eitaa logo
پاسخ به شبهات
399 دنبال‌کننده
3هزار عکس
209 ویدیو
2 فایل
🔸پاسخ به شبهات معارفی و اعتقادی 🔸بخش پژوهشهای معارفی و اعتقادی 🔸پایگاه اینترنتی آیت الله مکارم شیرازی
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از احمد حیدری
🔷 حرکت تاریخی امام حسین(ع) قیام اصلاح طلبانه یا سودای تشکیل حکومت؟ انحرافات تدریجی پیش آمده در جامعه اسلامی سبب قیام امام حسین(ع) علیه آنها شد. این حقیقت، در سخنان آن حضرت که هدف حرکت اصلاح طلبانه خود را امر به معروف و نهی از منکر و احیای سنت رسول خدا(ص) و امام علی(ع) معرفی می کند به راحتی قابل مشاهده است. ایشان اگرچه خود را برای حکومت محق تر از هر کس می دانستند و این موضوع را بارها هنگام توضیح دلایل شان برای سرباز زدن از بیعت با یزید، صریحا اعلام کردند، اما سخنان مرگ آگانه شان در کنار عدم انصراف از ادامه مسیر کوفه هنگام رسیدن خبر خیانت کوفیان، بهترین گواه بر این حقیقت است که هدف والای حضرت اباعبدالله نه سودای قدرت و حکومت، بلکه قیام برای اصلاح جامعه اسلامی بود. بله در این مسیر اگر امور به گونه ای جریان می یافت که حضرت می توانست با رهبری یک حکومت متمرکز در کوفه، به اهداف اصلاح گرانه شان جامه عمل بپوشانند، حتما از چنین امری استقبال می کرد، اما از آنجایی که افق نگاه حضرت بسیار بلند و هدف گذاری های شان سطح بندی های مختلفی داشت، با محقق نشدن آن هدف نیز ایشان به گونه ای دیگر به هدف اصلاح گرانه شان رسیدند یعنی با تقدیم خون خود و اصحاب با وفای شان و رسوا ساختن بنی امیه. درباره چرایی همراه ساختن خانواده نیز باید گفت که این رفتار علاوه بر حکمتی که در رسواسازی حکومت اموی به وسیله سخنرانی های حضرت زینب و سایر افراد کاروان اسیران داشت، امری مرسوم در بین اعراب آن زمان بوده است، آن چنان که می بینیم که حتی پیامبر(ص) نیز در جنگ های شان، همسران شان را همراه با خود می بردند. (ع) 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0421068
هدایت شده از احمد حیدری
🔷 هدف قیام امام حسین (ع) در بیانات و نامه های ایشان؟ امام حسین (ع) با هدف احیاى دین و سنّت فراموش شده رسول خدا (ص) قیام کرده و در نامه اى به جمعى از بزرگان بصره و هم چنین در سخنان متعدد، با اشاره به بدعت هاى موجود در جامعه، هدف خود را مبارزه با بدعت ها، مفاسد دستگاه بنى امیّه و رهایى اسلام از چنگال منافقان و دشمنان خدا بیان می کند. امام در نامه اى به جمعى از بزرگان بصره به بدعت هاى موجود در جامعه اشاره کرده، و هدفش را از قیام بر ضدّ حکومت یزید، احیاى سنّت و مبارزه با بدعت ها معرّفى مى کند. مى فرماید: «وَ اَنَا اَدْعُوکُمْ اِلى کِتابِ اللّهِ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِ (ص) فَاِنَّ السُّنَّةَ قَدْ اُمِیتَتْ وَ اِنَّ الْبِدْعَةَ قَدْ اُحْیِیَتْ، وَ اِنِ اسْتَمِعُوا قَوْلی وَ تُطِیعُوا اَمْرِی، اَهْدِکُمْ سَبِیلَ الرَّشادِ»؛ من شما را به کتاب خدا و سنّت پیامبرش فرا مى خوانم؛ چراکه [این گروه] سنّت پیامبر را از بین برده و بدعت [در دین] را احیا کردند. اگر سخنانم را بشنوید و فرمانم را اطاعت کنید، شما را به راه راست هدایت مى کنم». (ع) 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0322085
هدایت شده از احمد حیدری
