#خطبه_همام #درس_چهارم_بخش_دوم       پنجم-« وَ وَقَفُوا أَسْمَاعَهُمْ عَلَى الْعِلْمِ النَّافِعِ لَهُمْ » وگوشهای خودرا وقف دانشی نمودند که برای آنها سودمند است از منظر قرآن کریم خداوند به انسان چشم وگوش عطا کرد تا علم بیاموزند ونتیجه علم آموزی نیز شکر الهی باشد واگر منجر به شکر الهی نشود جهل مرکب است لذا می فرماید خداوند شمارا از شکم مادران خارج ساخت در حالی که چیزی نمی دانستید وبرای شما گوش وچشم وقلب قرارداد باشد که شکر گزار باشید « وَ اللَّهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهاتِكُمْ لا تَعْلَمُونَ شَيْئاً وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ الْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ »([1]) علم باید نشانه ای از معلوم داشته باشد ومعلوم واقعی مخلوق الهی ونعمتی از نعمتهای لایزال الهی است پس هرگاه علم بدرستی انسانرا رهنمون شود اورا به سرمنزل شکر منعم خواهد رساند لذا مومن هیچگاه به باطل توجه نمی کند وبدان گوش نمی سپارد « وَ الَّذِينَ لا يَشْهَدُونَ الزُّور »([2]) در روایات  فراوانی ابتدا به ارزشمند بودن علم اشاره شده است  همانطور که حضرت امیرالمومنین علسه السلام می فرماید در شرافت علم همین بس که کسی آنرا خوب نمیداند ادعا میکند ووقتی به او نسبت داده شود خوشحال می شود ودر مذمت جهل همین بس که کسی که جهل در اوهست ازآن بیزرای می جوید « كَفَى بِالْعِلْمِ شَرَفاً أَنْ يَدَّعِيَهُ مَنْ لَا يُحْسِنُهُ وَ يَفْرَحَ إِذَا نُسِبَ إِلَيْهِ وَ كَفَى بِالْجَهْلِ ذَمّاً يَبْرَأُ مِنْهُ مَنْ هُوَ فِيه‏ »([3]) وسپس علم نافع را گوشزد نمودند وفرمودند علم نافع در چهارتا کلمه است 1-اینکه پروردگارت را بشناسی 2-اینکه باتو چه می کند بدانی 3-چیزی ازتو می خواهد را بدانی 4- چه چیزی ترا ازدینت خارج می کند بشناسی « سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُول‏ وَجَدْتُ عِلْمَ النَّاسِ كُلِّهِمْ فِي أَرْبَعٍ أَوَّلُهَا أَنْ تَعْرِفَ رَبَّكَ وَ الثَّانِيَةُ أَنْ تَعْرِفَ مَا صَنَعَ بِكَ وَ الثَّالِثَةُ أَنْ تَعْرِفَ مَا أَرَادَ مِنْكَ وَ الرَّابِعَةُ أَنْ تَعْرِفَ مَا يُخْرِجُكَ مِنْ دِينِك‏ »([4]) اگر انسانی به چنین علمی دست یافت عالمی میشود که به تعبیر امیرالمومنین علیه السلام تا روزگار باقی است چنین عالمی باقی است جسمش در بین مردم نیست اما یادش وعلمش در بین مردم خواهد بود « الْعُلَمَاءُ بَاقُونَ مَا بَقِيَ الدَّهْرُ أَعْيَانُهُمْ مَفْقُودَةٌ وَ أَمْثَالُهُمْ فِي الْقُلُوبِ مَوْجُودَة »([5]) پس متقین کسانی هستند که گوششان را وقف علمی می کنند که برای آنها سودمند است چیزی که آنهارا برای همیشه زنده نگه میدارد -نجل:78[1] -فرقان:72[2] -بحارلانوار ج 2 ص 29[3] -بحارالانوار ج 1ص212[4] -نهج البلاغه حکمت:147[5] https://eitaa.com/jorenab

پروردگارا! ما صدای منادی (تو) را شنیدیم که به ایمان دعوت می کرد که: «به پروردگار خود، ایمان بیاورید. » و ما ایمان آوردیم. پروردگارا! گناهان ما را ببخش. و بدیهای ما را بپوشان. و ما را با نیکان (و در مسیر آنها) بمیران رَبَّنٰا إِنَّنٰا سَمِعْنٰا مُنٰادِياً يُنٰادِي لِلْإِيمٰانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنّٰا رَبَّنٰا فَاغْفِرْ لَنٰا ذُنُوبَنٰا وَ كَفِّرْ عَنّٰا سَيِّئٰاتِنٰا وَ تَوَفَّنٰا مَعَ الْأَبْرٰارِ ( آل عمران:١٩٣) https://eitaa.com/jorenab

خداى من، ۱-به (ناپاكى)درونم مرا رسوا نكردى ۲- و به گناهم مرا هلاك ننمودى ۳-.تو را مى‌خوانم،پس مرا اجابت مى‌كنى ۴- و اگر چه هنگامى كه مرا مى‌خوانى،كند هستم. ۵-و هر حاجتى كه مى‌خواهم،از تو درخواست مى‌كنم ۶-و هر كجا كه باشم راز خود را نزد تو مى‌گذارم ۷-.پس جز تو را نمى‌خوانم ۸-و به جز تو اميدوار نيستم إِلَهِي لَمْ‌ تَفْضَحْنِي بِسَرِيرَتِي ، وَ لَمْ تُهْلِكْنِي بِجَرِيرَتِي، أَدْعُوكَ فَتُجِيبُنِي وَ إِنْ كُنْتُ بَطِيئاً حِينَ تَدْعُونِي، وَ أَسْأَلُكَ كُلَّمَا شِئْتُ مِنْ حَوَائِجِي، وَ حَيْثُ مَا كُنْتُ‌ وَضَعْتُ عِنْدَكَ سِرِّي، فَلاَ أَدْعُو سِوَاكَ‌، وَ لاَ أَرْجُو غَيْرَكَ‌ #صحیفه_سجادیه_دعای_پنجاه_ویکم https://eitaa.com/jorenab

