eitaa logo
پاسخ به شبهات
361 دنبال‌کننده
3هزار عکس
209 ویدیو
2 فایل
🔸پاسخ به شبهات معارفی و اعتقادی 🔸بخش پژوهشهای معارفی و اعتقادی 🔸پایگاه اینترنتی آیت الله مکارم شیرازی
مشاهده در ایتا
دانلود
❗️ ابلاغ نشدن حدیث غدیر در مکّه و عرفات، نشانی از عدم دلالت آن برای ولایت علی(ع)! ⁉️ چرا رسول خدا ولایت علی(ع) را در مکه یا عرفات طرح نکردند؟! اگر حدیث غدیر بر ولایت علی دلالت داشت حتما آن را در مکانی طرح می کرد که همه مسلمین شاهد باشند نه اینکه فقط برای اهل مدینه در غدیر خم ابلاغ کند! ✍️ پاسخ اجمالی: اولا: ابلاغ خلافت در «غدیر خم» دستوری الهی و مطابق با وحی بود: رسول خدا(ص) «هیچ حرکتی انجام نداد و هیچ نگفت مگر آنکه دستورش از جانب خداوند فرا رسید». ثانیا: ابلاغ خلافت علی(ع) برای اهل مدینه حسّاسیّت بیشتری داشت؛ زیرا مدینه آبستن فتنه بود و سیر وقایع تاریخی نشان داده، مخالفتها و جدالهای قدرت طلبانه از مدینه شروع شد! ثالثا: طبق شواهدی از منابع اهل سنّت، رسول خدا(ص) می خواست، خلفای بعد از خویش را در «مکه» نیز معرفی کند، امّا حوادثی رخ داد که مانع این امر مهم در آن مکان شد. ✍️ پاسخ تفصیلی: https://maaref.makarem.ir/l/0408541 #غدیر_را_تبلیغ_کنیم 🌺فلْیُبَلِّغِ الْحاضِرُ الْغائِبَ وَالْوالِدُ الْوَلَدَ إِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ🌺 #غدیر #حدیث_غدیر #خلافت #مکه #اهل_سنت #ولایت #مدینه #عرفات #امام_علی #رسول_خدا #غدیر_خم #حضرت_علی #دوازده_خلیفه #ابلاغ _________________________ Channel: @makaremeshirazi
🌴 ویژه شاخه: وقایع «قبل از عاشورا» در قیام امام حسین (ع) 🌴 در سایت آیین رحمت: maaref.makarem.ir با 34 مطلب 🔶 با عناوینی همچون عناوین ذیل: 🔸ورود امام حسین(ع) به کربلاء 🔸شروع علنی قیام حسینی از مدینه 🔸پیش گوئی امام علی(ع) از ماجرای کربلا 🔸وداع امام حسین(ع) با قبر رسول خدا(ص) 🔸دعوت از کوفیان، حتی پس از شهادت مسلم 🔸برخورد امام حسین(ع) در قبال نامه های ابن زیاد 🔸نقل‌هاي تاريخي در مورد حركت امام حسين(ع) به كوفه 🔸همراهی یاران امام حسین(ع) با ایشان، با علم به شهادت 🔸گزارشات تاريخی درباره اعزام حضرت مسلم(ع) به كوفه 🔸مصمم بودن امام حسین(ع) بر قیام در گفتگو عبدالله بن عمر 🔸ورود ابن زياد به كوفه و نقش آن در تصميم گيری كوفيان درباره قيام امام حسين(ع) 📖 مطالعه: https://maaref.makarem.ir/fa/category/articles/27779 #امام_حسین #قیام #عاشورا #کربلا #هیهات_منا_الذله #مدینه #حضرت_مسلم #مکه #محرم #عبدالله_بن_عباس #محمد_حنفیه 🙏 التماس دعا و ترویج داریم ___________________________ 📡 Channel: @makaremeshirazi
🌕 نقل‌های تاريخی در مورد حركت امام حسين(ع) به كوفه ✍️ متن اجمالی: امام حسين(ع) پس از فرستادن مسلم به كوفه، به سمت كوفه حركت كرد. حضرت مسلم بن عقيل، نماینده رسمی امام حسين(ع)، آمادگی مردم کوفه را تأیید کرده بود و دیگر جای تأمل نبود؛ چرا که به طور مطمئن با توجه به نامه‌ها و نامه مسلم، شرایط برای قیام علیه بنی امیّه آماده شده بود. امام در رفتن تسریع کرد، به طوری که در هشتم ذیحجه، یعنی در بحبوحه مراسم حج، با تبدیل عمره تمتع به عمره مفرده عازم عراق گردید. لحظه‌ای تأخیر می ‌توانست وضع عراق را دگرگون کند. اضافه بر این احتمال ترور امام در مکه وجود داشته و ماندن حضرت در مکه به هیچ صورتی مصلحت نبود. در طول راه فرزدق شاعر به امام(ع) رسيد و گفت: «قلوب مردم با شما و شمشيرهايشان عليه شماست». در بطن الرّمه نامه‌ای توسط قیس بن مسهر به كوفيان نوشت. در منطقه ذات عرق خبر شهادت هانی و مسلم را دريافت كرد. بعد از مدت كوتاهي خبر شهادت قیس بن مسهر و عبدالله بن یقطر، به امام(ع) رسید. ✍️ متن تفصیلی: https://maaref.makarem.ir/l/0412459 🙏 التماس دعا و ترویج داریم ___________________________ 📡 Channel: @makaremeshirazi
🌕 ارزيابی سفر امام حسين(ع) به عراق از لحاظ سياسی ⁉️ با توچه به سوابق سیاسی و تاریخی اهل کوفه چرا امام حسین به عراق رفتند؟! آیا امام فریب کوفیان امام را خورد؟! ✍️ پاسخ اجمالی اولا: کمتر زمانی بوده که کار سیاسی توسط یک فرد انقلابی، با احتمال به موفقیت قطعی انجام شده باشد. از این رو صحیح نیست که فکر کنیم امام باید صد در صد در مورد پیروزی این سفر، اطمینان داشته باشد. امام اهدافی را در چند سطح در نظر داشت؛ دستیابی به هر یک از این اهداف عمل به وظیفه دینی و پیروزی بود و حجّت ظاهری را تمام می کرد. ثانیا: واقعیّت های تاریخی نشان می دهد که یزید اجازه نمی‌داد کسی چون امام حسین(ع) بدون بیعت با او، راحت زندگی کند و امام حسین(ع) نیز کسی نبود که به آرامی زندگی کند. سرزمینهایی مثل مدینه و مکّه در شرایطی نبود که در برابر خواست یزید مبنی بر کشتن امام، مقاومتی از خود نشان دهد. تنها عراق که کانون شیعیان امام بود می‌توانست مورد توجه قرار گیرد. ثالثا: امام بدون تحقیق و اتمام حجّت تسلیم نامه ها نشد. امام برای این که میزان حمایت مردم را بهتر بشناسد، نماینده مستقیم خود، یعنی مسلم بن عقیل را که فردی کاملاً مطمئن بود به کوفه فرستاد. ✍️ پاسخ تفصیلی: https://maaref.makarem.ir/l/0412472 ___________________________ 📡 Channel: @makaremeshirazi