🔷 نقش انحرافات فکری و عقیدتی در به وجود آمدن حادثه كربلا؟ سیر پیدایش انحراف به همان سال‌های اولیّه بعد از رحلت پیامبر(ص) مي‌رسد. انحرافات مزبور در زمینه‌هایی بود که اهل سیاست می‌توانستند به راحتی از آنها بهره‌گیری کرده و در تحمیق مردم و نیز توجیه استبداد و زورگویی خود از آنها استفاده کنند. بنی امیّه در پیدایش و گسترش این انحرافات، نقشی عظیم داشتند. سه مفهوم «اطاعت از ائمه»، «لزوم جماعت»، «حرمت نقض بیعت» از رایج‌ترین اصطلاحاتی سیاسی بود که خلفا به کار می‌بردند. شاید بتوان گفت سه مفهوم مزبور، پایه خلافت و نیز دوام آن را تضمین می‌کرد. خلفای بنی امیّه و بعدها بنی عبّاس با به ‌کارگیری این مفاهیم در شکل تحریف ‌شده آن، که هیچ قید و شرطی نداشت، مردم را وادار به پذیرش حکومت خود می‌کردند. نتیجه این انحرافات برای آینده نیز این بود که هیچ‌گاه حرکت امام حسین(ع) برای اهل سنّت، یک قیام علیه فساد قلمداد نشده و تنها آن را یک «شورش» غیر قانونی شناختند. یکی دیگر از انحرافات دینی در جامعه اسلامی «اعتقاد به جبر» بود. معاویه با ترویج این عقیده از آن به نفع سیاست های خویش استفاده کرد و هنگام گرفتن بیعت برای یزید می‌گفت: «مسأله یزید، قضایی از قضاهای الهی است و در این مورد کسی از خود اختیاری ندارد». وقتی عمر بن سعد مورد اعتراض قرار گرفت که چرا به سبب حکومت ری، امام حسین(ع) را کشت؟ گفت: «این کار از جانب خدا مقدّر شده بود». کعب الاحبار نیز تا زنده بود، غیبگویی می‌کرد که حکومت به بنی هاشم نخواهد رسید! (ع) 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0412484
هدایت شده از احمد حیدری
🔷 ضرورت اصلاح در عصر امام حسین (ع)؟ پس از رحلت پیامبر (ص)، ارزش هاى اخلاقى که ایشان براى رواج آن خون دل خورده بود، به تدریج جاى خود را به مفاسد زمان جاهلیّت داد. بنى امیّه و بازماندگان دوران جاهلیّت آهسته آهسته پست هاى کلیدى را اشغال و صحابه را از صحنه خارج کردند. در زمان معاویه طرافیان او از غارتگرى ابا نداشتند و رسماً مسایل عصر جاهلیّت را زنده کردند. فساد و فحشا و ظلم در عصر یزید به مراتب فراگیرتر شد و اگر امام حسین(ع) دست به قیام نمى زد به یقین امروز خبرى از اسلام نبود. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0322655
هدایت شده از احمد حیدری
🔷 مهمترین عامل پیدایش نهضت امام حسین(ع)؟ گرچه اجابت دعوت مردم کوفه در قیام امام حسین(ع) مؤثر بود، اما مهمترین عامل پیدایش قیام حسینی، امر به معروف و نهی از منکر بود که امام(ع) با عبارات مختلفی در وصیت نامه و خطبه های خود به آن اشاره نموده است، در حالی که اگر دعوت مردم کوفه عامل اساسى بود، وقتى خبر رسید که زمینه رفتن به کوفه منتفى شده است، طبعاً امام از ادامه سفر به سوى عراق صرف نظر مى کرد ولی می بینیم داغ ترین خطبه هاى امام حسین (ع) و شورانگیزترین و پرهیجانترین سخنان او، بعد از ماجراى شهادت حضرت مسلم است. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0323064
هدایت شده از احمد حیدری
🔷 گزارشات تاريخی در مورد چگونگی و جزئيات برخورد سپاه كوفه با قافله امام حسين (ع)؟ اولين برخورد امام حسين (ع) با سپاه عراق، برخورد با سپاه حرّ بود كه وظيفه داشت امام (ع) را به كوفه ببرد كه با مخالفت امام (ع) به ناچار در صحراي خشك و سوزان فرود آمدند. فردای روز ورود امام (ع) به کربلا، سيل ورود سپاهیان ابن زیاد به كربلا فزوني يافت و فرماندهي به عمر سعد رسيد. ابن سعد از پیشنهاد امام (ع) براي بازگشت خوشحال شد؛ اما با مخالفت شمر و دستور جنگ از طرف ابن زياد روبرو شد و چون تلاش امام (ع) براي كنار كشيدن ابن سعد نتيجه‌اي نداد، جنگ آغاز شد و با شهادت امام حسين (ع) و يارانش به پايان رسيد. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0412541
هدایت شده از احمد حیدری
🔷 نگاهی به خصلتهای مردم كوفه در زمان امام حسين (ع) در منابع تاریخی و افواه عوام، مردم کوفه اهل خیانت دانسته شده‌اند. آنها مردمي عجول بودند و همین تعجیل آنها در تصمیم‌گیری همیشه به ضرر خود آنها و حاکمان آنها بوده است. «زود رنج بودن» در کنار «زود قانع شدن»، «زود تسلیم شدن» و «زود سرکشی کردن» از روحیّات آنان به شمار می‌آید. مردم کوفه مجموعه قبایل مختلفی بودند و شیعیان تنها بخشی از مردم این شهر بودند. هیچ شکّی وجود ندارد که مردم کوفه، امام حسین (ع) را دعوت کردند و او را یاری نکردند و بعداً در کشتن او نیز مباشرت کردند. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0412474
