🔺تحقیر تاریخی #هویت_ایرانی و ما نمی‌توانیم بزرگترین گره‌های مسیر #پیشرفت ما هستند؛ بیش از کالای ایرانی نیازمند احیای هویت و #خودباوری ایرانی هستیم... @mahdi_ghasemzadeh

امروز با رونمایی از سامانه‌ی موشکیِ بُرد و ارتفاع بلندِ #باور۳۷۳، بعنوانِ یکی از مهمترین پروژه‌های دفاعیِ تاریخ #ایران، توسط رئیس جمهور، #پیام_اقتدار به خارج از کشور مخابره شد؛ فقط باید امیدوار بود برخی مسئولینِ داخلی نیز از خواب غفلت بیدار شوند و به این نتیجه برسند که نه‌تنها سیستم دفاعی این کشور با یک بمبِ آمریکا‌یی‌ها از کار نمی‌افتد بلکه با اتکا به #توان_داخلی و باورِ جوانان این مرز و بوم می‌توان براحتی به قله‌های #پیشرفت رسید!! #ما_می‌توانیم @mahdi_ghasemzadeh

🔴 پیشرفت در پرتو حمایت هوشمند؛ مطالعه موردی کره جنوبی(۱)... عقل و نقل و تجربه بشری می‌گویند #پیشرفت یک "فرآیند تدریجی" است اما دستگاه معرفی لیبرالیسم که از نقل محروم است و با رویکرد "این‌جا و اکنون" به فهم پدیده‌ها، تجربه را نیز کنار می‌گذارد، پیشرفت را یک "فرآورده دفعی" می‌داند؛ و طبیعی است که وقتی پیشرفت به یک فرآورده دفعی تقلیل یافت در چارچوب این تفکر راهی سهل‌تر و مطلوب‌تر از #واردات و #انتقال این فرآورده برای تحصیل آن وجود نخواهد داشت.... میرزا ملکم خان، پدر این تفکر در ایران، تا جایی در این نگاه راه افراط پیموده بود که می‌گفت "همان‌طوری که تلگراف را می‌توان از فرنگ آورد و بدون زحمت در تهران نصب کرد، به همان‌طور نیز می‌توان اصول نظم ایشان را اخذ کرد و به بدون معطلی در ایران برقرار ساخت"... در عالم واقع اما چنین رویکردی هرگز به پیشرفت نمی‌رسد؛ چه، پیشرفت، #آبادانی صرف نیست، بلکه دستیابی به "توان آباد کردن" است؛ پیشرفت، مصرف محصولات پیشرفته نیست، بلکه توان #تولید محصولات پیشرفته است و این توان، شاید آموختنی باشد اما حتما وارد کردنی نیست... طی چند دهه گذشته صاحبان نگاه فرآورده‌ای به پیشرفت در ایران، کره جنوبی را مثال و مصداق "پیشرفت دفعی و انتقالی" معرفی کرده، صنعتی شدن این کشور را به روابط حسنه‌اش با #آمریکا گره زده و نتیجه گرفته‌اند که باید چون کره، با آمریکا پیوند خورد، پیشرفت را وارد کرد و بدون معطلی در ایران برقرار ساخت... این اصل "پیوند با آمریکا" گاه در تلاش لیبرالیسم ایرانی برای پیروی از روش و منش آمریکایی متجلی شده و گاه در تقلا برای #مذاکره و برقراری رابطه با کشور آمریکا.... لیبرال‌های ایرانی وقتی با پدیده‌ای مواجه می‌شوند و آن را خلاف باورهای خود می‌یابند، چون حق تجدیدنظر در باورشان را ندارند، سعی می‌کنند پدیده‌ها را به گونه‌ای روایت کنند که مؤید ایدئولوژی‌شان باشد؛ لذا قلب واقعیت در آثار آن‌ها شایع است... پیشرفت کره جنوبی نه‌تنها محصول #امدادهای_آمریکایی نبوده، بلکه از جهاتی من‌جمله نداشتن یک قطره نفت برای صادرات و حتی مصرف داخلی، کمبود شدید منابع ارزی برای واردات، حضور بسیار کم‌رنگ شرکت‌های خارجی در اقتصاد و...، در شرایطی به‌ظاهر بغرنج‌تر از "ایران مبتلا به تحریم" قرار داشته‌است....(ادامه دارد) 📚دولت و بازار؛ سیدیاسر جبرائیلی @mahdi_ghasemzadeh