❓ چرا محمد حنفیّه در قیام امام حسین(ع) شرکت نکرد؟ ✍️ پاسخ: امام حسین(ع) در گفتگوئی که با برادرش محمد حنفیّه داشت با ایشان فرمود: «برادرم! خداوند به تو پاداش نیکو دهد. خیرخواهى کردى و به راه درست اشاره کرده اى. من اکنون عازم مکّه هستم و خود و برادرانم و برادرزادگان و پیروانم را براى این سفر آماده کرده ام. برنامه و رأیشان همان برنامه و رأى من است. امّا تو اى برادرم! ماندن تو در مدینه ایرادى ندارد تا در میان آنان چشم من باشى و از تمام امورشان مرا با خبر ساز!». با توجه به این سند تاریخی ایشان با اجازه امام زمانشان به جهت پشتیبانی از ایشان در این قیام و رساندن اخبار به امام(ع) در مدینه مانده اند. 📖 مطالعه بیشتر درباره اصحاب امام حسین(ع): https://maaref.makarem.ir/fa/category/articles/27780 #یاران_حسین #هیهات_منا_الذله #امام_حسین #محمد_حنفیه #کربلا #مدینه #مکه #اصحاب_امام_حسین ___________________________ 📡 Channel: @makaremeshirazi
❓ مفهوم «هجرت» در اسلام؟ ✍️ پاسخ اجمالي: در تاریخ اسلام «هجرت» پیامبر(ص) سرآغاز پيشرفت و تشکیل حكومت اسلامى بود؛ زیرا شهر مكه با وجود تلاش پیامبر(ص)، آمادگى پذيرش اسلام را نداشت، از این رو هجرت پیامبر(ص) به مدینه، سرآغازی برای حكومت اسلامى گردید. پس از آن نیز هجرت به عنوان فريضه الهى مطرح بود یعنی تازه مسلمانان جزيرة العرب باید برای تقویت اسلام به مدينه مي آمدند؛ اما پس از مدتی، هجرت مفهوم گسترده ای یافت؛ زيرا روح هجرت، رفتن از كفر به سوى ايمان است، تا آن جا که امام على(ع) می فرماید: «مهاجران واقعى كسانى هستند كه از گناهان هجرت كنند». ✍️ پاسخ تفصیلی: http://maaref.makarem.ir/l/0412972 #هجرت #اسلام #مکه #مدینه #توبه #حکومت #فریضه #کفر #ایمان #گناه __________________
🌕 تناقض قرآن درباره جهانی بودن و یا حجازی و عربی بودن دعوت اسلام! قرآن آیاتی دارد که خود را نازل شده برای عرب و منطقه حجاز معرفی می کنند؛ از طرفی دیگر آیاتی نیز دارد که ادعای جهانی دارند. این تناقض در قرآن چگونه حل می شود؟! ✍️ پاسخ اجمالی: آموزه های قران جاودانه و جهانی هستند؛ امّا دعوت جهانی پيامبر مرحله به مرحله بوده است. ایشان در مرحله اول مأمور به دعوت فامیل خود و در مرحله بعد مأمور به دعوت عرب و در مرحله بعد مأمور به دعوت از عموم بشر بود. هنگامى كه پايه هاى اسلام در ميان اعراب قوى و مستحكم شد، پيامبر مامور به دعوت جهانی شد و این حقایق در آیات متعدد قرآن بیان شده و تناقضی با هم ندارد. از آن گذشته ممکن است تعبیر «ام القری» از مکه دلالت بر مرکزیت جهانی آن و تعبیر «من حولها»؛(اطراف مکه) اشاره به همه جهان داشته باشد. ✍️ پاسخ تفصیلی https://maaref.makarem.ir/l/0406572 📖 مطالعه بیشتر از شاخه «بعثت پيامبر اکرم(ص)»: https://maaref.makarem.ir/fa/category/articles/27636 ___________________________
❓ مکّه چگونه توسط پیامبر(ص) فتح شد؟ مهمترین پیمانهای صلح رسول خدا(ص) در صدر اسلام عبارت است از پیمان صلح و اتحاد شهروندی با یهودیان مدینه و پیمان صلح حدیبیه با مشرکان مکه. هرکدام از این پیمانها به نحوی از طرف مقابل نقض شدند؛ امّا رسول خدا با تدبیر و قاطعیّت بیشتر وضع موجود را به نفع اسلام مدیریت و پیروزی های بزرگی را نصیب آن کرد. بعد از پیمان و «صلح حدیبیه»، مشرکان «مکّه» دست به پیمان شکنى زدند. با تدبیر پیامبر(ص) فتحی بدون خونریزی محقق شد. ایشان برای درهم شکستن روحیه ی دشمن دستور دادند تعداد زیادی آتش روشن شود. ابوسفیان را نیز که امان نامه گرفته بود به محلی بردند تا کثرت جمعیت را مشاهده کرده و خبر آن را برای مکیان ببرد. پس از فتح، عفو عمومی و رأفت حضرت(ص) باعث شد مردم گروه گروه به اسلام بگروند. https://maaref.makarem.ir/l/0318359 #مکه #فتح_المبین #رسول_خدا #پیمان #صلح_حدیبیه #ابوسفیان #صلح #پیامبر_اسلام 📖 مطالعه بیشتر از شاخه جنگهاي پيامبر(ص) با 82 مطلب: https://maaref.makarem.ir/fa/category/articles/27346 ___________________________ 📡 Channel: @makaremeshirazi
🕋 ⁉️ آیا تولّد شخصی به نام «حکیم بن حزام» در کعبه صحّت دارد؟! مگر این فضیلت تنها مربوط به امیر المومنین(ع) نمی باشد؟! ✍️ پاسخ اجمالی: دلالت منابع تاریخی بر جریان تولد حکیم بن حزام در کعبه قطعی نیست؛ این ادعا حدود سیصد سال بعد از تولد حکیم بن حزام، توسط افراد مجهولی نقل شده است و شواهد فراوانی وجود دارد که جعلی می باشد. این روایت مشکوک بدلیل اتهامات و شائبه های بسیاری مردود و غیر قابل پذیرش است. حافظ کنجی از علمای اهل سنت نیز می گوید: «امیر مؤمنان(ع) شب جمعه سیزده رجب، سال سی ام بعد از واقعه عام الفیل در داخل خانه خدا به دنیا آمد. کسی پیش از آن حضرت و بعد از آن، در داخل کعبه به دنیا نیامده است و این، از فضایل اختصاصی آن حضرت است که خداوند به جهت بزرگداشت مقامش به او عنایت کرده است». ✍️ پاسخ تفصیلی: https://makarem.ir/maaref/l/0419664 ______________
⁉️ چرا خداى متعال کعبه را در یک جاى خشک و بى آب و علف قرار داد؟ ✍️ پاسخ اجمالی: خانه خدا و به طور کلى «مکه» در لابه لاى یک مشت کوه هاى خشک و بى آب و علف قرار گرفته است، لکن بزرگ ترین مرکز عبادت و پرسابقه ترین کانون توحید در روى زمین، و حرم امن خدا است. امیرالمومنین(ع) در این رابطه می فرماید: «خداوند مى خواهد، بندگانش را با انواع شدائد بیازماید، و با انواع مشکلات در طریق انجام عبادتش روبرو کند، تا تکبّر از قلب هایشان فرو ریزد، و خضوع و فروتنى در آن جایگزین گردد و در پرتو این فروتنى و خضوع، درهاى فضل و رحمتش را به سوى آنها بگشاید». ✍️ پاسخ تفصيلی makarem.ir/maaref/l/0318266 ______________
