چند موضوع باید از هم جدا شود : 💖✨ ۱. به قول حضرت آقا ، هیچ عاقلی به دنبال مقام نمیدود (نقل به مضمون)، مسئولیت یعنی وزر و وبال یعنی پاسخگویی یعنی جواب گویی در مورد بیت المال به همه مسلمانان عالم در آخرت یعنی دردسر محض ۲.یکی از مسئولین جوان که جدیدا از حضرت آقا پست گرفتند به ایشان گفته بودند ما جوانیم و زود است ،آقا فرمودند مگر چند سالتون است ؟ گفته بود ۴۲ سال ،آقا گفته بودند من در سن تو رئیس جمهور بودم 💖✨ اگر وظیفه ایجاب کند گاهی به مشهد باید رفت برای کنار پدر بودن ،گاهی در اوج پست گرفتنهای اول انقلاب ،به زاهدان میروی برای آبادانی جهادی و اگر وظیفه شود گاهی رئیس جمهور و گاهی رهبر باید شد 💖✨

در زندگی شخصی مون و کاری مون نگاه کنیم چه مقدار این نگاه پررنگ یا کم رنگ است ؟ 💖✨💖✨ الان متاسفانه بسیاری از جاها این نگاه کم رنگ است حتی در بین روحانیون حوزوی هم دقت کنیم میبینیم روزی سعید العلماء برای فرار از مرجعیت ، کاری کرد که مرجعیت به شیخ انصاری برسد جالب است که بدانیم شیخ انصاری هم ابتدا به ایشان نامه نوشت که شما در مباحثه از ما قوی تر بودید مرجعیت برعهده شماست که سعیدالعلما جواب میدهد من مدتی از کار علمی دور بودم و شما مشغول به تحصیل و تدریس ،پس لایق شماست 💖✨ اما متاسفانه میبینیم تعدادی که در حوزه علمیه قم از جاهای خاص حمایت میشوند تعدادی شون رساله داده اند و تعدادی در سایتهاشون استفتا جواب میدهند و بعضی علنا در سایتشون ،خودشون را اعلم نام میبرند و... 💖✨ فراموشی نگاه آخرت محور یعنی نابودی دنیا و آخرت

3. اخلاق فردی و اخلاق سیاسی بی تردید در اندیشه اخلاقی حضرت، هرگز تفکیک بین اخلاق فردی و اخلاق سیاسی مشاهده نمی شود و بر ضرورت تلازم اخلاق فردی و اخلاق سیاسی، تأکید می شود. حضرت علی علیه السلام که مظهر عینی و تجسّم اخلاق فردی بود، در سیاست نیز به دنبال سعادت جمعی بود، که این امر در دو بُعد قابل تبیین است: 🌸✨ 1) پایبندی حضرت به اخلاق در امور سیاسی، بخش جدایی ناپذیر اندیشه اخلاقی او است. اگر امام نمی تواند در زندگی فردی خویش، امر غیر اخلاقی مرتکب شود، در سیاست نیز به طریق اولی قادر به چنین کاری نیست؛ چون با هدف نهایی او کاملاً تضاد دارد. 🌸✨ 2) هدف حضرت علی علیه السلام در سیاست، هدایت مردم به سوی سعادت است و این، جز با پایبندی حکومت و کارگزارانش به اصول اخلاقی در سیاست، ممکن نیست. درنتیجه بر ضرورت تعهد اخلاقی زمامدار تأکید بیشتری دارد. حضرت در این باره می فرماید: 🌸✨ «ای مردم! سوگند به خدا، من شما را به هیچ طاعتی امر نمی کنم، مگر اینکه خودم در آن طاعت به همه شما سبقت می گیرم، و شما را از هیچ معصیتی نهی نمی کنم، مگر اینکه خود پیش از شما از ارتکاب آن گناه امتناع می ورزم.»17 ✨🌸✨🌸

دو نکته مهم از این مطلب سوم بدست می آید : اخلاق سیاسی همان اخلاق زندگی فردی است دقیقا در مقابل تفکر غربی لیبرالی 💖✨ مسئول در جامعه اسلامی باید عمل کننده به دستورات دینی باشد و گرنه مشروعیت او زیر سوال میرود 💖✨ در واقع حضرت امیر به شدت به این پایبند بوده‌اند که "هدف وسیله را توجیه نمی‌کند" 💖✨💖✨

