هو الرحیم

من یک مادرم؛ گاهی خسته می‌شوم، کم می‌آورم، گریه می‌کنم، عصبانی می‌شوم، داد می‌زنم، دلخور می‌شوم، دل‌تنگ می‌شوم، کلافه می‌شوم، بی‌رمق و بی‌حوصله می‌شوم، دلم خواب بدون وقفه می‌خواهد، دلم سکوت می‌خواهد و دلم تنهایی می‌خواهد. من یک مادرم؛ تمام خستگی‌ها و بی‌حوصلگی‌ها و بی‌رمقی‌ها و بی‌خوابی‌ها و دل‌تنگی‌ها و کم‌آوردن‌ها را به شوق رشد و بالندگی فرزندانم تحمل می‌کنم. من یک مادرم؛ گاهی کوه صبرم و گاهی لبریز از شِکوه گاهی پر از امیدم گاهی تهی از انرژی گاهی تمام دنیا را بدهندم حاضر نیستم لحظه‌ای از فرزندم دور باشم و گاهی حاضرم تمام دنیا را بدهم تا کمی خلوت داشته باشم و بخزم در درون خودم.... من یک مادرم؛ با تمام نوسانات خُلقی آدمیزادی، اما تمام تلاشم و تمام هم و غم و آرزویم رشد و بالندگی و عاقبت به خیری فرزندانم است. هرچند قصور بسیار داشته باشم و ناتوان باشم در خوشبخت کردن فرزندانم، اما با تمام وجودم آرزو و خواسته‌ام چیزی جز خوشبختی فرزندانم نیست. من یک مادرم، یک انسانم؛ با تمام فراز و فرودهای خُلق آدمی. با تمام کم و کاستی‌ها، با تمام توانائی‌ها و ناتوانائی‌ها سعی می‌کنم بهترین خودم باشم برای فرزندانم. آدمی که چیزی جز عافیت و عاقبت به خیری فرزندانش نمی‌خواهد و هرچه در توان داشته باشد خرج رشد و بالندگی فرزندانش می‌کند. #من_یک_مادرم..... @maahjor

دلم نمی‌خواد بخوابم چون هنوز مقرری کتاب خوندنم به حد نصاب نرسیده ولی چه کنم که خواب بی‌رحم‌تر از این حرفاست... #اندراحوالات‌یک‌کتابخوان‌لاک‌پشتی @maahjor

جناب پست محترم، مرسوله‌ٔ متمرد بنده ده روزیست که در نزدیک‌ترین منطقه پستی به منزلم جا خوش کرده و از رسیدن به مقصد استنکاف می‌نماید. لطفاً جناب مستطابتان ترتیبی أخذ بفرمایید تا نام‌برده هرچه زودتر در آغوش کانون گرم صاحبش جای گیرد و از معطلی و توقف بی‌جا در مال غیر خودداری نماید. تصدقتان، پیشاپیش جهت زحمت مضاعف سربراه کردن مرسولهٔ چموشِ بدعهدِ خودسر سپاسگزارم. امید است که زین پس، مرسوله‌ها ایجاد مزاحمت نکنند و خودشان با پای خودشان به مقصد برسند بی اسباب آزردگی. #هدیهٔ‌روزمادره‌که‌احتمالا‌ًروز‌پدر‌برسه‌دستم #پست‌مچکریم @maahjor

به «بنویسید تا اتفاق بیفتد» ایمان آوردم. و یا شاید به «مسئولین نقدپذیر هستند.» ساعتی یا ساعتینی از ارسال شکوه‌نامه در این خرابات نگذشته بود که جناب محترم مأمور پست، بستهٔ بدقلق چموش را با تشریفات کامل تحویل داد. آن‌وقت حرف درمی‌آورند که کسی در این مملکت نقد را نمی‌شنود یا وقعی به حل مشکلات مردم نمی‌نُماید. ( حال شاید در ابسیلون موارد شاذ و نادر، ننهادن ولی نُماییدن را حتمی هستند.) علی ایها‌ الحال از همین تریبون افتراء و تهمت بودن این سخن گزافه را اعلام می‌دارم. طغیان و یاغی‌گری بسته را نباید پای شرکت وزین پست نوشت که؟! کاش همه حقیقت‌طلب باشیم و رعایت انصاف کنیم درست مثل بندهٔ کمترین که جزء راست و صدق از کلام گهربارم سرریز نمی‌شود. خلاصه که وقتی بسته رسید، اهل کوچک خانه به جبران تمردش، شکمش را با چاقو شکافت. بیچاره آبستن بود، زود به دادش رسیدم و نگذاشتم مایحتوی درونش را هم به سزای خبط و خطای حاملش برساند. و ضامن شدم بر بقای محموله. خدا حفظم نُماید که همیشه منشأ خیر اَم. القصه، هدیه را با چند روز تأخیر می‌بریم که تقدیم حضرت مادر کنیم و دست‌بوسی و قدردانی از صبوریها و سعهٔ‌صدر داشتن در تحمل ناخدمتی‌هایمان. امید که مقبول نظر اُفتد. #مادر‌_منشأ‌_نور‌_و_برکت @maahjor

