eitaa logo
رب الناس/بقلم علیرضا کمیلی
3هزار دنبال‌کننده
65 عکس
51 ویدیو
2 فایل
خاطرات و تأملات علیرضا کمیلی @komaili فعال عرصه بین الملل و عضو اتحادیه امت واحده محقق عرصه های دینی اجتماعی و تشکلی
مشاهده در ایتا
دانلود
👈 طفره محاله، مراحل را نپیچان! 💎 ذات عالم و سطح بندی است. فلاسفه که طفره را محال دانسته اند ناظر به همین طیفی بودن درجات وجودی است و همین مساله برای همه چیز این عالم صادق هست حتی چیزهایی که محسوب می شوند در حقیقت تجمیع ظرفیت ها پشت یک سد بوده اند که به یکباره بروز می کنند. ⏰ کسی که از روی طبیعی پرش می کند جلوتر دچار مشکل می شود مثل آدمی که بدون دوره لیسانس از دیپلم به فوق لیسانس بپرد و گرچه باهوش هم باشد ولی تا مدتها لنگ خواهد زد! و حتی یک عمر با نیمه علم خود مساله ساز می شود. ⭕️ مدیرانی که با یک تجربه کوچک به یکباره تجارب چندین برابر را بعهده می گیرند هم باید این مساله باشند. البته این شامل همه است چه مدیر و چه دیگران ولی در مديران خسارت بارتر است. 👥 در زمینه خروجی های عملیاتی و اقدامات هم فکر می کنم همین قانون جاری است. نیرویی که به موضوعی مثل بین الملل علاقمند می شود اگر به یکباره وارد مساله ای تخصصی شود بدون آنکه مدتی در محیط عمومی تری از مطالعات و تحلیل های باشد، جلوتر دچار خلاهایی می شود که مشهود است! 🙁 آنها که کافی ندارند و دنبال ایجاد بزرگ اجتماعی و ملی اند بدون آنکه به شرایط بروز آن مرحله رسیده باشند قطعا بجز اسراف بیت المال آورده عملی دیگری نخواهند داشت و چه بسیارند چنین متوهمان خطرناکی در با ژست مدیریت ایران و جهان! 📍 @komeilialireza
⭕️ ریشه های بروز "هفت آسیب رایج فعالان فرهنگی!" 👈 بنظر می رسد وجود چند مساله به چنین وضعیت بغرنجی منجر شده که در عین وجود های متعدد ولی شاهد نیستیم: 1. هیچ کس متولی رشددهی به تشکل‌ها و فعالان فرهنگی نیست و نوعا آموزش های خیلی عمومی یا جهت دهی سخنرانانی که گاها توهمات را نیز تقویت می کنند صرفا ورودی اینهاست و این الگوهای غلط همه چیز را در ساحت زبان، ساده سازی کرده و ذهنیت های ساده انگار را شکل می دهند. 2. برای فکری تلاشی نکرده اند و نوعا شنیده هایی از دوره دانشجویی یا طلبگی با خود دارند و بخاطر غوطه ور شدن در میدان هم دیگر انگیزه بازگشت به مباحث را ندارند! 3. مساله مهم که ضامنی برای یافتن تخصص و کارآمدی احتمالی است وجود ندارد و افراد به اقیانوس هایی به عمق یک وجب و کنشگرانی در عرصه های متعدد تبدیل شده اند نه یک عرصه خاص! 4. مساله که ضامن رسیدن به عمق بیشتر و اشراف بالاتر است نیز وجود ندارد و نوعا با اقداماتی مقطعی یا کوتاه مدت روبرو هستیم. 5. بخاطر ضعف عملی و غلبه احساسات و فضاسازی ها و های سیاسی اجتماعی پیاپی، به امر مهم و طبیعی کم توجهی می شود و با این توهم که می شود با از برخی مراحل، زودتر از زمان طبیعی به نقطه ای کارآمد دست یافت چه درباره نیروها و چه خودشان، عجله کرده و به بادکنک هایی زیبا ولی غیر موثر بدل می شوند. 6. مساله لزوم توجه به و های محلی موجود مورد توجه نیست و طراحی ها در همه جا و بدون لحاظ خصوصیت است. نقطه زنی غیر مطلوب و سر و صدا مطلوب تلقی می شود. 7. وابستگی به نهادها و پول نفت نیز در سطحی و عجولانه و گزارشی شدن اقدامات موثر است و اقدامی درخور هم برای فکری و مدیریتی و اقتصادی ندارند. 📍 @komeilialireza