4. غایت سیاست از دیدگاه امام در سیاست اخلاقی، هدف اخلاقی کردن سیاست، در غایت و روش است. حضرت علی علیه السلام در نامه اش به مالک اشتر یکی از اهداف اصلی حکومت را اصلاح اهل مصر می داند. مراد «از اصلاح» هدایت اخلاقی مردم به سوی سعادت جمعی و رهنمون شدن آنها به پیروی از دستورهای الهی و عقل و غلبه بر هوای نفس و شهوت است. در واقع در میان اهداف چهارگانه ای که حضرت علی علیه السلام در فرمان خود به مالک اشتر بر می شمارد، «اصلاح مردم» مهم ترین هدف است و دیگر موارد، مقدمه تحقق این هدف شمرده می شوند. علامه جعفری می نویسد: 💖✨ «این فرمان مبارک که تنظیم شده یک شخصیت کمال یافته الهی است... اساسی ترین هدف خود را، پس از تنظیم امور اقتصادی که عامل ادامه حیات طبیعی است و پس از آماده کردن عرصه اجتماع برای اصل زندگی، «اصلاح مردم» معرفی می کند و با این هدف به ضرورت تکاپوی امور سیاسی و حقوقی و فرهنگی و اخلاقی در به وجود آوردن زمینه تکامل تأکید می کند.»18 💖✨ امیرمؤمنان علیه السلام می فرماید: «بیعتی که شما با من نموده و به زمامداری انتخابم کرده اید، یک پدیده ناگهانی و محاسبه نشده نبود. کار من و شما یکی نیست؛ من شما را برای خدا می خواهم و شما مرا برای خودتان می خواهید.»19 💖✨ بنابراین حضرت هدف خود از حکومت را هدایت مردم به سوی خداوند اعلام می دارد. ✨💖✨

حضرت میفرمایند من شما را برای خدا میخواهم دقیقا مقابل این تفکر که وظیفه دولت اسلامی بهشت بردن نیست 🌸🍃 ای کاش اگر بدنبال بهشت بردن مردم نبودند اینقدر اصرار بر به جهنم بردن مردم نداشتند با رفتار و نظرات و کردارشون 💖✨💖✨💖 کسی که در مسیر بهشت و جهنم مردم، بی‌تعهد و مسئولیت هست محصول تفکر لیبرال هست نه تفکر اسلامی... جای تعجب هست که بجای عبا و عمامه چرا کراوات ندارد. 💖✨💖✨ امیر مومنان میفرمایند حق را بشناس اهلش را میشناسی و باطل را بشناس اهلش را میشناسی 💖✨ معیاری بسیار زیبا و کاریردی برای شناخت حق و باطل در تمام زندگی بخصوص در فتنه ها و انتخابات 💖✨

5. روش زمامداری اخلاقی از دیدگاه امام 💖✨ بُعد دوم سیاست اخلاقی، روش اخلاقی در سیاست است که عناصر آن پیشتر ذکر شد. از این بعد، اخلاق سیاسی در اندیشه و سیره حضرت علی علیه السلام در باره نهاد حکومت و ویژگی های زمامداران قابل مطالعه است. در اندیشه امام «دولت»، به معنای نهاد دارنده و اِعمال کننده قدرت برای تحقق غایت نهایی است و معاصی ای چون سلطه و برتری جویی در آن راه ندارد. این نگاه با اندیشه و برداشت غالب آن دوران، که حکومت را به طور کامل به مفهوم سلطه طلبی می گرفتند، کاملاً متفاوت است. حضرت علی علیه السلام می کوشید با تلقّی رایج از دولت و حکومت مقابله کند. او در عهدنامه حکومتی اش به مالک اشتر توصیه می کند فهم خود از دولت و قدرت را اصلاح کرده، اندیشه سیاسی اش را سامانی درست دهد: 💖✨ «هرگز من به مقام فرمانداری نصب شده ام، فرمان می دهم باید اطاعت شود. زیرا این تلقین نابکارانه وارد کردن فساد در قلب است و عامل سستی وتزلزل در دین و نزدیک شدن به دگرگونی ها...»20 💖✨ به همین دلیل حضرت علی علیه السلام بعد از رسیدن به قدرت، هیچ تفاوتی با قبل از آن نکرد و برای او کوخ و کاخ به یکسان ارزش داشت و هیچ کدام تأثیری بر منش، شخصیت و رفتار سیاسی، اجتماعی او نمی گذاشت. 💖✨

این فراز ها از کلام امیر مومنان را بیشتر دقت کنیم هر گز برای سلطه طلبی در سیاست نباید وارد شد 💖✨ باید در اخلاق سیاسی ما ،سلطه طلبی منفی باشد بخلاف رفتار و تفکر تعداد قابل توجهی از مسئولان ما 💖✨💖 مسئول اسلامی بعد از پذیرفتن پست نباید با قبل مسئولیت تفاوت کند البته از جهتی تفاوت پیدا میکند و آنکه از تعدادی از مباحهایی که در شان مردم متوسط و ضعیف نیست هم دوری میکند و در سطح متوسط به پایین مردم باید زندگی کند 🍃💞 چقدر این معیارهای دین ما راهگشاست برای شناخت حق و باطل 🌸🍃 و چقدر مهم است برای تشکیل دولت اسلامی 🌸🍃 پس با فاکتور اباحه‌گری یا تقیّد، میتوان حق و باطل رو از هم تشخیص داد. 🌸🍃 به جرات میتوان گفت الان نوع اباحه گری های در سطوح مختلف جامعه توسط عده ای مسئول لیبرال طراحی یا اجرا یا حمایت و ... میشود 🌸☘ لیبرال جماعت با مذهب دشمن است اصلا حیات لیبرالیسم با ازبین بردن مذاهب حقه است ☘🌸

