eitaa logo
مفشوی یک انسان چندمنظوره
796 دنبال‌کننده
141 عکس
24 ویدیو
41 فایل
مفشو= کیسه‌ی قند یا کیسه‌ی حاوی انواع گیاهان دارویی [به لهجه‌ی کرمانی] انسان چندمنظوره= انسانی که چند کاربری مختلف داشته و انسانی که از هرچیزی که می‌گوید، چندین منظور دارد.
مشاهده در ایتا
دانلود
ابتر کردن «داشت و انباشت» دشمن 1⃣ کوثر را گفته‌اند: «خیر کثیر». خب یعنی چه؟ آیا به معنای کثرت و زیاد بودن امکانات، نفرات، اعتبار و آبرو، نعمات و... است؟ نه!!. «خیر کثیر» یعنی داشتن طرحی کلان که ثمره‌ی تمام داشته‌های رقیب و دشمن را هم برای خود بردارد. ساده‌ترش یعنی دشمن سال‌ها زحمت بکشد، نیرو و عِدّه و عُدّه جمع کند، سپاه و ارتش بسازد، نهادهایی تدارک ببیند، مرزهای دانش خود را جابه‌جا کند بر تکنولوژی خود بیافزاید، ولی تو طرحی بریزی که ثمره‌ی همه‌ی «داشت‌ها و انباشت‌ها» به جانب تو سرازیر شود. در این چنین موقعیتی است که دشمن تو، ابتر و ناقص و بی‌ثمر می‌ماند و تو از زمین امکانات و زمینه‌ی تلاش‌های دشمن خویش، بهره‌های فراوان درو می‌کنی و در آنی از «تکاثر» او به «خیر کثیر» می‌رسی! چون بند اسارت دشمن و قید اطاعت گردن‌کشان را از عهده و گُرده آن همه منابع طبیعی و انسانی برمی‌داری و کوثر همین است. 2⃣ مثلا سالهای متمادی شیطان تمام داشته‌های خود را به کار می‌بندد و یک جبهه تاریخی عظیم علیه حق شکل می‌دهد و دستی پربرگ را روی میز خویش می‌چیند ولی در چشم برهم زدنی، تمام ورق‌ها به نفع حق و حقیقت برمی‌گردد. چنین دشمن بی‌ثمر و ابتر مانده‌ای حتمی خشمگین می‌شود و کینه‌توز. خدا به آن می‌گوید: «شانئ». چنانچه ابلیس گمان می‌برد ثمره 6هزارسال عبادتش (نماد کثرت) را به وقت تعیین خلیفه‌ی خدا بر روی زمین می‌چیند ولی ثمره آن همه عبادت عائد آدم شد. ورق‌ها به نفع او برگشت و از ابلیس چیزی نماند جز دشمن کینه‌توزی که قسم خورد: «فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ» (ص/82). 3⃣ روایات می‌گویند «کوثر» یا همان «خیر کثیر» فاطمه است. این روزها دغدغه‌ی من شده یک چیز: «نشان دادن طرح کلان خدا و رسول در تاریخ» و یافتن شواهدی مبنی بر اینکه چگونه فاطمه تمام ورق‌های دشمن و «داشت و انباشت» او را به نفع حق و حقیقت برمی‌گرداند که در نتیجه «عدوّ»، «شانیء» می‌شود و کینه‌توز، و این کینه‌ی شتری حتی وقتی در کربلا به فجیع‌ترین شکل ممکن سر باز می‌کند، باز التیام آتش و دوزخ درون سینه‌هاشان نیست؟! فاطمه در تاریخ با چه طرحی، مُهره‌های شیطان را از قید و بند اسارت و اغواء می‌رهاند و «احتناک» و افسار را از دهان و برهان خلق برمی‌دارد و با مِهر خویش مُهر از قلوب برمی‌کَنَد و «فکّ رقاب» می‌کند تا آن‌ها برگردند و بروند و برویند... و درنتیجه خیر، کثیر شود و به کوثر رسد و شرِّ تکاثر، کاستی یابد؟ پ.ن1: کاش خود حضرت زهرا عنایتی کند برای یافتن برگ‌هایی از تاریخ که آینه‌ی نمایاننده‌ی طرح کوثر او شود! ورنه دست ما همچنان کوتاه و خرما بر نخیل... پ.ن2: امروزه نیز «مقاومت»، اسرائیل را با آن همه تکاثر و کثرت «داشت و انباشت»، ابتر کرده و ما هنوز نمی‌فهمیم چگونگی‌اش را هرچند می‌بینیم هستی‌اش را. @Masihane