آیت الله حاج شیخ محمد فاضل استرابادی در سال 1314 ه.ش در شهر نجف اشرف متولد شد. پدرش آیت الله نجفعلی فاضل استرابادی که از فضلای حوزه علمیه نجف به شمار می رفت، بود. سپس به ایران آمد و در شهر بابل اقامت گزید. حاج شیخ محمد، دروس مقدماتی علوم اسلامی را درمازندران، نزد پدر ونیز نزد آیت الله حاج شیخ محمد کوهستانی(پدرهمسرش) فرا گرفت ودر ادامه به حوزه علمیه نجف اشرف عزیمت نمودو درسهای سطوح عالی را نزد اساتید برجسته آن حوزه از قبیل حاج شیخ مجتبی لنکرانی وحاج شیخ صدرا بادکوبه ای تلمذ نمود.سپس در درسهای فقهی واصولی فقهای عظام آن عصر، حضرات آیات حاج سید محمود شاهرودی، سید خویی، حاج آقا روح الله خمینی، شیخ حرحلّی وحاج میرزاباقر زنجانی شرکت نمود.وی در سال 1354 ه.ش بر اثرفشار رژیم بعثی مجبور به ترک عراق گردید. و پس از ورود به ایران در شهر بابل اقامت گزید.در سال 1359 با احراز اکثریت قاطع آراءبه عنوان نماینده مردم بابل در مجلس شورای اسلامی انتخاب شد و سپس در سال 1363 اقدام به تأسیس حوزه علمیه فیضیه مازندران در همان شهر نمود که پرورش هزاران طلبه حاصل تلاش شبانه روزی وی می باشد.. ◼️بمناسبت ششمین سالگرد ملکوتی حضرت آیت الله شیخ محمد فاضل استرابادی (ره) کانال رسمی مدرسه علمیه فیضیه مازندران @faiz432

☀️امام على عليه السلام 💧هرگاه از سختى كارى ترسيدى در برابر آن سرسختى نشان ده، رامت مى شود، 💧 و در برابر حوادث روزگار چاره انديشى كن، بر تو آسان مى شوند ❄️إذا خِفْتَ صُعوبَةَ أمْرٍ فاصْعُبْ لَهُ يَذِلَّ لكَ، و خادِعِ الزَّمانَ عَن أحْداثِهِ تَهُنْ علَيكَ 📕غرر الحکم و درر الکلم ج ۱، ص ۲۸۸ 🆔https://eitaa.com/jorenab

#زنده_نگه_داشتن_قلب انسان در زندگی همیشه باید به­ گونه­ ای عملکند که بتواند تحت فرمان الهی باشد . به دیگر سخن، برای خدا باش تا خداوند متعال هم برای تو باشد؛ «من‏ کان‏ لله‏ کان الله له‏.»۱ و هرگاه انسان برای خدا باشد، هرگز در زندگی دچار بن­ بست نخواهد شد و هرگاه گرفتار شود و یا مشکلی پیش آید راه خروج را خداوند فراهم خواهد کرد؛ لذا می‌فرماید: «مَنْ یتَّقِ اللَّهَ یجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً.»۲ سرّش آن است که انسان هرچه محاسبه­ گر دقیقی باشد، به همه­ ی جوانب کار احاطه ندارد، برای همین ممکن است نتواند راه خروج از بن­ بست را پیدا کند؛ امّا خداوند متعال چون بر همه­ ی امور احاطه دارد برای هر کاری راه خروجی می‌داند. ازاین­رو حتّی از جایی که انسان فکرش را نمی­کند و آن را محاسبه نکرده باشد خداوند روزی او را می‌رساند «وَ یرْزُقْهُ مِنْ حَیثُ لا یحْتَسِب.»۳ پس باید تمام تلاش را معطوف به این کرد که به دستورات الهی عمل کرد و به دنبال این بود که وظیفه­ ی خویش را انجام داد، بقیّه­ ی امور را به ذات حق تبارک و تعالی باید سپرد و روشن است کسی که بر خداوند تکیه کند خداوند او را کفایت می‌کند «وَ مَنْ یتَوَکلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ.»۴ با یاد خداوند متعال دل را باید آباد کرد زیرا اگر قلب آباد نباشد، نمی‌تواند از دستورات الهی پیروی نماید و گناهان ابتدا موجب زنگار گرفتن قلب می‌شوند «بَلْ رانَ عَلی‏ قُلُوبِهِمْ ما کانُوا یکسِبُون.‏»۵  اگر با استغفار و تضرّع و آه ­و زاری شسته نشود موجب مریضی قلب می‌شود «فِی قُلُوبِهِمْ مَرَض‏»۶ و اگر ادامه پیدا ‌کند می‌میرد و دیگر نفس نبیّ اکرم صلی الله علیه واله وسلم که زنده کننده­ است؛ «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَجِیبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاکمْ لِما یحْییکم.‏»۷ نمی‌تواند چنین قلبی را زنده کند؛ «ا ِنَّک لا تُسْمِعُ الْمَوْتی.‏»۸ در حالی­که قرآن کریم با قلب کار دارد و یادآوری برای قلب است «إِنَّ فِی ذلِک لَذِکری‏ لِمَنْ کانَ لَهُ قَلْب‏»۹؛ پس باید قلب را زنده نگه داشت تا از کلام الهی بهره جست و راه زنده نگه داشتن قلب، یاد خداست؛ لذا قرآن کریم می‌فرماید فراوان خدا را یاد کنید؛ «وَ اذْکرُوا اللَّهَ کثِیراً لَعَلَّکمْ تُفْلِحُون ۱. بحارالانوار، ج ۷۹، ص ۱۹۷ ۲. طلاق:۲ ۳. طلاق: ۳ ۴. طلاق ۳ ۵. مطففین: ۱۴ ۶. بقره:۱۰ ۷. انفال۲۴ ۸. نمل:۸۰ ۹. ق۳۶ https://eitaa.com/jorenab

