#خطبه_همام #درس_پنجم_بخش_دوم هشتم- عَظُمَ الْخَالِقُ فِي أَنْفُسِهِمْ فَصَغُرَ مَا دُونَهُ فِي أَعْيُنِهِمْ متقین کسانی هستند که نه تنها علم دارند که همه کارها بدست خداوند متعال است بلکه آنرا با تمام وجود باور دارند یعنی از منظر متقین تنها موثر در وجود خداوند متعا ل است لذا اگر خداوند نخواهد هیچ کاری محقق نخواهد شد اگر تیغ عا لم بجنبد زجای                 نبُرّد رگی تا نخواهد خدای واگر خداوند بخواهد کاری انجام پذیرد؛ محقق می شود هرچند همه عالم جمع شوند تا آنکار واقع نشود خدا کشتی آنجا که خواهد برد    اگر ناخدا جامه ازتن دَرَد پس هم در حوزه اندیشه معتقد هستند موثری در وجود جز الله نیست وهم در حوزه عمل کسی جز خدارا موثر نمیدانند لذا وقتی می گویند« إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِين‏ » فقط سر بر آستان خداوند فرود می آورند وفقط از خداوند برای کارها یاری می طلبند وچون عظمت الهی را درک می کنند همه جا خداوندرا حاضر می بینند پس هرچه غیر خداست در چشم آنها حقیر وکوچک است وروشن است متقین به سراغ امور حقیر وکوچک نمی روند « فَهُمْ وَ الْجَنَّةُ كَمَنْ قَدْ رَآهَا فَهُمْ فِيهَا مُنَعَّمُونَ وَ هُمْ وَ النَّارُ كَمَنْ قَدْ رَآهَا فَهُمْ فِيهَا مُعَذَّبُونَ » بخاطر یقینی که بخداوند متعال وبه امر ونهی الهی دارند مانند کسی که با حس وبا چشم بهشت را دیده ودربهشت در ناز ونعمت هست به بهشت اعتقاد دارند ومشتاق رفتن در آن هستند ومانند کسی که در جهنم است ودر حال عذاب است دوزخ را باوردارند واز آن هراسناک هستند یعنی به مرتبه علم الیقین رسیده اند که جایگاه بس بزرگی است که انسان با علم خویش آنگونه نظاره کند که دیگران با حس وعیان به آن می نگرند پس انسان متقی همیشه بین خوف ورجاء هست امید به رفتن به بهشت وترس از عذاب جهنم وهمیشه در خوف ورجاء هستند لذا نه از رحمت الهی نا امید می شوند ونه به اعمال خویش مغرور می گردند https://eitaa.com/jorenab

#سلسله_بحث_امامت #قسمت_سیزدهم #درس_پنجم_بخش_دوم مهمترین کار حضرت در زمان حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم: 1. به نظر می رسد یکی از مهمترین کار حضرت در زمان نبی اکرم صلی الله علیهت واله وسلم خوابیدن در جای رسول اکرم صلی الله علیه واله وسلم بود که باعث نجات جان پیامبر اکرم صلی الله علیه واله وسلم شد تا حضرت بتواند شبانه مکه را ترک کند و آن شب به « لیله المبیت» معروف است. مرحوم علامه امینی در الغدیر با ۸ سند از کتب اهل سنت نقل می کند که پیامبر اکرم صلی الله علیه واله وسلم فرمودند که در «لیله المبیت» جبرئیل نزد سرش و میکائیل پایین پای حضرت نشسته بودند و می‌گفتند به به خداوند به تو بر فرشتگان مباهات می کند. 2. ویژگی دیگر منحصر به فرد آن حضرت شجاعت اوست. در هیچ جنگی به دشمن پشت نکرد و از آنها هراسی نداشت لذا می‌فرماید: به خدا قسم اگر با دشمنان روبه‌رو شوم در حالی که من تنها و آنها زمین را پر کرده باشند نه هراسی دارم و نه وحشت می کنم .« إِنِّي وَ اللَّهِ لَوْ لَقِيتُهُمْ وَحْدِي وَ هُمْ أَهْلُ الْأَرْضِ مَا اسْتَوْحَشْتُ مِنْهُمْ وَ لَا بَالَيْت‏ »(-نهج البلاغه نامه 62 ) و در جای دیگر می فرماید:من در نوجوانی بزرگان عرب را پست کرده به خاک انداخته ام و شاخه‌های بیرون آمده سرکردگان شورشی در قبیله ربیعه و مضر را شکستم.« ً أَنَا وَضَعْتُ فِي الصِّغَرِ بِكَلَاكِلِ الْعَرَبِ وَ كَسَرْتُ نَوَاجِمَ قُرُونِ رَبِيعَةَ وَ مُضَر »( همان خطبه 192) 3. ویژگی حضرت، عبادت است او عابدترین مردم بود و مردم نماز شب را از او یاد گرفتند و بیشتر از همه نماز می خواند و روزه می گرفت. بیان ابن ابی الحدید در باره عبادت حضرت علی علیه السلام و أمّا العبادة فکان أعبد الناس و أکثرهم صلاة و صوما و منه تعلم الناس صلاة اللیل و ملازمة الأوراد و قیام النافلة و ما ظنک برجل یبلغ من محافظته علی ورده أن یبسط له نطع بین الصفین لیلة الهریر فیصلی علیه ورده و السهام تقع بین یدیه و تمر علی صماخیه یمینا و شمالا فلا یرتاع لذلک و لا یقوم حتّی یفرغ من وظیفته(شرح ابن ابی الحدید ج1 ص26 ) اما عبادت پس عابدترین مردم بود وبیشتراز دیگران نماز میخواند وروزه می‌گرفت و مردم نمازشب و همراهی ذکر و نافله را از او آموختند چگونه فکر مي‏کنيد در مورد کسی که در جنگ صفين و آن هم در ليلة الهرير (که سخت ترين شب تاريخ جنگ صفين بود)، در حالي که تيرها از برابر و کنار گوش او عبور مي‏کرد، برای او پوستینی پهن کردند وبه نماز ايستاد و مشغول راز و نياز با پروردگار خود گرديد؟ حتي شرايط حساس جنگ، هيچ رعب و وحشتي در قلب او ايجاد نکرد و از جاي خود برنخاست، مگر زماني که وظيفه ي بندگي خود را به پايان رسانده بود 4. بحث انفاق است که آیه دهم سوره مبارکه «انسان» به آن اشاره دارد اهل بیت علیه السلام سه روز روزه پی در پی گرفتند و افطار را به مسکین و یتیم و اسیر دادند آیه نازل شد « يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‏ حُبِّهِ مِسْكِيناً وَ يَتِيماً وَ أَسِيرا» ویا در مورد دیگری داریم که حضرت علی علیه السلام مهمان رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم را به خانه بردند (چون حضرت فرمود در خانه ما چیزی نیست ایا کسی هست این مهمان را به خانه اش ببرد)و چراغ خانه را خاموش کردند تا مهمان متوجه کمبود غذا نشود و سیر گردد ودر این باره ایه نهم سوره مبارکه حشر ناز ل شد « وَ يُؤْثِرُونَ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُون‏»( احتجاج ظبرسی ج1 ص 144) @jorenab