‍ #منطق هر وعده یک #ساندویچ برای تعیین #حداقل_مزد_کارگری اینکه ابتدا بودجه سالیانه کل کشور تصویب میشود ، بعد چانه زنی های برای تعیین حداقل مزد شروع میشود، آنقدر مضحک و خارج از قائده است که میتوان بعنوان یک حماقت از آن نام برد . #دولت بعنوان بزرگترین کارفرما می بایست اعداد و ارقام توافق شده در شورای عالی کار را در بودجه بگنجاند و تبدیل به قانون کند، نه قانون بودجه را به شورای عالی کار ببرد! دولت عموما با #کارفرمایان_علیه_کارگران تبانی می کند. اگر یک خانواده ۴ نفره از تمام نیازهای بشری خوراک و از تمام خوراکی های فقط یک #ساندویچ را برای هر وعده غذایی بخواهد مهیا کند و اگر میانگین قیمت یک ساندویچ نه چندان با کیفیت را ۸/۰۰۰ تومان در نظر بگیریم، این خانواده برای هر وعده غذایی ۳۲/۰۰۰ تومان و برای قوت روزانه خود ۹۶/۰۰۰ تومان و برای هر ماه به ۲/۸۸۰/۰۰۰ تومان نیاز دارد تا فقط و فقط برای خانواده اش یک ساندویچ تهیه کند. حال معلوم نیست چرا حداقل مزد کارگری ۱/۵۰۰/۰۰۰ تومان تعیین می گردد. ۱/۳۸۰/۰۰۰ تومان کسری خانوارها برای حتی خرید یک ساندویچ. دولت با تعیین حداقل مزد بسیار نازل و در حد کشورهای عقب افتاده آفریقایی، باعث سرکوب شدید تقاضا می شود. در نظام اقتصادی کشور هر کالا و خدمتی عرضه شود با هر کیفیتی خریدار ندارد. دولت در اقدامی غیر قابل باور درصدد است که بحران رکود را با بحران بدهی حل کند! و بدتر آنکه با دستکاری #نرخ_ارز تقاضای خارجی را جایگزین تقاضای داخلی می کند. و در حالی که مردم ما #قدرت_خرید خود را از دست داده اند، کشورهای همسایه با پایین ترین قیمت مایحتاج ضروری هم وطنان ما را به تاراج می برند. دولت کارفرمایی که کارگران و حقوق آنها را پایمال کرده، دچار زنجیره ایی از اشتباهات مکرر شده است. عدم تعادل در پرداختها در نهایت به سود کارفرماها هم نیست. ✍مجید گودرزی عضو کوچک خانواده بزرگ کارگران ایران @khatevelayat

#لیست_امید نگران حصر فتنه‌گران یا معیشت مردم؟! روزنامه شرق در شماره دیروز خود طی گزارشی به موضوع حقوق و دستمزد کارگران پرداخته و نوشته است: «جلسات تعیین حداقل دستمزد کارگران در حالی چندهفته‌ای است آغاز شده که به گفته یک مقام رسمی ‌وزارت کار، معاون اقتصادی این وزارتخانه، قدرت خرید خانوارها امسال بالای ۴۰ درصد افت کرده و برآوردهای نمایندگان کارگران نشان می‌دهد #قدرت_خرید خانوارها به‌طور متوسط در شهرهای مختلف بالای ۵۰ درصد سقوط کرده است.» #کاهش_قدرت_خرید خانواده‌ها به‌صورت مستقیم به عملکرد و سیاست‌گذاری‌های دولت مربوط است. برای نمونه دولت اصرار شدید داشت که افزایش حقوق‌ها به‌صورت غیرعادلانه 20 درصد برای همه باشد که با این روش افرادی که حقوق‌های بالا می‌گیرند با افزایش حقوق بسیار بیشتر و افرادی با حداقل حقوق، افزایش حداقلی حقوق را دریافت می‌کردند! در ادامه این گزارش آمده: «در روزهایی که فشارهای #معیشتی پس از شوک ارزی و بنزین و وضع تحریم‌ها دوچندان شده و سفره‌های توده مردم را خالی کرده، نمایندگان مجلس هم به ‌صدا درآمده‌اند و هر کدام جسته‌ و گریخته خواهان افزایش دستمزد کارگران منطبق بر سبد معیشت شده‌اند؛ انتقادات و خواسته‌هایی که دل نمایندگان کارگری را خوش نکرده و با نگاه بدبینانه‌ای نسبت به آن واکنش نشان می‌دهند. توفیقی، نماینده رسمی‌کارگران، می‌گوید: «در این #چهار_سال این نمایندگان مجلس کجا بودند؟ چطور در روزهای پایانی بر کرسی ‌نشستن‌شان به یادشان آمده کارگران با دستمزدی که دریافت می‌کنند، از پس هزینه‌ها برنمی‌آیند. این چهار سال یا خواب بودند یا تازه اکنون به یاد وظیفه‌شان افتاده‌اند». به‌راستی در این چهارسال نمایندگان مجلس کجا بوده‌اند؟! کارنامه #سه_فراکسیون مجلس در باب معیشت مردم چیست؟ در این‌باره لازم به ذکر است که کیهان بارها در گزارش‌هایی به دغدغه‌های فراکسیون امید مجلس پرداخت. نگاهی گذرا به این چهار سال نشان می‌دهد که عملاً نمایندگان فراکسیون امید (اصلاح‌طلبان مجلس) به‌صورت نزدیک به صد درصد درگیر بازی‌های #سیاسی بوده‌اند. بررسی این چهار سال نشان می‌دهد که برای برخی از نمایندگان این طیف (خاصه امثال سلحشوری، حیدری و میرزایی نکو و...) نگرانی برای حصر فتنه‌گران اولویت اول و آخر بوده است. یک روزنامه اصلاح‌طلب مهرماه نوشته بود: «بسياري از آنهايي که با ليست اميد وارد مجلس شدند از اين دغدغه [مطالبات مردم و معیشت آنها] بي‌بهره بودند و #ليست_اميد تنها نردبان ورود آنها به خانه ملت بود.» @khatevelayat