خداوندا بر محمّد و خاندانش درود فرست ۱-و مرا از آنچه اهتمام به آن مشغولم مى‌سازد كفايت كن. ۲-و مرا به كارى كه فردا از آن بازپرسى مى‌نمايى وادار. ۳-و سراسر روزهايم را در آنچه مرا براى آن آفريدى صرف نما ۴-.و مرا بى‌نياز گردان و روزى‌ات را بر من بگستر ۵- و مرا به چشم به راه بودن گرفتار نكن. ۶-و مرا گرامى دار و به خود بزرگ‌بينى مرا مبتلا(آزمايش)نكن. ۷-و مرا به عبادت خود وادار ولى بندگى‌ام را با خودپسندى تباه نگردان. ۸-و نيكى كردن به مردم را به دست من جارى ساز ولى آن را با منّت گذاردن باطل نفرما. ۹-و به من بزرگوارى‌هاى اخلاقى عطا كن ۱۰-و مرا از فخرفروشى حفظ فرما اَللَّهُمَّ‌ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‌ ، وَ اِكْفِنِي مَا يَشْغَلُنِي اَلاِهْتِمَامُ بِهِ‌، وَ اِسْتَعْمِلْنِي بِمَا تَسْأَلُنِي غَداً عَنْهُ‌ ، وَ اِسْتَفْرِغْ أَيَّامِي فِيمَا خَلَقْتَنِي لَهُ‌ ، وَ أَغْنِنِي وَ أَوْسِعْ عَلَيَّ‌ فِي رِزْقِكَ‌، وَ لاَ تَفْتِنِّي بِالنَّظَرِ ، وَ أَعِزَّنِي وَ لاَ تَبْتَلِيَنِّي بِالْكِبْرِ، وَ عَبِّدْنِي لَكَ وَ لاَ تُفْسِدْ عِبَادَتِي بِالْعُجْبِ‌، وَ أَجْرِ لِلنَّاسِ‌ عَلَى يَدِيَ اَلْخَيْرَ وَ لاَ تَمْحَقْهُ بِالْمَنِّ‌، وَ هَبْ لِي مَعَالِيَ اَلْأَخْلاَقِ‌ ، وَ اِعْصِمْنِي مِنَ اَلْفَخْرِ #صحیفه_سجادیه_دعای_بیستم https://eitaa.com/jorenab

#خطبه_همام #درس_پنجم_بخش_دوم هشتم- عَظُمَ الْخَالِقُ فِي أَنْفُسِهِمْ فَصَغُرَ مَا دُونَهُ فِي أَعْيُنِهِمْ متقین کسانی هستند که نه تنها علم دارند که همه کارها بدست خداوند متعال است بلکه آنرا با تمام وجود باور دارند یعنی از منظر متقین تنها موثر در وجود خداوند متعا ل است لذا اگر خداوند نخواهد هیچ کاری محقق نخواهد شد اگر تیغ عا لم بجنبد زجای                 نبُرّد رگی تا نخواهد خدای واگر خداوند بخواهد کاری انجام پذیرد؛ محقق می شود هرچند همه عالم جمع شوند تا آنکار واقع نشود خدا کشتی آنجا که خواهد برد    اگر ناخدا جامه ازتن دَرَد پس هم در حوزه اندیشه معتقد هستند موثری در وجود جز الله نیست وهم در حوزه عمل کسی جز خدارا موثر نمیدانند لذا وقتی می گویند« إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِين‏ » فقط سر بر آستان خداوند فرود می آورند وفقط از خداوند برای کارها یاری می طلبند وچون عظمت الهی را درک می کنند همه جا خداوندرا حاضر می بینند پس هرچه غیر خداست در چشم آنها حقیر وکوچک است وروشن است متقین به سراغ امور حقیر وکوچک نمی روند « فَهُمْ وَ الْجَنَّةُ كَمَنْ قَدْ رَآهَا فَهُمْ فِيهَا مُنَعَّمُونَ وَ هُمْ وَ النَّارُ كَمَنْ قَدْ رَآهَا فَهُمْ فِيهَا مُعَذَّبُونَ » بخاطر یقینی که بخداوند متعال وبه امر ونهی الهی دارند مانند کسی که با حس وبا چشم بهشت را دیده ودربهشت در ناز ونعمت هست به بهشت اعتقاد دارند ومشتاق رفتن در آن هستند ومانند کسی که در جهنم است ودر حال عذاب است دوزخ را باوردارند واز آن هراسناک هستند یعنی به مرتبه علم الیقین رسیده اند که جایگاه بس بزرگی است که انسان با علم خویش آنگونه نظاره کند که دیگران با حس وعیان به آن می نگرند پس انسان متقی همیشه بین خوف ورجاء هست امید به رفتن به بهشت وترس از عذاب جهنم وهمیشه در خوف ورجاء هستند لذا نه از رحمت الهی نا امید می شوند ونه به اعمال خویش مغرور می گردند https://eitaa.com/jorenab