هو 

الحبیب چند وقت پیش یکی از عزیزان کانال بهم گفت: «چرا انقدر غمگین می‌نویسی، همش غم، رنج، مرگ، ...» می‌خواستم بگویم چون غم و رنج را زندگی می‌کنیم هرچند امیدوارانه. و چاره‌ای نیست جز نوشتن تجربه‌زیسته، مرگ آگاهی هم که چیز بدی نیست. مرحله‌ای از زندگی آدمیست. نگفتم به جایش گفتم: «واقعاً، اینطور به نظر می‌رسه؟!» گفت : « آره بابا، قبلاً مطلب میزاشتی با ذوق میومدم بخونم چی نوشتی، الان حوصله‌م نمی‌کشه دیگه حتی پیام‌های کانالت رو باز کنم.» نمی‌دانستم چه بگویم. فقط گفتم: « آخه مرگ برای من خیلی زنده و نزدیکه، و روزی نیست که بهش فکر نکنم، شاید بخاطر همونه.» و او توصیه کرد؛ «یه کم شادتر بنویس.» و من دوست داشتم بگویم: « شادی و غمش مهم نیست، تلنگر و امیدواریش برام مهمه.» نگفتم و تأیید کردم که «چشم.» این چند روز قلم فکاهی و طنزم غلیان پیدا کرده و من هم ثبتش کرده‌ام البته بی‌زحمت مضاعف برای تولیدش، خودش سرریز می‌شود و من مکتوبش می‌کنم. امروز فکری شدم چرا چند روز است انقدر رو مود طنزم؟! نمی‌دانم روحیه‌ام تقویت شده یا اثر ناخودآگاه آن نقد بوده! می‌گویم ناخودآگاه، چون تعمداً و پیش‌بینی شده و یا آگاهانه نخواسته‌ام تغییر رویه بدهم یا جبران مافات کنم. البته که پیش‌تر هم #طنز_نوشت داشته‌ام. با این حال به فکر رفتم که شاید بقیهٔ بزرگواران نیز همین‌طور فکر می‌کنند. و بعد به این نتیجه رسیدم کاش همه دوستان و سرورانی که قدم رنجه کرده‌اند و همراهند با #مهجور، نقد و نظرشان را بفرمایند. ضمن تشکر و سپاس بیکران برای همراهی‌تان، منت‌دار شما خواهم بود اگر نقد و نظری در جهت اصلاح قلم چه از حیث محتوا و چه به نوع نگارش، به بنده هدیه فرمایید. هیچ آدابی و ترتیبی مجوی هرچه می‌خواهد دل تنگت بگو https://harfeto.timefriend.net/17247579859809 مشتاق شنیدنتان هستم. 🪴 عافیت و عاقبت بخیری روزی وجود نابتان 🌱🌱 @maahjor