🌒 محرّم الحرام ؛ آغازین ماه سال هجری قمری در تاریخ اسلام با این که حوادث مهم فراوانى مانند ولادت پیغمبر اسلام(ص)، بعثت او، رحلت ایشان و فتح «مکه» بوده، ولى هیچ کدام به عنوان مبداء تاریخ اسلامی انتخاب نشده، و تنها زمان هجرت رسول خدا(ص) به عنوان مبدأ تاریخ انتخاب شده است؛ چرا هجرت رسول خدا(ص) اتفاقی مهم در تقویم اسلامی به شمار می رود؟ از طرفی حادثه هجرت پیامبر(ص) از مکه به مدینه، در ماه ربیع الأول رخ داد؛ امّا چرا در تاریخ نگاری رسمی تقویم هجری قمری، روز اول محرم به عنوان اولین روز سال جدید قمری ثبت می شود؟! 🔷 عناوین مقاله: هجرت مبدأ تقویم نگاری در اسلام / یثرب در دوران پیش از اسلام / گرایش تدریجی مردم یثرب به اسلام پیش از هجرت / دستور هجرت به مدینه / مهاجرات مسلمانان به یثرب و واکنش مشرکین به این مهاجرت / علی(ع) در بستر پیامبر(ص) / رسول خدا(ص) در غار ثور / از مکه تا مدینه / اهمیت هجرت از مکه به مدینه برای پیامبر(ص) و جامعه اسلامی / انتخاب هجرت به عنوان مبدأ تقویم نگاری به پیشنهاد حضرت علی(ع) / سؤالی درباره اولین ماه سال قمری 📖 مطالعه مقاله: makarem.ir/maaref/l/0419801 _______________
روز اول ربیع الاول: ۱ق. لیلة المبیت و هجرت پیامبر (ص) ۱۱ق. هجوم به خانه حضرت زهرا(س) ___________ علت «هجرت» پیامبر(ص) از مکه به مدینه؟ ✍️ پاسخ اجمالی: سران قريش از وجود پيغمبر(ص) احساس خطر شديدى كردند كه اگر برنامه آن حضرت به همین صورت ادامه يابد به زودى همه قدرت خويش را از دست خواهند داد و شهر مكّه برایشان به صورت زندانى در خواهد آمد، بنابراين تصميم گرفتند يكى از این سه برنامه را در برابر آن حضرت اجرا كنند: يا حضرت را به قتل برسانند و يا براى هميشه زندانى كنند و يا از مكّه تبعيد نمايند، اكثريت آنها كشتن حضرت را ترجيح دادند لذا پيغمبر اكرم(ص) به فرمان پروردگار تصميم گرفت از دايره محاصره به طرز اعجازآميزى خارج شود و شبانه راه مدينه را پيش گيرد. ✍️ پاسخ تفصیلی: http://mk6.ir/YgGdW 📖 مطالعه بیشتر درباره هجرت: http://mk6.ir/XsWoW ___________ حادثه هتک حرمت خانه حضرت زهرا(س) در کلام «ابن عبد ربّه» ✍️ متن اجمالی: «ابن عبد ربه» درباره هتک حرمت خانه حضرت زهرا(س) چنین آورده است: «ابوبكر، عمر را فرستاد تا افرادی که در خانه فاطمه هستند را بيرون كند و در صورت امتناع با آنان نبرد كند! عمر با مقدارى آتش به سوى آنها روانه شد، ناگاه با فاطمه روبه رو شد. دختر پيامبر گفت: اى فرزند خطاب آمده اى خانه ما را بسوزانى؟ او در پاسخ گفت: بلى مگر اينكه در آنچه امّت وارد شدند، شما نيز وارد شويد». او همچنین نقل می کند که ابوبکر در بستر بیماری گفت: «ای کاش خانه فاطمه را نمى گشودم هر چند آن را براى نبرد بسته بودند». ✍️ متن تفصیلی: http://mk6.ir/CcQhO 📖 مطالعه بیشتر درباره شهادت حضرت زهرا: http://mk6.ir/AyBoX ___________
🔰 عبدالمطلب کیست؟ ✍️ اشاره: یکی از شخصیت هایی که هنگام بحث از سیره پیامبر اسلام(ص) و اجداد و پدران شان، همیشه به صورت بسیار برجسته ای مورد تأکید قرار می گیرد، پدربزرگ ایشان، «عبدالمطلب» است. عبدالمطلب فرزند «هاشم بن عبد مناف» است که تحت سرپرستی عمویش «مطلّب» تربیت یافت. عبدالمطلب سال ها در مکه زیست و پس از مرگ عمویش تمام مناصبی که به صورت موروثی در خاندان آنان وجود داشت، به ارث برد. عبدالمطلب به دلیل حسن مدیریت و کرامت هایی که از خود نشان داد، در مکّه به مقبولیت عمومی دست یافت و قریش وی را به سروری پذیرفتند. قریش او را در مال های خود داوری دادند. او نیز همیشه در قبال آنها دلسوز و مسئولیت پذیر بود به گونه ای که در قحطی و گرسنگی به مردم خوراک می داد. مطابق روایت مشهور هشت سال از عمر رسول‌ خدا گذشته بود که عبدالمطلب چشم از جهان فروبست و‌اندوه تازه ای بر‌اندوه های گذشته آن حضرت افزوده شد. از «ام ایمن» نقل شده که رسول خدا به دنبال جنازه عبدالمطلب می رفت و پیوسته می گریست، تا وقتی که جنازه را در محله «حجون» بردند و در کنار قبر جدش قصی بن کلاب، جد عبدالمطلب دفن کردند. ✍️ عناوین مقاله: عبدالمطلب کیست؟ / ایمان عبدالمطلب و اجداد پیامبر اسلام / تدابیر، اقدامات و سنت های حسنه عبدالمطلب / توجّه و علاقه عبدالمطلب به پیامبر اسلام(ص) 📖 مطالعه مقاله: makarem.ir/maaref/l/0418968 _____________
❓ حكمت واجب کردن سفر مشقت بار حج؟ روحیات بسیاری از انسان ها به گونه است که اگر احساس غنا و بی نیازی کند، در معرض تهدید غفلت و طغیان قرار می گیرد و خداوند در آیات 6 و 7 سوره علق بدین نحو این حقیقت را بیان کرده است: «كَلاَّ إِنَّ الْإِنْسانَ لَيَطْغى‏* أَنْ رَآهُ اسْتَغْنی»؛ (چنين نيست [كه شما مى ‏پنداريد] به يقين انسان طغيان مى‏ كند* از اينكه خود را بى‏ نياز ببيند). بدین سبب خداوند متعال انسان را هنگام برخورداری از تمکن مالی ملزم به عبادت حج می نماید، تا طی یک سفر معنوی خود ساخته شده و در مسیر بی فرجام طغیان قرار نگردد. بنابراین مهم ترين فلسفه حج - البته نه برای کسانی که به خاطر ریا به این سفر می روند یا نگاهی تفریحی به آن دارند - پدید آمدن دگرگونى اخلاقى درونی است. makarem.ir/maaref/l/0420203 __________
