قال الامام السجاد علیه السلام: رَحِمَ‏ اللَّهُ‏ الْعَبَّاسَ‏ فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَى وَ فَدَى أَخَاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّى قُطِعَتْ يَدَاهُ فَأَبْدَلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ بِهِمَا جَنَاحَيْنِ يَطِيرُ بِهِمَا مَعَ الْمَلَائِكَةِ فِي الْجَنَّةِ كَمَا جَعَلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مَنْزِلَةً يَغْبِطُهُ بِهَا جَمِيعُ الشُّهَدَاءِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ. (بحار الانوار ج۲۲ص۲۷۲) ترجمه: حضرت سجاد عليه السّلام فرمود: خدا حضرت عباس را رحمت كند! حقا كه امام حسين را بر خويشتن مقدم داشت و جان خود را فداى آن حضرت نمود تا اينكه دستهاى مباركش قطع شد. خداى مهربان در عوض دستهاى عباس‏ عليه السّلام دو بال‏ به وى عطا كرد تا بوسيله آنها در بهشت با ملائكه پرواز نمايد. كما اينكه اين نعمت را نيز به جعفر بن ابى طالب عطا كرد. https://eitaa.com/jorenab

#ارزش_گریه_بر_امام_حسین #قسمت_اول ارزش گریه برای امام حسین (علیه السلام) 1-فریاد رسی حضرت امام حسین (علیه السلام)هنگام جان کندن امام سجاد (علیه السلام)می فرماید:«أبکی لِخُرُوجِ نَفْسِي»[ بحار، 981/89] «عن مسمع کردین قال :قال لی ابو عبدالله یا مِسمَع انت من اهل العراق اماتاتی قبرالحسین؟قلت: لا؛انا رجل مشهورعنداهل البصره وعندنا من یتّبع هوی هذا الخلیفه ،وعدوّنا کثیرمن اهل القبائل من النّصّاب. قال لی:افما تذکرما صنع به؟قلت: بلی قال:فتجزع؟ قلت:ای والله واستعبرلذلک حتی یری اهلی اثر ذلک علیّ فامتنع من الطعام .قال: رحم الله دمعتک ،اما انک من الذین یعدون فی اهل الجزع لنا والذین یفرحون لفرحنا ویحزنون لحزننا ویخافون لخوفنا ویامنون اذا آمنا ،اما انک ستری عند موتک حضورآبائی لک ووصیتهم ملک الموت بک دما یلقونک من البشاره» [عباس قمی،نفس المهموم نشر بصیرتی قم، ص 38، ح ع (با سند متصل)] 2-نتیجه گریه بر قبرحسین (علیه السلام) منزل دوم قبراست جائیکه انسان با آن مانوس نیست درکتاب«من لا یحضره الفقیه»روایتی است که می فرماید:جنازه را ناگهان داخل قبر نکنید اگرمرد است مستحب است که درهفت ذراعی پایین قبرگذاشته شودواگر زن است به مقدارهفت ذراع طرف قبله قبربگذارندتا سه مرتبه بلند کنندوبگذارند«فان للقبر اهوالاً » شیخ شوشتری ازروایات اینطوراستفاده کرده که اگر کسی مومنی را شاد کند هنگامیکه اورا دفن کردند صورت نوریه ای همراهش درقبر جای گیرد وگوید من همان سروری هستم که در دل فلان مومن واردکردی. پس اگر مومنی غمناکی راشاد کند اسباب شادیش در قبرفراهم می گردد. سپس شیخ می فرماید:اگر کسی مومن کامل الایمانی را شاد کند، چطور است اگر آن شخص پیغمبر وامام باشد چطور است؟ آن وقت می فرماید:کسی که برحسین گریه کند پیغمبر را شادکرده امیرالمومنین را شاد کرده خوش به سعادت چنین شخصی در قبر.