هو الجواد

عجیب است شما را چه شده که نه اهل عیدی و هدیه گرفتن‌اید نه هدیه دادن؟! مناعت طبع کسانی که پرسشنامه را بازدید کردند ولی بر وسوسهٔ خود فائق آمده تا مبادا اسمشان در لیست قرعه‌کشی عیدانه بیفتد هم جای بسی شگفتی است! حال اینکه چرا زحمت بازدید از فرم را متقبل شده، ولی محنت نام‌نویسی را بی‌ریالی هزینه گردن نگرفتند، جای تأمل است! و اما به استناد پیام فوق، تقاضا نمودیم که پندی، نصیحتی، نقدی، نظری، تنبهی، گوش‌مالی‌ای، پس‌گردنی‌ای و یا هرچه اسمش را می‌گذارید به عنوان هدیه و صله‌ای که از دوست رسد مرحمت بفرمایید که شنیده‌ایم اصحاب کرم و معرفت فرموده‌اند؛ «المؤمن مرآت المؤمن.» ولی افسوس و صد افسوس که از ۴۵ بازدیدکنندهٔ محترم پیام فقط و فقط دونفر، با سخاوت و بزرگ‌منشی هدیه‌ای گران‌قدر هبه کرده بودند‌ و البته در کنار بیان نقد، به کمترین لطف هم داشتند که بماند. اینک ما هم به جبران کرامت و سخاوتمندی جنابشان، و نیز من‌باب قدردانی از بذل توجه‌‌ و مرحمتشان هدیه‌ای ناقابل تقدیم خواهیم کرد. لذا استدعا دارم دو عزیز بزرگواری که لطف کردند و برای حقیر کمترین مرقومه‌ای قلمی کردند به بنده پیام دهند تا هدایا تقدیمشان شود. مالشی بایست ما را زان که بربط را همی گوشمالی شرط باشد تا درآید در نوا. #سنایی #تو‌نیکی‌می‌کن‌و‌در‌پرسش‌نامه‌انداز #اینطوریاست #مود‌طنز‌تازه‌روشن‌شده‌خدا‌به‌دادتون‌برسه #کی‌بود‌گفت‌‌غم‌و‌رنج‌می‌چکه‌از‌ناودون‌مهجور #اینم‌از‌شانس‌ماست @maahjor

هو الکریم

دو عزیز بزرگوار و سخاوتمند، از بین چند کتاب این دو کتاب را انتخاب کردند. و ان‌شاءالله کتاب‌ها تقدیم خواهد شد. خانم‌ها @boshraaaa @maryroozbahani62 هدایا مبارکتون🪴 آینه چون نقش تو بنمود راست خود شکن آیینه شکستن خطاست #الوعده‌وفاء @maahjor

﷽ معصوم علیه‌السلام می‌فرماید: اذا مات العالم الفقیه ثلم فی الاسلام ثلمة لایسدها شیء  «هنگامی‌که عالمی فقیه بمیرد، در اسلام رخنه و حفره‎ای ایجاد می‎شود که هیچ چیزی نمی‎تواند جای آن را پر کند.»

در کتب لغت، معنای علم و فقه را اجمالاً این چنین آورده‌اند؛ 

عِلم

: حکمت، دانش، آگاهی، اطلاع، یقین، دریافتن، ادراک، معرفت و هر چیز دانسته.

فقه

: مطلق فهم و ادراک و دانش، علم به چیزی، درک و فهم آن چیز، درک منظور و هدف گوینده، فهم دقیق مسائل نظری، پی بردن از معلومات حاضر به معلومات غایب. 

و در قرآن کریم نیز، به معنای تدبّر، تعمّق و فهم عمیق.

باتوجه به معنای لغوی و ظاهر کلام 

«العالم الفقیه»،

 یعنی کسی که دانش و معرفت دارد و در این معرفت مدبّر است. فهم دقیق و عمیق به مسائل نظری دارد.

حال اگر صاحب معرفتی که فهم عمیق و مدبّرانه و بادقت در مسائل استراتژیک نظامی، دشمن‌شناسی، دفاع از جبههٔ حق، سامان‌دهی جبههٔ مقاومت، جنگ و نبرد با دشمن و جهاد فی سبیل‌الله را داشته باشد، شهید شود حفره‌ای که در جبههٔ حق رخ داده را چه چیزی می‌تواند جبران کند؟! جای خالی چنین کسی پرشدنی است؟! به نظر می‌رسد نیاز به آوردن دلیل روایی، توضیح و تفسیر حدیث، گشتن در کتب لغت، و تَفقُه در معانی نیست که آنچه که عیان است چه حاجت به بیان است؟! ۵ سال گذشته و به عینه درک کرده‌ایم که رخنه و حفرهٔ ایجاد شده هیچ جوره جبران نشده است. خسروی کز آب لطف و آتش شمشیر او باد بی‌مقدار گشت از دشمن چون خاک خوار #جان‌فدا #سیزده‌دی @maahjor

﷽ " اللهم صل علی محمد و آل محمد و ارزقنا من برکات السماوات و الأرض انک علی کل شی‏ء قدیر " #لیلة‌الرغائب @maahjor