📚 پرونده ابن تیمیه (7) 💠 ادعای ابن تیمیه بر عدم رضایت یزید به قتل امام حسین(ع) ابن تیمیه ادعا می کند یزید راضی به قتل امام حسین(ع) نبود! در پاسخ باید گفت: از تاریخ به وضوح استفاده مى شود که یزید نه تنها راضى به قتل امام حسین(ع) بوده، بلکه از این امر بسیار خشنود شد. او وقتی خبر کشته شدن امام را شنید تکبیر بلندى گفت و بزرگان اهل شام را دعوت کرد تا به او تبریک بگویند و چون سر امام حسین(ع) را نزدش گذاردند، شروع به کوبیدن با چوب دستی به دندان هاى حضرت نمود و شعر خواند و تا سه روز در دمشق سر را بر دار زد، سپس آن را در خزینه اسلحه خود قرار داد و به ابن زیاد به خاطر قتل امام حسین(ع) یک ملیون درهم جایزه داد و او را نزد خود اجر و قرب خاصّى عطا کرد! 💠 ابن تیمیه و انکار امر کردن یزید به قتل امام حسین(ع) ابن تیمیه می گوید: «یزید امر به کشتن حسین و حمل سر او نکرد، و هرگز چوب به دندان هاى او نکوبید، بلکه این ابن زیاد بود که چنین اعمالى را انجام داد». در پاسخ باید گفت: روایات بسیاری در منابع مهم اهل سنت وجود داردکه ثابت می کند یزید فردی ظالم و فاسق بوده و خود دستور کشتن امام حسین(ع) را داده است. ابن عساکر در این باره مى نویسد: «خبر خروج حسین(ع) به یزید رسید، وى نامه اى به عبیدالله بن زیاد نوشت و او را به جنگ با حسین(ع) امر نمود و دستور داد که اگر به امام دسترسى پیدا کرد او را به سوى شام بفرستد» 💠 ابن تیمیه و انکار فرستادن سر مبارک امام حسین(ع) به شام ابن تیمیه اصرار درد که سر مبارک امام حسین(ع) به شام فرستاده نشد! امّا روایات بسیاری مبنی بر اینکه سر مبارک امام حسین(ع) به شام فرستاده شد، در کتب تاریخی وجود دارد که نمی توان آنها را منکر شد، مانند گزارشاتی که یعقوبى، ابن اثیر، طبرى، سیوطى و سبط بن جوزى در کتابهای تاریخشان آورده اند. 💠 ابن تیمیه و انکار به اسارت بردن اهل بیت امام حسین(ع) ابن تیمیه می گوید اهل بیت امام حسین(ع) به اسارت گرفته نشده اند! امّا طبق روایات، اسارت اهل بیت امام حسین و حرکت دادن آنها به طرف شام از مسلمّات تاریخ است و جاحظ می گوید: جنایاتی که یزید مرتکب آن شد؛ از قبیل قتل حسین، به اسارت بردن اهل بیتش و چوپ زدن به دندانها و سر مبارکش و... همگی دلالت بر قساوت قلب و نفاق او از ایمان دارد و او فاسق و ملعون است و هر کس از ملعون دفاع کند خودش نیز ملعون است. 💠 ابن تیمیه و انکار فرمان یزید به تخریب کعبه! ابن تیمیه ادعا می کند که یزید دستور به تخریب کعبه نداده است! در حالی که اولاً: خود ابن تیمیه اعتراف می کند که سپاهیان یزید کعبه را با منجنیق کوبیده اند، اما به انگیزه محاصره ابن زبیر نه تخریب کعبه. امّا تخریب کعبه به هر قصد و هدفی که باشد طبق آیات قرآن مثل «و من دخله کان آمنا» و روایات حرام است و به هیچ وجه قابل توجیه نیست. ضمن اینکه نمی توان با مغالطه تخریب خانه خدا را به گردن ابن زبیر انداخت. ثانیاً: منابع تاریخی و روایی، یزید را عامل تخریب کعبه معرفی می کند. مانند: ابن اثیر، ابن قتیبه و سیوطى. 📖 مطالعه بیشتر: makarem.ir/maaref/fa/category/articles/62903 (ع) ___
📚 تحلیلی بر شورش مردم در زمانه عثمان بن عفان(5) - گفتیم رفتار حکومتی عثمان باعث شد مردم و صحابه زمانه اش بر علیه او بشورند و گفتیم که او در واکنش به نصایح صحابه دلسوز آنها را سرکوب و تبعید می کرد. - اما کسانی از صحابه نیز بودند که در قدرت و یا ثروت حکومت طمع داشتند و از سوی خلافت مورد بی توجهی قرار گرفته بودند. اینان در پشت پرده و در محافل خصوصی فتنه به پا کرده و مردم را شواندند تا اینکه عثمان کشته شد. - دقت در رفتار عثمان با صحابه ای چون ابن مسعود و ابوذر و دقت در رفتار تحریک کنندگان و سران شورش و قتل عثمان مثل طلحه و عایشه اعتبار عقیده عدالت همه صحابه را نیز روشن می کند. - اعمال عثمان باعث شد اصحاب پیامبر(ص) به آن دسته که در مرزها پراکنده شده بودند نوشتند: دین محمّد(ص) پشت سر شما تباه شد. پس بشتابید و دین محمّد(ص) را به پا دارید. اصحاب از هر سو روى آوردند، تا آن که عثمان را کشتند. - جبلة بن عمرو ساعدى، نخستین کسى بود که به عثمانْ جسارت و برخورد کرد و با وى با تندی سخن گفت. وی به عثمان گفت: یا خواص و نزدیکانت را رها کن یا تو را به جهنم می فرستم. - علی(ع) در خطبه 30 نهج البلاغه مى فرمایند: «عثمان استبداد و خودکامگى پیشه کرد، و شما بى تابى کردید و از حدّ گذراندید، و خدا در خودکامگى، و در بى تابى و تندروى، حکمى دارد که تحقّق خواهد یافت». 💠 عایشه و نقش او در شورش و قتل عثمان - عایشه که بعد از کشته شدن عثمان، مدام روضه مظلومیت او را می خواند و داعیه خون خواهی از او را داشت، اولین کسى بود که عثمان را سرزنش مى‏ کرد و مردم را در کشتن او به طمع انداخت. - میان عثمان و عایشه کشمکش و دشمنى بود و این از آن جهت بود که عثمان، سهمى را که عمر به عایشه مى داد، کم کرد و سهمش را مانند دیگر زنان پیامبر قرار داد. - عایشه با تمام توان، اصرار بر کشتن عثمان داشت و مى گفت: «اى مردم! این پیراهن پیامبر خداست که کهنه نشده؛ ولى سنّتش کهنه شده است. پیر خِرِفت را بکشید، خدا او را بکشد». - عثمان در محاصره بود که مروان نزد عایشه آمد و گفت: ام المومنین! امیر المؤمنین عثمان به تو سلام و رحمت خداوند را مى رساند و مى گوید: مردم را از من دور کن که هر چه بگویى، انجام مى دهم. - عایشه در حالى که دستمالى در دستش بود و آن را اصلاح مى کرد، گفت: به خدا سوگند، دوست داشتم رفیقت عثمان، در این دستمال بود و درِ آن را مى بستم و در دریا مى انداختم. - هنگامى که عثمان در محاصره و نزدیکِ کشته شدن بود، عایشه به قصد مکّه بیرون رفت و ابن عبّاس را دید و به او گفت: «اى ابن عبّاس! به تو عقل و زبان داده شده است. پس مبادا مردم را از کشتن این طغیانگر (عثمان)، باز دارى. من مى دانم که او بلاى خاندانش مى شود آن گونه که ابو سفیان در ماجراى بدر، گروهش را دچار بلا ساخت». - عایشه در راه بازگشت از مکه، وقتی از عبد بن ام کلاب شنید که مردم عثمان را کشتند و بر على بن ابى طالب اتّفاق کردند. - عایشه گفت: اگر کار براى سَرورت(علی) به انجام رسد، خدا کند که این آسمان بر این زمین فرود آید! مرا باز گردانید!، مرا باز گردانید. - آن گاه به سوى مکّه باز گشت و گفت: به خدا سوگند، عثمان مظلومانه کشته شد! به خدا سوگند، به خونخواهى اش برمى خیزم! - ابن ام کلاب گفت: براى چه؟ به خدا سوگند، تو نخستین کسى هستى که سخن خود را تغییر مى دهى و تو بودى که مى گفتى: «پیر خرفت را بکشید که کافر شده است»! - عایشه امید داشت که خلافت بعد از عثمان به پسر خاله اش طلحه برسد. 📖 مطالعه تفصیلی: https://makarem.ir/maaref/fa/category/articles/30097 __