[ سیدالشهدا (ع)، شهید دستغیب: ص 76 ] 3-فریاد رسی در برزخ از عزادار حسین (علیه السلام) موقف سوم برزخ است ،ازقبرتا قیامت. پس ازآنکه روح بر بدن مثال تعلق گرفت اگراز نیکوکاران با مظهرش وادی السلام درجوارامیر المومنین (علیه السلام)است واگر از اشقیا باشدمحل ظهورش دربیابان برهوت است اگر کاملا پاک از دنیا رفته باشد که در برزخ راحت است درروح وریحان ولذت است واگر ملوث به گناه یا حق الناس ومظالم باشد مانند میخی که در دیوار کوبیده می شود در فشار است آیا کسی می تواند ادعا کند که حتما پاک از این دنیا خواهد رفت وهیچگونه حقی از مردم برعهده اش نخواهد ماند.امام صادق (علیه السلام)می فرماید:« إن الموجع قلبه لنا ليفرح يوم يرانا عند موته ».[ بحار، ج8، ص23] کسیکه دردلش مصیبت ما بدرد بیاید درموقع مرگ فرحی نصیبش می شود وتا قیامت ادامه دارد یعنی درعالم برزخ هیچگونه غمی ندارد . https://eitaa.com/jorenab

#ارزش_گریه_بر_امام_حسین #قسمت_دوم 4-در زیر سایه امام حسین(علیه السلام)در محشر: در قیامت هم اثرگریه برامام حسین (علیه السلام)خوب ظاهر می شود.در قرآن کریم آمده است: «إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْءٌ عَظِيمٌ يَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَتَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا».[ حج، آیه 1و2] یا درجای دیگر می فرماید:« وَ تَرَى النَّاسَ سُكارى‏ وَ ما هُمْ بِسُكارى‏ وَ لكِنَّ عَذابَ اللَّهِ شَديدٌ » [حج، آیه 2]روز قیامت بگونه ایست که احدی نیست که مضطر نباشد. برای امن درروزقیامت حدیث شریفی از حضرت صادق (علیه السلام)منقولست:« مَن تَركَ السَّعيَ في حَوائجِهِ يَومَ عاشُوراءَ »کسی که روزعاشورارا تعطیل کند یعنی عقب کسب وکار نرود (می دانم این روز روزیست که بنی امیه آن روزرا مبارک می دانستند « هذا يَوْمٌ تَبَرَّکَتْ بِهِ بَنُو اُمَيَّةَ وَ آلِ مَروان...»)[زیارت عاشورا] اگر کسی برای حسین بن علی(علیه السلام)بدنبال معیشت روزانه اش هم نرود دراین روزعزادار وماتم زده باشد. خداوند حوائج دنیا وآخرتش رابرآورده می کندوکسیکه روزعاشورا را حزن واندوه اش باشد«جَعَلَ اللَّهُ يَوْمِ الْقِيامَةِ یَوم سُروره» در عوض فردای قیامت که روز هول وهراس همه است؛ برای او روزشادی خواهد بود. 5-درزیر سایه عرش در موقع حساب موقف سخت دیگر موقف حساب است در موقع حساب رسی دیگر بطون انسانها ظهور می کند زیرا « يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ »[طارق، آیه 9] است یعنی باطن آشکار می شود. می دانیم دنیای که درآن زندگی می کنیم خوبی وبدی درآن آمیخته است افرادی که در این دنیا هستند خوب وبد با هم مخلوط است واز نقطه ظاهرهم شناخته نمی شوند. ولی باطنها با هم متفاوت دارند بعضی دارای باطن خوبی هستند وبعضی باطن بدی دارند بعضی باطنشان بر ظاهرآنها غلبه دارد وبرخی ظاهرآنها برباطن آنها وبرخی خوبیها وبدیها درآنها مساوی است. در