اگر به مذهبِ تو خونِ عاشق است مُباح
صلاحِ ما همه آن است کان تو راست صلاح
سَوادِ زلفِ تو تفسیرِ جاعِلُ الظُّلُمات
بَیاضِ رویِ تو تبیان فالِقُ الإصباح
ز چینِ زلفِ کمندت کسی نیافت خلاص
نه زان کمانچه‌ی ابروی و تیرِ چشم، نَجاح
ز دیده‌ام شده صد چشمه در کنار روان
که خود شنا نکند در میانِ آن، مَلّاح
لبِ چو آبِ حیاتِ تو هست قُوَّتِ جان
وجودِ خاکیِ ما را از اوست ذکرِ رَواح
نداد لعلِ لبت بوسه‌ای به صد زاری
نیافت کامْ دلِ خویش را به صد اِلحاح
دعای جانِ تو وردِ زبان مشتاقان
همیشه تا که بُوَد گردشِ مَسا و صَباح
صَلاح و توبه و تقوا ز ما مجوی #حافظ
ز رند و عاشق و مجنون کسی نیافت صلاح
@jargeh
🔊 شرحِ این غزل به بیانِ شیرینِ مرحوم استاد #حسین_آهی
🔽🔽🔽🔽
مجالِ من همین باشد که پنهان عشقِ او ورزم
کنار و بوس و آغوشش چه گویم چون نخواهد شد
#حافظ
🔊 شرح غزل ۱۶۵
🎙 مرحوم #حسین_آهی
🌐 https://b2n.ir/Qazal165
🌐 https://b2n.ir/Qazal165_2
@jargeh