📚 تحلیلی بر شورش مردم در زمانه عثمان بن عفان(6) - گفتیم که عثمان بن عفان با نوع رفتار حکومتی خویش و شیوه تقسیم قدرت و ثروت، همه را - جز بنی امیه - از خود ناراضی کرد. عده ای از در خیر خواهی و نصیحت برآمدند که سرکوب و تبعید و یا مورد بی اعتنایی قرار گرفتند و عده ای مردم را علیه او تحریک کردند، تا اینکه عثمان بر اثر کینه های متراکم و افراط شورشیان کشته شد. - افرادی از صحابه مشهور در این تحریکات دست داشتند که بعضی از آنها در تاریخ شهرت زیادی دارند؛ مثل عایشه، طلحه، زبیر، عمرو بن عاص، محمد بن ابی حذیفه و... . 💠 دیدگاه طلحه نسبت به عثمان او تندترین صحابى بر ضدّ عثمان بود و شک نداشت که به دلیل سابقه اش در اسلام، پسر عمو بودنش با ابوبکر و نیز گشاده دستى و سخاوتش، حکومت پس از عثمان به او مى رسد. او حتی در زمان ابوبکر، با عمر کشمکش داشت و دوست داشت که ابوبکر خلافت را پس از خود به او وا گذارد. او پیوسته چیزهایى درباره عثمان مى بافت و در همه جا مى پراکند و دل ها را با او دشمن و مردم را از او دل چرکین مى ساخت و اهالى مدینه و صحرانشین و شهرنشین را بر او مى شوراند. 💠 تحریک اهالی مصر توسط طلحه علیه عثمان! در کتاب «الامة و السیاسة» آمده: طلحه ضمن نامه ای به اهالی مصر، آنها را به قتل عثمان تحریک نمود. او نوشت: «به سوى ما بیایید و جانشینى پیامبر خدا را به دست گیرید، پیش از آن که از سزاواران آن گرفته شود؛ چرا که کتاب خدا تبدیل و سنّت پیامبر خدا دگرگون و احکام دو خلیفه پیشین، دگرسان شده است. پس اگر به خدا و روز آخرت ایمان دارید، به سوى ما بیایید. بر حقّ ما چیره و بر سهم ما از بیت المال، مسلّط شده اند و خلافت پس از پیامبر(ص) اکنون، سلطنت ستم است که هر کس بر چیزى چیره شود، آن را مى خورد». 💠 نقش طلحه و زبیر در قتل عثمان در بیان ابن عباس ابن عبّاس در نامه اى خطاب به معاویه، نقش طلحه و زبیر در قتل عثمان را بازگو کرده و می نویسد: «و امّا طلحه و زبیر پس آن دو علیه او سپاهى گرد آوردند و گلوى او را تنگ کردند سپس خارج شدند و بیعت را شکستند و خواهان پادشاهى شدند پس ما با آن دو به خاطر پیمان شکنى جنگیدیم چنانکه با تو به خاطر تجاوز جنگ کردیم». 💠 نقش عمرو عاص در قتل عثمان عمرو بن عاص که کارگزار عثمان در مصر بود؛ وقتی عثمان او را برکنار کرد، کینه او را به دل گرفت. عمرو گاه على(ع) را بر ضدّ عثمان تحریک مى نمود و گاه زبیر و گاه طلحه را. او بر سر راه حاجیان مى ایستاد و خلافکارى هاى عثمان را به آنان مى گفت. او در فلسطین وقتی شنید عثمان کشته شده گفت: من ابو عبد الله هستم. وقتى دملى را بخراشم، بازش مى کنم! من آن قدر بر ضد او تحریک کردم که حتى چوپان گله بر سر کوه را بر او شوراندم. 💠 نقش محمد بن ابی حذیفه در قتل عثمان! او که پسر دایى معاویه بود، پس از شهادت پدرش در دامان عثمان، نشو و نما کرد ولی به هنگام شورش مردم علیه عثمان، یکى از مخالفان سرسخت عثمان گشت و اهالى مصر را بر علیه او شورانید و ظاهراً در محاصره خانه عثمان و قتل او هم شرکت داشت. 💠 قاتلان عثمان در کلام امیرالمومنین(ع) ایشان می فرماید: «به خدا سوگند طلحه در خونخواهى عثمان شتاب نکرد، مگر از ترس آن که از او بازخواست شود؛ زیرا کسى بر ریختن خون عثمان حریص تر از او نبود. به خدا سوگند، طلحه و زبیر و عایشه،... خونى را طلب مى کنند که خود بر زمین ریختند و خودشان عهده دار آن بودند، پیامد خون عثمان تنها بر گردن آنان است و آنان همان گروه ستمکارند». 📖 مطالعه تفصیلی: https://makarem.ir/maaref/fa/category/articles/30097 __
⁉️ بدعت بودن عزاداری؟! پرسش: آیا طبق معیارهای دینی عزاداری بدعت محسوب می شود؟! ✍️ پاسخ اجمالی: بدعت اضافه کردن چیزی در دین یا کاستن از آن است. اما آیا موضوعی مثل عزاداری به عنوان امری فطری و منطبق بر روحیه بشری که دارای شواهد قرآنی (همچون سوگواری یعقوب در جدایی از یوسف) و روایی فراوانی است و نمونه های بی شماری - حتی به نقل از بسیاری از منابع اهل سنت - در سیره پیامبر اکرم(ص)، اهل بیت(ع)، همسران پیامبر، خلفای راشدین، صحابه، تابعین و علما و فقهای ادوار مختلف فریقین دارد، می تواند امری خارج از دین باشد؟! آیا می توان انکار کرد که رسول خدا(ص) خود هنگام شهادت عموی شان حمزه گریستند و دیگران را نیز به این کار ترغیب کردند؟! آیا می توان این واقعه تاریخی را رد کرد که خلیفه اول و مردم مکه و مدینه هنگام رحلت پیامبر به سوگواری و عزاداری پرداختند؟! بی گمان چنین نیست. احتمالا از همین روست که حتی در میان فقهای اهل سنت نیز هیچ کس فتوا به تحریم اصل گریه کردن در رثای مرگ عزیزان و اطرافیان نداده اند و همه آنها تحت شرایطی آن را مجاز شمرده اند و فقط مالکیه و حنفیه، بر اين باورند كه گریه با صدا و شیون با صوت، اشکال دارد. ✍️ عناوین مقاله: 🔷گریه، عزاداری و حزن، امری فطری است 🔷ریشه های قرآنی و روایی عزاداری 🔷عزاداری در سیره رسول خدا و اهل بیت(علیهم السلام) 🔷عزاداری در سیره خلفای صدر اسلام، صحابه و تابعین 🔷عزاداری در سیره علمای اهل سنت 🔷عزاداری در فقه اهل سنت و شیعه ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0420230 (ص)
