زنجیر بود و بند، ولی تشنه جان نداد قربان آن لبی که نشد از عقیق، تر... 😭 #عباس_شاه‌زیدی

امشب به خدا نمی‌گذارم بروی بنشین غم من برنج خیسانده دلم #جلیل_صفربیگی

دانم که چرا خون مرا زود نریزی خواهی که به جان‌کندن بسیار بمیرم #هلالى_جغتايى

عمری زدیم از دل صدا باب‌الحوائج را خواندیم بعد از ربنا باب‌الحوائج را روزی ما کرده خدا باب‌الحوائج را از ما نگیرد کاش یا باب‌الحوائج را هرکس صدایش کرد بیچاره نخواهد شد کارش به یک مو هم رسد پاره نخواهد شد #محسن_عرب‌خالقی

زنجیر و زندان مانع باران لطفش نیست باب‌الحوائج بودن او تا ابد جاری است #جواد_محمدی_دهنوی

نگارش چند واژه و ترکیب به انتخاب فرهنگستان، باتوجه به فاصله و نیم‌فاصله👇 آب‌پاش آب‌پز آبخوان آبدار آبراهه آتشبار آتش‌بیار آتش‌کار آتش‌گیر آتش‌نشان آروغ آسیب‌پذیر آسیب‌زا جاخوردگی جابه‌جایی جانب‌داری جان‌بخش جان‌خراش جان‌سپار جان‌برکف جانباز جامه‌دان #غلط_ننویسیم

آیا تتبعاتِ ادبی ذوق‌کُش است؟ امروز، در میان برخی دست‌اندرکاران رشتۀ زبان و ادبیات فارسی، این جمله به یکی از مُسلّمات تبدیل شده است که "مطالعۀ زیادِ ادبی ذوق‌کُش است و شعرِ جوششی را به شعرِ کوششی تبدیل می‌کند. گواهش هم این‌که از دانشکده‌های ادبیات شاعر بیرون نمی‌آید". به نظرم مغلطه‌ای در این جمله هست: اول آن که شاعر عالی، فی‌نفسه نادر است، نه این که فقط در دانشکده‌های ادبیات نادر باشد. در ثانی، اگر استادان و بعضی دانشجویان ادبیات شعرشان را منتشر نمی‌کنند، نه از روی ناتوانی در شاعری، بلکه به این دلیل است که به قول نظامی "ز گوهر سفتن استادان هراسند/ که قیمت‌مندیِ گوهر شناسند". اگر اینان کمتر راغب به چاپ اشعارشان هستند، به این سبب است که قیمت شعر را می‌شناسند. به قول مولوی: "سرنگون افتادگان زیرِ منار / می‌نگر صدها هزار اندر هزار". آنان می‌دانند که شعر خوب سرودن، در ادبیات فارسی، کار ساده‌ای نیست و تاریخ ادبیات ما سرشار از شاعرانِ درجه سه است. ولی مشکل این است که عده‌ای از شبهِ شاعران اصلا در الفبای مطالعات مانده و هیچ نخوانده‌اند و می‌خواهند این حرف‌ها را سپری کنند برای کاهلی‌شان. مگر اخوان، با آن تتبعات عمیق ادبی، کم شاعری بود؟ مگر شفیعی کدکنی دائم مشغول "تتبعات ادبی" نیست؟ مگر سایه شبانه روز با ادبیات کهن مأنوس نبوده؟ و از آنها گذشته، مگر حافظ کم شعر می‌خوانده است؟ آشنایان شعر حافظ می‌دانند که او دواوینِ شعرایِ قبل از خودش را زیر و رو کرده و گاه از شاعرانی وام گرفته است که از گمنام‌ترین شعرای تاریخ ادبیات فارسی‌اند. ▪️اوراق پریشان: محمدرضا ضیاء، نشریۀ بخارا، شماره 108، ص 301. ❄️☃️ Ｃ᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌ @arayehha ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═‌

احساس از هفت آسمان می‌بارد، احساس بوی گل سرخ است يا بوی گل ياس؟ عالم همه تفسير لبخند تو ای عشق از بای بسمِ اللَّه بخوان تا سينِ وَ النّاس باب الحوائج تشنه‌تر از ديگران است اين راز را تنها تو می‌دانی و عباس تاريخ را هر جا ورق زد باد، ای داد پايی به زنجير است يا دستی به دستاس امّا تو می‌بخشی، تو بابای رضايی والكاظمينَ الغيظ وَ العافينْ عنِ النّاس... #مهدی_جهاندار @ShereHeyat

🏴شهادت امام موسی کاظم (ع )تسلیت باد🏴 در راه خدا روایت ایمان است سرچشمه ی پرعنایت ایمان است هرچند به بند سخت زندان بودند در اوج پر از صلابت ایمان است #علی_خسروی @hafez_adabiyat

#مداحی ۳۱ چه تک و تنها چه غریبونه 🏴 🎙️محمود کریمی @adabkhane

اعتباری به دل نرم در این دوران نیست سنگ شو، سنگ که بتخانه بسازند از تو #سیروس_عبدی

گیرم سکوت کردم و این روزها گذشت تاوان تکّه‌‌های دلم را که می‌دهد؟! #سجاد_صفری_اعظم