⭕️در غیبت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) چه اسراری نهفته است؟ (بخش پنجم)
🔸 #غیبت_امام_زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از امورى است که #عقل_بشر به تنهایى از کشف همه #اسرار آن ناتوان است، و پیوسته #مورد_سؤال قرار گرفته، و فکرها را مشغول نموده است؛ ولى باید توجّه داشت که براساس برخى #روایات، علّت و فلسفه واقعى #غیبت_امام_مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف) سرّى از #اسرار_الهى است. در ادامهی این نوشتار مواردی از #فلسفه_غیبت، که در روایات به آنها اشاره شده است بیان میگردد؛
4⃣خالی نماندن زمین از حجت
🔹 #امام_علی (علیه السلام) میفرماید: «لا تخلوا الارض من قائم بحجة الله»؛ (هیچگاه زمین از کسی که #قائم به امر الهی باشد خالی نخواهد ماند». از سنتهای دائمی الهی این است که از #آغاز_آفرینش، #بشر را تحت سرپرستی یک #راهنما و #رهبر قرار داده است، و برای هر قوم و ملتی #پیامبری فرستاده تا آن پيامبر، مردم را از #عذاب_الهی بترساند، و #وصی و خلیفه و #جانشین و امام پس از او نیز همان سیره و روش پیامبر را عمل کرده، و مردم را به #اهداف_الهی نزدیک نماید.
🔹 #امام_صادق (علیه السلام) میفرماید: «اگر در دنیا دو نفر وجود داشته باشند، یکی از آنها #امام و #حجت خداست». [۱] همچنین میفرماید: «آخرین کسی که از این دنیا خواهد رفت #امام است، و او #حجت_خدا بر خلق است، و باید او آخرین نفر باشد که از دنیا میرود، برای اینکه کسی بدون حجت و #رهبر نماند، تا با خدا احتجاج کرده، شکایت نماید که تکلیف خود را در دنیا نمیدانسته است». [۲] #امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: «بدانید زمین از #حجت_خدا خالی نمیماند، ولی خداوند به خاطر #ظلم و جور و #اسراف #مردم، بر خودشان آنها را از #دیدار او کور خواهد ساخت». [۳]
🔹با توجه به روایات فوق و بررسی دوران زندگی امامان معصوم (علیهم السلام) که هیچ کدام با مرگ طبیعی از دنیا نرفتند، اگر #آخرینحجتالهی نیز #غایب نمیشد، و در میان مردم حضور عادی میداشت، یقینا به سرنوشت امامان دیگر (عليهم السلام) دچار میشد، و #مردم برای همیشه از #فیض_الهی محروم میشدند. خداوند متعال با حکمت بالغه اش #آخرین_حجت خود را به وسیله #غیبت حفظ و صیانت نموده تا زمین از #حجت_حق خالی نماند.
5⃣نداشتن یار و یاور
🔹یکیاز علتهای #غیبتامامزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نبود #انصار و #اصحاب جهت یاری رساندن به آن حضرت است. از روایات مختلف این نکته برداشت میشود که نصاب یاران #حضرت_مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ۳۱۳ نفر میباشند که با تولد و رشد آنها، یکی از موانع ظهور مرتفع میگردد. انصار و #یاران_حضرت را میتوان به دو گروه تقسیم کرد:
💠یاران خاص
🔹که #سیصدوسیزده نفر میباشند و #صفات و شاخصه هایی که در روایات ذکر شده، مربوط به آنها میباشد و در زمان ظهور و #حکومت_جهانی حضرت، #تصدیمَناصبمهم حکومتی را به عهده دارند. از #امام_علی (علیه السلام) روایت شده است که فرمود: «یاران خاص #قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) #جواناند، بین آنان پیری نیست، مگر به میزان سرمه در چشم و یا مانند نمک در غذا که کمترین ماده غذا نمک است». [۴] از #امام_صادق (علیه السلام) روایت شده است که فرمود: «#مردانیاند که گویی #قلبهایشان مانند پاره های آهن است. هیچ چیز نتواند دلهای آنان را نسبت به ذات خدا گرفتار شک و تردید سازد. سختتر از سنگ هستند و…». [۵]
💠یاران عام
🔹نصاب معینی ندارند. در روایات تعداد آنها مختلف و در بعضی از آنها تا ۱۰ هزار نفر در مرحله اول ذکر شده است، که در مکه با حضرت پیمان میبندند. #امام_زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) با این تعداد از یاران خاص و عام، #قیام_جهانی خود را آغاز میکند. #ادامه_دارد...