#تلنگر انسان زندگی می کند تا دنیای خودش را بسازد نه اینکه آجر دنیای دیگران باشد @jorenab

اللَّهُمَّ أَغْنِنَا عَنْ هِبَةِ الْوَهَّابِينَ بِهِبَتِكَ ، وَ اكْفِنَا وَحْشَةَ الْقَاطِعِينَ بِصِلَتِكَ حَتَّى لَا نَرْغَبَ إِلَى أَحَدٍ مَعَ بَذْلِكَ ، وَ لَا نَسْتَوْحِشَ مِنْ أَحَدٍ مَعَ فَضْلِكَ . خدایا! به عطا و احسانت، ما را از عطا و احسان دیگران بی‌نیاز ساز و از ما غم و اندوه بریده شدن احسان دیگران را به احسان و جایزه‌ات کفایت کن تا با بذل و بخشش تو، به دنبال بذل و بخشش احدی رغبت نکنیم و با فضل و احسان تو از احدی نهراسیم. #صحیفه_سجادیه_دعای_پنجم https://eitaa.com/jorenab

ولادت حضرت زینب سلام الله علیها و روز پرستار گرامی باد https://eitaa.com/jorenab

#عنایت_حضرت_زینب_علیهاالسلام_به_مرحوم_فیض مرحوم حاج شیخ علی نقی فیض الاسلام در مقدمه کتاب خاتون دو سرا، انگیزه خود از نگارش زندگی حضرت زینب علیهاالسلام را چنین شرح می دهد: بیش از دوازده سال پیش به درد شکم گرفتار شدم و معالجه اطبا سودی نبخشید، برای استشفا به اتفاق و همراهی اهل بیت و خانواده به کربلای معلا مشرف شدیم، در آن جا هم سخت مبتلا گشتم. روزی دوستی از زائرین، در نجف اشرف، من و گروهی را به منزلش دعوت نموده با این که رنجور بوده، رفتم، در بین گفتگوهای گوناگون، یکی از علما که در آن مجلس بود، فرمود پدرم می گفت هرگاه حاجت و خواسته ای داری، خدای تعالی را سه بار به نام علیا حضرت زینب کبری علیهاالسلام بخوان، بی شک و دودلی خدای عزوجل خواسته ات را روا می‌سازد، از این رو من همچنین کرده شفا و بهبودی بیماریم را از خدای تعالی خواستم، و علاوه بر آن، نذر نموده و با پروردگارم عهد و پیمان بسته که اگر از این بیماری بهبودی یافته، کتابی در احوال سیده معظمه علیهماالسلام بنویسم و از بسیاری اشتغال و کارها و نوشتن و چاپ و نشر کتاب ترجمه و خلاصه تفسیرقرآن عظیم، به نذر خود وفا ننمودم؛ تا این که چند روز پیش یکی از دخترانم وفقها الله تعالی مرا آگاه ساخت که به نذرم وفاء ننموده، من هم از خدای عزاسمه توفیق و کمک خواسته به نوشتن آن شروع نمودم و آن را کتاب ترجمه خاتون دو سرا؛ سیدتنا المعصومه، زینب الکبری ارواحنا لتراب اقدامها الفداء نامیدم. @jorenab