eitaa logo
بوسه یهودا | Kiss Of Judas
482 دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
1.1هزار ویدیو
13 فایل
«پژوهشنامه صهیونیسم بین‌الملل» ✍ رضا پورغفار؛ پژوهشگر مترجم فعال رسانه صاحب امتیاز و مدیر مسئول فصلنامه اختصاصی «نقدنامه افق ترجمه» راه‌های ارتباطی: ایتا: @reza_pourghaffar روبیکا: https://rubika.ir/kissofjudas
مشاهده در ایتا
دانلود
بوسه یهودا | Kiss Of Judas
▪️پس از سوءقصد نافرجام بابیان به جان #ناصرالدین_شاه، عده‌ای از بابیه، از جمله #میرزا_حسینعلی دستگیر
▪️ در آغاز محرم 1269 وارد بغداد شد و به اطاعت از ، و به عنوان پیشکار او به ترویج و تبلیغ عقاید باب مشغول شد. ▪️در این دوره چند تن از بابیان دعوی کردند که همان «»اند که باب از ظهور او خبر داده است (در این باره و خاصه اسدالله خویی، ملقب به دیان، نک‌: صبح‌ازل، 3، 28 بب‌)، اما عده‌ای از این مدعیان کشته شدند و برخی بازگشتند (میرزا آقاخان کرمانی، 302-303، برای مداخلۀ میرزا حسینعلی در بعضی از این قتلها؛ نوری، 42-44؛ براون، «لط،م»؛ رائین، 82). ▪️سپس میرزا حسینعلی هم که به تعبیر برخی منابع ازلیه، «با هر طایفه و مشربی... معاشرت بسیاری کرده بود، لهذا یک نوع وسعت مشرب... به هم رسانیده»، خود به اظهار همان دعوی و مقابله با میرزا یحیى برخاست (نیز نک‌: میرزا آقاخان کرمانی، همانجا، که از گزارش وی بر می‌آید که دعوی میرزا حسینعلی مقدم بر دعوی‌های دیگر بابیان و در دورۀ دوم اقامت او در بغداد بوده است)؛ ولی با مخالفت شدید بزرگان بابیه و میرزا یحیى که این ادعا را خلاف نظر و وصیت باب می‌دانستند (برای توقیعات سیدعلی محمد دربارۀ صبح ازل، نک‌: باب، قسمتی از الواح...، 1، 3-8)، روبه‌رو شد. ▪️پس به ناچار را رها کرد و با نام مستعار و در جامۀ درویشان به رفت و میان کردان سکنا گزید. وی دوسال آنجا ماند و با صوفیۀ مشهور مراوده یافت و در مجالس آنان حاضر شد. صاحب تنبیه‌النائمین نوشته است که میرزا حسینعلی در سلیمانیه هم به خیال ریاست بود، ولی او را به چیز نگرفتند. ناچار مدتی به تحصیل علوم غریبه پرداخت (نوری، 11-14). ♻️ کانال 👇 👇👇 ┄┄┅═✧✺💠✺✧═┅┄ 🆔 @kiss_of_judas
بوسه یهودا | Kiss Of Judas
▪️#میرزا_حسینعلی در آغاز محرم 1269 وارد بغداد شد و به اطاعت از #یحیى_صبح_ازل، و به عنوان پیشکار او ب
▪️بر اساس منابع بهائی، ظاهراً وی در کردستان به «» نام‌بردار بوده، و با صوفیان طریقت و مراوده داشته است (شوقی، 1/117). ▪️ آورده است که وی از آنجا نامۀ تضرع و ندامت به نوشت (ص302) و سرانجام به دعوت برادر به بازگشت و خود را مطیع او خواند و در که در همین ایام نوشت، به این معنی تصریح کرد (براون، «لو، لط، م»؛ آیتی، همان، 342-344؛ زعیم‌الدوله، 220؛ ER، همانجا؛ قس: عبدالبهاء، مقالۀ شخصی، 70بب‌). ▪️با این همه، مدتی بعد، گویا به تحریک و مساعدت ، باز به دعوی برخاست. اگرچه به نظر می‌رسد که او این‌بار بسیار احتیاط می‌کرد و بیشتر در پی تهیۀ مقدمات کار بود (نوری، 14)، ولی به گفتۀ منابع بهائی در اواخر دورۀ اقامت در بغداد، در ـ که بعداً بهائیان آن را به نامیدند ـ خود را «» خواند (آیتی، همان، 258؛ فرید، 6؛ نیز: نک‌: ER، همانجا). ▪️از مطالب لوح شیخ پیداست که از ایام اقامت در عراق خود را نبی، یعنی «» می‌دانست که «از سوی عراق، اشراق کرده است»(ص17). ♻️ کانال 👇 👇👇 ┄┄┅═✧✺💠✺✧═┅┄ 🆔 @kiss_of_judas
بوسه یهودا | Kiss Of Judas
▪️بر اساس منابع بهائی، ظاهراً وی در کردستان به «#درویش_محمد» نام‌بردار بوده، و با صوفیان طریقت #قادر
▪️در این وقت به سبب تشدید جنگ و جدال میان و ، و توصیه‌های و علمای و ، که خود از بسط نزاع بیمناک بود، بابیان و رؤسای آنان را که اینک تابعیت عثمانی داشتند (محیط طباطبایی، «تاریخ قدیم...»، 345)، در ذیقعدۀ 1279 به ، و چند ماه بعد، در رجب 1280 همه را به تبعید کرد (براون، «ما»؛ فرید، 7؛ رائین، 83). ▪️این دوره هم 5 سال به درازا کشید و در اینجا فرصت را مناسب یافت و خود را آشکارا و به تأکید «» خواند و نامه‌ها یا الواح برای دعوت به اطراف بپراکند. از جمله نامه‌ای به ناصرالدین شاه فرستاد (برای عین نامه، نک‌: عبدالبهاء، همان، 114-115). ▪️در این نامه خود را در واقعۀ سوءقصد به شاه بی‌گناه خواند و از مفسدان و اشرار برائت جست و تأکید کرد که به‌رغم آزارهای بسیار که در سالهای تبعید دیده، برخلاف مصالح دولت و ملت کار نکرده است(همان، 125-128). ▪️نیز در این نامه، برخلاف آنچه برخی از نویسندگان آورده‌اند (نک‌: دانشنامۀ جهان اسلام)، از دعاوی خویش سخن گفته، و تلویحاً آورده است که از جانب خدا سخن می‌گوید و حاضر است در حضور شاه با علما مناظره کند (همان، 117-125، 136). ▪️وی همچنین از آن دسته از علمای بزرگ که متعرض او نشدند و به تعبیر او «از کأس انقطاع آشامیده‌اند»، مانند ، تجلیل کرد. ▪️وی نامه‌ای هم به پاپ، ، فرستاد و از او حمایت خواست. در اینجا بسیاری از بابیه به او پیوستند و کارش بالا گرفت (همان، 142-143؛ براون، «ماـ مب»؛ ER، همانجا) و این سومین بار بود که میرزا حسینعلی خود را «من یظهره الله» می‌خواند. یک‌بار در بغداد در 1269ق؛ بار دوم نیز در1275ق در بغداد که هر دو بار عقب‌نشینی کرد؛ و سوم بار در1280ق در ادرنه (محیط طباطبایی، «رسالۀ خالویه...»، 830-831). براون معتقد است که دعوی سوم در 1283ق رخ داد (ص«مج»). ♻️ کانال 👇 👇👇 ┄┄┅═✧✺💠✺✧═┅┄ 🆔 @kiss_of_judas