودش را فرض می‌کرد که قابش را روی صفوف جماعت مسجد الاقصـ.ـی تنظیم کرده و ثبت اولین تصویر بعد از پیروزی به دست او رقم می‌خورد. او به عهدش وفادار بود، طبق آخرین دست نوشته‌اش هیچ جا نرفت و تنها مقصدش بعد از غـ.ـزه، آسمان بود. 🔻در قامت یک خبرنگار، کارش را از سال ۲۰۱۲ آغاز کرد. چند سالی را به کسب تجربه در خبرگزاری‌های مختلف گذراند و در مقطعی با یک خبرگزاری وابسته به سازمان ملل برای پوشش اتفاقات فلسـ.ـطین همکاری کرد. حاصل این تجربیات شد ایده‌ای برای تأسیس یک شرکت رسانه‌ای که می‌خواست متفاوت از فضای مرسوم رسانه‌ها عمل کند. 🔻آرزوها برای او تعریف مقطعی نداشتند، چند وقت بعد به همراهی دوست خبرنگارش، شـ.ـهید یاسر مرتجی شرکتی را با محوریت فلسـ.ـطین و با نام "عین میدیا" تاسیس کرد. او در طول این مدت موفق شد با ساخت دو فیلم مستند، دوبار در جشنواره های بین المللی برای مستندهایش جایزه دریافت کند. 🔻رشدی السراج ۳۱ ساله بود، تازه ازدواج کرده بود و دختری چند ماهه داشت؛ هر از گاهی نگاهش را به سمت آسمان می‌انداخت تا راهی که در انتظارش بود لابه‌لای حواس پرتی‌های دنیا گم نشود. راهی که پای ایستادن و خستگی را از او می‌گرفت. سر انجام رشدی السراج بعد از مدت ها تلاش در ۲۲ اکتبر ۲۰۲۳ بر اثر بمباران رژیم صهیـ.ـونیستی به شـ.ـهادت رسید. #داستان_یک_آرزو #خبرنگار #فلسطین @jangbaarezouha

متولد سال ۲۰۰۱ بود. از نسلی که اساتید علوم اجتماعی آن را به نسل "Z" می‌شناسند. نسلی جست‌وجوگر، کنجکاو و به عقیده آن‌ها در مقابل بسیاری از هنجارها، یک یاغی. او هم جست‌وجوگر بود و کنجکاو، اما می‌خواست مثال نقضی باشد برای تصویری که او را متهم به یاغی‌گری می‌کند. در دانشگاه الاقصی روزنامه نگاری و رسانه خوانده بود. اهل هنر بود و بازیگری حرفه اصلی‌اش بود. گاهی که از ایفای نقش مقابل دوربین فراغت می‌یافت دست به قلم می‌برد و شعر می‌گفت. سال ۲۰۲۰ مجموعه شعری با عنوان "نامه‌های خاک" از او منتشر شد که او را به عنوان جوان ترین شاعر فلسطینی معرفی می‌کرد. شهرت اصلی او برمیگردد به ۳ سال پیش و زمانی که سریال "قبضه الاحرار" یا "مشت آزادگان" توجه رسانه‌ها و جوامع عربی را به خود جلب کرد. در این سریال که روایت مقاومت نیروهای حمـ.ـاس در برابر نفوذ اطلاعاتی اسـ.ـرائیل بود رشاد ابو سلیخه امانت‌دار نقش اول و بازیگر اصلی فیلم بود. تحسین همزمان فیلم و بازی رشاد باعث شد تا این سریال در جشنواره‌های مختلف جوایز زیادی کسب کند و به شهرت خوبی برسد. رشاد دیگر بدل شده بود به نمادی از امید و امنیت؛ چهره او مردم را یاد مجاهدان حمـ.ـاس می‌انداخت که سال‌هاست به دنبال خطرات میگردند تا چیزی متوجه مردم نشود. امید به پیروزی در رشاد زنده بود، اما این اواخر مجبور به تحمل جنگ و سایه سنگینش در مدرسه آوارگان الفخوره در اردوگاه جبالیا شده بود؛ مدرسه.ای که در نهایت با بمباران ارتش اسـ.ـرائیل محل شهادت رشاد ابو سلیخه و چندین انسان دیگر شد. #داستان_یک_آرزو #فلسطین #بازیگر @jangbaarezouha