📚 ارزيابی سفر امام حسين(ع) به عراق از لحاظ سياسی ⁉️ با توچه به سوابق سیاسی و تاریخی اهل کوفه چرا امام حسین به عراق رفتند؟! آیا امام فریب کوفیان امام را خورد؟! ✍ پاسخ اجمالی: اولا: کمتر زمانی بوده که کار سیاسی توسط یک فرد انقلابی، با احتمال به موفقیت قطعی انجام شده باشد. از این رو صحیح نیست که فکر کنیم امام باید صد در صد در مورد پیروزی این سفر، اطمینان داشته باشد. امام اهدافی را در چند سطح در نظر داشت؛ دستیابی به هر یک از این اهداف عمل به وظیفه دینی و پیروزی بود و حجّت ظاهری را تمام می کرد. سیل نامه‌های اهل عراق نشان می‌داد عده زیادی نه تنها او را حفاظت خواهند کرد، بلکه با دشمنش خواهند جنگید، در مقابل از هیچ نقطه دیگری از او دعوت به عمل نیامد. اگر امام بعد از دریافت نامه ها به عراق نمی‌رفت، همه کتب تاریخی می‌نوشتند: اگر به عراق رفته بود پیروز می‌شد! چرا ایشان به نامه‌های مردم پاسخ مثبت نداد؟! چرا اجازه داد که در حجاز به دست عمّال یزید به شهادت برسد و هیچ اقدامی نکند؟! ثانیا: واقعیّت های تاریخی نشان می دهد که یزید اجازه نمی‌داد کسی چون امام حسین(ع) بدون بیعت با او، راحت زندگی کند و امام حسین(ع) نیز کسی نبود که به آرامی زندگی کند؛ در این صورت تنها انتخاب یزید در صورت عدم بیعت، کشتن امام بود. وقتی قرار باشد امام یبعت نکند، چه کار باید می کرد؟ اگر امام بنا داشت در جایی مستقر شود، کجا را باید بر می‌گزید؟ سرزمینهایی مثل مدینه و مکّه در شرایطی نبود که در برابر خواست یزید مبنی بر کشتن امام، مقاومتی از خود نشان دهد. تنها عراق که کانون شیعیان امام بود می‌توانست مورد توجه قرار گیرد. این منطقه از جهات دیگری نیز از شام متنفر بود. ثالثا: امام بدون تحقیق و اتمام حجّت تسلیم نامه ها نشد. امام برای این که میزان حمایت مردم را بهتر بشناسد، نماینده مستقیم خود، یعنی مسلم بن عقیل را که فردی کاملاً مطمئن بود به کوفه فرستاد. زمانی كه مسلم به کوفه رفت و مردم گروه گروه با او بیعت کردند، نامه‌ای به امام حسین(ع) نوشت که: «بیش از بیست هزار نفر با تو بیعت کرده‌اند، وقتی نامه به دست تو رسید، بشتاب». ✍ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0412472 (ع)
❓ گزارشات تاريخی در مورد چگونگی و جزئيات برخورد سپاه كوفه با قافله امام حسين(ع)؟ ✍️ پاسخ اجمالی: اولين برخورد امام حسين(ع) با سپاه عراق، برخورد با سپاه حرّ بود كه وظيفه داشت امام(ع) را به كوفه ببرد كه با مخالفت امام(ع) به ناچار در صحراي خشك و سوزان فرود آمدند. فردای روز ورود امام(ع) به کربلا، سيل ورود سپاهیان ابن زیاد به كربلا فزوني يافت و فرماندهي به عمر سعد رسيد. ابن سعد از پیشنهاد امام(ع) براي بازگشت خوشحال شد؛ اما با مخالفت شمر و دستور جنگ از طرف ابن زياد روبرو شد و چون تلاش امام(ع) براي كنار كشيدن ابن سعد نتيجه‌اي نداد، جنگ آغاز شد و با شهادت امام حسين(ع) و يارانش به پايان رسيد. ✍️ پاسخ تفصیلی: نخستین برخورد امام حسين(ع) با سپاه عراق، برخورد با سپاه یک هزار نفری حرّ بن یزید ریاحی بود. در آن موقع، حرّ در حد یک فرمانده جزء، خود را کارگزار ابن زیاد می‌دانست و چندان در مسائل سیاسیِ قضیه دخالت نمی‌کرد. لذا وقتی امام حسین(علیه السّلام) به نماز ایستاد، حرّ همراه با سپاهیانش، با اعتقادی که به امام(ع) داشتند، بدو اقتدا کردند. وظیفه حرّ این بود تا امام(ع) را به کوفه ببرد و بخصوص اجازه بازگشت به او ندهد. امام حسين(ع) در خطابه‌ای که برای جمع نمازگزار ایراد کرد، فرمود: «من قصد آمدن بدین نقطه را نداشتم تا این که نامه‌های شما و پیام‌آوران شما به سوی من آمدند؛ اکنون اگر تعهد می‌دهید که به من تعرضی نشود، داخل شهر شما بشوم؛ در غیر این صورت به همان نقطه‌ای که آمده‌ام باز می‌گردم». مي‌دانيم كه امام(ع) پس از دریافت نامه مسلم بسرعت از مکّه خارج شد و به طرف کوفه به راه افتاد. این حرکت تا قبل از رسیدن خبر شهادت مسلم همچنان ادامه داشت؛ امّا هنگامی که خبر شهادت مسلم رسید، حرکت کاروان سست شد و صحبت‌هایی بین امام(ع) و اهل بیت و یاران حضرت مطرح گردید. گفته‌اند که امام(عليه السلام) قصد بازگشت داشت؛ اما برادران مسلم حاضر نشدند و گفتند که برای گرفتن انتقام خون برادر باید مسیر را ادامه دهند. بر فرض که چنین گفته باشند، قطعا امید «پیروزی» داشته‌اند و شاید این دلیلی بوده تا امام(ع) هم به حسب ظاهر قانع شده و به مسیر ادامه دهد. عاقلانه نیست که بپذیریم آنها با یقین به شکست، باز در فکر انتقام خون برادر بوده‌اند. اضافه بر پیروزی سیاسی، امر دیگری نیز بود و آن این که بالاخره می‌باید امام حسین(ع) موضعی در برابر یزید اتخاذ می‌کرد و لو آن موضع شهادت باشد؛ شهادتی که از نظر او محکومیّت یزید را نشان دهد. شاید دیگران نیز گفتارهایی در تأیید احتمال پیروزی مطرح کرده‌اند. نقل شده که عدّه‌ای گفتند: شما همچون مسلم بن عقیل نیستند، اگر مردم کوفه شما را ببینند، همه به سوی شما خواهند آمد. منظورشان این بود که شاید مسلم به هر دلیل نتوانسته مردم را جذب کند، امّا شخصیّت شما جذبه دیگری دارد. این کلام در موقعیّتی که امام(ع) قرار داشت، با توجّه به نامه‌ها و درخواست‌های ده ساله مردم کوفه، بعید نمی‌نمود. از این رو امام(ع) پذیرفت که به راه ادامه دهد. از روایت فتوح نیز چنین برمی‌آید كه نامه‌ای که امام(ع) توسط قیس بن مسهّر، مبنی بر دعوت مردم کوفه به رعایت تعهداتشان فرستاد. احتمالاً بعد از رسیدن خبر شهادت مسلم بن عقیل بوده است. با این که زمینه شک به صورت قابل توجّهی در مورد کوفه میان سپاه امام(ع) به وجود آمده بود، امّا اثر آن در بازگشت تنها زمانی هویدا گردید که امام(ع) با سپاه حرّ برخورد کرد. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0412541 (ع)