6. عدالت، مبنای سیاست اخلاقی از دید حضرت علی علیه السلام ، «عدالت» عنصر ذاتی و مهم ترین رکن سیاست است. اندیشه سیاسی امام، بدون درک مفهوم و اهمیّت عدالت از نظر وی قابل درک نیست. در مقام عمل هم امام در اجرای عدالت هیچ گونه انعطافی را نمی پذیرفت، که این امر مشکلات بسیاری را برای حضرت ایجاد کرد. از دیدگاه امام علیه السلام وجه تمایز اصلی «حکومت اسلامی» با دیگر حکومتها، عدالت و دوری از ستم است. چون تمام اصول اخلاقی که انسان ها در شرایط عادی بدان پایبندند، در شرایط ظالمانه از میان می رود. به همین دلیل حضرت علی علیه السلام تمام توان خویش را برای مبارزه با بی عدالتی به کار برد تا اصول اخلاقی را در مردم و در میان زمامداران پایدار کند. 💖✨💖✨💖

7. رعایت حدود الهی در سیاست بُعد مهم دیگری که می تواند در زمینه اخلاق سیاسی، اندیشه سیاسی حضرت علی علیه السلام را تبیین کند، تأکید وی بر ضرورت رعایت حدود الهی از سوی حکومت است. توجه به حدود الهی در سیاست، سیاست را به طور کامل اخلاقی می کند و زمامداران را از توسل به روشهای غیر اخلاقی در پیشبرد اهداف سیاسی باز می دارد. امام هدف سیاست را نیز اجرای حدود الهی می شمارد. در نتیجه، برای رسیدن به اهداف سیاسی، زیرپا گذاشتن حدود الهی را به هیچ وجه روانمی داند. طبیعی است که این امر به خودی خود می تواند زمینه حاکمیت اخلاق در حوزه سیاست شود. ✨🌸✨🌸

💖✨💖✨ مشهورترین تعریفی که از عدالت هست قراردادن هر چیز در جای خودش یعنی اینکه کار درست و دقیق و بجا انجام بشود. عدالت مساوی با مساوات نیست اما در مواردی از مصادیق عدالت ،مساوات است و گاهی مصداق آن نیست بلکه مصداق ظلم است مثلا تقسیم یارانه بین پولدار و فقیر با یک قیمت ،مساوات هست اما ظلم است عدالت و مساوات مفهوما دو چیزند اما میتواند در بعض موارد مصداق عدالت باشد 💖✨💖✨ عده ای به اسم عدالت خواهی چه افراط و تفریط هایی که نمیکنند گروهی که باید جوابگوی هشت سال دولت خود باشند و پاسخگوی نواقص و تقصیراتشان باشند علم عدالت طلبی برمیدارند 🌸🍃

8. کرامت انسانی و سیاست اخلاقی بُعد دیگری که تعیین کننده نگرش حضرت علی علیه السلام به سیاست اخلاقی است، اهداف و ویژگی های حکومت در نظر او است. در حکومت امام «کرامت انسان» در عالی ترین درجه ممکن رعایت می شد. حضرت به کرامت ذاتی انسان ها معتقد بود و بر اساس کرامت انسان با مردم رفتار می کرد. میزان اهمیّت ارزش افراد در نظر حضرت، بر سیره حکومتی ایشان و حاکمیت اخلاق بر سیاست، تأثیری تعیین کننده داشت. در نگاه امام انسان ها بدون توجه به دین و اعتقادشان «کرامت» دارند و حکومت باید به ارزش انسانی آنان احترام بگزارد. این مسأله به طور کامل در آغاز نامه حضرت به مالک اشتر آمده است. امام مردم را دو دسته می داند، یا برادران دینی زمامدارند و یا در خلقت با او برابر؛ بر این اساس به مالک توصیه می کند با مردم همچون جانور درنده برخورد نکند و خوردنشان را غنیمت نشمارد.21 این فرمان در زمانی صادر شد که زمامداران همچون درندگان با مردم رفتار می کردند و هیچ یک از حقوق اولیه افراد را محترم نمی شمردند. بی تردید حکومتی که بر مبنای فکری «کرامت انسان ها» استوار باشد، نمی تواند در برخورد با آنان اخلاق و اصول اخلاقی را زیر پا نهد. بدین سبب، امام با هرگونه تبعیض میان مسلمان و غیر مسلمان، مرد و زن و موافق و مخالف حکومت، مقابله می کرد و آن را با مبانی فکری حکومت خویش ناسازگار می دانست. 🌸✨

انصاف یعنی چه؟