اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَ لاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ وَ لاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ لاَ یَوُودُهُ حِفْظُهُمَاوَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ https://eitaa.com/jorenab

#ویژگی_نبی_اعظم_سه «وکان رسول اللّه‏ صلی الله علیه و آله و سلم إذا أحمرّ البأس وأحجم النّاس قدّم أهل بیته فوقی بهم أصحابه حرّ السّیوف والأسنّة، فقتل عبیدة الحارث یوم بدر وقُتل حمزة یوم أحد وقُتل جعفر یوم موتة… » (نهج البلاغه نامه ۹) ؛ و چون کارزار سخت می‏شد که مردم از بیم و ترس باز می‏ایستادند، رسول خداصلی الله علیه و آله و سلم اهل بیت خود را جلو می‏انداخت و به وسیله آنان یاران و لشگریانش را از گرمی و حرارت شمشیر و نیزه‏ها حفظ می‏کرد؛ چنان که «عبیدة بن حارث» ]پسر عموی آن حضرت] در جنگ بدر، و حمزه ]عموی آن بزرگوار] در پیکار احد کشته شدند و جعفر بن ابی طالب ]برادر حضرت علی(علیه‌السلام)] در جنگ «موته» به درجه شهادت نایل شدند https://eitaa.com/jorenab

#ویژگی_نبی_اعظم_چهار لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ (توبه۱۲۸) ۱-من انفسکم یعنی از شماست پس خوب شمارا می شناسد و به خصوصیات و گرفتاری شما آگاه است ۲-مشکلات و گرفتاری شما اورا به رنج می افکند پس نسبت به شما بی تفاوت نیست و دلسوزانه زندگی تان را رصد می کند تا به رنج ها و مشکلات شمارا رفع یا کم کند ۳-نسبت به مومنین رئوف و رحیم است و این واژه رحیم خداوند فقط به خودش و رسول اکرم صلی الله علیه واله و سلم نسبت داد یعنی مهربانی و عطوفت حضرت دائمی است چون رحیم صفت مشبهه دلالت بر استمرار دارد https://eitaa.com/jorenab

#کفش_آفتابی شنبه اول فروردین هزار وسیصد ونود چهار برای زیارت استاد گرانقدرجناب ایت الله فاضل (رحمه الله ) به فیضیه مازندران رفتم استاد راحل رضوان الله تعالی علیه مسجد تشریف داشتند عد ه ای محضرشان بودند با دیدنم محبت کرد و اظهار خوشحالی از دیدن حقیر،دوستانی هم که بودند محبت کردند وقتی رفتند تنها شدیم(  که وسط حرفها یک اقای دیگری آمد) عرض کردم آمده ام بشنوم سرش را پایین انداخت بعد از مدتی فرمود: من یک کفش آفتابی دارم اگر گفتی چیست؟ گفتم نمیدانم چون می دانستم منظورش دمپائی یا صندل نیست فرمود یک کفش دارم که سوراخه فقط تو آفتابی می پوشم چون تو بارانی آب توش میره یک روز که پوشیده بودم با خودم گفتم اگر کسی یک ماشین بتو بدهد آنرا عوض می کنی دیدم واقعا  عوض نمی کنم اون ماشین برای من به اندازه این کفش ارزش ندارد https://eitaa.com/jorenab

#حقیقت_زُهد ۱-الزُّهْدُ كُلُّهُ بَيْنَ كَلِمَتَيْنِ مِنَ الْقُرْآنِ: قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ «لِكَيْلَا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَكُمْ، وَ لَاتَفْرَحُوا بِمَا آتَاكُمْ» (حدید:۲۳) وَ مَنْ لَمْ يَأْسَ عَلَى الْمَاضِي، وَ لَمْ يَفْرَحْ بِالْآتِي فَقَدْ أَخَذَ الزُّهْدَ بِطَرَفَيْهِ. (حکمت ۴۳۹) ۲- تمام زهد و پارسائى بين دو كلمه از قرآن است: تا هرگز بر آنچه از دستتان رفته اندوه مخوريد، و بر آنچه بشما داد شادى نكنيد  و كسيكه بر گذشته افسوس نخورد و به آينده شاد نگشت پس زهد را از دوطرفش گرفته است ۳-از منظر دینی انسان زمانی به پارسایی می رسد که در دنیا زاهدانه زندگی کند و زاهد بودن به معنای بی اعتنایی به زخارف و تجملات دنیوی و رهایی از وابستگی هاست و رهایی از وابستگی ها زمانی محقق می شود که انسان نه چیزی از دست داد نگران باشد نه چیزی به دست اورد شاد باشد زیرا هرنعمتی که خداوند به انسان عطا کند امتیاز محسوب می شود و خداوند هیچ امتیازی نمی دهد مگر در قبال آن مسولیت می خواهد پس اگر نعمتی داد مسولیتی بر انسان نهاده شد و اگر از دست داد مسولیتی برداشته شد ۴-علاوه بر انکه ممکن است آنچه از انسان گرفته می شود و انسان را متاثر می کند خیر او در آن باشد لذا فرمود چه بسا نسبت به چیزی اکراه دارید در حالی که به نفع شماست وَعَسَی أَن تَکْرَهُوا شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ لَّکُمْ (بقره :۲۱۶) ۵-از طرف دیگر ممکن است خداوند چیزی را از انسان سلب کند و یا به تاخیر بیاندازد برای آنکه می خواهد مانند آن یا بهتر از آن به انسان ارزانی کند مَا نَنسَخْ مِنْ آیَةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَیْرٍ مِّنْهَا أَوْ مِثْلِهَا (بقره:۱۰۶) ۶-پس از دست دادن چیزی نباید انسان را نگران کند چرا که ممکن است اصرار بر چیزی نه تنها برای انسان مفید نباشد بلکه همراه با دردسر و گرفتاری باشد ۷-ازینرو باید به خداوند قادر متعال اعتماد کند چرا که او بر همه چیز تواناست أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (بقره:۱۰۶) https://eitaa.com/jorenab

#دفاع_امام_رضا_از_سارق در بحار‌الانوار، ج ۴۹ ص ۲۸۹ داستانی از مناظره امام رضا (ع) و مأمون درباره سارقی را ذکر می‌کند که خلاصه‌اش چنین است؛ کسی را پیش مأمون آوردند و گفتند: دزدی کرده است. مأمون سؤال کرد: چرا دزدی کرده‌ای؟ گفت: چون حقم را ندادی، ناچار شدم دزدی کنم. مأمون پرسید: چه حقی؟ گفت: من ابن سبیل هستم و خداوند هم در خمس و هم در فی برای من حقی قرار داده است. مأمون خواست بر او حدّ جاری کند. گفت: باید بر تو حدّ جاری شود که سزاوارتری. مأمون رو کرد به امام رضا (ع) و گفت: چه می‌گوید؟ حضرت فرمود: حجت دارد. حرفش منطقی و از روی دلیل است.   مأمون، ناراحت شد، به‌طوری‌که مجلس را ترک کرد. روای می‌گوید: «این موضع‌گیری امام، سبب گردید که مأمون، آن حضرت را به قتل برساند @jorenab