هدایت شده از پاسخ به شبهات
🔰 عبدالمطلب کیست؟ ✍️ اشاره: یکی از شخصیت هایی که هنگام بحث از سیره پیامبر اسلام(ص) و اجداد و پدران شان، همیشه به صورت بسیار برجسته ای مورد تأکید قرار می گیرد، پدربزرگ ایشان، «عبدالمطلب» است. عبدالمطلب فرزند «هاشم بن عبد مناف» است که تحت سرپرستی عمویش «مطلّب» تربیت یافت. عبدالمطلب سال ها در مکه زیست و پس از مرگ عمویش تمام مناصبی که به صورت موروثی در خاندان آنان وجود داشت، به ارث برد. عبدالمطلب به دلیل حسن مدیریت و کرامت هایی که از خود نشان داد، در مکّه به مقبولیت عمومی دست یافت و قریش وی را به سروری پذیرفتند. قریش او را در مال های خود داوری دادند. او نیز همیشه در قبال آنها دلسوز و مسئولیت پذیر بود به گونه ای که در قحطی و گرسنگی به مردم خوراک می داد. مطابق روایت مشهور هشت سال از عمر رسول‌ خدا گذشته بود که عبدالمطلب چشم از جهان فروبست و‌اندوه تازه ای بر‌اندوه های گذشته آن حضرت افزوده شد. از «ام ایمن» نقل شده که رسول خدا به دنبال جنازه عبدالمطلب می رفت و پیوسته می گریست، تا وقتی که جنازه را در محله «حجون» بردند و در کنار قبر جدش قصی بن کلاب، جد عبدالمطلب دفن کردند. ✍️ عناوین مقاله: عبدالمطلب کیست؟ / ایمان عبدالمطلب و اجداد پیامبر اسلام / تدابیر، اقدامات و سنت های حسنه عبدالمطلب / توجّه و علاقه عبدالمطلب به پیامبر اسلام(ص) 📖 مطالعه مقاله: makarem.ir/maaref/l/0418968 _____________
پاسخ به شبهات
#معارف_اسلامی 🔸 انگيزه «عايشه» از به راه انداختن جنگ «جمل» 🔸 حكم شورشیان «جمل» از نظر شيعه و سنی 🔸 ت
❓ نحوه شكل گيری جنگ «جمل» چگونه بود؟ ✍️ پاسخ اجمالی: با قتل عثمان و رسيدن امام علي(ع) به حكومت و ناكامي طلحه و زبير در تصاحب بخشي از قدرت، آنان به مكّه رفتند و با تحريك عايشه براي خونخواهي عثمان، توانستند لشكري را مهيا كنند تا به سمت بصره حركت كند. هنگامى كه اصحاب جمل به بصره رسيدند، عثمان بن حنيف فرماندار امام علي(ع) در بصره نامه اى براى حضرت نوشت و ايشان را در جريان امور گذاشت. حضرت دستور داد تا به اتفاق گروه وفاداران به امام(ع) از اهالى بصره در مقابل مخالفان بايستند ... ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0414863 https://chat.whatsapp.com/HU4JRS1FVL4KWNqaXo6GBv (ع)
هدایت شده از پاسخ به شبهات
❓ حكمت واجب کردن سفر مشقت بار حج؟ روحیات بسیاری از انسان ها به گونه است که اگر احساس غنا و بی نیازی کند، در معرض تهدید غفلت و طغیان قرار می گیرد و خداوند در آیات 6 و 7 سوره علق بدین نحو این حقیقت را بیان کرده است: «كَلاَّ إِنَّ الْإِنْسانَ لَيَطْغى‏* أَنْ رَآهُ اسْتَغْنی»؛ (چنين نيست [كه شما مى ‏پنداريد] به يقين انسان طغيان مى‏ كند* از اينكه خود را بى‏ نياز ببيند). بدین سبب خداوند متعال انسان را هنگام برخورداری از تمکن مالی ملزم به عبادت حج می نماید، تا طی یک سفر معنوی خود ساخته شده و در مسیر بی فرجام طغیان قرار نگردد. بنابراین مهم ترين فلسفه حج - البته نه برای کسانی که به خاطر ریا به این سفر می روند یا نگاهی تفریحی به آن دارند - پدید آمدن دگرگونى اخلاقى درونی است. makarem.ir/maaref/l/0420203 __________
❗️ ابلاغ نشدن حدیث غدیر در مکّه و عرفات، نشانی از عدم دلالت آن برای ولایت علی(ع)! پرسش: چرا رسول خدا ولایت علی(ع) را در مکه یا عرفات طرح نکردند؟! اگر حدیث غدیر بر ولایت علی دلالت داشت حتما آن را در مکانی طرح می کرد که همه مسلمین شاهد باشند نه اینکه فقط برای اهل مدینه در غدیر خم ابلاغ کند! ✍️ پاسخ اجمالی: اولا: ابلاغ خلافت در غدیر خم دستوری الهی و مطابق با وحی بود: رسول خدا(ص) «هیچ حرکتی انجام نداد و هیچ نگفت مگر آنکه دستورش از جانب خداوند فرا رسید». ایشان موظف بود آیه ابلاغ را در همان مکانی که محل نزول این آیه شریف بود، ابلاغ کند و مسلمین را در جریان محتوای این آیه شریفه قرار دهد. ثانیا: حتی اگر بپذیریم که بیشتر مخاطبان پیامبر اهل مدینه بودند، باز ایرادی بر ابلاغ پیام درغدیر وارد نمی شود؛ چرا که ابلاغ خلافت علی(ع) برای اهل مدینه حسّاسیّت بیشتری داشت؛ زیرا مدینه آبستن فتنه بود و چنانکه سیر وقایع تاریخی نشان داده، مخالفتها و جدالهای قدرت طلبانه از مدینه شروع شد! ثالثا: طبق شواهد موجود در منابع اهل سنّت، رسول خدا(ص) می خواست، خلفای بعد از خویش را در «مکه» نیز معرفی کند؛ امّا حوادثی رخ داد که مانع این امر مهم در آن مکان شد. کتابهای اهل سنت چنین می گویند که رسول خدا(ص) تصمیم داشت تا در مکه «خلفای دوازده گانه» را معرفی کند، امّا حوادثی رخ داد که نه تنها نگذاشت، حضرت این مسأله را بیان کند؛ بلکه باعث دل نگرانی حضرت نیز شد. ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0408541
❗️ تناقض قرآن درباره جهانی بودن و یا حجازی و عربی بودن دعوت اسلام! پرسش: قرآن آیاتی دارد که خود را نازل شده برای عرب و منطقه حجاز معرفی می کنند؛ از طرفی دیگر آیاتی نیز دارد که ادعای جهانی دارند. این تناقض در قرآن چگونه حل می شود؟! ✍️ پاسخ اجمالی: آموزه های قرآن جاودانه و جهانی هستند؛ امّا دعوت جهانی پيامبر(ص) مرحله به مرحله بوده است. ایشان در مرحله اول مأمور به دعوت فامیل خود و در مرحله بعد مأمور به دعوت عرب و در مرحله بعد مأمور به دعوت از عموم بشر بود. هنگامى كه پايه هاى اسلام در ميان اعراب قوى و مستحكم شد، پيامبر مامور به دعوت جهانی شد و این حقایق در آیات متعدد قرآن بیان شده و تناقضی با هم ندارد. از آن گذشته ممکن است تعبیر «ام القری» از مکه دلالت بر مرکزیت جهانی آن و تعبیر «من حولها» اشاره به همه جهان داشته باشد. ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0406572