🔺وقتی "سجاد سالاروند" با دو پای مصنوعی از «پنجه‌های کربنی» قله‌ی دماوند رو فتح کرد و با اون پنجه‌ها عنوان سریع‌ترین مرد بدون پای ایران رو کسب کرد تصاویرش در تمام دنیا منتشر شد... ‏🔹در کنفرانسی در اروپا فیلم دوندگی سجاد پخش شد، رئیس شرکت اوشر با غرور گفت ببینید پنجه‌های اوشر در دنیا چه می‌کنه؟! اما اون پنجه‌ها ساخت خود ایران بود؛ البته وقتی بهش گفتند پوزخند زد تا اینکه خط تولیدش در ایران را دید و از تعجب زبونش بند اومد... 🔸تحریم سراغ معلولان کشور هم اومده بود ولی متخصصان ایرانی شکستش دادند؛ شرکت کامپوزیت گستر سپاهان علی رغم تمام تحریم‌ها با همت دو نخبه‌ی فارغ التحصیل شده از دانشگاه امیرکبیر، تکنولوزی ساخت پنجه‌های کربنی را به دست آورد و به دنیا ثابت کرد که ما برای #پیشرفت هرآنچه نیاز داریم، داریم... #خودباوری #ما_میتوانیم 💬مصطفی عاشوری @mahdi_ghasemzadeh