‍ تا بحال کسی را برای سبزی کشته‌اند.... 🔻شهید یوسف ابوربیع 🔹یک صبح سرد و سخت با طلوع کم فروغ خورشید از پس ابرها شروع می‌شود. مثل روزهای دیگری که سخت شروع شدند. امروز بناست کشاورزی کنند و بتوانند برخی گیاهان را روی خاک‌های خون‌آلود شمال غزه بکارند. کار دشواری است اما موفقیت‌هایی را هم کسب کرده است. بالاخره در هر شرایطی بشر حق دارد به غذا دسترسی داشته باشد. کشت و کار بعد از مدتی باعث می‌شود مواد غذایی اندکی به مردم برسد. از گشنگی نمردن که امتیاز بزرگی است. همین سبزی و بادمجان خودش روحیه‌ی زیادی به انسان می‌دهد. طرح "هنزرعها" از آن یک جوان فلسطینی بود تا بتواند در هر مکانی گیاه بکارد و امید مردم را زنده نگه دارد. آن هم در روزهایی که کسی جز خودشان به داد خودشان نمی‌رسیدند. پدرش به او کمک کرد تا راهی را آغاز کند تا شاید اولین شهید کشاورزی در جهان باشد. 🔸تا بحال کسی را برای سبزی کشته‌اند؟ دیدید کسی جرمش کشاورزی و تامین غذای نیازمندان و گرسنگان باشد؟ اصلا می‌توان استفاده از زمین برای کاشتن سبزی و صیفی‌جات را جرم‌‌انگاری کرد؟ مجاهد راه گرسنگی که اتفاقا دانشجوی کشاورزی هم بود بذر تهیه کرد و نهال کاشت و شروع کرد به آموزش دادن آن به مردم. یک نفر در برابر یک ارتش پرقدرت با گیاه ایستاد و  مانع گرسنگی مردمش شد. با خبرگزاری الجزیره مصاحبه کرد و از شهادت دو دوست خود خبر داد. 🔹ارتش زمین‌ها او را خراب کرد. منابعش را از بین برد و خودش را هم کشت. قبلا گفته بود که: «من دوباره به همان چیزی که ما را از آن باز می‌دارند برمی‌گردم. آن ها ما را می کشند و به هر طریق ممکن خفه می کنند تا قیام نکنیم، اما ما ادامه می دهیم. ما مردمی هستیم که به دنبال راه‌هایی برای زندگی، ماندن و مقاومت با وجود همه چالش‌ها هستیم.» یوسف ابو ربیع  مهندس کشاورزی فلسطینی که سعی داشت تامین غذای مردمش را به گردن بگیرد بعد از سوقصدهای متعدد در ۲۲ اکتبر ۲۰۲۴ به شهادت رسید. در وصیت‌نامه‌اش آرزو کرد که بیت لاهیا به حالت قبلی خود بازگردد و مردم با وجود مشکلات، به زندگی ادامه دهند. او بر اهمیت مقاومت و امید تأکید کرده و خواستار حمایت جهانیان از مردم غزه شد. صفحه شخصی او در فیسبوک مملو از پیام‌های تسلیت و تمجید از تلاش‌هایش در دوران قحطی بود. #داستان_یک_آرزو #فلسطین #غزه @jangbaarezouha

‌آخرین قاب مشترک پدربزرگ، مادربزرگ به همراه فرزندان و نوه هایشان 🔹۱۳ نفر از اعضای خانواده‌ی پروفسور اسامه محمد الحبش در حمله هوایی به ساختمانی در النصیرات آسمانی شدند. 🔸در این حمله ۴۰ نفر کشته شدند. خانواده‌ی الحبش در این ساختمان مهمان خانواده‌ی اللوح بودند. #غزه #غزه‌ـ‌تقاوم #فلسطین 📱@jangbaarezouha

🔸کاپشن را دور پسرش پیچید تا سردش نشود پدر است دیگر .... #غزه #فلسطین 📱@jangbaarezouha

دیشب که خواب بودید 🔹 رژیم کودک‌کش مدرسه احمد بن‌عزیز که پناهگاه آوارگان در خان‌یونس را بمباران کرد. 🔸در این حمله دستکم ۲۵ غیرنظامی از جمله زنان و کودکان کشته شدند. 🔹مدرسه در منطقه‌ای قرار داشت که رژیم آن را منطقه بشردوستانه اعلام کرده بود. #غزه #فلسطین #شهداـ‌غزه 📱@jangbaarezouha

پدربزرگ روح‌الروح هم خاطره شد 🔸خالد نبهان پدربزرگ فلسطینی که با نوه‌اش وداع خاصی داشت در بمباران اردوگاه نصیرات توسط رژیم کودک‌کش به شهادت رسید. #غزه #فلسطین 📱@jangbaarezouha

‍ نمی‌دانم چه خواهد شد، اما می‌دانم چه خواهم کرد 🔹محمد رفعت جوان بود و تازه کارش را آغاز کرده بود. سال‌ها درس خوانده بود و برای این رویا تلاش کرده بود. دفتری حقوقی داشت و به وکالت مشغول بود. معروف شده بود و حتی روزنامه‌ها و رادیو از او دعوت می‌کردند تا در مورد اصول قانون و پرونده‌های قضایی صحبت کند. جنگ آغاز شد و در بمباران‌ها دفترش از بین رفت. رویایی که مدام برای آن تلاش کرده بود و با آن حتی به رشد اجتماعی خوبی رسیده بود از بین رفت. 🔸با اینکه طبق معمول باید ناراحت و دلزده می‌شد به کمک مردمش شتافت. تابلوی دفتر وکالتش را بر سر در چادرش نصب کرد. هدفش را رفع نیاز هم‌وطنان قرار داد تا نیازهای حقوقی و معاملاتی آوارگان را رفع کند. اسم مکتب خود را " مکتب النازحین للمحاماه" گذاشته بود. به مردم کمک می‌کرد و هر روز در گفت‌وگو با نزدیکانش از حس نزدیکش به شهادت می‌گفت. در نهایت در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۴ به همراه خانواده‌اش شهادت رسید. #غزه #فلسطین 📱@jangbaarezouha