بسم الله شب جمعه است. اینجا رسم است عصر جمعه، به زیارت مزار می‌روند. دیشب در مدینه فاطمه را دفن کردند.. دلم برای علی مرتضی آتش گرفته است که هیچ وقت نتوانست یک دل سیر برای زهرا،گریه کند؛ یا دلش پیش بچه‌ها بود یا باید مراقبت می‌کرد کسی نفهمد قبر او کجاست!!! پنجشنبه‌ها رسم است بر سر مزار بروند. اما آهای بچه شیعه‌ها بیایید دست در گردن هم بندازیم و به حال خودمان گریه کنیم که مزارهم ندارد. شب جمعه است و شهدا گرد سیدشان جمعند، صلوات فراموشمان نشود. #شب_جمعه @zedbanoo

🔰 #لوح | جمله‌ای که تیتر روزنامه‌های سال ۵۶ شد! ❌ آینده #زن_ایرانی از نگاه اشرف #پهلوی 🗓 به مناسبت ۱۷ دی، سالروز اجرای طرح استعماری حذف #حجاب به دست رضاخان در سال ۱۳۱۴ شمسی 💠 اندیشکده راهبردی #سعداء 🆔@soada_ir

به قلب بی‌قرار زینب بیا آقا ... 😭 #استوری #جمعه‌های_انتظار #اللهم_عجل_لولیّک_الفرج 🔗 #منگنه‌چی ╔══.༺.💠══╗ @mangenechi ╚═══.💠༺.═╝

┄┅◈🌸🍃◈┅┄ بر قامت استوار خورشيد سلام بر سايه ماندگار توحيد سلام بر ساحت نورانی آن ماه كه هست سرمايه ی جاودان امّيد سلام ┄┅◈🌸🍃◈┅┄ #صبحی_که_با_سلام_تو_آغاز_می_شود #السلام_علیک_یا_بقیّة_اللّه #صبح_بخیر 🔗 #منگنه‌چی ╔═🌸🍃◈═════╗ @mangenechi ╚═════🌸🍃◈═╝

🌼🍂 علم دریای خیلی وسیع و خیلی عمیقیه. واقعاً ممکن نیست همه، همه چیز رو بلد باشن. دنیای آدما دنیای تعامل و با هم رشد کردنه. چرا خودمون رو از دانش متخصصان محروم کنیم؟ هر چی رو نمی‌دونیم، به جای اینکه به حدسیات و دانسته‌های ناقص خودمون اکتفا کنیم، بریم سراغ کارشناسش. مخصوصاً وقتی پای دین‌مون در میون باشه. ☺️ 🌼🍂 فاسئلوا اهل الذکر (نحل/۴۳) #در_محضر_قرآن #زندگی #عکس‌نوشته #گروه_فرهنگی_تبار ✍ #فهیمه_نجابت 🌼🍂 @mangenechi

در لحظه‌ی سختی بغلـم کردی و دیدم قفلی که تو بر در زده‌ای حکمتِ محض است. ☺️ #نکته #زندگی ⚜ @mangenechi

⚫️ پایم را که در مجلس می‌گذارم، یک عالم آدم بی‌مادر می‌بینم که سر بر دیوار گذاشته‌اند و زار می‌زنند. حق دارند. داغ مادر، مثل شعله‌های آتش سوزاننده است، مثل سوختگی درجه سه، کاریش هم نمی‌شود کرد. آخر یک روز خیلی تلخ از راه می‌رسد و فرشته‌ی مهربان زندگی‌ات را لای خروارها خاک می‌گذاری و هر قدر هم نخواهی که بروی، به زور می‌برندت. فقط خدا کند لااقل جوان نباشد، بین در و دیوار نباشد، باردار نباشد... وارد مجلس که شدم، هر کس در حال خودش بود. عاقبت یک دیوار برای خودم پیدا کردم. سرم را روی شانه‌های مشکی‌پوشش گذاشتم و تمام دلتنگی‌ام را گریه کردم و باریدم. روضه که تمام شد، بی‌مادرها، لبخند می‌زدند، من نه البته. از داغ مادر آن‌ها ۱۴۰۰ سال گذشته بود و از داغ مادر من، هنوز سه ماه. ما مثل غربی‌ها نیستیم که عاطفه را قربانی زندگی ماشینی کنیم. مادرانگی را باعروسک‌های پلاستیکی لطیف، به قهقرا ببریم و برای تنهایی‌هایمان، روانشناس قرض کنیم یا مادر ساعتی کرایه کنیم تا فقط بنشیند پیشمان و گاهی بهمان حق بدهد یا دستی به نوازش، روی سرمان بکشد. ما دین و فرهنگمان پر از عشق و عاطفه است. به ما یاد داده‌اند اشک بباریم. به ما آموخته‌اند پای روضه جان بگیریم؛ به ما آموخته‌اند بی‌آنکه ناامید شویم یا افسرده، دست در دست حسین فاطمه، یا روضه‌ی مادر، با غم زمینی خودمان تا بام آسمان پر بکشیم. به ما آموخته‌اند از غم چاره‌ای نیست، پس باید تخلیه‌ی انرژی منفی را همراه با حزن اهل بیت کرد تا غصه‌های زمینی روح افلاکی‌مان را خاکی نکند. به ما آموخته‌اند مجلس عزا بگیریم. برای عزیزانمان، اشک بباریم. بقیه به تعزیت بیایند، فقط ناامید و افسرده نباشیم... پـ. ن. بمیرم برای دخترک چهارساله‌ای که کسی نبود در آغوشش بگیرد تا بی‌صدا گریه کند درتشییع مادر. #فاطمیه #گروه_فرهنگی_تبار ✍ #زهرا_نجاتی ⚫️ @mangenechi