پی نوشتها؛
[۱] علامه حائری، الزام الناصب، ص ۴؛ ر.ک. زندگانی حضرت صاحب الزمان، ص ۱۶۴؛ [۲] همان؛ [۳] کافی، ج ۲، ص ۱۶۴؛ ر.ک مکیال المکارم، ص ۱۶۰؛ [۴] بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۳، ح ۱۰؛ غیبت نعمانی، باب ۲۰؛ [۵] بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸
منبع: راسخون به نقل از وبسایت عصر انتظار
#امام_زمان #امام_مهدی
جنگ نرم ودشمن شناسی
به کانال خودتان بپیوندید
👇
https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95
💥پیام رسان بله
https://ble.ir/jangnarmvdoshmanshnasi
⭕️احاطه علمی امام علی (علیه اسلام) به همه مسائل، از کجا نشأت گرفته بود؟
🔹 #امام_علی (عليه السلام) در بخشی از خطبه ۲۱۰ #نهج_البلاغه پس از بیان تعدادی از مشكلات مربوط به نقل احاديث به این مشکل می پردازد كه: «وَ لَيْسَ كُلُّ أَصْحَابِ رَسُولِ اللهِ (صلى الله عليه و آله) مَنْ كَانَ يَسْأَلُهُ وَ يَسْتَفْهِمُهُ، حَتَّى إِنْ كانُوا لَيُحِبُّونَ أَنْ يَجِيءَ الاَعْرَابِيُّ وَ الطَّارِيءُ، فَيَسْأَلَهُ حَتَّى يَسْمَعُوا». (چنان نبود كه همه #صحابه #رسول_خدا (صلى الله عليه و آله) از او #پرسش كنند و مسائل مختلف را جويا شوند تا آنجا كه عدّه اى دوست مى داشتند مرد عرب يا سؤال كننده اى تازه وارد بيايد و مطلبى از آن حضرت بپرسد تا آنها جواب آن را بشنوند و فرا گيرند).
🔹ظاهر اين است كه اين عبارت اشاره به گروهى از اصحاب دارد كه زياد اهل #تحقيق و جستجوگرى نبودند و ابتكار طرح #سؤالات_مختلف درباره #اصول و #فروع_دين نداشتند و همين سبب مى شد كه از ناسخ و منسوخ و عام و خاص و محكم و متشابه و مجمل و مبيّن، سؤال نكنند و از #مسائل_مختلف به طور شفّاف آگاهى نيابند، ولى اگر تازه واردى پيدا مى شد و مسئله جديدى طرح مى كرد و پاسخ شايان توجّهى مى شنيد از آن استقبال مى كردند.
🔹بعضى از شارحان، جمله بالا را چنين تفسير كرده اند كه گروهى از #صحابه به لحاظ ابهّت و #عظمت_پيامبر و يا اينكه سؤال هاى متعدّد شايد حمل بر بى ادبى شود، از طرح سؤال خوددارى مى كردند؛ [۱] ولى اين احتمال با جمله هايى كه بعد در مورد #امام_على (عليه السلام) آمده است سازگار نيست، زيرا امام (عليه السلام) در ادامه سخن چنين مى فرمايد: «وَ كَانَ لاَ يَمُرُّ بِي مِنْ ذلِكَ شَيْءٌ إِلاَّ سَأَلْتُهُ عَنْهُ وَ حَفِظْتُهُ». (من [اين گونه نبودم، بلكه] هر چه از خاطرم مى گذشت از آن حضرت #مىپرسيدم و #حفظ مى كردم [به همين دليل چيزى از فروع و اصول اسلام بر من مخفى نماند]).
🔹در بعضى از منابع اسلامى از جمله كتاب «كافى» جمله هاى گوياى ديگرى نيز در ذيل اين خطبه آمده، از جمله اينكه امام (عليه السلام) مى فرمايد: «من همه روز يك بار بر #پيامبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) وارد مى شدم و همچنين هر شب، و به من اجازه مى داد هر جا باشد همراه او باشم و اصحاب رسول خدا (صلى الله عليه و آله) مى دانند كه او اين اجازه را به هيچ كس جز من نمى داد... و لذا هيچ آيه اى از #قرآن بر #رسول_خدا (صلى الله عليه و آله) نازل نشد مگر اينكه بر من #قرائت كرد و
🔹آن را بر من خواند و من به خط خود آن را نوشتم و تأويل و تفسير و ناسخ و منسوخ و محكم و متشابه و خاص و عام آن را به من آموخت و از خدا خواست كه #قدرت_فهم و #درك و #حفظ آن را به من عطا كند... و چيزى از حلال و حرام و امر و نهى مربوط به گذشته و آينده و دستوراتى كه بر انبياى پيشين درباره اطاعت و معصيت نازل شده بود نبود مگر اينكه همه را به من #تعليم داد و آن را حفظ كردم و حتى يك حرف آن را فراموش ننمودم. سپس دست خود را بر سينه من نهاد و دعا كرد كه خداوند #قلب مرا پر از #علم و #فهم و #دانش و #نور كند». [۲]
پی نوشت؛
[۱] البتّه عوامل ديگرى نيز در كار بود كه مانع از طرح سؤال مى شد؛ پرداختن گروهى به عبادات به گمان اينكه فقط مأمور به عبادتند، يا غرق شدن در دنيا كه انسان را از همه چيز غافل مى سازد، از ديگر عوامل ترك سؤال بود.
[۲] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، تهران، ۱۴۰۷ق، چ ۴، ج ۱، ص ۶۴، باب اختلاف الحديث، ح ۱
📕پيام امام اميرالمومنين (ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، ۱۳۸۶ش، چ ۱، ج ۸، ص ۱۶۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
جنگ نرم ودشمن شناسی
به کانال خودتان بپیوندید
👇
https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95
💥پیام رسان بله
https://ble.ir/jangnarmvdoshmanshnasi