هدایت شده از احمد حیدری
🔷 امام حسین(ع) و بیان اهداف خود در وداع با محمد حنفیّه امام حسین(ع) تصمیم خود را برای حرکت از مدینه همراه با اهل و عیال به اطلاع محمد حنفیه رساندند و ماندن برادرشان را در مدینه برای مطلع کردن حضرت را از وضعیت آنجا بلامانع دانستند. سپس امام(ع) وصیت نامه خود را نوشتند و به محمدبن حنفیه تحویل دادند و در آن بعد از شهادت به توحید و نبوت و معاد، اهداف قیام خود را در ضمن این امور تبیین کردند: 1- اصلاح در امّت پیامبر(ص). 2- امر به معروف و نهى از منکر. 3- رفتار کردن به روش حضرت رسول(ص) و حضرت علی(ع). 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0323220
هدایت شده از احمد حیدری
🔷 امتیاز نهضت عاشورا بر دیگر نهضت ها؟ امتیازات نهضت عاشورا که در دیگر حوادث تاریخی یا وجود نداشته و یا به این اندازه پر رنگ نبوده و یا همه این امتیازات را یک جا در خود جاى نداده است، از این قرار است: 1. اهداف و انگیزه هاى خالص الهى؛ 2. کشته شدن حجّت خدا توسّط مردمى به ظاهر مسلمان؛ 3. یاران همراه امام(ع) افرادى مؤمن، وفادار، فداکار و پاکباخته بوده اند. 4. ذلّت ناپذیرى عاشوراییان؛ 5. مظلومیّت، در ابعاد مختلف؛ 6. از دیگر امتیازات این حماسه بزرگ، قدرت تأثیرگذارى آن در افکار عمومى مسلمانان، بلکه آزادمردان جهان در طول تاریخ است. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0321848
هدایت شده از احمد حیدری
🔷 انقراض بنی امیّه ثمره قیام عاشورا قيامهاى فراوانی پس از نهضت امام حسين (ع) صورت گرفت و بزرگترين آنها انقلاب عباسيان بود كه در سال 132 هجرى به پيروزى رسيد و بساط حكومت بنى اميه را برچيد. نيرومندترين عامل پيروزى عباسيان در اين انقلاب، شرح ستمگريهاى بنى اميه نسبت به بنى هاشم و مظلوميت اين خاندان بود و از نظر تحريك خشم مردم بر ضد بنى اميه، ياد آورى شهادت امام حسين (ع) بيشترين تأثير را داشت. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0323067
هدایت شده از احمد حیدری
🔷 نخستین قیام پس از شهادت امام حسین (ع)؟ قیام توابین نخستين عكس العمل همگانی بود که بعد از حادثه كربلا، شكل گرفت. شيعيان كوفه خود را بيش از ديگران مستحق ملامت مى دانستند و از عدم نصرت فرزند رسول خدا(ص) احساس گناه مى كردند، براى جبران اين خطاى بزرگ، در پى قيام برآمدند و نزد بزرگان شيعه در كوفه رفته و قیام توابین را پایه ریزی کردند. آنها نه طالب پيروزى بودند و نه حكومت و نه غنايم؛ در واقع آنان مى خواستند با كشتن و كشته شدن، از عذابى كه به جانشان افتاده، رهايى يابند و گناهان خويش را شستشو دهند. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0323091
هدایت شده از احمد حیدری
🔷 روش امام سجاد(ع) برای احياء مكتب شيعه بعد از واقعه كربلا امام سجاد(ع) پس از حادثه کربلا دریافته بود که امکان احیای این جامعه مرده با در دست گرفتن رهبری سیاسی آن وجود ندارد و درگیر شدن در یک حرکت سیاسی دیگر، با وجود قدرت دیگر احزاب، به صلاح نيست. تاریخ گواه است که امام سجاد(ع) در طول سی و چهار سال فعالیت، شیعه را از یکی از سخت‌ترین دوران‌های حیات خویش عبور داد. در شرایطی که تصور نابودی اساس تشیع وجود داشت، امام سجاد(ع) می‌بایست کار را از صفر شروع کند، مردم را به سمت اهل بیت(ع) بکشاند. امام سجاد(ع) توانست شیعه را حیاتی نو بخشد و زمینه را برای فعالیت‌های آینده امام باقر(ع) و امام صادق(ع) فراهم کند. روش فقهی آن حضرت، نقل احادیث پیامبر(ص) از طریق حضرت علي(ع) بود که شیعیان تنها آن احادیث را درست تلقی می‌کردند. بدین صورت شیعه اولین قدم‌های فقهی خود را در مخالفت با انحرافات موجود برداشت؛ گرچه بخش اعظم این کار به زمانی پس از آن موکول گردید. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0412573