اثراعمال حسنه یا سیئه ممکن است باطنها تغییرکندباطن خوب بد شود وباطن بدخوب شود مانند میوه ای که روی آن لک می گردد اگرآن لک را درآورندآن میوه سالم می ماند والا کم کم تمام میوه را فاسد می کند. افرادیکه باطنشان خوب است ایمان به خدا آورده اند وبه پیروی از رسول خدا واعمال صالحه تا اندازه ای باطن خود را تقویت کرده اند ولی ممکن است اعمال قبیحه ای هم ازآنها سربزند. افرادیکه باطنشان بد است وبه شرک وکفر درآمده وبه فسق وفجوراشتغال دارند ولی احیانا نیز ممکن است اعمال پسندیده ای هم از آنها سرزندعاقبت کار این دو دسته چه خواهد شد؟ آیا عالم پس ازمرگ عالمی است که خوبی وبدی بهم آمیخته شده است؟ تازمانیکه انسان دراین عالم است ودارتکلیف است سعادت وشقاوت دراووجود دارد کسی نمی داند که آخرش از سعداء است یا از اشقیا؟ اما درعالم پس از مرگ یاخیر است یا شر یا سعادت است یا شقاوت درآن عالم که محل بروزحقیات است شاید شخص دردنیا بسیارزیبا باشد اما باطن او آلوده باشدوبالعکس شخصی ظاهری چرکین ودود اندوه داشته باشد اما باطنی صاف وضمیری روشن داشته باشدتمام این حالات درموقع حسابرسی روشن وآشکار می شود ودرآنجا کیست که کاملا دستورات حضرت حق را انجام داده باشد در آنجا به کسب ظلم نمی شود چرا ؟ چون خودش عمل خودش را می داند «اقْرَأْ كِتابَكَ كَفى‌ بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيباً»[ اسراءآیه 14] حال چقدر در موقف حساب باید معطل بود به حساب اشخاص فرق می کند.[دستغیب] بیچاره کسانیکه حسابشان طول می کشد خودش ناراحتی وعذاب روحی سختی است چون عذابست که تکلیفش چه می شود؟لکن عده ای هستند که به نص روایات مدتی که خلق معطل حسابند اینها زیرسایه عرش هستند چنین کسانی عزادارحسین (علیه السلام)هستند که درجوارحسینند هنگامیکه دیگران درعذاب پس دادن حساب هستند اینها در جوارامام حسین(علیه السلام)هستند در بهشت حقیقی متنعمند. https://eitaa.com/jorenab

#ارزش_گریه_بر_امام_حسین #بخش_سوم پرسش وپاسخ: پرسش: چطورمی شود که اشک وبه تعبیرمرحوم شهید دستغیب (رحمت الله علیه)یک قطره آب شور اینهمه ارزش واهمیت داشته باشد؟ منشاءاشکال وشبهه دراین است که اینهاخیال میکننداین اجرها برای اشک است غافل از اینکه مزدحسین (علیه السلام)است اینها اجراشک تو نیست بلکه اجرخون حسین است. گویند سلطانی به خاطرشکاربیرون آمداز لشگر دور افتاد و راه را گم کرد.شب یکه وتنها دربیابان درحالیکه خسته شده بود به خیمه ای رسید مرد وزنی در خیمه بودند گفت:ممکن است مرا مهمانی کنید؟ گفتند:«مهمان هدیه خداست»ازمال دنیا بزغاله ای بیش نداشتند آنرا آوردندوبرای مهمان کشتند.صبح که سلطان خواست برود گفت:من به شهر می روم هروقت خواستید نزد من بیائید من سلطانم وعمل شما را تلافی خواهم کردمدتی گذشت روزگار خیلی به آنها فشارآورد ومرد پیش سلطان رفت سلطان از حضار پرسید با اوچه معامله ای کنم ؟ هرکس چیزی گفت سلطان گفت: کم است تا اینکه خودش گفت اگر من تمام هستی ام راهم بدهم تازه عمل بمثل کرده ام زیرا او تمام دارائیش را که بزغاله ای بود داد وبالاخره اورا بی نیاز وثروتمند کرد. شیخ شوشتری می گوید که حضرت ابی عبدالله الحسین (علیه السلام)هرچه داشت درراه خدا داددرمقابل هرچه خدا به او بدهد به برکت حسین،عزادارانش ودوستانش را بیامرزد.وی اضافه می کند در عوض سختی عطش حسین خداوند چهاراجر برایش قرار داد. 1-حوض کوثر که متوسلین به امام حسین (علیه السلام)ازآن سیراب می شوند. 2-چشمه حیوان (ازماده حیات)مخصوص گریه کنندگان برحسین است . 3-اشک چشم مومنین تا قیامت است. 4-هر وقت مومنین آب گوارائی مینوشند یاد لب تشنه حضرت امام حسین (علیه السلام) می افتد.[ ترتیب منطقی و سخنان مرحوم شیخ شوشتری از مرحوم شهد دستغیب است،ر.ک. سیدالشهداء محل چاپ دفتر انتشارات اسلامی، ص4-60] روایت شده است که درمقابل شهادت امام حسین (علیه السلام) خداوند سه چیز به او داده است «الائمة من ولده والشفاء فی تربته والدعا تحت قبته».[ وسائل الشیعه، ج‏14، ص 452] https://eitaa.com/jorenab

#عرضه_کلام_امام_حسین_علیه_السلام_بر_قرآن 1⃣اهل بیت ( علیهم السلام) فرمودند هرگاه چیزی از ما شنیدید  بپرسید از کجای قرآن است تا بشما بگوییم « قال أبو جعفر عليه السلام: إذا حدثتكم بشي‏ء فأسئلونى عن كتاب الله‏»([1]) 2⃣امام حسین ( علیه السلام) می فرمود من برای شرارت وسرکشی وفساد وظلم قیام نکردم بلکه برای اصلاح در امت جدم  قیام نمودم« وَ أَنِّي لَمْ أَخْرُجْ أَشِراً وَ لَا بَطِراً وَ لَا مُفْسِداً وَ لَا ظَالِماً وَ إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِي أُمَّةِ جَدِّي»([2]) 3⃣معاویه به نقل مورخان از جمله ابن عساکر در تاریخ مدینة الدمشق می گوید من اولین پادشاه وآخرین خلیفه هستم «انا اول الملوک وآخر الخلیفة»([3]) 4⃣قرآن کریم می فرماید هرگاه ملوک وارد آبادی شوند آنجا را به فساد می کشانند وعزیزانش را خوار خواهند نمود « إِنَّ الْمُلُوكَ إِذا دَخَلُوا قَرْيَةً أَفْسَدُوها وَ جَعَلُوا أَعِزَّةَ أَهْلِها أَذِلَّة»([4]) -اصول کافی چاپ دار الکتب الاسلامیه ج 2 ص 28[1] -بحار الانوار ج 44 ص 339[2] -تاریخ مدینه دمشق ج 59 ص 177[3] -نمل :34[4] @jorenab

#امام_سجاد_علیه_السلام امام علی بن الحسین زین العابدین علیه السلام در 5شعبان سال 38(یا 15 جمادی الاولی 36) در مدینه به دنیا آمد ودر 25 محرم سال 95 در سن 57(یا 59) هجری قمری توسط هشام بن عبدالملک مسموم وبه شهادت رسید وپیکر مطهر آن حضرت در مدینه ودر قبرستان بقیع دفن شد است حضرت در طول امامت خویش با توجه به شرایط خفقان که توسط یزید ایجاد شد ونا امیدی که بخاطر شهادت امام حسین علیه السلام بر جامعه شیعه حاکم بود از عناصر متعددی برای حفظ واحیاء  اسلام ناب استفاده نمود ✅ عنصر تبلیغ حضرت  بعد از آزادی از اسارت وقبل از رسیدن به مدینه سعی نمود از عنصر شعر برای تبلیغ آنچه بر جامعه اسلامی رفته است استفاده نماید لذا  به شخصی به نام بشیر فرمود پدرت شاعر بود آیا شما از شعر چیزی میدانی؟ گفت بله فرمود برو خبر آمدن مارا به مردم مدینه اطلاع بده بشیر می گوید سوار بر اسب شدم هنگامی که مسجد النبی رسیدم صدا به گریه بلند کردم وچنین سرودم يَا أَهْلَ يَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَكُمْ بها قُتِلَ الْحُسَيْنُ فَأَدْمُعِي مِدْرَارُ-   الْجِسْمُ مِنْهُ بِكَرْبَلَاءَمُضَرَّجٌ-         وَ الرَّأْسُ مِنْهُ عَلَى الْقَنَاةِ يُدَارُ(-۱) ای مردم مدینه دیگر مدینه جای ماندن نیست زیرا حسین کشته شد که اشک من چنین جاری است پیکر او در کربلا به خاک وخون غلتید وسر مقدسش بالای نیزه شهر به شهر گردانده شد آنگاه گفت این علی بن الحسین است که با عمه وخواهرها در آستانه شهر فرود آمد ومن فرستاده او هستم همین نکته باعث شد تا مردم مدینه به سوی امام علیه السلام که در بیرون مدینه بود هجوم بیاورند (۱-)بحار ج 45 ص 147 https://eitaa.com/jorenab

#بازگشت_بسوی_حق انسان چه بخواهد چه نخواهد به سوی خداوند حرکت می کند منتهی اگر خودش با شوق نرود با تاسف خواهد رفت قران کریم این مطلب مهم و حیاتی را در آیات سی و دو تا چهل و دو سوره مبارکه کهف درقالب مثالی ذکر میکند. درباره دو فردی که خداوند به یکی دو باغ داد اما رفیق دیگریک باغ کوچک ؛آنکس که دو باغ داشت ؛ به رفیقش گفت من ازتو نیرومند ترم و قتی متکبرانه وارد باغ خود شد گفت فکرنمیکنم قیامتی برپاشود و اگر قیامتی هم باشد  وضع من درآنجا بهترخواهد بود . رفیقش وقتی این سخنان را می شنود، بوی می گوید : خداوند ترا از خاک آفرید سپس از نطفه بصورت مردی در آورد آیا به او کافر شدی ؟ درست است باغ من کوچک است؛ امامن کسی را شریک خداوند نمیدانم . وقتی وارد باغ خودشدی بایستی می گفتی ؛هرچه خداوند بخواهد همان خواهد شد ؛ آنگاه می فرماید؛ به باغ این شخص متکبر، صاعقه ای آمد و باغ نابودشد ؛ وقتی وی ؛ ویرانی باغ را دید ؛ دستها را با حسرت بهم می مالید  ومی گفت: کاش برای خدا شریک قرار نمیدادم . یعنی اگر کسی ازاول به سراغ خداوند نرود وبرای خداوند شریک قرار دهد بعد پشیمان می شود اما دیگر سودی ندارد لذا آنکه باغ کوچک داشت ازاول گفت « لكِنَّا هُوَ اللَّهُ رَبِّي‏ وَ لا أُشْرِكُ بِرَبِّي أَحَدا» (-دراصل «لکن انا » است -) یعنی اما من می گویم او پرودگارمن است وکسی را شریک خداوند قرار نمی دهم . ولی آن فرد می گفت « يا لَيْتَنِي لَمْ أُشْرِكْ بِرَبِّي أَحَداً» کاش برای خداوند شریک قرارنمی دادم . یعنی اگر کسی  از اول به سراغ خداوند نرود بالاخره سراغش خواهد رفت اما این رفتن سودی ندارد . ازینرو انسان عاقل ،ازابتداء به سراغ خداوند می رود و راه رفتن به سوی خداوند ؛ رفتن به سوی اهل بیت عصمت و طهارت ( علیهم السلام ) است . زیرا اگر  کسی ازاول  نرود بعد باید با پشیمانی برود که سودی نخواهد داشت https://eitaa.com/jorenab