🔴 پیشرفت در پرتو حمایت هوشمند؛ مطالعه موردی کره جنوبی(۵)... اگر بخواهیم ریشه‌های صنعتی شدن کره جنوبی را بررسی کنیم باید بگوییم رابطه‌ی تنگاتنگی میان "خلق بازار صنایع نظامی" و #پیشرفت این کشور وجود دارد؛ به‌گونه‌ای که سایر صنایع، یا مصرف‌کننده زیرساخت‌هایی بودند که برای #صنایع_دفاعی ایجاد شد و یا از فناوری‌هایی بهره‌برداری کرده‌اند که در صنایع نظامی تحصیل شد... این مسئله در تاریخ اقتصاد سیاسی کره جنوبی به‌قدری پررنگ است که برخی صنعتی شدن این کشور را با عبارت "مدرنیته نظامی" توصیف کرده‌اند؛ اما کمتر گفته می‌شود که این "مدرنیته نظامی" واکنشی به محرومیت‌های نظامی و تحریم‌های تسهیلاتی آمریکا علیه کره بوده‌است... در سرتاسر دهه ۱۹۷۰ "ژنرال پارک" بصورت راهبردی هم "خوداتکایی نظامی" را دنبال می‌کرد و هم "خوداتکایی اقتصادی" را؛ اولین و البته ساده‌ترین مسیری که "پارک" انتخاب کرد، دریافت #تسهیلات_مالی از کشورهای خارجی برای تامین سرمایه مورد نیازش بود اما پس‌از ۱۵ ماه مذاکره با طرف‌های خارجی از جمله ژاپن، آمریکا و دولت‌های اروپایی، هیات برنامه ‌ریزی اقتصادی در تاریخ ۱۰ نوامبر ۱۹۷۱ رسماً به "پارک" گزارش داد که موفق به جذب تسهیلات مالی خارجی نشده‌است... درچنین شرایطی که "پارک" از دریافت منابع، تسهیلات و #کمک_خارجی کاملاً ناامید شده بود، "اُ ونچ اُول" معاون وقت وزیر صنعت و تجارت طرحی را به رییس‌جمهور ارائه کرد که صنایع مدنظر با تکیه‌بر توان فنی و منابع موجود داخلی ایجاد شود؛ پس‌از بررسی این طرح، او به سمت مشاور عالی اقتصادی رییس‌ جمهور منصوب و مأمور به اجرای پروژه شد... براساس اسنادی که پس‌از دهه‌ها از طبقه‌بندی خارج شد، برنامه‌ای تحت عنوان "بازسازی صنعت مطابق با توسعه صنایع سنگین و شیمیایی" تدوین شد که دو هدف "دست یابی به زیرساخت‌های تولید صنعتی" و "توان تولید تسلیحات" را به‌طور هم‌زمان دنبال می‌کرد؛ صنایع شش‌گانه فولاد، ماشین‌آلات سنگین، کشتی ‌سازی، صنایع شیمیایی، پتروشیمی، فلزات غیرآهنی و صنایع الکترونیک، به‌عنوان صنایع اصلی در برنامه "توسعه صنایع شیمیایی و سنگین" انتخاب شدند که هر کدام سهم مشخصی در تولید #تسلیحات_نظامی داشتند... یکی از عوامل موفقیت دولت "ژنرال پارک" در پیشبرد اهداف توسعه‌ای خود این است که از ظرفیت #بخش_خصوصی غافل نشد و به‌جای این‌که برای صنایع شش‌گانه منتخب، شرکت‌های دولتی تأسیس کند، شرکت‌های خصوصی را به خدمت گرفت و خود در قامت هادی، حامی و ناظر ظاهر شد؛ در واقع، دولت برای دستیابی به آنچه در عرصه نظامی نیاز داشت، پروژه‌هایی تعریف کرد و شرکت‌های بخش خصوصی را تحت حمایت خود مجری این پروژه‌ها کرد و در هر حوزه‌ای که بخش خصوصی آمادگی یا علاقه سرمایه‌گذاری نداشت، دولت #بنگاه‌های_عمومی را برای اجرای پروژه‌های خود فعال کرد.... علاوه‌براین، تحت مدیریت وزارتخانه‌های مرتبط، مؤسسات #تحقیق و توسعه متعددی برای دستیابی به فناوری‌های مورد نیاز صنایع شش‌گانه تاسیس شد؛ البته تأسیس این مؤسسات بدین‌معنی نبود که شرکت‌های غیردولتی تکلیفی در زمینه تحقیق و توسعه به‌عهده نداشته باشند... طبق قانونی که سال ۱۹۷۳ به تصویب رسید، دولت دست این شرکت‌ها را برای #واردات ماشین‌آلات و فناوری خارجی مرتبط با تولید باز گذاشت، اما این شرکت‌ها مکلف شدند حداقل به‌اندازه‌ی هزینه‌ای که برای واردات انجام داده‌اند، در زمینه تحقیق و توسعه به‌منظور جذب و #بومی‌سازی آن فناوری هزینه کنند؛ کمک‌های مالی نیز به صنایع منتخب اعطا شد تا پروژه‌های تحقیق و توسعه خود را پیش ببرند.... در نگاه سیاست‌گذاران کره جنوبی، #فناوری_خارجی نه جایگزین فناوری داخلی، بلکه مکمل فناوری داخلی بود که هدف از واردات آن، بومی‌سازی و ارتقای فناوری داخلی بود؛ به‌مرور فناوری‌ها و تکنیک‌هایی که در ابتدا با سرمایه‌گذاری و هدایت دولت برای دستیابی به #توان_دفاعی تحصیل شده‌اند، توسط شرکت‌های مجری پروژه‌ها به #حوزه_تجاری سرریز کرده و باعث تحول اساسی در این بخش شدند.. بسیاری از شرکت‌های عظیم کره‌ای که امروز در جهان شناخته شده‌اند، موفقیت خود را مدیون #پروژه‌های_نظامی هستند که دولت "ژنرال پارک" برای دستیابی به توان تسلیحاتی تعریف کرد؛ برای نمونه شرکت‌های ال جی و سامسونگ مجری پروژه‌هایی در رابطه با سیستم‌های الکترونیکی و اطلاعاتی نظامی بودند؛ شرکت‌های هیوندای، سامسونگ و دوو مجری پروژه‌های مرتبط با خودروهای زرهی و قطعات آن‌ها بودند؛ کیا، هیوندای و دوو مجری پروژه‌های تولید زیردریایی و دیگر تسلیحات مرتبط با نیروی دریایی بودند...(ادامه دارد) 📚 دولت و بازار؛ سیدیاسر جبرائیلی @mahdi_ghasemzadeh

🔺فرانسه، آلمان و انگلیس پرتاب #ماهواره_ثریا با ماهواره‌بر ایرانی را محکوم کردند! چرا؟ چون فناوری ماهواره‌بر مشابه موشک‌های دوربرد است! غرب رسما مخالف #پیشرفت علمی ایران است و حتی آنجایی که سلاح کشتار جمعی هم نیست، به بهانه واهی تخطئه می‌کند... در واقع از قدرتمند شدن ایران در هراسند! 💬 محمدجواد اخوان @mahdi_ghasemzadeh