هدایت شده از پاسخ به شبهات
🌕 اسرار اجتماعی حج ✍️ متن اجمالی: هميشه نژادها، قوميت ها، و زبان و مناطق جغرافيايى عامل جدايى جوامع انسانى بوده است، در این میان چيزى كه مى تواند به عنوان يك حلقه اتصال همه فرزندان آدم را از هر نژاد و زبان و قوميت و منطقه جغرافيايى به هم پيوند دهد، آيين هاى الهى است، كه تمام اين مرزها را در هم مى شكند، و همه انسان ها را زير يك پرچم جمع مى كند كه نمونه آن را در مراسم حج مى توان مشاهده كرد. حج عامل مبارزه با تعصّبات ملّى و نژادپرستى و محدود شدن در حصار مرزهاى جغرافيايى است. به نحوی که انسان هايى با رنگ هاى مختلف، از نژادهاى متفاوت و داراى زبان و قوميت و منطقه جغرافيايى ناهماهنگ، همگى برادروار در كنار هم قرار گرفته و در آن مراسم بزرگ روحانى شركت دارند، و در نهايت صلح و صفا به هم مى نگرند. در موسم حج، به هنگام احرام از پوست عالم ماده بيرون مى آييم، همه امتيازات قومى و نژادى و طبقاتى را دور مى ريزيم و همه يكرنگ مى شويم، تمام خواسته هاى دل را موقتاً كنار مى گذاريم، و در دنيايى سرشار از معنويت به شناخت خويش و خالق خويش مى پردازيم. ✍️ متن تفصیلی: https://news.makarem.ir/fa/News/Details/418499 #حج_ابراهیمی #مکه #کعبه #احرام #عرفه #دعا #حج #قربانی #نژادپرستى ____________________________ 📡 Channel: @makaremeshirazi
هدایت شده از پاسخ به شبهات
❗️ ابلاغ نشدن حدیث غدیر در مکّه و عرفات، نشانی از عدم دلالت آن برای ولایت علی(ع)! پرسش: چرا رسول خدا ولایت علی(ع) را در مکه یا عرفات طرح نکردند؟! اگر حدیث غدیر بر ولایت علی دلالت داشت حتما آن را در مکانی طرح می کرد که همه مسلمین شاهد باشند نه اینکه فقط برای اهل مدینه در غدیر خم ابلاغ کند! ✍️ پاسخ اجمالی: اولا: ابلاغ خلافت در غدیر خم دستوری الهی و مطابق با وحی بود: رسول خدا(ص) «هیچ حرکتی انجام نداد و هیچ نگفت مگر آنکه دستورش از جانب خداوند فرا رسید». ایشان موظف بود آیه ابلاغ را در همان مکانی که محل نزول این آیه شریف بود، ابلاغ کند و مسلمین را در جریان محتوای این آیه شریفه قرار دهد. ثانیا: حتی اگر بپذیریم که بیشتر مخاطبان پیامبر اهل مدینه بودند، باز ایرادی بر ابلاغ پیام درغدیر وارد نمی شود؛ چرا که ابلاغ خلافت علی(ع) برای اهل مدینه حسّاسیّت بیشتری داشت؛ زیرا مدینه آبستن فتنه بود و چنانکه سیر وقایع تاریخی نشان داده، مخالفتها و جدالهای قدرت طلبانه از مدینه شروع شد! ثالثا: طبق شواهد موجود در منابع اهل سنّت، رسول خدا(ص) می خواست، خلفای بعد از خویش را در «مکه» نیز معرفی کند؛ امّا حوادثی رخ داد که مانع این امر مهم در آن مکان شد. کتابهای اهل سنت چنین می گویند که رسول خدا(ص) تصمیم داشت تا در مکه «خلفای دوازده گانه» را معرفی کند، امّا حوادثی رخ داد که نه تنها نگذاشت، حضرت این مسأله را بیان کند؛ بلکه باعث دل نگرانی حضرت نیز شد. ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0408541
❓ شأن نزول سوره «هل اتی» در روايات اهل سنت؟ ✍️ پاسخ اجمالی: واحدى در «الوسيط» و زمخشرى در «كشاف» می گویند: امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س) برای شفای حسنین(ع) نذر کردند که سه روز روزه بگیرند، حسنین(ع) نیز با آنان روزه گرفتند ولی افطار هر روزشان را به تقاضای نیازمندان به آنها دادند در حالیکه خود به آن نیاز داشتند. ولذا خداوند سوره «هل أتی» را در شأن ایشان نازل فرمود و عمل آن بزرگواران را ستود. همين معنى را با تفاوت مختصرى، قرطبى در تفسيرش ذيل آيات مورد بحث نقل مى كند. ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0394310
انکار شأن نزول سوره «هل اتی» به بهانه های واهی پرسش: چطور ادعا می کنید سوره «هل اتی» در شأن اهل بیت(علیهم السلام) نازل شده و حال آنکه مفاهیم سوره عام است و سه روز روزه گرفتن بدون غذا بعید به نظر می رسد؟ ✍️ پاسخ اجمالی: عموميت مفهوم آيات منافاتى با شأن نزول خاص ندارد؛ زیرا شان نزول بسيارى از آيات قرآن چنین است. در مورد امکان وقوعی روزه گرفتن به مدت سه روز و افطار با آب بايد گفت: هستند افرادي كه براى معالجات طبى، چندین روز و حتی تا چهل روز هم امساك كرده و تنها آب نوشيده‌اند تا آنجا كه يك پزشك غير مسلمان كتابى درباره آثار درمانى امساك چهل روزه نوشته است. اعتصاب غذا نيز كه نوعى روزه است در عصر ما متداول و گاه متجاوز از چهل روز انجام مى گيرد. ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0394319
❗️ انکار جاهلانۀ شأن نزول آیه اطعام! پرسش: آیا همان طور که ابن تیمیه مى گوید، نزول آیه اطعام در مورد اهل بیت(علیهم السلام) دروغ است؟ ✍️ پاسخ اجمالی: ابن تیمیه از روی جهل، نازل شدن آیه اطعام را در حق اهل بیت، به صرف نازل شدن سوره انسان در مکه، دروغ شیعه می داند. درحالیکه اولا مکی یا مدنی بودن سوره های قرآن منافاتی با مدنی یا مکی بودن برخی آیه های آن ندارد. ثانیا روایات بسیاری حتی از منابع اهل سنت، شان نزول این آیات را درباره اهل بیت ذکر کرده اند. ثالثا هیچ اجماعی بر مکی بودن آن وجود ندارد و بسیاری از علما آن را مدنی می دانند. رابعا ممکن است سوره ای مکی باشد اما بعد از هجرت و بعد از فتح مکه در حجه الوداع در مکه بر پیامبر نازل شده باشد. ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0324207